Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας – Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν 70.000 φίλαθλοι.
Η γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και δύο μαχητικά αεροσκάφη απογειώνονται. Παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής περιμένοντας οδηγίες. Ο νόμος απαγορεύει ρητά στους πιλότους των μαχητικών να καταρρίψουν το πολίτικό αεροσκάφος. Δεν σκοτώνεις αθώους για να προστατέψεις άλλους αθώους. Παραβαίνοντας τις διαταγές όμως ο σμηναγός Λαρς Κοχ το καταρρίπτει για να προστατέψει τους φιλάθλους του γηπέδου. Επικαλείται την αριθμητική διαφορά.
Εμείς, τι θα κάναμε; Με αυτό το ακραίο δίλημμα μάς φέρνει αντιμέτωπους το «Terror» του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχ, που παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στο Θέατρο Βασιλάκου_Μαριάννα Τόλη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, μετάφραση Ευαγγελίας A. Νάνου και διασκευή Μιρέλλας Παπαοικονόμου. Ένα δικαστικό δράμα που μας προσκαλεί να αναλάβουμε ρόλο ενόρκων και να κρίνουμε -να αθωώσουμε ή να καταδικάσουμε- τον Κοχ.
Τη μάρτυρα κατηγορίας υποδύεται η Φιόνα Γεωργιάδη, που από τότε που άφησε την «ασφάλεια» των νομικών σπουδών της και πορεύεται στην υποκριτική ισορροπεί ανάμεσα σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι «Μπρούσκο» και «Ο Πρίγκιπας της Φωτιάς», σε θεατρικές παραγωγές όπως ο «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, και σε ταινίες όπως το «Success story» του Νίκου Περάκη, όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Σήμερα μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, ενώ ονειρεύεται να εξερευνήσει περισσότερο τους χώρους της δραματουργίας και της μετάφρασης.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις του δικού σας ρόλου στο «Terror», της μάρτυρος κατηγορίας; Και ποιες γενικά οι προκλήσεις ενός θεατρικού έργου που αναπαριστά δίκη; Έχετε ανατρέξει, με κάποιον τρόπο, μέσα από αυτό το θεατρικό κείμενο στις σπουδές σας στο Ευρωπαϊκό Δημόσιο Δίκαιο;
«Θα έλεγα πως μεγάλο ενδιαφέρον, υποκριτικά, έχει για μένα το γεγονός ότι είμαι παρούσα σε όλη τη διάρκεια της δίκης. Επομένως, παρακολουθώ εκτενώς τη γραμμή υπεράσπισης (συνήγορο και μάρτυρα), τον ίδιο τον κατηγορούμενο, τις ερωτήσεις της εισαγγελέως και του προέδρου… και έπειτα καλούμαι, σεβόμενη το πλαίσιο ενός δικαστηρίου, όπου όλα είναι αυστηρά και σε έναν τόνο συγκεκριμένο, να φέρω επί σκηνής την ανθρώπινη πλευρά, μέσα από τη δική μου κατάθεση και αλήθεια. Πρόκληση στην αναπαράσταση μιας θεατρικής δίκης θα μπορούσε, ίσως, να θεωρηθεί η στατικότητα του κειμένου. Όμως αισθάνομαι ασφαλής και χαρούμενη, διότι η σκηνοθεσία του Γιώργου Οικονόμου έχει φαντασία, ουσία, καλαισθησία, και με συμμάχους του ένα καλοδουλεμένο κείμενο, ένα πλούσιο ηχητικό περιβάλλον (Γ. Οικονόμου- Β. Κορρές) και τον φωτισμό της Κατερίνας Μαραγκουδάκη, δημιουργεί την κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στη μυθοπλασία και το ρεαλισμό. Σε ό,τι αφορά τις σπουδές μου, με γοητεύει που τα δυο μου επαγγέλματα επιτέλους συναντιούνται, και χαίρομαι πολύ που βλέπω παλιούς μου συμφοιτητές να έρχονται με ενδιαφέρον να μας παρακολουθήσουν!».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αν συμμετείχατε πραγματικά σε μια τέτοια δίκη, θα αθωώνατε ή θα καταδικάζατε τον Λαρς Κοχ; Η αριθμητική διαφορά είναι ένα ικανό κριτήριο να αποφασίσουμε ποιοι ζουν και ποιοι πεθαίνουν αν πρέπει να επιλέξουμε;
«Σίγουρα τίθεται εδώ ένα μεγάλο ηθικό δίλημμα, γι’ αυτό και οι θεατές μας διχάζονται και συζητούν επί του θέματος, ακόμα και μετά το τέλος της παράστασης… αλήθεια, συμβαίνει συχνά να βγαίνω από τα καμαρίνια και να τους ακούω να επιχειρηματολογούν ένθερμα υπέρ της μιας ή της άλλης θέσης. Στη Νομική μαθαίναμε για την αξία της αναλογικής ισότητας έναντι της αριθμητικής, θέλω να πω πως το απόλυτο νούμερο δεν δίνει πάντα την πιο δίκαιη απάντηση. Εκτός αυτού, αν για ένα λεπτό βάλεις το πιο αγαπημένο πρόσωπο εντός αυτού του αεροπλάνου, η απάντηση που έρχεται πρώτη είναι μία. Η ζωή του καθενός είναι μοναδική και πρέπει να προστατεύεται μέχρι τελευταίας ρανίδος».
