γυναικοκτονία

Η μητέρα δύο αγοριών έξι και εννιά ετών μοιράζεται τους προβληματισμούς της με αφορμή τη γυναικοκτονία στη Φολέγανδρο.

Εκατό γυναίκες γράφουν για όσα βιώνουν στην Ελλάδα σήμερα, στο βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Key books με τίτλο “Είμαι επικίνδυνη”. Πέντε εξ αυτών μιλούν για τον τρόπο που οι γυναίκες συσπειρώνονται, ενημερώνονται και αντιδρούν και τους πιθανούς τρόπους με τους οποίους η κοινωνία θα υψώσει ένα απροσπέλαστο τείχος στις γυναικοκτονίες.

«Από το σήκωμα του χεριού μέχρι το φόνο, η απόσταση είναι “μια κακιά στιγμή”»: H ηθοποιός και κωμικός Χρύσα Κατσαρίνη κάνει μια online εξομολόγηση και μοιράζεται όσα της δίδαξε η προσωπική της εμπειρία.

Στις πόσες γυναικοκτονίες θα παραδεχτούμε επιτέλους πως υπάρχει πρόβλημα — και πως το πρόβλημα είναι έμφυλο;

Οι φίλες της την αποχαιρέτησαν με τον πιο δυνατό τρόπο, μιλώντας για τις συνέπειες μιας γυναικοκτονίας, που εκτείνονται πέρα από το θύμα.

Το Μάιο του 2019 μια γυναικοκτονία στη Μυτιλήνη συγκλονίζει το πανελλήνιο. Η 24χρονη Ερατώ χάνει τη ζωή της από τα χέρια του εν διαστάσει συζύγου της, με το δύο ετών μωρό τους να κοιμάται στο διπλανό δωμάτιο. Δυο χρόνια μετά, η μητέρα της Ελένη Κρεμαστιώτη μοιράζεται τις σκέψεις της με το Marie Claire.

«Η σαπίλα της κοινωνίας έχει αρχή στα στερεότυπα», πιστεύει η δημοσιογράφος.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μέσα από τη νέα ανάρτησή της, μετά το έγκλημα στη Φολέγανδρο, γράφει για τις παρεμβάσεις που μπορεί να συμβάλουν στην εξάλειψη τέτοιων περιστατικών.

Το σημαινόμενο με το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα ο όρος «γυναικοκτονία» (femicide) δόθηκε από τα φεμινιστικά κινήματα της δεκαετίας του ’70, ακριβώς επειδή υπήρχε η ανάγκη να έρθει στο φως και να προσδιοριστεί με σαφήνεια το συγκεκριμένο εκείνο είδος βίας.