Το κολύμπι δεν είναι μια δραστηριότητα αναψυχής για τις γυναίκες της Ζανζιβάρης, αλλά ζήτημα επιβίωσης και επαναστατική χειρονομία. Σε αυτό το νησιωτικό κράτος της Αφρικής, μουσουλμανικό σε ποσοστό 98%, για πολλά χρόνια το νερό της θάλασσας εθεωρείτο άβατο για το φύλο τους. Δεν ήταν «πρέπον» για μια γυναίκα να κάνει βόλτα στο αντρικό βασίλειο της παραλίας και, ακόμα περισσότερο, να φοράει μαγιό.
Αυτό άλλαξε, ωστόσο, το 2013, όταν η μη κερδοσκοπική οργάνωση The Panje Project (TPP) άρχισε να παραδίδει μαθήματα κολύμβησης στη Ζανζιβάρη, καταρχήν σε μια προσπάθεια να μειώσει τα υψηλά ποσοστά πνιγμών στη χώρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο παρελθόν το 68% των παιδιών και το 71% των γυναικών δεν ήξερε ούτε πώς να επιπλέει στο νερό. Για να συμμορφωθεί με τον ενδυματολογικό κώδικα της χώρας η TPP εξασφάλισε για τις μαθήτριές της burkini: μαγιό που καλύπτουν ολόκληρο το σώμα, εκτός από το πρόσωπο, τα χέρια και τα πόδια.
Στο παρελθόν το 68% των παιδιών και το 71% των γυναικών στη Ζανζιβάρη δεν ήξερε ούτε πώς να επιπλέει στο νερό.
Γυναίκες από τον φόβο στην αυτοπεποίθηση
Η φωτογράφος Anna Boyiazis είχε επισκεφτεί για πρώτη φορά τη Ζανζιβάρη πριν από πολλά χρόνια. Τότε, οι ντόπιοι τη διαβεβαίωναν πως «τα κορίτσια δεν κολυμπούν». Όταν όμως ξεκίνησε το πρότζεκτ της TPP, επέστρεψε με το φακό της για να απαθανατίσει τις κολυμβήτριες που, έστω και με μια τόσο άβολη ενδυμασία, επιτέλους σπάνε ένα μακροχρόνιο και επικίνδυνο ταμπού. Που βουτούν, κυριολεκτικά, για πρώτη φορά στα βαθιά. Για το φωτογραφικό έργο της βρέθηκε ανάμεσα στις νικήτριες του διαγωνισμού Leica Women Foto Project.
«Ήταν εκπληκτικό το να βλέπεις την αλλαγή στις εκφράσεις προσώπου και στη γλώσσα του σώματος των γυναικών από τον απόλυτο φόβο και την απροθυμία στην αυτοπεποίθηση και τη χαρά», δήλωσε σχετικά η φωτογράφος.
Όμως αυτό το πρόγραμμα, που μέχρι σήμερα έχει διδάξει κολύμπι σε περίπου 10.000 νησιώτες, δεν συμβάλλει μόνο στη γυναικεία ενδυνάμωση, αλλά κυρίως σώζει ζωές. Η μαρτυρία μιας νέας γυναίκας από τη Ζανζιβάρη, της Juwairia, στο περιοδικό «Twiga» της Air Tanzania, καταδεικνύει αυτόν το ρόλο. Σε έναν παραθαλάσσιο περίπατό της η Juwairia εντόπισε ένα μικρό αγόρι να πνίγεται στα βαθιά. Ευτυχώς, όχι μόνο είχε παρακολουθήσει μαθήματα κολύμβησης αλλά είχε φτάσει σε σημείο να γίνει η ίδια trainer. Ήξερε, επομένως, να κολυμπάει αρκετά καλά ώστε να πλησιάσει το παιδί, να το ανασύρει στην επιφάνεια και να το βγάλει στην ακτή κουβαλώντας το στην πλάτη της.
«Ήταν εκπληκτικό το να βλέπεις την αλλαγή στις εκφράσεις προσώπου και στη γλώσσα του σώματος των γυναικών από τον απόλυτο φόβο και την απροθυμία στην αυτοπεποίθηση και τη χαρά»
Η ανακάλυψη ενός μαγικού κόσμου
Ωστόσο η TPP έχει ακόμα δρόμο μπροστά της. Πολλοί είναι οι κάτοικοι της Ζανζιβάρης που δεν γνωρίζουν ακόμα κολύμπι. Ανάμεσά τους περίπου το ένα τρίτο των ψαράδων, που ανοίγονται καθημερινά στο αρχιπέλαγος για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, αλλά και η πλειονότητα των γυναικών που απασχολούνται στον τομέα της καλλιέργειας φυκιών και οι οποίες, εξαιτίας της παλίρροιας, απειλούνται από τις μεταβολές στο επίπεδο του νερού.
Όταν η μη κερδοσκοπική οργάνωση πετύχει τον βασικό στόχο της, τα μαθήματα κολύμβησης να γίνουν ο κανόνας στη Ζανζιβάρη, οι κάτοικοί της θα είναι πιο προστατευμένοι απέναντι στα στοιχεία της φύσης, οι γυναίκες θα νιώθουν πιο δυνατές και ελεύθερες και όλοι θα μπορούν να ανακαλύψουν τις χαρές της θάλασσας. Ούτε το τελευταίο όφελος είναι ευκαταφρόνητο, όπως καταλήγει το άρθρο στο περιοδικό «Twiga»: «Η συγκεκριμένη δεξιότητα θα αποκαλύψει στους κατοίκους της Ζανζιβάρης τον μαγικό υποθαλάσσιο κόσμο της, όπου σε μικρή απόσταση από τις ακτές οι κοραλλιογενείς ύφαλοι συναντούν τη θαλάσσια ζωή και κάθε σούρουπο δελφίνια παίζουν στα ρηχά».
Δες μια σχετική ανάρτηση στο λογαριασμό της Anna Boyiazis:
