Αναμνήσεις με κασέτες που αρχίζουν να γυρίζουν μόλις πατήσεις το play στο κασετόφωνο γεμίζοντας την αυτοσχέδια, σπιτική πίστα χορού με τις μελωδίες των greatest hits των 80s έρχονται στην επιφάνεια από τις πρώτες ακόμα νότες του «Deeper Love», του νέου single της Angelika Dusk, προπομπού του επερχόμενου άλμπουμ της. Μας ταξιδεύουν στη δική μας ρετρό ουτοπία, το δικό μας Σαν Τζουνιπέρο (για να θυμηθούμε ένα από τα καλύτερα επεισόδια της βρετανικής τηλεοπτικής σειράς «Black Mirror»).
Ήταν αναπόφευκτο η συνέντευξή μας με την τραγουδίστρια-τραγουδοποιό, που παρά το καλλιτεχνικό της όνομα («dusk» σημαίνει «σούρουπο») γίνεται για εμάς πηγή φωτός ακόμα και σε σκοτεινές μέρες, να κινηθεί στους ρυθμούς της πιο πολύχρωμης και ανέμελης εποχής – τουλάχιστον για όσους έχουμε συνδέσει τα eighties με τα παιδικά χρόνια μας.
Τι αγαπάτε περισσότερο από τα 80s και ιδιαίτερα από τη μουσική τους;
«Είναι ονειρικά τα τραγούδια τους, μου φέρνουν στο μυαλό road trips σε ατελείωτους δρόμους όπου οδηγείς με κατεβασμένα τα παράθυρα, παραλίες τον χειμώνα όπου φυσάει ο αέρας και περπατάς αγκαλιά με κάποιον που αγαπάς κρατώντας σφιχτά το μπουφάν σου, φθινοπωρινά ηλιοβασιλέματα. Μια νοσταλγία δηλαδή και μια ζεστασιά λόγω των όμορφων μελωδιών και του πολύ συγκεκριμένου ηχοχρώματος που χαρακτηρίζουν τη μουσική αυτή».
«Είναι ονειρικά τα τραγούδια τους, μου φέρνουν στο μυαλό road trips σε ατελείωτους δρόμους όπου οδηγείς με κατεβασμένα τα παράθυρα, παραλίες τον χειμώνα όπου φυσάει ο αέρας και περπατάς αγκαλιά με κάποιον που αγαπάς κρατώντας σφιχτά το μπουφάν σου, φθινοπωρινά ηλιοβασιλέματα».
Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας μια από τις ομορφότερες αναμνήσεις σας από εκείνη την εποχή;
«Πρέπει να ήμουν 2-3 χρόνων, στο σαλόνι του σπιτιού μας. Ο πατέρας μου έβαζε στο κασετόφωνο αυτά τα τραγούδια (Don Henley, Prince, Fleetwood Mac) κι εγώ χόρευα ενώ εκείνος και η μητέρα μου χαμογελούσαν. Κάποιες φορές προσποιούμουν ότι κρατούσα μικρόφωνο και ήμουν η Cher, ενώ άλλες αντέγραφα ό,τι μπορούσα από τα χορευτικά των αγαπημένων μου ταινιών όπως των “Footloose” και “Flashdance”».
Στο εικαστικό του νέου single σας, η κασέτα έχει την τιμητική της. Υπάρχει κάτι που σας έχει λείψει από το συγκεκριμένο αποθηκευτικό μέσο, παρά τις πρακτικές δυσκολίες του σε σχέση με τα σύγχρονα ψηφιακά;
«Φυσικά μου έχει λείψει! Το γεγονός ότι τότε ακούγαμε ένα ολόκληρο άλμπουμ και ξέραμε ακριβώς ποιο τραγούδι ακολουθεί. Ότι καθόμασταν με το χέρι κοντά στο κασετόφωνο για να προλάβουμε να πατήσουμε “record” όταν το ραδιόφωνο έπαιζε το αγαπημένο μας τραγούδι και κλαίγαμε αν ο παραγωγός αποφάσιζε να μιλήσει κατά τη διάρκειά του. Υπήρχε μια προσπάθεια, μια προσδοκία, δεν ήταν όλα εύκολα όπως σήμερα».
To «Deeper Love» είναι ένα τραγούδι αγάπης αλλά στο βίντεο κλιπ του σας βλέπουμε να χορεύετε με ένα μικροσκοπικό πλασματάκι. Πώς μπορεί ο ερχομός ενός παιδιού να βαθύνει την αγάπη σε ένα ζευγάρι;
«Νομίζω ότι μπορεί να τη βαθύνει μόνο αν προϋπάρχουν γερές βάσεις, αν δηλαδή και τα δύο μέλη του ζευγαριού δουλεύουν για τη σχέση τους και για τον εαυτό τους ξεχωριστά. Ευτυχώς ο άντρας μου κι εγώ είμαστε θερμοί υποστηρικτές της ψυχοθεραπείας και δεν χάνουμε ραντεβού, ο κόσμος να χαλάσει. Επίσης τα παιδιά είναι σαν τα σκυλιά (γέλια), αντιλαμβάνονται τα πάντα – την ένταση, τον θυμό και αντίστοιχα την αγάπη, τον σεβασμό, την επικοινωνία μεταξύ των γονιών του. Άρα ναι, αν υπάρχουν καλές βάσεις, οι γονείς εξελίσσονται ως άνθρωποι και συζητάνε ειλικρινά μεταξύ τους, τότε βαθαίνει και η αγάπη τους ενώ βλέπουν το ανθρωπάκι που δημιούργησαν να διαμορφώνει και αυτό τη δική του προσωπικότητα. Στη δική μας περίπτωση είναι μεγάλη προσωπικότητα!».
