Μέχρι πριν από λίγα χρόνια αν μας ζητούσαν να φανταστούμε κάποιον που κινδυνεύει από καρκίνο του πνεύμονα σίγουρα θα σκεφτόμασταν έναν άντρα καπνιστή. Όμως τα νέα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι η νόσος όχι απλώς δεν έχει φύλο αλλά πλέον, τουλάχιστον στις νεότερες ηλικίες, εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες (American Cancer Society, Οκτώβριος 2023), πολλές από τις οποίες μάλιστα δεν υπήρξαν ποτέ καπνίστριες.
Απευθυνθήκαμε λοιπόν σε τέσσερις γιατρούς, επιζήσασες και ηγέτιδες στον αγώνα κατά της νόσου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου (04/02) να μοιραστούν μαζί μας ό,τι νεότερο από το ιατρικό μέτωπο και συμβουλές από την πολύτιμη εμπειρία τους. Ανάμεσα σε αυτές και η Πόλυ Γαϊτάνη που με τη διπλή της ιδιότητα, ως επιζήσασα του καρκίνου του πνεύμονα στο τέταρτο στάδιο και σύμβουλος ψυχικής υγείας εξειδικευμένη στην ψυχοθεραπεία με υπνοθεραπεία, μοιράζεται με το Marie Claire προσωπικά βιώματα και συμβουλές ψυχικής ανθεκτικότητας και ευελιξίας.
Πώς εντοπίσατε αρχικά τον καρκίνο του πνεύμονα; Σε τσεκάπ ρουτίνας ή είχατε συμπτώματα;
«Τον Νοέμβριο του 2019, στον προγραμματισμένο ιατρικό έλεγχο, είχα κάνει ακτινογραφία θώρακα και ήταν όλα καλά. Τον Φεβρουάριο του 2020 ανάπτυξα έναν βήχα με χαρακτηριστικά αλλεργικού άσθματος. Από παλιά, περίπου μία φορά τον χρόνο ή στα δύο χρόνια, το κρύωμά μου γύριζε σε αλλεργικό άσθμα. Έπαιρνα φαρμακευτική αγωγή με εισπνεόμενο για λίγες μέρες και όλα ήταν καλά. Όταν λοιπόν με έπιασε βήχας κι αυτή τη φορά, δεν ανησύχησα γιατί ήταν γνώριμο σύμπτωμα, άλλωστε είχα κάνει πρόσφατα εξετάσεις. Όμως τον Μάρτιο άρχισαν να ανεβαίνουν κάποια δέκατα που υποχωρούσαν με αντιπυρετικό. Κατόπιν ο πυρετός έγινε συνεχόμενος και δεν έπεφτε με τίποτα. Εκεί έκανα επαναληπτικό έλεγχο όπου στην αρχή διαγνώστηκε πνευμονία και στη συνέχεια, με τον συμπληρωματικό έλεγχο, καρκίνος τετάρτου σταδίου».
«Τον Μάρτιο άρχισαν να ανεβαίνουν κάποια δέκατα που υποχωρούσαν με αντιπυρετικό. Κατόπιν ο πυρετός έγινε συνεχόμενος και δεν έπεφτε με τίποτα. Εκεί έκανα επαναληπτικό έλεγχο όπου στην αρχή διαγνώστηκε πνευμονία και στη συνέχεια, με τον συμπληρωματικό έλεγχο, καρκίνος τετάρτου σταδίου».
Υπήρχαν στην περίπτωσή σας παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με τον καρκίνο του πνεύμονα, π.χ. οικογενειακό ιστορικό ή κάπνισμα;
«Στην οικογένειά μας δεν υπήρχε ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα. Υπήρχε ιστορικό άλλων καρκίνων. Επίσης μετά τη διάγνωσή μου έχω ερωτηθεί πολλές φορές αν υπήρξα καπνίστρια. Ήταν θετικό για την πορεία της νόσου το ότι δεν υπήρξα ποτέ».
Από την προσωπική εμπειρία σας, τι θα αλλάζατε, αν μπορούσατε, στη διαδικασία διάγνωσης και θεραπευτικής αντιμετώπισης των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα σήμερα στην Ελλάδα;
«Είμαι πλέον της άποψης ότι καλό είναι να επιβεβαιώνεται η διάγνωση για ένα πιο ακριβές αποτέλεσμα. Να είμαστε υποψιασμένοι όλοι ότι κανένας στα θέματα υγείας δεν είναι στο απυρόβλητο και πως όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε κάτι, τόσο καλύτερα αντιμετωπίζεται. Οι γιατροί κάνουν ό,τι μπορούν και οι ασθενείς είναι πολλοί. Ωστόσο κάθε φορά χρειάζεται σχολαστική εξέταση από τους γιατρούς και καλή επικοινωνία με τους ασθενείς. Η σχέση γιατρού και ασθενή είναι πολύτιμη και ιερή».
«Στην οικογένειά μας δεν υπήρχε ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα. Υπήρχε ιστορικό άλλων καρκίνων. Επίσης μετά τη διάγνωσή μου έχω ερωτηθεί πολλές φορές αν υπήρξα καπνίστρια. Ήταν θετικό για την πορεία της νόσου το ότι δεν υπήρξα ποτέ».
