Δεν είναι ούτε τα αρκουδάκια, ούτε τα σοκολατάκια, ούτε τα δείπνα υπό το φως των κεριών (ειδικά το τελευταίο, όμως, κάνει οικονομία στο ρεύμα). Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα με τη γιορτή των ερωτευμένων είναι ότι ενθαρρύνει τις ρομαντικές εξτραβαγκάντζες ως καθ’ όλα δόκιμο τρόπο να εκφράσει κανείς τα συναισθήματά του για τον Σημαντικό Άλλο. Κι ενώ ούτε αυτό από μόνο του είναι ιδιαίτερα κακό, τα προβλήματα ξεκινούν από το γεγονός ότι, ειδικά εμείς οι γυναίκες, έχουμε εκπαιδευτεί να βλέπουμε τέτοιου είδους πράξεις σαν απόδειξη της αγάπης του όποιου άλλου για μας. Μας μεγάλωσαν με την πεποίθηση πως η αγάπη έρχεται με τη μορφή δώρων και υποσχέσεων, ρομαντικών χειρονομιών και αποδείξεων δέσμευσης. Πάντα από άλλους προς εμάς, πάντα από έξω προς τα μέσα.
Μη με παρεξηγείς, είμαι σίγουρη πως αξίζεις την αγάπη, και με το παραπάνω. Και αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Αξίζει να νιώθεις σαν την πρωταγωνίστρια της δικής σου ρομαντικής ταινίας – όχι μόνο κάθε 14 Φλεβάρη, αλλά κάθε μέρα. Όμως κανένας Σημαντικός Άλλος δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις έτσι αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου πρώτα. Αν δεν το κάνεις συνήθεια να βάζεις τον εαυτό σου, την ψυχική σου υγεία και την αποδοχή της εικόνας σου πρώτα και πάνω απ’ όλα. Όχι, δεν είναι εγωιστικό. Είναι η πιο σημαντική τεχνική wellness. Την έχουμε ακούσει άπειρες φορές, αλλά ακόμα να την εσωτερικεύσουμε: πρώτα βάζουμε τη δική μας μάσκα οξυγόνου και μετά των άλλων.
Έρευνες έχουν δείξει πως ειδικά σε επαγγέλματα με πολύ, καθημερινό άγχος, όπως π.χ. νοσοκόμες και γιατροί, οι γυναίκες τείνουν να παραμελούν τις δικές τους ανάγκες μέχρι το σημείο που βλάπτουν την υγεία τους, χάνουν την αίσθηση του νοήματος και της πίστης σε αυτό που κάνουν, και εν τέλει βλέπουν την αποτελεσματικότητά τους στη δουλειά να μειώνεται. Το ίδιο συμβαίνει και στις σχέσεις. Μας μεγάλωσαν με την ιδέα ότι ο απώτερος σκοπός της ζωής μας είναι να κάνουμε μια σχέση (έναν γάμο, μια οικογένεια, ένα σύμφωνο συμβίωσης) να πετύχει. Κι έτσι μοιράζουμε αγάπη απλόχερα, αλλά στην πορεία ξεχνάμε πως η αγάπη πρέπει πρώτα να έρθει από μέσα για να μπορέσει να συνεχίσει να ρέει και προς τα έξω.
Αυτό τον Φεβρουάριο, αλλά και κάθε μέρα από δω και μπρος, είθε να κάνουμε συνήθεια τα παρακάτω. Θα μας βοηθήσουν όχι μόνο να βάζουμε τον εαυτό μας πρώτο, αλλά και να μας αγαπήσουμε, ακριβώς όπως είμαστε.
Βήμα 1ο: Γνώρισε -και αγάπα- τον εαυτό σου
Βιντεοσκόπησε τον εαυτό σου από απόσταση
Σου έχει τύχει ποτέ να βλέπεις τον εαυτό σου σε φωτογραφίες και βίντεο και να νιώθεις κάπως σαν να βρίσκεσαι σε ταινία τρόμου, σαν να μη μπορείς να αναγνωρίσεις το άτομο αυτό που υποτίθεται πως είσαι εσύ; Κι όμως, σαν φαινόμενο δεν είναι τόσο σπάνιο. Το πρόβλημα με τις φωτογραφίες και τα βίντεο του εαυτού μας που βλέπουμε συνήθως, είναι πως δεν είναι «“φυσικά». Στηνόμαστε για να πάρουμε μια καλή, κολακευτική πόζα, ή προσθέτουμε φίλτρα στο TikTok. Και αυτό μπορεί πραγματικά να βλάψει τη σχέση που έχουμε με την εικόνα μας, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις για το πώς δείχνουμε ή για το πώς θα έπρεπε να δείχνουμε. Στηρίζοντας το κινητό σου ή μία κάμερα σε ένα τρίποδο πάνω στο γραφείο σου ή σε ένα τραπέζι, άσε το φιλμ να «τρέχει» μέχρι να το ξεχάσεις και να αρχίσεις να κινείσαι στον χώρο σαν να μη σε βλέπει κανείς. (Οι ειδικοί συνιστούν 24-48 ώρες.) Μετά, δες το υλικό και παρατήρησε πώς κινείσαι, πώς γελάς, πώς κάθεσαι, όταν δεν ποζάρεις για κανέναν.