«Συμβαίνει συχνά να βγαίνω από τα καμαρίνια και να τους ακούω να επιχειρηματολογούν ένθερμα υπέρ της μιας ή της άλλης θέσης. Στη Νομική μαθαίναμε για την αξία της αναλογικής ισότητας έναντι της αριθμητικής, θέλω να πω πως το απόλυτο νούμερο δεν δίνει πάντα την πιο δίκαιη απάντηση».
Το θεατρικό κοινό καλείται να παίξει ρόλο στην τελική δικαστική απόφαση του «Terror» ή αυτή είναι προδιαγεγραμμένη σε κάθε παράσταση;
«Η ετυμηγορία είναι εξ ολοκλήρου απόφαση του κοινού, το οποίο καλείται να παίξει τον ρόλο των ενόρκων. Ανάλογα με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του κοινού, ο πρόεδρος του δικαστηρίου διαβάζει αθωωτική ή καταδικαστική απόφαση, αντίστοιχα».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο, καθοριστικό γεγονός που σας ώθησε στα 23 σας να εγκαταλείψετε τη νομική για την υποκριτική ή ήταν απλά η φυσική εξέλιξη μιας εσωτερικής διαδικασίας; Έκτοτε έχετε κάνει ποτέ δεύτερες σκέψεις για την επιλογή σας;
«Η αλήθεια είναι πως περισσότερο ένιωσα ότι ολοκλήρωσα αυτή τη διαδρομή παρά εγκατέλειψα. Τελείωσα το μεταπτυχιακό μου, πέρασα τις εξετάσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και έπειτα έφυγα για την Αμερική. Το ήθελα από την ηλικία των 11, αλλά μόνον τότε, στα 23 μου χρόνια, οι εσωτερικές διεργασίες, και όχι τόσο οι εξωτερικές συνθήκες, τολμώ να πω, ήταν οι κατάλληλες. Έτσι, όταν αποφάσισα να ερευνήσω βαθύτερα τι σημαίνει για μένα η ανάγκη της έκφρασης και θέλησα να σπουδάσω υποκριτική, δεν έβλεπα “κόκκινο φανάρι”. Σε ό,τι αφορά τις “δεύτερες” σκέψεις, κινούνται εντός του χώρου… αγαπώ πολύ τον λόγο, το ίδιο το κείμενο, με ενδιαφέρει λοιπόν η δραματουργία καθώς και η μετάφραση, θα ήθελα να βρω τρόπους να ασχοληθώ περαιτέρω».
Από τις καλλιτεχνικές σπουδές και την εμπειρία σας στις ΗΠΑ τι θα θέλατε να δείτε να έρχεται στην κινηματογραφική και θεατρική σκηνή της Ελλάδας;
«Δεν θεωρώ ότι η Ελλάδα έχει να ζηλέψει κάτι από τις θεατρικές σκηνές του εξωτερικού, παρά μόνο σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση, και το επίπεδο παραγωγής. Επίσης, ο ελληνικός κινηματογράφος έχει πλέον εξαίσια δείγματα δουλειάς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα για το 2023 το “Animal” της Σοφίας Εξάρχου, ο “Τελευταίος Ταξιτζής” του Στέργιου Πάσχου και η “Φόνισσα” της Εύας Νάθενα».
«Ο ελληνικός κινηματογράφος έχει πλέον εξαίσια δείγματα δουλειάς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα για το 2023 το “Animal” της Σοφίας Εξάρχου, ο “Τελευταίος Ταξιτζής” του Στέργιου Πάσχου και η “Φόνισσα” της Εύας Νάθενα».
Συνεχίζετε να μοιράζετε τον χρόνο σας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ; Ποιες είναι οι άγκυρές σας εδώ –είτε προσωπικές είτε επαγγελματικές;
«Βρίσκομαι κατά κύριο λόγο εδώ, κάνω θέατρο εδώ, και τα τελευταία 4 καλοκαίρια ήμουν σε περιοδείες σε όλη τη χώρα, οπότε το μοίρασμα βαραίνει υπέρ της Ελλάδας. Όμως, διατηρώ επαφή με agents και συμμετέχω σε οντισιόν μέσω self-tape. Επικοινωνώ συχνά με μια από τις βασικές δασκάλες μου, που είναι πλέον μέντορας για μένα, την οποία συμβουλεύομαι σχετικά με την προσέγγιση σε ρόλους ή τη διαχείριση των σχέσεων στην επαγγελματική ζωή. Οι άγκυρές μου εδώ είναι οι καλοί μου φίλοι και η οικογένειά μου».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το όνομά σας έγινε ευρύτερα γνωστό από τηλεοπτικές σειρές όπως το «Μπρούσκο», όπως αντιλαμβάνομαι από τα σχετικά δημοσιεύματα. Πώς έχετε διαχειριστεί την τηλεοπτική αναγνωρισιμότητα; Το πρόσημό της είναι γενικά θετικό για εσάς ή μπορεί να έχει γίνει, για παράδειγμα, καταιγιστική ή να έχετε αισθανθεί ότι απειλεί να σας παγιώσει σε συγκεκριμένους ρόλους;
«Ήταν ο πρώτος τηλεοπτικός μου ρόλος στην Ελλάδα, σχεδόν αμέσως μόλις γύρισα από την Αμερική, γι’ αυτό και τα δημοσιεύματα ήταν πιο πολλά. Ακολούθησαν κι άλλοι, σε τηλεόραση και κινηματογράφο. Πάντως στην αρχή, θυμάμαι, παρατηρούσα και εμπνεόμουν από τους πιο έμπειρους συναδέλφους μου σε ό,τι αφορά τον τρόπο διαχείρισης της αναγνωρισιμότητας. Πλέον, το ξέρω και η ίδια… είναι όμορφο να γίνεται αποδεκτή η δουλειά μας και τελικά δημοφιλής! Το ίδιο ισχύει βέβαια και στο θέατρο, όπου υποδύομαι εντελώς διαφορετικούς ρόλους κάθε φορά και η δημιουργικότητα αυτή με γεμίζει. Σε κάθε περίπτωση, το να παγιωθεί κανείς σε συγκεκριμένους ρόλους προκύπτει περισσότερο από τις επιλογές του και όχι από τη δημοσιότητα. Εμένα σίγουρα με ενδιαφέρει να ανακαλύπτω καινούριες πτυχές, οπότε επιλέγω αντίστοιχα».
«Στην αρχή, θυμάμαι, παρατηρούσα και εμπνεόμουν από τους πιο έμπειρους συναδέλφους μου σε ό,τι αφορά τον τρόπο διαχείρισης της αναγνωρισιμότητας. Πλέον, το ξέρω και η ίδια… είναι όμορφο να γίνεται αποδεκτή η δουλειά μας και τελικά δημοφιλής!».
Με αφορμή την άλλη παράσταση όπου συμμετέχετε φέτος, τα «Παγώνια» της Στέλλας Ζαφειροπούλου σε σκηνοθεσία Τάσου Πυργιέρη, εσείς ποια απάντηση θα δίνατε στο ερώτημα: «Τι είναι πιο μεγάλο: Να κάνεις κάτι για το οποίο όλοι θα είναι περήφανοι για σένα ή κάτι για το οποίο θα είσαι εσύ περήφανος για τον εαυτό σου»;
«Ζούμε με τους άλλους αλλά κουβαλάμε κάθε μέρα τον εαυτό μας, άρα για μένα η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Είμαι απαιτητική από τον εαυτό μου, επομένως πιστεύω ότι, αν έκανα κάτι που θα έκανε εμένα πραγματικά περήφανη, το πιθανότερο είναι να κάλυπτε και τις προσδοκίες των άλλων. Αυτό αφορά στην επαγγελματική μου ζωή. Σε ό,τι αφορά τις προσωπικές επιλογές, η υπερηφάνεια επιθυμώ να έρχεται από μέσα μου και να αντανακλάται στους ανθρώπους που με αγαπούν, των οποίων τη γνώμη εκτιμώ, ξεχωρίζω και τους έχω επιλέξει για συνοδοιπόρους».
Info
«Terror», Θέατρο Βασιλάκου_Μαριάννα Τόλη, Προφ. Δανιήλ 3, Κεραμεικός, τηλ. 211 0132002, ntvasilakou@gmail.com, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00. Προπώληση: Στα ταμεία του θεάτρου & τηλεφωνικά, more.com. Ομαδικές κρατήσεις: 6944 310 395.
Συντελεστές
Πρόεδρος: Νίκος Ορφανός. Εισαγγελέας: Μαριάννα Πολυχρονίδη. Κατηγορούμενος: Γιώργος Σπάνιας. Συνήγορος: Γιάννης Στεφόπουλος. Μάρτυρας κατηγορίας: Φιόνα Γεωργιάδη.Μάρτυρας υπεράσπισης: Αντώνης Αντωνάκος. Μετάφραση: Ευαγγελία A.Νάνου. Διασκευή: Μιρέλλα Παπαοικονόμου. Σκηνοθεσία: Γιώργος Οικονόμου. Σκηνικά: Χριστίνα Ντεκούλη. Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης. Sound desing : Γιώργος Οικονόμου-Βασίλης Κορρές. Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη. Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντώνης Αντωνάκος. Φωτογραφίες: Νεκτάριος Κουρής. Visual identity: Saint of Athens. Παραγωγή: ART AND ETHER ΜΙΚΕ
Η παράσταση «Παγώνια» συνεχίζεται έως Κυριακή 17 Μαρτίου 2024 (Πέμπτη έως Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 19:00) στο ΒΙΟS Main, Πειραιώς 84, Αθήνα. Προπώληση: www.more.com. Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3425335.
