Ένα μικρό κορίτσι που ακούει το «Bohemian Rhapsody» των Queen στο γουόκμαν του ονειρεύεται μια μέρα να το τραγουδήσει. Fast forward μερικά χρόνια μετά, στο στούντιο του Κώστα Παρίση στη Νέα Σμύρνη, πραγματοποιεί το όνειρό του κάνοντας μάλιστα όλες τις φωνές. Γιατί η Πολυξένη Καράκογλου είναι μια χορωδία από μόνη της, «πιάνω και χαμηλές και πολύ ψηλές νότες», όπως μου λέει για το Marie Claire, ενώ παρακολουθώ ξανά και ξανά το βιντεοκλίπ της διασκευής της, ένα μικρό αριστούργημα σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαργετουσάκη, όπου όχι απλώς αγγίζει με σεβασμό το εμβληματικό τραγούδι, αλλά και προτείνει τη δική της ερμηνεία. «Δεν προσπάθησα να μιμηθώ τον Freddie Mercury, αλλά να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Το πετύχαμε, νομίζω».
Μετά τη διάκρισή της σε ακρόαση της Μικρής Άρκτου, παράλληλα με τις σπουδές της στη Γεωπονική, αφοσιώθηκε στο τραγούδι, ως ερμηνεύτρια, δασκάλα Φωνητικής, αλλά και τραγουδοποιός, παραδίδοντάς μας κομμάτια που εκφράζουν μια νεότερη γενιά δημιουργών, η οποία ισορροπεί ανάμεσα στο ρομαντισμό και την κοινωνικοπολιτική παρουσία.
Πώς ξεκίνησε η διαδρομή σου στο τραγούδι;
«Ανέκαθεν στο σπίτι μας ακούγονταν έντεχνη μουσική και πολιτικά τραγούδια. Όταν πήγα στο Μουσικό Σχολείο του Πειραιά γνώρισα πιο βαθιά την κλασική και την παραδοσιακή μουσική. Στην τρίτη γυμνασίου ξεκίνησα μαθήματα Φωνητικής γιατί στο σχολείο τραγουδούσαμε το “Φάντασμα της Όπερας” και οι γονείς μου φρόντισαν να είμαι σωστή και να μην τραυματιστώ, είχαν κι εκείνοι μια γνώση του τι σημαίνει τραγούδι. Στα φοιτητικά μου χρόνια ερμήνευα τα τραγούδια που ζητούσαν στις μπουάτ και σε άλλα μαγαζιά, για να βγαίνει το μεροκάματο που λένε – είναι πολύ δύσκολο να βιοπορίζεσαι με τα δικά σου τραγούδια».
Πώς γνωρίστηκες με τον Θάνο Μικρούτσικο; Τι σου έμεινε από τη συνεργασία σας;
«Με είχε ακούσει σε έναν δίσκο και είχε ζητήσει από μια κοινή μας γνωστή να συμμετέχω σε μια συναυλία του. Ήταν ό,τι πιο συγκινητικό έχω ζήσει, ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα γιατί τον θαύμαζα από πάντα, από πολύ μικρό παιδί ακούγαμε Θάνο Μικρούτσικο στο σπίτι.
»Ήταν ένας σίφουνας, ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης, που σε συνέπαιρνε και σου έλεγε απλόχερα, χωρίς κανένα κράτημα, ό,τι σκεφτόταν. Ασχολήθηκε με τη φωνή, την ερμηνεία μου, μου μετέδωσε τη γνώση του. Χάρη σε αυτόν αποφάσισα να φτιάξω το δικό μου label και τον πρώτο δίσκο με τα δικά μου τραγούδια (και δεύτερο ως ερμηνεύτρια), να πω στον εαυτό μου: “Κάν’ το, αξίζει, ακόμα κι αν δεν πάει καλά, δεν πειράζει”».
«Ο Θάνος Μικρούτσικος ήταν ένας σίφουνας, ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης, που σε συνέπαιρνε και σου έλεγε απλόχερα, χωρίς κανένα κράτημα, ό,τι σκεφτόταν. Ασχολήθηκε με τη φωνή, την ερμηνεία μου, μου μετέδωσε τη γνώση του».