Κινήσου χωρίς να σε νοιάζει ποιους μυς γυμνάζεις
Για πολλές από εμάς, το πρόβλημα με την καθημερινή άσκηση είναι οι συνημμένες προσδοκίες που συνήθως έχουμε: η ιδέα πως αν κινούμαστε με χ τρόπο για χ χρόνο, θα δούμε χ αποτελέσματα. Ή πως πρέπει να κάνουμε χ σετ χ κινήσεων για το καλό της υγείας μας και της μυϊκής μας μάζας. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι λάθος, όμως αν δεν βρίσκεις πραγματική χαρά στην κίνηση αυτή καθαυτή, είναι δύσκολο να την κάνεις συνήθεια – και με το πρώτο παραστράτημα, ή αν αργείς να δεις αποτελέσματα, θα σε πάρει από κάτω. Το κίνημα του joyful movement, ένα πρόσφατο παρακλάδι του body positivity movement, προτείνει να κινούμε το σώμα μας για τη χαρά της κίνησης, με όποιο τρόπο μας εκφράζει κάποια μέρα. Αν π.χ. τη μία μέρα νιώθουμε την ανάγκη να χορέψουμε το τελευταίο άσμα της Τέιλορ Σουίφτ στο σαλόνι και την άλλη να κάνουμε γιόγκα ή stretching, ή απλώς να πάμε μια βόλτα στο μεσημεριανό μας διάλειμμα από τη δουλειά, το σημαντικό είναι ότι κινούμαστε με τρόπο που μας φέρνει χαρά. Οι ενδορφίνες και η μείωση της κορτιζόλης που κερδίζουμε από το joyful movement είναι αρκετές.
Δες στα social media λογαριασμούς με παρόμοιους σωματότυπους
Αν δεν έχεις νιώσει ποτέ δυσφορία για το σώμα σου, συγχαρητήρια. Μπορείς να προσπεράσεις αυτό το tip. Για τις περισσότερες από εμάς, όμως, είναι λυτρωτικό να μπορούμε να δούμε σώματα που μοιάζουν ακριβώς σαν το δικό μας να φοράνε ρούχα που ίσως δεν θα τολμούσαμε, να κάνουν σπορ ή επικίνδυνα ακροβατικά, ή απλώς να υπάρχουν με αυτοπεποίθηση. Ειδικά για εμάς που μεγαλώσαμε στη δεκαετία του ’90, που τα πρότυπα ομορφιάς κυμαίνονταν ανάμεσα στις μη ρεαλιστικές καμπύλες της Πάμελα Αντερσον και στο heroine chic της Κέιτ Μος και πιστεύαμε πως κάτι πάει στραβά με το δικό μας σώμα γιατί κανένας άλλος εκεί έξω δεν μας έμοιαζε. Τίποτα δεν πήγαινε στραβά. Κάθε σώμα έχει το δικό του σχήμα. Κι ευτυχώς πλέον υπάρχουν αρκετά diverse πρότυπα εκεί έξω για να βρούμε το δικό μας.
Επένδυσε στη σεξουαλική σου υγεία
Το ότι οι οργασμοί κάνουν καλό στην υγεία είναι γνωστό. Δυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάνε στην καταπολέμηση των πόνων της περιόδου, δυναμώνουν την καρδιά και γεμίζουν το σύστημά μας με οξυτοκίνη. Αλλά πρόσφατες μελέτες μιλάνε και για ένα ακόμα «συν»: οι οργασμοί προστατεύουν από την κλειτοριδική ατροφία, φαινόμενο που συμβαίνει συχνά στην εμμηνόπαυση ή σε γυναίκες που περνάνε καιρό χωρίς σεξουαλική διέγερση. Ευτυχώς, ζούμε σε μια εποχή που τα ερωτικά βοηθήματα έχουν πάψει να είναι τόσο ταμπού και διαθέσιμα μόνο σε σκοτεινές γωνιές του Ιντερνετ. Είτε βρίσκεσαι σε σχέση είτε όχι, δεν υπάρχει λόγος να περιμένεις τον Ιδανικό Αλλο να ασχοληθεί με την ικανοποίησή σου. Μάθε το σώμα σου, άκουσε τι θέλει και μην του το στερείς.
