Αφού βραβεύτηκε για την πρώτη ερμηνεία της, στην ταινία «Αρκουδότρυπα» των Στέργιου Ντινόπουλου και Χρυσιάννας Παπαδάκη, συμμετέχει στην παράσταση «Στην κορυφή του κόσμου, εκεί να με πας» της Ειρήνης Φαναριώτη, από τις 31/01 στο Θέατρο Αργώ-Studio, μια σύγχρονη κωμωδία για τη γυναικεία εμπειρία και τις προκλήσεις της.
«Ξεκάθαρα οι γυναίκες επιφορτιζόμαστε δυσανάλογα με τις ευθύνες της φροντίδας των παιδιών» μας είπε η Πηνελόπη Θεοδωρακάκου, η οποία ίδρυσε τον χώρο μαζί με τη Στέλλα Κάσδαγλη.
Με αγωνιώδη αφήγηση και συναρπαστικά οπτικοακουστικά ερεθίσματα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, εμπνευσμένη από αληθινές μαρτυρίες, προειδοποιεί παιδιά και γονείς για τους κινδύνους στον ψηφιακό κόσμο.
Μπορεί η ταινία των Maryam Moghaddam και Behtash Sanaeeha να χαρακτηρίστηκε από την Guardian «δεύτερη καλύτερη του 2024» και να βραβεύτηκε στην Μπερλινάλε, ωστόσο το θεοκρατικό καθεστώς τη θεώρησε «χυδαία», τους απαγόρευσε την έξοδο από τη χώρα και τους δικάζει.
Η ιστορία του νησιού Πίτκερν, στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, είναι ένα ακραίο αλλά πραγματικό παράδειγμα της omerta που επικρατεί σε μικρές και απομονωμένες κοινωνίες.
Όταν η σκηνοθέτης, συγγραφέας και ερευνήτρια Δανάη Λιοδάκη άρχισε να περνάει περισσότερο χρόνο στη Γερμανία, συνειδητοποίησε ότι εκεί τα dating apps ήταν ο πιο συχνός τρόπος εύρεσης συντρόφου. Έτσι γεννήθηκε η νέα, πολυσυζητημένη παράστασή της στο ΠΛΥΦΑ.
«Μας ενδιαφέρει να ακουστεί η δική τους φωνή» λέει στο Marie Claire ο Μανώλης Μελισσουργός, καλλιτεχνικός διευθυντής της 24ης Ευρωπαϊκής Συνάντησης Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας Camera Zizanio του 27ου Φεστιβάλ Ολυμπίας, λίγο πριν από την προβολή των βραβευμένων ταινιών τους, στις 25 και 26/01, στην Ταινιοθήκη.
Χορογράφος και βασική συνεργάτιδα της Μαρίνας Σάττι, μιλάει στο Marie Claire με αφορμή το φεστιβάλ «Follow the Waack», που ίδρυσε και διοργανώνει για τρίτη φορά στην Αθήνα (11-12/01), προκαλώντας μας να αφεθούμε στην απελευθερωτική δύναμη του χορού waacking.
Άγχος, κατάθλιψη, αλλά και ακραία πόλωση, φαίνεται να είναι ανάμεσα στις επιπτώσεις των νέων συνθηκών, μιας εποχής στην οποία η έννοια της κοινότητας τείνει προς την εξαφάνιση.
Ο κίνδυνος του brain rot, που επιλέχθηκε από το Oxford University Press ως η Φράση του 2024 για να περιγράψει τη «σήψη εγκεφάλου» από το ατελείωτο σκρολάρισμα, δεν είναι ο μοναδικός λόγος.
Μπορούμε να την κάνουμε καθημερινά στο σπίτι.
Ο εικαστικός από την Κυψέλη που ζει και δημιουργεί στην Ελβετία επιστρέφει στη γενέτειρά του μέσα από την ατομική έκθεση «Shut your Eyes and See» (έως 2 Μαρτίου 2025), μια εικαστική εμπειρία γεμάτη εκπλήξεις.
Και οι επικρατέστερες θεωρίες – από τις πιο πιθανές έως τις πιο τρελές.
Είδαμε το «Να ξέρετε πως αυτό που ακούτε είναι σφύριγμα τρένου» του Νίκου Μαρνά και του Γιώργου Γκιόκα, στο Studio Μαυρομιχάλη.
