Για όλα φταίει ο «Marco Polo». Αναφέρομαι στην αδικο χαμένη σειρά του Netflix, που ακολουθούσε (για δύομόλις σεζόν) τις περιπέτειες του Ιταλού ταξιδιώτη στην αυλή του Κουμπλάι Χαν. Σε ένα επεισόδιο της δεύτερης σεζόν, λοιπόν, ο κακός της υπόθεσης ξαπλώνει αναπαυτικά στοκρεβάτι και η ερωμένη του, εκεί που δολοπλοκούν για το πώς
θα γίνει Χαν στη θέση του Χαν (hey, όλοι χρειαζόμαστε λίγα προκαταρκτικά), ξαφνικά φοράει ένα strap-on dildo και αρχίζει να του κάνει anal sex. Εκείνος αμέσως χαλαρώνει, ξεχνάει τις μακιαβελικές ανησυχίες του και αφήνεται ολοκληρωτικά στην απόλαυση. Η σκηνή δεν κράτησε πολύ, αλλά ήταν αρκετή για να με κάνει να θέλω να μάθω περισσότερα γι’ αυτό που είδαν τα μάτια μου.
Μόλις καταλάγιασε το αρχικό σοκ. Φυσικά, η εικόνα μιας γυναίκας που φοράει dildo δεν είναι κάτι καινούριο ή σοκαριστικό: ιστορικά μιλώντας, η πρακτική συναντάται από την αρχαία Ελλάδα και την Κίνα μέχρι τους ιθαγενείς της Ζανζιβάρης και το Κάμα Σούτρα. Περιγραφές της πρακτικής υπάρχουν στη Φιλοσοφία στο Μπουντουάρ του Μαρκήσιου Ντε Σαντ (που σημειωτέον εκδόθηκε το 1795) και στο Γυμνό Γεύμα του Γουίλιαμ Μπάροουζ (που εκδόθηκε το 1959). Μέχρι σχετικά πρόσφατα, όμως, η πρακτική φαίνεται να περιοριζόταν στο girl on girl sex πώς εξελίχθηκε λοιπόν στο νέο hot thing που δοκιμάζουν τα straight ζευγάρια στο κρεβάτι τους; Ή σε κάτι που ανερυθρίαστα σου προτείνει ένα Tinder date σου πριν καν συναντηθείτε; (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.)
Η ποπ κουλτούρα φαίνεται να έχει ως συνήθως την απάντηση: εγώ κατηγορώ το «Marco Polo», αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με το pegging από σκηνές σε σειρές όπως το «Weeds» και, κυρίως, το «Broad City». Α ναι, ήταν και εκείνη η σκηνούλα με τον Ράιαν Ρέινολντς στην ταινία «Deadpool». Αν ο πιο αθυρόστομος υπερήρωας της Marvel δέχεται να του κάνει pegging η κοπέλα του, τότε σίγουρα είναι ΟΚ για το μέσο straight αρσενικό, σωστά; Δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι συνδεδεμένο με την queer κοινότητα γίνεται ξαφνικά appropriated από ένα ετεροκανονικό κοινό (και το contouring δεν είναι ανακάλυψη των Καρντάσιαν, είναι τεχνική που χρησιμοποιούσαν οι drag queens εδώ και δεκαετίες). Ωστόσο, είναι ίσως η πρώτη φορά που ένας κυρίως queer τρόπος να κάνεις σεξ ξαφνικά δεν απευθύνεται μόνο σε queer ζευγάρια – κι αυτό σίγουρα δίνει φεμινιστικές προεκτάσεις στην εν λόγω πρακτική. Κάποιοι το βλέπουν ως μεταστροφή των ρόλων στο σεξ, ως ευκαιρία για τις γυναίκες να έχουν τον απόλυτο έλεγχο και για τους άντρες να παραδοθούν και να νιώσουν ευάλωτοι. Κάποιοι το βλέπουν ως κομμάτι του BDSM.
Για κάποια ζευγάρια, είναι απλώς μια ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά δοκιμάζοντας κάτι διαφορετικό.Και κάπως έτσι φτάσαμε στην ουσία του θέματος: το να αρέσει στο σύντροφό σας το pegging δεν τον κάνει αυτομάτως gay. Ούτε κι εσάς. Αν το σκεφτείτε, τον κάνει ακριβώς τόσο gay όσο το να απολαμβάνετε στοματικό σεξ από κείνον κάνει εσάς λεσβία. Είναι απλώς μια σεξουαλική τεχνική που χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες – απλώς για πολύ καιρό ήταν καλυμμένη από ένα πέπλο ομοφοβίας (το «κάπως έτσι κάνουν και οι gay σεξ, άρα το να κάνεις έτσι σεξ σε κάνει gay» είναι εξίσου λογικό λάθος με το «ο μπάτσος είναι μπουζούκι»).
Και δεν χρειαζόμαστε πέπλα ομοφοβίας πλέον. Ας παραδεχτούμε ότι είναι σίγουρα λυτρωτικό για έναν άντρα να μην εστιάζει στην επίδοσή του όλη την ώρα, να μην αγχώνεται για αν το κάνει αρκετά καλά, αν σας αρέσει, αν πρέπει να κρατηθεί για να μην τελειώσει νωρίς κ.λπ. Ας παραδεχτούμε ότι είναι λυτρωτικό και για εσάς να νιώθετε πως έχετε τον απόλυτο έλεγχο, πως μπορείτε να ορίζετε και να είστε υπεύθυνη για την απόλαυσή του. Κι ας παραδεχτούμε ότι είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα τεχνική, στο πλαίσιο μιας σχέσης όπου και οι δύο νιώθουν αρκετά ασφαλείς για να αφεθούν σε αυτή την απόλυτη αντιστροφή ρόλων και εξουσίας. Τώρα αν παράλληλα με όλο αυτό εσείς θέλετε και να δολοπλοκήσετε εναντίον του Κουμπλάι Χαν, τότε more power to you.