Μετά την εξαιρετική ερμηνεία της στις «Άγριες Μέλισσες» στο ρόλο της Μαίρης Χατζίδου, η Εύα Σιμάτου επιστρέφει στην τηλεόραση, σε δύο πολυαναμενόμενες σειρές εποχής αυτής της σεζόν: στη «Φλόγα και Άνεμος», που σκηνοθετεί η Ρέινα Εσκενάζυ και θα προβάλλεται στην ΕΡΤ από τις 17 Σεπτεμβρίου, και στο «Κόκκινο Ποτάμι – Η Συνέχεια», σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, που έρχεται τον Οκτώβριο στο Open.
Στη «Φλόγα και Άνεμος», μάλιστα, υποδύεται την καλλονή Κυβέλη Θεοχάρη, εγγονή της μεγάλης Ελληνίδας ηθοποιού Κυβέλης, ερωμένης του Γεωργίου Παπανδρέου, την οποία ενσαρκώνει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.
Με αφορμή το διπλό στοίχημά της για τη νέα τηλεοπτική σεζόν, μιλήσαμε για την εμπειρία της από τη μικρή οθόνη, αλλά και τη σχέση με το σύντροφό της, το συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη, με τον οποίο μοιράζονται τη μαγεία της τέχνης, της συντροφικότητας και, πλέον, της ανατροφής ενός μικρού παιδιού.
Αυτή τη σεζόν θα σας δούμε σε δύο σημαντικές τηλεοπτικές σειρές. Μπορείτε να μας ξεναγήσετε στη διαδικασία με την οποία προσεγγίσατε τον κάθε ρόλο;
«Είναι δύο εντελώς διαφορετικοί γυναικείοι ρόλοι, σε δύο εντελώς διαφορετικές συνθήκες, ωστόσο σε όχι και τόσο μακρινές μεταξύ τους εποχές. Η Κυβέλη Θεοχάρη, εγγονή της Κυβέλης Ανδριανού, ανήκει στην αστική τάξη, μεγαλώνει σύμφωνα με τις αρχές της και συναναστρέφεται ανθρώπους υψηλού κύρους. Αντίθετα, η Νίκη Κεχαγιόγλου [από το «Κόκκινο Ποτάμι – Η Συνέχεια»] είναι μια πρόσφυγας που παλεύει για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή της, σε μια ζωή που ώς τώρα της έχει φερθεί πολύ σκληρά.
»Για κάθε ρόλο η προετοιμασία είναι διαφορετική. Σίγουρα και στις δύο περιπτώσεις μελέτησα την εποχή και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επηρεάζουν πολύ τη ζωή των ηρωίδων που υποδύομαι. Μετά, συλλέγοντας στοιχεία από το σενάριο, σκιαγράφησα το πορτρέτο του χαρακτήρα. Τέλος σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα locations που επιλέχθηκαν, γιατί πάντα το περιβάλλον γύρω σου είναι καθοριστικό και σε επηρεάζει».
Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο στο χαρακτήρα της Κυβέλης Θεοχάρη; Ποια κοινά θα λέγατε ότι μοιράζεστε μαζί της;
«Είναι χαρακτήρας φιλελεύθερος, με δύναμη ανεξαρτησίας, μορφωμένη και γλωσσομαθής. Διαθέτει πνεύμα και αξιοσημείωτη γαλλική φινέτσα.
»Κάθε χαρακτήρας είναι μοναδικός. Αυτό που μου αρέσει ιδιαίτερα σε αυτήν είναι ότι αγαπάει τη ζωή και αφήνεται στις περιπέτειές της».
«Η Κυβέλη Θεοχάρη, εγγονή της Κυβέλης Ανδριανού, ανήκει στην αστική τάξη, μεγαλώνει σύμφωνα με τις αρχές της και συναναστρέφεται ανθρώπους υψηλού κύρους».
