Κάθε γατόφιλος που σέβεται τον εαυτό του και τους τετράποδους συμβίους του γνωρίζει πλέον την ιστοσελίδα tsitsosthecat.gr και τα συναφή social media. Τα τελευταία χρόνια ο Χόρχε Κάπα, όπως υπογράφει ο άνθρωπος που τη διαχειρίζεται, ευρύτερα γνωστός ως ο χούμαν του Τσίτσου, έχει καταλάβει, μαζί με τις περίπου 120 γάτες που φροντίζει στο νησί του, τη Χίο, μια γωνιά μέχρι πρότινος κενή στα ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που συνδυάζει τα χιουμοριστικά βιώματα της καθημερινότητας με τα αγαπημένα μας αιλουροειδή και την ενημέρωση για τα θέματα της υγείας και της ευζωίας τους.
Ήταν λοιπόν δίκαιη και έγινε πράξη η κυκλοφορία του πρώτου του βιβλίου, «Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ» (εκδ. Διόπτρα), μια ιστορία μυθοπλασίας (ή ίσως και όχι) όπου ο χούμαν ανακαλύπτει ότι ο Τσίτσος μιλάει τη γλώσσα των ανθρώπων. Έτσι αρχίζει ένας διάλογος που καλύπτει ό,τι μπορεί να ενδιαφέρει μια γάτα, από τις γκουρμέ κονσέρβες μέχρι το νόημα της ζωής. Κάπου εκεί επιβεβαιώνεται μια υποψία όλων εμάς που συναναστρεφόμαστε καθημερινά έναν Τσίτσο: ότι αν υπήρχε σήμερα ο σοφός της φυλής, θα ήταν γάτα.
Συστήστε μας, παρακαλώ, τον Τσίτσο. Τι τον έκανε τόσο ξεχωριστό, ώστε να τον μετατρέψετε σε πρωταγωνιστή του tsitsosthecat.gr και προσφάτως ενός βιβλίου;
«Αρχικά, σας ευχαριστώ για την φιλοξενία! Ο Τσίτσος είναι μια εκπάγλου καλλονής μικροσκοπική (μόλις τριάμισι κιλά) γάτα τάμπι (τιγρούλα), που πριν από εφτάμισι χρόνια βρέθηκε να φωνάζει για τη ζωούλα της, δέκα ημερών, μέσα σε έναν κάδο σκουπιδιών! Τον Τσίτσο τον έκανε ξεχωριστό αυτό που κάνει ξεχωριστή κάθε γάτα, από την πιο “ταπεινή” αδεσποτούλα μέχρι την πιο πληθωρική γάτα Maine Coon: η χάρη της, η ειλικρίνειά της, η σοφία της, η κομψότητά της. Κάπως έτσι πριν από τρία χρόνια αποφάσισα να ξεκινήσω την ιστοσελίδα και να αρχίσω να μοιράζομαι χρήσιμες πληροφορίες γύρω από τη γάτα με τη χιουμοριστική γλώσσα του Τσίτσου. Αυτό είχε φοβερή ανταπόκριση και αποφάσισα να συγκεντρώσω όλη αυτή την πληροφορία στο βιβλίο μου μέσα από τους αστείους διαλόγους του λαλίστατου Τσίτσου με τον ταλαίπωρο χουμανιστικό του πατέρα. Όμως δεν πρόκειται μόνο για ένα βιβλίο που δίνει χρήσιμες πληροφορίες για τη γάτα. Ταλανίζεται από πολλές υπαρξιακές ανησυχίες που πιθανώς μια γάτα θα μπορούσε να διαλύσει με μόνο μια ματιά με το οξυδερκές βλέμμα της!».
«Τον Τσίτσο τον έκανε ξεχωριστό αυτό που κάνει ξεχωριστή κάθε γάτα, από την πιο “ταπεινή” αδεσποτούλα μέχρι την πιο πληθωρική γάτα Maine Coon: η χάρη της, η ειλικρίνειά της, η σοφία της, η κομψότητά της».
