Μπορεί ο Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, τα γενέθλια του οποίου ενέπνευσαν την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (02/04), να άνοιξε τον δρόμο, αλλά σήμερα, μικροί και μεγάλοι, υποδεχόμαστε με ανοιχτές τις αγκάλες μια λαοθάλασσα δημιουργών, συγγραφέων και εικονογράφων, που μας προσκαλούν στη βραδινή οικογενειακή ρουτίνα ανάγνωσης, και σε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, να βουτήξουμε στις ιστορίες και τις εικόνες τους.
Είναι τέτοιος ο πλούτος της βιβλιοπαραγωγής, που δεν θα έφτανε όχι απλά μια παιδική ηλικία αλλά μια ολόκληρη ζωή για να τον εξερευνήσουμε απ’ άκρη σ’ άκρη. Με αφορμή λοιπόν τη σημερινή ημέρα αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε, απλά, μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες φρέσκιες εκδόσεις, που μοσχομυρίζουν ακόμα φρεσκοτυπωμένο χαρτί. Μια ακαταμάχητη ευωδιά για βιβλιοφάγους – και εκκολαπτόμενους.
«Ένας καμηλοπάρδαλος και μισός», του Shel Silverstein, εκδ. Διόπτρα
«Αν είχες έναν καμηλοπάρδαλο ψηλό…/ και τεντωνόταν και ψήλωνε άλλο τόσο και μισό…/ θα ‘χες έναν καμηλοπάρδαλο και μισό./ Αν του κολλούσες τριανταφυλλάκι/ στο ένα του το ρουθουνάκι…/ Αν το παπούτσι του είχε χοντρή σόλα/ και πατούσε το κουτί με την κόλλα…»: Τα παιδιά θα διασκεδάσουν με τις περιπέτειες του μικρού καμηλοπάρδαλου, οι οποίες ολοκληρώνονται με τον πιο απροσδόκητο τρόπο. Η ασύγκριτη εικονογράφηση του Shel Silverstein πλαισιώνει το χιούμορ και την ευφυΐα του έμμετρου, ομοιοκατάληκτου κειμένου. Ένα βιβλίο που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1964, αλλά διαβάζεται αδιάκοπα μέχρι σήμερα.
«Το πειρατικό Πιτς Radio», της Ευτυχίας Γιαννάκη, εικονογράφηση: Σοφία Τουλιάτου, εκδ. Ίκαρος
Την ημέρα του μεγάλου πρωταθλήματος μπουρμπουλήθρας, ένας δυνατός ήχος σπάει τα τζάμια και διακόπτει την απονομή των βραβείων. Ο Μικρός Μπλε, ο μοναδικός ντετέκτιβ του νησιού, βρίσκεται μαζί με την παρέα του αντιμέτωπος με το τρομακτικότερο μυστήριο της καριέρας του: Σημειώματα με αλλόκοτα στιχάκια, ανεξήγητα ίχνη και κραυγές άγριων ζώων αναστατώνουν όλο το νησί. Σύντομα τα Πιτσιμπουίνια θα διαπιστώσουν ότι για να βρουν τον ένοχο χρειάζεται να διασχίσουν την καρδιά της ζούγκλας και να σκαρφαλώσουν στις παγωμένες κορυφές των Πιτσάλπεων, έχοντας ανοιχτά όχι μόνο τα μάτια τους, αλλά και τα αυτιά τους. Η έκτη ιστορία των Πιτσιμπουίνων από τον γεμάτο μυστήρια κόσμο της Ευτυχίας Γιαννάκη.
«Το περίεργο μαξιλάρι», του Μισέλ Φάις, εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Πατάκη
Ένας άσπρος γάτος, ένα μπλε ποδήλατο, μια ξύλινη καρέκλα, ένα ασημένιο ρομπότ, ένας δάσκαλος του τζούντο, μια καθηγήτρια του πιάνου, ο Μιχάλης, η Δώρα, ένας άστεγος, η Μέλι, μια ξεναγός κι ένας καφέ αρκούδος απαντούν στην ερώτηση: «Πού πάνε τα όνειρα όταν ξυπνάμε;». Μια αστεία, συγκινητική και απρόσμενη ιστορία για όλα αυτά που βλέπουμε με ανοιχτά και κλειστά μάτια.
«Μήπως είδες τον ελέφαντα;» του Ντέιβιντ Μπάροου, εκδ. Ψυχογιός
Ο Ελέφαντας θέλει να παίξει κρυφτό. Αν θέλετε, παίξτε κι εσείς μαζί του, αλλά θα πρέπει να βάλετε τα δυνατά σας – είναι πολύ καλός! Το «Μήπως είδες τον Ελέφαντα;» είναι ένα τρελό και τρυφερό εικονογραφημένο βιβλίο από έναν παραμυθά με φοβερό χιούμορ.
«Το φαφούτικο», της Δέσποινας Κοκκίδου, εικονογράφηση: Ελένη Μαργούδη, Αγγελική Ρελάκη, εκδ. Μεταίχμιο
Έχεις αποφασίσει τι θα κάνεις με το επόμενό σου δόντι που θα πέσει; Το φαφούτικο παιδί της ιστορίας μας δεν ξέρει. Στη χώρα του συνηθίζεται να πετάνε τα πεσμένα δόντια στη σκεπή, αλλά το δικό του σπίτι δεν έχει σκεπή. Όταν όμως γνωρίσει, με τη βοήθεια ενός πουλιού, τα έθιμα άλλων χωρών, θα καταλάβει ακριβώς τι πρέπει να κάνει. Μια ιστορία που μας θυμίζει πως σε όποιο μέρος της Γης κι αν βρισκόμαστε έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε τα έθιμα που μας ταιριάζουν όταν αφορούν το δικό μας σώμα. Έχουμε την ελευθερία να φτιάξουμε τα δικά μας έθιμα για τη δική μας ζωή.
