Κάποιες σχέσεις τις αφήνουμε πίσω μας για πάντα. Για κάποιες άλλες, ωστόσο, έχουμε τις αμφιβολίες μας αν ο χωρισμός ήταν, τελικά, η σωστή απόφαση. Στη δεύτερη περίπτωση, μια επανασύνδεση με τον πρώην δεν μοιάζει τόσο απίθανη και κακή ιδέα.
Κάποια ζευγάρια μάλιστα συναντιούνται ξανά, μερικές φορές τυχαία, και δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση τους. Αυτό συνέβη σε μια γυναίκα που ήρθε σε επαφή με τον πρώην της μετά την κυκλοφορία του πρώτου της βιβλίου. Πλέον είναι ξανά μαζί με τον άντρα που αποκαλεί «αγάπη της ζωής μου». Αυτή είναι η μαρτυρία της, όπως δημοσιεύτηκε στο Υourtango.com.
«Πριν από επτά χρόνια, έκανα τα λεμόνια ψηφιακή λεμονάδα όταν κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο, “The Perils of Cyber-Dating: Confessions of Hopeful Romantic” (“Οι κίνδυνοι των ψηφιακών ραντεβού: Εξομολογήσεις μιας αισιόδοξης ρομαντικής”). Το βιβλίο περιείχε ιστορίες ραντεβού που έχω βγει μέσω του Ίντερνετ και συμβουλές από είκοσι χρόνια εμπειρίας στον κυβερνοχώρο.
»Μετά από επτά χρόνια σχέσης με τον άντρα που αποκαλούσα “αγάπη της ζωής μου”, είχαμε ακολουθήσει διαφορετικούς δρόμους. Νόμιζα ότι δεν θα τον ξαναέβλεπα.
»Μέχρι που διάβασε για τον εαυτό του στο βιβλίο μου.
»Άρχισα τη διαδικτυακή αναζήτηση για να αντικαταστήσω τον πρώην μου με έναν σύντροφο από το Ίντερνετ. Παρόλο που πριν από 20+ χρόνια το online dating ήταν ακόμα στιγματισμένο, έπεισα τον εαυτό μου ότι ως επαγγελματίας της τεχνολογίας θα μπορούσε να γίνει κομμάτι της ζωής μου.
»Γρήγορα έμαθα πώς να δημιουργώ ένα ακαταμάχητο διαδικτυακό προφίλ και άρχισα να καθοδηγώ singles που αναζητούσαν τον έρωτα στο διαδίκτυο. Η ζωή έγινε ψηφιακή, μέχρι που, μια μέρα, έλαβα στο Facebook μια ειδοποίηση από την αγάπη της ζωής μου. Νόμιζα ότι ήταν παντρεμένος και παραλίγο να μην απαντήσω.
Η ζωή έγινε ψηφιακή, μέχρι που, μια μέρα, έλαβα στο Facebook μια ειδοποίηση από την αγάπη της ζωής μου. Νόμιζα ότι ήταν παντρεμένος και παραλίγο να μην απαντήσω.
»Όταν όμως τελικά διάβασα το σχόλιό του, πριν από ένα χρόνο, άλλαξε η ζωή μου.
«Ξαφνικά, έγραψε μια κριτική για το βιβλίο μου στο Facebook, όπου έλεγε: “Το βιβλίο έπιασε διάνα. Η Julie τα κατάφερε”.
»Όπως αποδείχθηκε, είχε πάρει πρόσφατα διαζύγιο και με παρακολουθούσε διαδικτυακά, διαβάζοντας το ιστολόγιό μου και χαζεύοντας φωτογραφίες μου στο Facebook. Εγώ δεν είχα ιδέα. Μάλιστα ενάμιση χρόνο νωρίτερα είχε προσπαθήσει να επικοινωνήσει μαζί μου, αλλά το mail του πήγε στα spam. Δεν το είδα ποτέ. Δεν ήταν γραφτό να συναντηθούμε ακόμα.
»Του πήρε εβδομάδες να διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο, καθώς ήταν πολύ έντονη συναισθηματικά εμπειρία για εκείνον να διαβάζει ιστορίες για την ερωτική ζωή μας, το παραμυθένιο ειδύλλιο και τον επώδυνο χωρισμό. Το είχε αγοράσει αναζητώντας συμβουλές, καθώς είχε χωρίσει πρόσφατα.
»Δεν είχα ιδέα ότι το βιβλίο μου, που με είχε βοηθήσει να επουλώσω τα τραύματά μου και είχε βοηθήσει και άλλους, θα μας έφερνε ξανά μαζί, μετά από μιάμιση δεκαετία.
«Δεν είχα ιδέα ότι το βιβλίο μου, που με είχε βοηθήσει να επουλώσω τα τραύματά μου και είχε βοηθήσει και άλλους, θα μας έφερνε ξανά μαζί, μετά από μιάμιση δεκαετία».
»Δεν ήμουν σίγουρη κατά πόσον ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο».
Όταν τελικά βγήκε ραντεβού με τον πρώην της, ένιωθαν και οι δύο πολύ αμήχανα. «Αναρωτιόμασταν αν θα υπήρχε ακόμα χημεία μεταξύ μας ή αν απλά θα κάναμε μια νοσταλγική συζήτηση και μετά θα συνεχίζαμε τους διαφορετικούς δρόμους μας.
»Από τη στιγμή που κοιταχτήκαμε ξανά στα μάτια, θυμηθήκαμε πώς ήταν όταν είχαμε ερωτευτεί για πρώτη φορά, 23 χρόνια πριν, σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο. Ήρθε στο ραντεβού κρατώντας 16 τριαντάφυλλα, για τα 16 χαμένα χρόνια που είχαμε περάσει χώρια.
»Αγκαλιαστήκαμε, χαμογελάσαμε και ήρθαμε πάλι κοντά. Ήμασταν μεγαλύτεροι και σοφότεροι, αλλά η ιστορία μας ήταν τόσο δυνατή, που νιώσαμε ξανά μια σπίθα. Θαυμάσαμε τη θέα στον Ειρηνικό Ωκεανό, από το ξενοδοχείο όπου ήθελε να μου δώσει ραντεβού ενάμιση χρόνο πριν, όταν το mail του είχε καταλήξει στα spam μου.
«Από τη στιγμή που κοιταχτήκαμε ξανά στα μάτια, θυμηθήκαμε πώς ήταν όταν είχαμε ερωτευτεί για πρώτη φορά, 23 χρόνια πριν, σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο. Ήρθε στο ραντεβού κρατώντας 16 τριαντάφυλλα, για τα 16 χαμένα χρόνια που είχαμε περάσει χώρια».
»Δεν ήξερα, μάλιστα, ότι εκείνος είχε πάει σε εκείνο το ραντεβού και με περίμενε, όπως στην ταινία “Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι”.
»Τα χρόνια της ιστορίας μας πλημμύρισαν το μυαλό μου και αναρωτήθηκα αν θα έπρεπε να ανοίξω την καρδιά μου ή να κρατήσω κλειστό αυτό το κεφάλαιο. Ένιωσα ότι θα έπρεπε να πιάσουμε το νήμα από εκεί που το είχαμε αφήσει, αλλά πώς το κάνει αυτό κάποιος χωρίς να πληγωθεί; Είχε γκριζάρει και ήταν πιο λεπτός. Και οι δύο είχαμε αποκτήσει παρόμοια μαθήματα ζωής, αλλά ποτέ δεν είχαμε σταματήσει να αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Και αυτό ήταν αρκετό».