Πώς προέκυψε η ιδέα του βιβλίου σας, για έναν γάτο που μιλάει την ανθρώπινη γλώσσα;
«Οι γάτες μιλάνε μια γλώσσα τελείως διαφορετική από αυτή των ανθρώπων. Η γλώσσα τους είναι γεμάτη αινιγματικές κινήσεις της ουράς, περίεργα νιαουρίσματα, συγκεκριμένες στάσεις του σώματος και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνουν όλα αυτά. Έτσι, αποφάσισα να δώσω στον Τσίτσο τη δυνατότητα να μιλάει ανθρώπινα για να πει στη μόνη γλώσσα που είναι κατανοητή στους ανθρώπους τα πράγματα που φωνάζει η γάτα με το δικό της, γατίσιο τρόπο».
Τι αγαπάτε γενικά στις γάτες; Τι απαντάτε σε όσους σχολιάζουν ότι είναι εγωκεντρικές, εκδικητικές κ.λπ.;
«Αγαπώ τη σιωπή τους, τη χάρη τους, την ευλυγισία τους, την ειλικρίνειά τους και τη σοφία τους, που συνοψίζεται στην ικανότητά τους να είναι ευτυχισμένες, βαθιά, απόλυτα, με αυτό που συμβαίνει τώρα, ό,τι και αν είναι αυτό (εκτός αν απειλείται άμεσα η σωματική ακεραιότητά τους). Όσο για τα κοινώς θρυλούμενα περί εγωκεντρικότητας της γαλής, είναι όλα ανυπόστατες φήμες! Η ικανότητα εναρμονισμού με το τώρα καταστρέφει κάθε ίχνος εγωκεντρικότητας. Μαντέψτε ποιο πλάσμα αδυνατεί να εναρμονιστεί με το τώρα!».
«Όσο για τα κοινώς θρυλούμενα περί εγωκεντρικότητας της γαλής, είναι όλα ανυπόστατες φήμες! Η ικανότητα εναρμονισμού με το τώρα καταστρέφει κάθε ίχνος εγωκεντρικότητας. Μαντέψτε ποιο πλάσμα αδυνατεί να εναρμονιστεί με το τώρα!».
Από παιδί έχετε γάτες στη ζωή σας; Ποια είναι η πιο δυνατή ανάμνησή σας από αυτές, αν θα έπρεπε να ξεχωρίσετε μία;
«Όχι, όχι, πριν από τον ερχομό του Τσίτσου δεν ένιωθα καθόλου άνετα με τα ζώα, θεωρούσα ότι είναι… βρόμικα, δεν ήθελα καμία επαφή μαζί τους. Και ξαφνικά ήρθε ο Τσίτσος. Μια δυνατή στιγμή ήταν όταν τον βρήκαμε, τότε ένα πλασματάκι 115 γραμμαρίων που κατέτρωγαν οι ψύλλοι και που το κεφάλι του σερνόταν στο έδαφος. Ή ένα δραματικό μεσημέρι που ένας άλλος αγαπημένος γάτος μου, ο Κινέζος, χτυπημένος από την αρρώστια της μπαρτονέλας με αιματοκρίτη στα Τάρταρα, γύρισε από το κτηνιατρείο στο δωμάτιό μου, ανήμπορος να συρθεί, πόσο μάλλον να φάει, κάνοντάς με να πάω καμιά δεκαριά φορές από πάνω του, να ελέγξω αν αναπνέει ακόμη! Ταυτόχρονα με πλημμύρισε μια αίσθηση άφατης γαλήνης, όντας συνειδητοποιημένος ότι δεν μπορούσα να κάνω απολύτως τίποτα, παρά μόνο να δω αν θα κέρδιζε αυτή την πρώτη μάχη, ώστε στη συνέχεια να τον βοηθήσω να ανακάμψει. Τελικά, τα κατάφερε! Τέλος, θα ξεχώριζα όλες αυτές τις γάτες που ερωτεύτηκα και έφυγαν. Η καθεμία μού έμαθε το πιο πολύτιμο μάθημα, της απώλειας».
Ως δημιουργός μιας γατο-αποικίας στη Χίο, έχετε αντιμετωπίσει προβλήματα στην κοινότητα όπου ζείτε; Πιστεύετε ότι ως κοινωνία έχουμε κάνει πρόοδο σε θέματα φιλοζωίας τα τελευταία χρόνια; Και τι θα αλλάζατε, αν περνούσε από το χέρι σας;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε μόνο μία γατο-αποικία, αλλά οκτώ (συνολικά 120 γάτες)! Τα προβλήματα που έχουμε αντιμετωπίσει είναι σχετικά ήπια. Ίσως έχει να κάνει με το ότι είμαστε και εμείς μετριοπαθείς; Πάντως μέχρι τώρα η δυσαρέσκεια από κάποιους ανθρώπους ποτέ δεν έφτασε στα άκρα.
»Δεν ξέρω αν έχει υπάρξει πρόοδος στο θέμα της φιλοζωίας, αν και κάποιος θα μπορούσε να το ισχυριστεί, καθώς έρευνες δείχνουν αύξηση του μέσου όρου ζωής της γάτας, αύξηση των υιοθεσιών κ.λπ. Θα ήθελα όμως να δαπανώνται περισσότεροι πόροι για την υγεία, τη σίτιση, την ευζωία (αποπαρασιτώσεις, στειρώσεις όπου είναι απαραίτητο, υιοθεσίες) της γάτας και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος φιλικού προς αυτήν».
Τι σας έχει βοηθήσει περισσότερο να κατανοήσετε τις γάτες: οι σπουδές σας στη Βιολογία ή η καθημερινή συνύπαρξη μαζί τους (εντάξει, ρητορική ερώτηση);
«Οι σπουδές μου στη Βιολογία μού έδωσαν μόνο κάποια χρήσιμα πατήματα για να μπορέσω να εμβαθύνω σε μερικά σημαντικά προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη γάτα, όπως αυτό της σωστής διατροφής της, γύρω από το οποίο υπάρχει μεγάλο έλλειμμα γνώσης. Αλλά η κατανόηση της γάτας προκύπτει κυρίως από την παρατήρηση και την αλληλεπίδραση μαζί της».
«Οι σπουδές μου στη Βιολογία μού έδωσαν μόνο κάποια χρήσιμα πατήματα για να μπορέσω να εμβαθύνω σε μερικά σημαντικά προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη γάτα, όπως αυτό της σωστής διατροφής της, γύρω από το οποίο υπάρχει μεγάλο έλλειμμα γνώσης. Αλλά η κατανόηση της γάτας προκύπτει κυρίως από την παρατήρηση και την αλληλεπίδραση μαζί της».
Ειδικά στο παρελθόν, νομίζω, η αγάπη για τις γάτες είχε συνδεθεί με το στερεότυπο της crazy cat lady. Ως cat guy, έχετε έρθει ποτέ αντιμέτωπος με περίεργα σχόλια του τύπου οι γυναίκες αγαπούν τις γάτες, οι άντρες τους σκύλους;
«Χα χα! Όχι, δεν είχα ποτέ τέτοιο πρόβλημα. Ίσως μάλιστα φαίνομαι πιο συμπαθής, μιας και το στερεότυπο του cat guy είναι ασυνήθιστο αλλά όχι απωθητικό. Γενικά όμως θαρρώ ότι όλων των ειδών τα στερεότυπα το μόνο που δηλώνουν είναι μια κραυγαλέα, ελλιπή κατανόηση της πραγματικότητας».
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας, μετά το βιβλίο «Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ»;
«Ίσως κάποτε υπάρξει το επόμενο βιβλίο “Ο Τσίτσος και οι Χουμανόγατες” (όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο καταλαβαίνουν), ίσως και όχι! Ίσως κάποτε φτιαχτεί ένα cat café που θα ονομάζεται Τσίτσος, ίσως και όχι! Δεν έχω ιδέα τι θα συμβεί, το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχει μεγάλο μεράκι και πάθος για να γνωρίσω ακόμη πιο βαθιά αυτόν το θαυμαστό, άγνωστο –μέχρι πρόσφατα– κόσμο της γάτας».
Info
Το βιβλίο «Τσίτσος, η γάτα που μιλούσε πολύ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. H ιστοσελίδα του Τσίτσου: www.tsitsosthecat.gr