Δεδομένου ότι η «Φλόγα και Άνεμος» είναι βασισμένη σε μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου, ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις του να ενσαρκώνετε μια ηρωίδα που έχει σκιαγραφηθεί, αρχικά, στις σελίδες ενός βιβλίου;
«Το γεγονός αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί από τη μια καλείσαι να αποδώσεις ένα χαρακτήρα που έχει περιγραφεί στο κείμενο από τον συγγραφέα με λεπτομέρειες: Το έχει τοποθετήσει χρονικά και έχει αναλύσει σε βάθος τη σχέση του με τα άλλα πρόσωπα. Από την άλλη υπάρχει ο σεναριακός λόγος, ο οποίος είναι από τη φύση του πυκνός, αφαιρετικός. Εκεί καλείσαι να παίξεις με τις σιωπές, να εκφρασθείς σωματικά και να υπαινιχθείς πράγματα που θα φωτίσουν την εικόνα του χαρακτήρα έτσι όπως τον έπλασε ο συγγραφέας και το διασκεύασε με τη σεναριογράφο. Δύο διαφορετικές δημιουργίες λοιπόν, πράγμα το οποίο σημαίνει μια ουσιαστική έκπληξη για έναν ηθοποιό, με αποτέλεσμα κάθε γύρισμα να είναι και μια όμορφη περιπέτεια».
Ποια εμπειρία αποκομίσατε από τον τηλεοπτικό ρόλο σας στις «Άγριες Μέλισσες»;
«Το ότι αυτή η σειρά σημείωσε τόσο μεγάλη επιτυχία που κατάφερε να ανοίξει το δρόμο για τη μυθοπλασία στο γυαλί ξανά δεν είναι καθόλου τυχαίο. Είμαι πολύ περήφανη για το αποτέλεσμα της συμμετοχής μου, όπως αποτυπώθηκε, και χαρούμενη για τη συνεργασία μου με όλους τους συντελεστές της σειράς. Η ευθύνη να υπηρετήσει ο ηθοποιός ένα ρόλο στο σανίδι ή στο γυαλί είναι εξίσου σοβαρή».
«Η ευθύνη να υπηρετήσει ο ηθοποιός ένα ρόλο στο σανίδι ή στο γυαλί είναι εξίσου σοβαρή».
Αν και έχετε ακολουθήσει τη δική σας αξιόλογη καλλιτεχνική διαδρομή, από τη στιγμή που συναντήθηκε με εκείνη του Αλέξη Σταμάτη νιώσατε ποτέ να αντιμετωπίζεστε μειονεκτικά λόγω στερεοτύπων του φύλου σας; Π.χ., να σας παρουσιάζουν πρωτίστως σαν τη «σύντροφο του συγγραφέα»;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω νιώσει ποτέ μειονεκτικά. Ίσως επειδή ακριβώς πριν να συναντηθούμε με τον Αλέξη είχα διαγράψει μια σοβαρή πορεία. Το να με αναφέρουν δημοσιεύματα και ως σύζυγό του δεν το θεωρώ ατόπημα. Είναι ένα γεγονός. Φροντίζω πάντα να μιλάω μόνο με αφορμή κάποια δουλειά μου και να εστιάζω όσο μπορώ σε αυτήν, αλλά φυσικά απαντώ και σε κάποιες ερωτήσεις που αφορούν τη ζωή μου και την προσωπικότητά μου. Αυτό είναι αναπόφευκτο».
Πώς γνωριστήκατε μεταξύ σας; Τι σας γοήτευσε περισσότερο σε εκείνον;
«Με αφορμή την παρουσίαση ενός βιβλίου του Αλέξη. Αυτό που με γοήτευσε είναι η αίσθηση του περιπετειώδους, η πνευματική δύναμη και η φυσική έλξη».
Στις συνεργασίες με το σύζυγό σας, έχετε καταφέρει να θέσετε όρια ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή σας;
«Δεν χρειάστηκε ποτέ να θέσουμε όρια. Και δεν αντιμετωπίσαμε προκλήσεις. Τις ελάχιστες φορές που έχουμε αποφασίσει να συνεργαστούμε με τον Αλέξη –για δύο παραστάσεις συγκεκριμένα– μας έχει κατακλύσει ένα αίσθημα ευφορίας και καλλιτεχνικής σύμπνοιας».