Πώς ήρθατε σε επαφή με τη FairLife;
«Μετά τη διάγνωση άρχισα να αναζητώ ανθρώπους που είχαν καλή πορεία υγείας στη συνέχεια. Σε αυτή την έρευνα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, βρήκα τη FairLife, τότε στο ξεκίνημά της. Συνέλεξα λοιπόν πληροφορίες για εμένα και από τότε παρακολουθώ την εξέλιξη του φορέα με όλες τις ενημερώσεις για τον καρκίνο του πνεύμονα. Η τεράστια πρόοδος της FairLife σηματοδοτεί τη μεγάλη ανάγκη στην οποία ανταποκρίνεται. Οι δράσεις της είναι πηγή βοήθειας για πολλούς ασθενείς».
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε άτομα, ειδικά σε γυναίκες, που νοσούν ή έχουν νοσήσει με καρκίνο του πνεύμονα;
«Στους ανθρώπους που νοσούν αυτή τη στιγμή θα ήθελα να πω ότι, ναι, είναι πολύ δύσκολο να διαχειρίζεσαι τα θέματα της υγείας και τη ζωή σου. Ειδικά οι γυναίκες, που στην εποχή μας αναλαμβάνουμε πολλούς ρόλους. Χρειάζεται όμως να επιστρατεύσουμε όλο το δυναμικό μέσα μας προκειμένου να βγούμε από αυτήν τη δυσκολία με όσο γίνεται περισσότερη αισιοδοξία. Να διαχειριστούμε με άλλον τρόπο τα γεγονότα της ζωής μας. Άλλωστε υπάρχει υπάρχει στο σώμα ο μηχανισμός της αυτοΐασης. Για να έχει αποτέλεσμα κάθε εξωτερική βοήθεια χρειάζεται να εστιάσουμε στις λύσεις. Να αναθεωρήσουμε τον τρόπο ζωής μας. Να δούμε τις πτυχές της που είναι σημαντικές αυτή τη στιγμή και να αποφασίσουμε ότι από ‘δω και πέρα θα ζήσουμε τα καλύτερα χρόνια της. Η ζωή είναι πολύ όμορφη και απρόβλεπτη και πρέπει να τη ζούμε σύμφωνα με τις επιθυμίες μας και ό,τι μας δίνει νόημα και σκοπό».
»Ναι, είναι πολύ δύσκολο να διαχειρίζεσαι τα θέματα της υγείας και τη ζωή σου. Ειδικά οι γυναίκες, που στην εποχή μας αναλαμβάνουμε πολλούς ρόλους. Χρειάζεται όμως να επιστρατεύσουμε όλο το δυναμικό μέσα μας προκειμένου να βγούμε από αυτήν τη δυσκολία με όσο γίνεται περισσότερη αισιοδοξία».
Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η καλή ψυχολογία στην ύφεση της ασθένειας;
«Μετά τη σκληρή δοκιμασία μου, και ενώ πλέον υποβάλλομαι σε συνεχή, σχολαστικό επανέλεγχο, νιώθω πολύ τυχερή για τη σχέση που έχω δημιουργήσει με τον εαυτό μου και με τους ανθρώπους της ζωής μου. Έχω βοηθηθεί πολύ από τις σπουδές μου στον κλάδο ψυχικής υγείας. Μου έχουν ανοίξει έναν δρόμο άλλης αντίληψης και βαθιάς αποδοχής, ακόμα και για τα πράγματα που δεν μας είναι εύκολο να διαχειριστούμε.
Μέσα από όλα αυτά δημιουργείται ένας νέος χώρος για ζωή. Να βρίσκουμε λόγους να χαιρόμαστε και το κίνητρο για μια καινούργια ζωή. Αν δεν είχα βρει το κίνητρο δεν θα ήμουν τώρα εδώ, με αυτή την όρεξη για τη ζωή, να κοιτάω πίσω και να λέω στον εαυτό μου τι κατάφερα. Όσο συνεχίζεις η θέα γίνεται καλύτερη, ισορροπείς στα καινούργια δεδομένα. Θυμίζεις στον εαυτό σου αυτά που έχεις πετύχει και παίρνεις αποφάσεις με καθαρό μυαλό στοχεύοντας στην καλύτερη.
«Όσο συνεχίζεις η θέα γίνεται καλύτερη, ισορροπείς στα καινούργια δεδομένα. Θυμίζεις στον εαυτό σου αυτά που έχεις πετύχει και παίρνεις αποφάσεις με καθαρό μυαλό στοχεύοντας στην καλύτερη».
»Ένας ποιοτικός τρόπος ζωής είναι πάντα πηγή έμπνευσης για νέες αναζητήσεις και ανακαλύψεις. Μέσα από όλα αυτά απορρέουν η αγάπη και η ευγνωμοσύνη για ό,τι έχουμε. Η ζωή δεν συνοδεύεται από εγγυήσεις. Μας καλεί να πάμε μπροστά, το οφείλουμε στον εαυτό μας.
»Δικός μου στόχος είναι να κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρήσω όσο καλύτερη υγεία μπορώ για το υπόλοιπο της ζωής μου».
Διαβάστε επίσης:
Κορίνα Πατέλη Bell: «Κάθε ώρα στην Ελλάδα ένας συνάνθρωπός μας χάνεται από καρκίνο του πνεύμονα»