Ερμηνεύσατε μαζί τον «Φασισμό». Γράφονται σήμερα πολιτικά τραγούδια;
«Γράφονται, όπως τα “Παιδιά της ίδιας μάνας”, που γράψαμε μαζί με τον Παντελή Κυραμαργιό – και μάλιστα, τα ερεθίσματα είναι πάρα πολλά. Αλλά νομίζω ότι ο κόσμος δεν έχει την ίδια ανάγκη, όπως επί χούντας, να ξεδώσει για ιστορικές συνθήκες που τον τρώνε και πως τα πολιτικά τραγούδια δεν απολαμβάνουν από τα media την ίδια προβολή με άλλα».
Ποιες μάσκες φοράει σήμερα ο φασισμός;
«Κάθε εποχή έχει διαφορετικές μορφές φασισμού, είτε κρυμμένες για παράδειγμα σε σωματεία, να επιτίθενται σε ανθρώπους που προσπαθούν να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο, είτε φανερά μέσα στη Βουλή, ως κόμματα με ακροδεξιά κατεύθυνση, που συνεργάζονται με άλλα για να προχωρήσουν πιο γρήγορα κάποια νομοσχέδια. Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό που είδαμε να επιστρέφουν με κάποιον τρόπο ο Κασιδιάρης και μια παράταξη που καταδικάστηκε ως φασιστική οργάνωση γιατί έδερνε και σκότωνε ανθρώπους».
«Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό που είδαμε να επιστρέφει με κάποιον τρόπο ο Κασιδιάρης και μια παράταξη που καταδικάστηκε ως φασιστική οργάνωση γιατί έδερνε και σκότωνε ανθρώπους».
Από την άλλη, μέσα στο άλμπουμ «Σημεία Στίξης» υπάρχουν και πολλά ρομαντικά τραγούδια. Χωράει ο ρομαντισμός στην εποχή μας;
«Πρέπει να κρατήσουμε τον ρομαντισμό μας, αλλιώς θα τρελαθούμε! Κάποιοι δυσκολεύονται σήμερα περισσότερο να συνδεθούν συναισθηματικά με άλλους ανθρώπους, αλλά κατά τη γνώμη μου έχουμε πιο έντονα την ανάγκη για αγάπη και έρωτα».
Στο βίντεο κλιπ ενός από τα πιο ρομαντικά τραγούδια σου, «Της άνοιξης κολώνια», συμμετέχει και η φίλη σου ηθοποιός Μάρθα Λαμπίρη Φεντόρουφ. Πώς γνωριστήκατε;
«Είμαστε κολλητές από το Μουσικό Σχολείο, από το γυμνάσιο. Ταιριάζουμε από όλες τις πλευρές, είμαστε σαν αδερφές. Επίσης ζήσαμε παράλληλα κάποια πολύ ωραία πράγματα. Όταν εγώ ξεκίνησα στη Μικρή Άρκτο, εκείνη κατάφερε να μπει στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σίγουρα υπήρξε συνδετικός κρίκος η βαθιά ανάγκη μας να ασχοληθούμε με την τέχνη και οι συζητήσεις που κάναμε με τους προβληματισμούς μας. Δεν είχαμε ποτέ ανταγωνισμό μεταξύ μας. Δεν έχουμε καταλάβει, ούτε εκείνη ούτε εγώ, πώς γίνεται ενώ κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, να μπαίνει κάποιος στη διαδικασία του ανταγωνισμού».
Ως τραγουδοποιός έχεις νιώσει διακρίσεις λόγω φύλου;
«Θεωρώ ότι μια γυναίκα τραγουδοποιός δεν αντιμετωπίζεται το ίδιο με έναν άνδρα. Εκτιμάται περισσότερο ως τραγουδίστρια παρά ως δημιουργός και πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο για να εδραιωθούν τα τραγούδια της. Ελπίζω να διαψευστώ!».
Παρακολουθήστε τη διασκευή που έχει κάνει στο «Bohemian Rapsody» των Queen:
Παρακολουθήστε το βίντεο κλιπ για το τραγούδι «Της άνοιξης κολώνια»:
Info