«Ο ερχομός ενός παιδιού μπορεί να βαθύνει την αγάπη μόνο αν προϋπάρχουν γερές βάσεις, αν δηλαδή και τα δύο μέλη του ζευγαριού δουλεύουν για τη σχέση τους και για τον εαυτό τους ξεχωριστά. Ευτυχώς ο άντρας μου κι εγώ είμαστε θερμοί υποστηρικτές της ψυχοθεραπείας και δεν χάνουμε ραντεβού, ο κόσμος να χαλάσει».
Ήταν τα 80s, πιστεύετε, μια πιο φωτεινή εποχή ή μας φαίνεται έτσι γιατί τη βλέπουμε μέσα από το πρίσμα της νοσταλγίας του παρελθόντος;
«Νομίζω και τα δύο. Σίγουρα είναι συνυφασμένη με την αθωότητα της παιδικής μας ηλικίας, αλλά έχει και κάτι το αληθινά όμορφο εκείνη η εποχή. Το να μην υπάρχουν κινητά, να δίνεις ραντεβού με κάποιον φίλο σου και απλά να βρίσκεσαι στο σημείο συνάντησης, να συναντιέσαι με παρέα και να συζητάς, να κοιτάς τον άλλο στα μάτια αντί να έχεις τη μόνιμη υπεκφυγή της οθόνης. Υπήρχε κάτι πιο αυθεντικό, περισσότερη επαφή από ό,τι σήμερα, οπότε υπ’ αυτή την έννοια για μένα ήταν πιο φωτεινή εποχή».
Αποτελεί το «Deeper Love» προάγγελο του στυλ του επερχόμενου άλμπουμ σας ή να περιμένουμε μια εκλεκτική μουσική δουλειά, που συνδυάζει διαφορετικές αναφορές;
«Να περιμένετε ένα άλμπουμ που είναι σαν να φτιάχτηκε το 1984, με λίγο περισσότερη σημερινή φρεσκάδα. Έχω τραγούδια dreamy και feelgood σαν το “Deeper Love”, άλλα που είναι upbeat και fun και σε κάνουν να χορεύεις σαν την Madonna, αλλά και κάποια πιο μελαγχολικά, που ελπίζω να αγγίξουν την ψυχή σας όσο και τη δική μου».
Με αφορμή μια πρόσφατη ανάρτησή σας στο Instagram, όπου γράφατε για τη δυσκολία μας να αφεθούμε να απολαύσουμε τον χορό, εσάς τι σας βοήθησε να αρχίσετε να τον απολαμβάνετε (ξανά), να αφήνεστε σε αυτόν;
«Για να είμαι ειλικρινής, με βοήθησε η ανάγκη. Είχα πέσει πολύ χαμηλά ψυχολογικά, με επιλόχειο κατάθλιψη, και η μουσική μαζί με τον χορό ήταν ο τρόπος να ηρεμήσω και να ισορροπήσω. Με είχε κουράσει η μόνιμη φωνή της κριτικής και της αποδοκιμασίας στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ότι “τίποτα που κάνεις δεν είναι αρκετά καλό” και ήθελα απλά να ακούω τη μουσική και να κουνιέμαι όπως όριζε το σώμα μου και όχι το μυαλό μου. Στην αρχή ήταν δύσκολο, ένιωθα ντροπή. Αλλά με τη βοήθεια της Μαρκέλλας Μανωλιάδη, που είναι ελεύθερο πνεύμα και καταπληκτική δασκάλα χορού (και φυσικά της ψυχοθεραπεύτριάς μου), κατάφερα να διώξω αυτή τη φωνή μια για πάντα. Μπορεί να με πετύχετε ακόμα και στο Σύνταγμα να χορεύω με τα ακουστικά μου».
«Είχα πέσει πολύ χαμηλά ψυχολογικά, με επιλόχειο κατάθλιψη, και η μουσική μαζί με τον χορό ήταν ο τρόπος να ηρεμήσω και να ισορροπήσω. Με είχε κουράσει η μόνιμη φωνή της κριτικής και της αποδοκιμασίας στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ότι “τίποτα που κάνεις δεν είναι αρκετά καλό” και ήθελα απλά να ακούω τη μουσική και να κουνιέμαι όπως όριζε το σώμα μου και όχι το μυαλό μου».
Με αφορμή την τελευταία φράση μιας ανάρτησής σας για τη χαρά του χορού, «Δείτε ένα παιδί να χορεύει και κάντε το ίδιο», η μητρότητα έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζετε τη μουσική είτε ως δημιουργός είτε/και ως ακροάτρια;
«Νομίζω έχει φύγει πια οποιαδήποτε οργή και θυμός είχα. Το “Beautiful Mess” ήταν ένα άλμπουμ πιο “αγχωμένο” ενώ τώρα γράφω για βαθιά αγάπη, “you are the miracle I believe in”, “cry in my arms” και θα είμαι εδώ για σένα χωρίς να σε κρίνω. Ναι, η κόρη μου με έχει επηρεάσει γιατί είναι μια γλύκα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ώρες ώρες δεν με βγάζει από τα ρούχα μου με το “όχι, δεν θέλω αυτή την κάλτσα θέλω την άλλη!” η οποία είναι ίδια (γέλια)».
Δείτε το μουσικό βίντεο του νέου της τραγουδιού, «Deeper Love»:
