Πριν από είκοσι χρόνια, είχε ανεβεί στο θεατρικό σανίδι το «Καλιφόρνια Ντρίμιν», όπου ο Βασίλης Κατσικονούρης αφηγείτο τις τραγελαφικές περιπέτειες δύο λαϊκών παιδιών που αποφάσιζαν, αντί να πάνε στο στρατό, να καταφύγουν σε ένα new age κοινόβιο στην Καλιφόρνια. Το Από Μηχανής Θέατρο μόλις υποδέχτηκε τη συνέχειά του, το «Καλιφόρνια Ντρίμιν 2», το πρώτο σίκουελ θεατρικού έργου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά.
«Είκοσι χρόνια πριν, πολλά έδειχναν διαφορετικά», σχολιάζει σήμερα ο Δημήτρης Μυλωνάς στο Marie Claire. «Οι αρχές του μιλλένιουμ, η νομισματική ενοποίηση του ευρώ, οι Ολυμπιακοί Αγώνες προσεχώς, μια αίσθηση ότι τα πράγματα και μπορούν και θα πάνε καλά. Είκοσι χρόνια μετά, οικονομική κρίση, μνημόνια, πλέον και πανδημία. Ξεπέρασε τελικά ποτέ πραγματικά ο τόπος αυτός την κρίση ή εκείνη η εποχή ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από μια πραγματικότητα που επιμένει να είναι δυσμενής;
»Εγώ, φύσει αισιόδοξος, επιλέγω να επικεντρώνομαι σε όσα όντως πάνε καλύτερα, να παίρνω δύναμη απ’ αυτά και φως. Αν λοιπόν θα διέκρινα κάτι φωτεινό στο σήμερα, είναι ότι πολλές από τις κοινωνικές προκαταλήψεις έχουν αρχίσει να καταρρίπτονται, ενώ την ίδια στιγμή η ομερτά της σιωπής αποδυναμώνεται. Είναι πολλά τα παραδείγματα, με αποκορύφωμα το ελληνικό metoo, όπου γυναίκες και άνδρες νίκησαν το φόβο και μίλησαν για τις πληγές τους και, ακόμα πιο σημαντικό, τούτη η εξωστρέφειά τους βρήκε ανταπόκριση και στήριξη. Αυτό τελικά είναι και το πιο δυνατό μας όπλο απέναντι στις δυσκολίες της ζωής, ο διάλογος, η αλληλεγγύη, η ενότητα».
«Γυναίκες και άνδρες νίκησαν το φόβο και μίλησαν για τις πληγές τους και, ακόμα πιο σημαντικό, τούτη η εξωστρέφειά τους βρήκε ανταπόκριση και στήριξη. Αυτό τελικά είναι και το πιο δυνατό μας όπλο απέναντι στις δυσκολίες της ζωής, ο διάλογος, η αλληλεγγύη, η ενότητα»
Μαζί με την εποχή, φυσικά, άλλαξαν και οι ήρωες του έργου. Οι τέσσερις εικοσάρηδες του πρώτου Καλιφόρνια, ο Ντίνος, ο Άρης, η Βουβού και η Κική, έχουν πλέον σαρανταρίσει. Πόσο προχώρησαν στη ζωή τους; Έχουν πετύχει ή έχουν αποτύχει; Δουλεύουν ή είναι άνεργοι; Είναι ινφλουέσερς ή δεν τους ξέρει η μάνα τους; Έχουν λεφτά ή δεν έχουν στον ήλιο μοίρα; Πόσους φίλους έχουν στα σόσιαλ; Πόσα like παίρνουν; Και τελικά, κατάφεραν να πάνε στην Καλιφόρνια για να ζήσουν επιτέλους το «αμέρικαν ντριμ» ή έφτασαν ώς τη Λούτσα, ανεκδιήγητοι και ονειροπόλοι;
«Το υπέροχο στους τέσσερις πλέον σαραντάρηδες ήρωες είναι ότι κουβαλούν κάτι από τον καθένα και την καθεμία μας. Συνειδητοποίηση, κούραση, σοφία, απελπισία, χαρά, απογοήτευση και ξανά από την αρχή, διαδέχονται στη ζωή μας το ένα το άλλο κι εμείς προσπαθούμε σε αυτή την εναλλαγή, άλλοτε με επιτυχία άλλοτε μάταια, να βρούμε το βηματισμό μας, να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις, να παραμείνουμε δυνατοί. Όμως αφήνουμε, έστω και λίγο, χώρο για το όνειρο;», σχολιάζει ο Δημήτρης Μυλωνάς.