Βήμα 2ο: Βάλε τον εαυτό σου πρώτο
Βάλε όρια
H ιδέα ότι πρέπει να είμαστε πάντα εκεί για όλους όσοι μας χρειάζονται είναι λιγουλάκι βασισμένη στην πατριαρχία. Σκέψου απλά: πόσο συχνά πιστεύει ένας άνδρας υπάλληλος ότι δεν μπορεί να πει ποτέ «όχι» στη δουλειά του; (Σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα της Deloitte, όχι τόσο συχνά όσο οι γυναίκες υπάλληλοι, εξού και οι γυναίκες υπάλληλοι παθαίνουν burnout πιο συχνά.) Και όχι μόνο στις εργασιακές σχέσεις. Αν ένας άνδρας βγει για ποτό με τους φίλους του, πόσες είναι οι πιθανότητες να χρειαστεί να απαντήσει στην ερώτηση «ναι, αλλά ποιος προσέχει τα παιδιά;». Είναι ok να χρειάζεσαι το χρόνο σου και το χώρο σου, σε κάθε είδους σχέση. Βάζοντας όρια, λέγοντας «όχι» πού και πού και κρατώντας κάποιες στιγμές μόνο για σένα, αυξάνεις τις πιθανότητες να έχεις την αντοχή να πεις «ναι» πιο συχνά, όταν χρειάζεται!
Βρες χρόνο για τις δραστηριότητες που σε γεμίζουν
Ακόμα κι αν η μέρα σου συνήθως ξεκινάει με ένα βουνό υποχρεώσεις και πράγματα που πρέπει να κάνεις για άλλους, είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρεις χρόνο για τα πράγματα που σε γεμίζουν. Κανένας άλλος δεν θα το κάνει για σένα. Κανένας άλλος δεν χρειάζεται να μοιραστεί αυτές τις δραστηριότητες με σένα. Ξεκίνα γράφοντας μια λίστα με τις δραστηριότητες που σου δίνουν χαρά και βάλ’ τες στο πρόγραμμα, έστω κι αν πρόκειται για 20-30 λεπτά τη φορά.
Ρώτα τον εαυτό σου τι κάνει
Το ξέρω, ακούγεται κάπως περίεργο. Όμως πολλά από τα προβλήματά μας θα λύνονταν αν μαθαίναμε να δείχνουμε στον εαυτό μας την ίδια φροντίδα και το νοιάξιμο που δείχνουμε προς την καλύτερή μας φίλη ή προς την οικογένειά μας. Έτσι όπως θα ρώταγες τους δικούς σου ανθρώπους τι κάνουν σε καθημερινή βάση, και αν σου έλεγαν πως δεν είναι καλά θα προσπαθούσες να τους βοηθήσεις ή έστω να τους στηρίξεις, είναι πολύ σημαντικό να κάνεις το ίδιο και για σένα. Κάν’ το συνήθεια να ρωτάς τον εαυτό σου πού και πού: Πώς είσαι σήμερα; Νιώθεις καλά; Πονάς κάπου; Τι χρειάζεσαι; Οι απαντήσεις μπορεί να σε εκπλήξουν. (Κι αν ακόμα σου φαίνεται περίεργο, απλά γράψε τις απαντήσεις στο ημερολόγιό σου, δεν χρειάζεται να κάνεις διάλογο με τον καθρέφτη.)
Πες «ναι» στην πολυτέλεια
Τα «καλά» εσώρουχα, το καλό κρασί, το φαγητό που θα πάρει χρόνο να φτιαχτεί αλλά θα σου θυμίσει εκείνο το εστιατόριο στο Παρίσι, το μπάνιο με τα αρωματικά άλατα, η πρώτη έκδοση εκείνου του βιβλίου που πάντα ήθελες… Πολύ συχνά τείνουμε να αναβάλλουμε τις πολυτέλειες της ζωής μας για αργότερα, για όταν θα έχουμε την ιδανική παρέα ή για όταν θα έχουμε περισσότερο χρόνο/χρήματα/υδατάνθρακες για κάψιμο. Μην περιμένεις. Φέρσου στον εαυτό σου σαν να είναι ο έρωτας της ζωής σου. Γιατί, εδώ που τα λέμε, είναι.