Πριν από λίγα χρόνια υποδεχτήκατε και το αγοράκι σας, τον Ερμή. Μια προσωπική ζωή που χαρακτηρίζεται από ηρεμία και σταθερότητα διευκολύνει ή αποδυναμώνει την καλλιτεχνική δημιουργία;
«Την πλουτίζει. Η γέννηση ενός παιδιού σε πηγαίνει σε περιοχές συναισθηματικές και σε καταστάσεις που δεν θα πήγαινες ποτέ εάν δεν υπήρχε το παιδί. Επίσης, επαναφέρει κομμάτια του εαυτού σου με τα οποία μπορεί να είχες χάσει επαφή. Σε φέρνει ξανά σε επαφή με το τι σημαίνει να ζεις στη στιγμή, με απόλυτο συναίσθημα, με τον τρόπο που εξερευνάμε το βίωμα όταν είμαστε μικροί, με τη γνησιότητα της ανακάλυψης λειτουργιών και πραγμάτων. Είναι ένας πολλαπλασιαστής που κάνει τις στιγμές πιο έντονες και τη ζωή πιο γεμάτη. Εφόσον λοιπόν πλουτίζει κανείς ως άνθρωπος, εξελίσσεται φυσικά και ως καλλιτέχνης».
«Η γέννηση ενός παιδιού σε πηγαίνει σε περιοχές συναισθηματικές και σε καταστάσεις που δεν θα πήγαινες ποτέ εάν δεν υπήρχε το παιδί. Επίσης, επαναφέρει κομμάτια του εαυτού σου με τα οποία μπορεί να είχες χάσει επαφή».
Ως μητέρα πλέον ενός μικρού παιδιού, είναι εφικτή για εσάς η ισορροπία ανάμεσα στο νέο, απαιτητικό αυτό ρόλο και εκείνον του καλλιτέχνη;
«Προσωπικά κατάλαβα ότι δεν είναι καθόλου αυτονόητο το μοντέλο εργαζόμενη μητέρα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου και οι δύο μου γονείς εργάζονταν. Η μητέρα μου ήταν καθηγήτρια φιλόλογος και μου ήταν πάντα πολύ φυσική η εικόνα της μητέρας που εργάζεται. Τώρα λοιπόν μαθαίνω ότι είναι μια απαιτητική εξίσωση. Ειδικά εάν προσπαθείς να προσφέρεις στο παιδί σου ό,τι καλύτερο μπορείς, που σίγουρα έχει να κάνει πάνω απ’ όλα με την αγάπη, αλλά και με την παρουσία σου στη ζωή του και με τον τρόπο που επιλέγεις να το στηρίξεις και να το συντροφεύσεις. Στη δική μου περίπτωση, που είμαι ηθοποιός και ταυτόχρονα καθηγήτρια υποκριτικής, αυτό που ανακάλυψα είναι πως βοηθάει το ότι το πρόγραμμά μου και οι ώρες απασχόλησής μου αλλάζουν κατά διαστήματα. Η δουλειά μου γίνεται πολύ πιο εντατική σε περιόδους προβών και γυρισμάτων και λιγότερο σε διαστήματα παραστάσεων. Επίσης, το καλοκαίρι επιλέγω να το περνάω με την οικογένειά μου εάν δεν μου γίνει κάποια πολύ δελεαστική πρόταση».
Η εμπειρία της ανατροφής του Ερμή έχει επηρεάσει, κατά κάποιον τρόπο, την τέχνη σας;
«Φυσικά, όπως όλες οι εμπειρίες επηρεάζουν την τέχνη μου. Με τον Ερμή εξελίσσομαι, μαθαίνω και βαθαίνω. Όλα αυτά τα βιώματα τα φέρω και με επηρεάζουν σε όλες μου τις εκφάνσεις. Επίσης, αλλάζει η κατανόηση πραγμάτων, γεγονότων και συμπεριφορών».