«Με τον Βασίλη Κατσικονούρη συναντηθήκαμε για πρώτη φορά καλλιτεχνικά το 2015, στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, όπου είχα τη χαρά να σκηνοθετήσω το “Καγκουρό“, μια παράσταση που πραγματικά αγαπήθηκε πολύ», σημειώνει ο σκηνοθέτης και προσθέτει: «Τον παρακολουθούσα ήδη χρόνια πριν με μεγάλο ενδιαφέρον καθώς με κάθε του έργο έκανε ακόμα πιο ισχυρή την παρουσία του ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες δραματουργούς. Όχι μόνο μπορεί αλλά και επιδιώκει να γράψει για όλους κι όλες. Μέσω αυτής της οικειότητας, δημιουργεί το χώρο ώστε να μιλά με οξυδέρκεια αλλά και ενσυναίσθηση για τις πληγές μας. Με άνεση και μαεστρία κινείται έντεχνα ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα ενώ ξεδιπλώνει κάθε φορά χαρακτήρες χειροπιαστούς όμως και πολυδιάστατους».
«Τα παιδιά του “Καλιφόρνια Ντρίμιν” ήταν πάντα εικοσάχρονα, κωμικά, εγκλωβισμένα σε μία παρατεταμένη εφηβεία», γράφει ο Βασίλης Κατσικονούρης. «Τώρα όμως –αναρωτήθηκα, καθώς τα συλλογιζόμουν– να κατάφεραν να ενηλικιωθούν επιτέλους; Έστω και στραβά; Όπως στραβά πήγανε και τα περισσότερα από αυτά τα είκοσι χρόνια για όλους μας… Με αυτές τις σκέψεις οδηγήθηκα στο να τους ψάξω ξανά. Τους βρήκα, στα ίδια μέρη, σαραντάρηδες τώρα πια, με τις παλιές τους αφίσες κιτρινισμένες να τις χτυπάει ο άνεμος, μα για τους ίδιους πάντα σημαίες ονείρων αναπεπταμένες. Ακαταμάχητα χαζοί, σπαραχτικά αστείοι…».
Δείτε το τρέιλερ της παράστασης:
Info
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη 21:00, Σάββατο 21:15, Κυριακή 17:30, τηλέφωνο κρατήσεων: 210 5232097. Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr
Συντελεστές
Κείμενο: Βασίλης Κατσικονούρης. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς. Φωτισμοί: Βλάσσης Θεοδωρίδης. Μουσική: Αλέξης Πορφυριάδης. Βοηθός Μουσικού: Δημήτρης Παπαβασιλείου. Επιμέλεια κίνησης – χορογραφίες: Ειρήνη Κυρμιζάκη. Σκηνικά – κοστούμια: Νάντια Κασσάρα. Ζωγραφική εκτέλεση σκηνικών: Κατερίνα Μιχάλαρου. Κατασκευή σκηνικού: Γκέντι Κούση. Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου. Trailer – βίντεο παράστασης: Στέφανος Κοσμίδης. Βοηθός σκηνοθέτη: Στέλλα Κυριακίδη. Παραγωγή: Από Μηχανής Θέατρο. Παίζουν: Γιάννης Στόλλας, Σταύρος Καραγιάννης, Άννα Ελεφάντη, Στέλλα Ράπτη.
