Ενώ όλες αναζητάμε μια υγιή, ήρεμη και με σεβασμό σχέση, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Το «ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα», δεν γίνεται πάντα πραγματικότητα, ακόμα και όταν πιστεύουμε πως δίπλα μας έχουμε τον κύριο «Τέλειο».
Η ζωή δεν είναι παραμύθι και ενώ αρκετές φορές μπορεί να έχουμε σημάδια για τη δυσάρεστη εξέλιξη της σχέσης μας, τα αγνοούμε πιστεύοντας – ψευδώς – πως τα πράγματα θα αλλάξουν. Πέντε γυναίκες αποκάλυψαν στην lifestyle και relationship editor Aly Walansky, το σημάδι που τους έδωσε να καταλάβουν ότι ο γάμος τους δεν θα είχε ευτυχή κατάληξη.
«Έγινε αναίσθητος και άπιστος»
«Η στιγμή ή οι στιγμές που συνειδητοποίησα ότι ο γάμος ήταν λάθος: Όταν η δικαιολογία που μου είπε για τη «διαδικτυακή σχέση» που είχε με μια γυναίκα στην Νέα Υόρκη ήταν το ότι την ήξερε περισσότερο καιρό από εμένα. Θέλετε και κάτι ακόμα; Μια μέρα αφότου γύρισα στο σπίτι από το μαιευτήριο, έχοντας γεννήσει τον πρώτο μας γιο με επείγουσα καισαρική τομή, μου ζήτησε να πάω να αλλάξω τα λάδια στο αυτοκίνητο, την ώρα που αυτός έπαιζε PlayStation. Και το καλύτερο από όλα: Όταν ο πρωτότοκος γιος μας ήταν τριών μηνών, αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του σε γνωστή εταιρία και πήρε όλες τις οικονομίες μας για να επενδύσει σε επιχείρηση κηπουρικής (ήθελε να κουρεύει γκαζόν). Λίγες εβδομάδες αργότερα, αποφάσισε πως η χειρονακτική εργασία δεν είναι γι’ αυτόν, αφού έσπασε τη συρόμενη τζαμαρία, κόστους 3,000€, του μοναδικού του πελάτη».
«Ήταν συναισθηματικά απόμακρος»
«Παντρεύτηκα πολύ μικρή. Ήμουν μόλις 19 ετών. Τα πάντα κυλούσαν ομαλά, μέχρι που φτάσαμε το πέμπτο έτος κοινής ζωής. Μια τραγωδία στην πατρική οικογένεια του συντρόφου τον έκανε να συμπεριφέρεται περίεργα. Άρχισε να καπνίζει κρυφά και όταν το ανακάλυψα και αναρωτήθηκα γιατί δεν μου το είπε, απάντησε πως δεν τον ρώτησα ποτέ για αυτό. Ειλικρινά, δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως θα ερχόταν στιγμή που θα έπρεπε να ρωτήσω πολύ συγκεκριμένα τον άντρα μου: “Γιατί καπνίζεις στο μπάνιο με το παράθυρο ανοιχτό;”. Επίσης, μου είπε πως δεν μπορούσα να τον καταλάβω. Προφανώς, η κολλητή του από το το Δημοτικό, με την οποία επικοινωνούσε μια φορά στα 3 χρόνια, τον καταλάβαινε πολύ καλύτερα. Αυτό ήταν το πρώτο περιστατικό που μου δημιούργησε αμφιβολίες. Αλλά 8 χρόνια μετά ήμασταν ακόμη μαζί, μα δεν είχαμε κάνει σεξ για 3 1/2 χρόνια. Όταν του εξήγησα πως δεν αντέχω άλλο, μου είπε ότι έχω αυτές τις ιδέες επειδή παρακολουθώ ρομαντικές σειρές και ταινίες στην τηλεόραση και πως θα έπρεπε να σκεφτώ πώς είναι η πραγματική ζωή. Είμαστε χωρισμένοι εδώ και τρία χρόνια».
«Δεν τον αγαπούσα»
«Υπήρχαν μια σειρά από σημάδια τα οποία κατέστησαν αρκετά ξεκάθαρο στους γύρω μου πως ο γάμος μου ήταν ένα λάθος. Αρχικά ήμασταν πολύ μικροί – ήμουν 18 ήταν 24, αλλά δεν ήταν μόνο αυτά. Από το ότι με απατούσε στα κρυφά στο να έχει φανερά φιλενάδες και να επιστρέφει σε εμένα όταν κάποια του ζητούσε εξηγήσεις, μέχρι το να φεύγει και να επιστρέφει στο σπίτι μας, η δικαιολογία ήταν ότι προσπαθούσε να ανακαλύψει ποιος είναι. Τίποτα από όλα αυτά δεν με έκανε να καταλάβω ότι ο γάμος μου δεν ήταν σωστή επιλογή. Ακόμα και όταν πια κουράστηκα να προσπαθώ και έκανα αίτηση διαζυγίου, δεν πίστευα ότι είχαμε κάνει λάθος. Μιλώντας λίγο καιρό αργότερα με ορισμένες φίλες εξήγησα πως δεν ένιωθα μίσος, ζήλεια, θυμό ή δεν κρατούσα κακία στον πρώην μου. Το μόνο που με ενοχλούσε ήταν το ότι δεν ήταν κοντά στα παιδιά μας, αλλά και πάλι ήθελα να είναι καλά. Συνειδητοποίησα τότε ότι δεν τον ερωτεύτηκα πραγματικά ποτέ. Αν υπήρχε έστω και ένα πολύ δυνατό συναίσθημα, ο χωρισμός μας και η συμπεριφορά του θα μου άφηνε κάποιο αίσθημα πικρίας, αλλά αυτό δεν συνέβη».
«Χρειαζόταν επαγγελματική βοήθεια και δεν το παραδεχόταν»
«Επιστρέψαμε από τον μήνα του μέλιτος και τον βρήκα κάτω από το γραφείο του κουλουριασμένο σε εμβρυακή στάση να τρέμει. Αναρωτήθηκα τι έκανε και μου είπε πως κανονικά θα έπρεπε να βρίσκεται υπό ειδική αγωγή, αλλά δεν είχε πάει στον γιατρό για πάνω από πέντε χρόνια. Δεν χρειάστηκε κάτι άλλο».
«Όλα ήταν λάθος εξαρχής»
«Όσο αγχωτική και αν είναι η προετοιμασία ενός γάμου, παράλληλα είναι και δημιουργική και ευχάριστη διαδικασία. Κατά τη διάρκειά της συνειδητοποίησα πως ο γάμος ήταν μια κακή ιδέα. Οι προσκλήσεις δεν είχαν καμία έμπνευση. Τα λόγια έμοιαζαν εξαναγκαστικά και δεν περιείχαν καμία αλήθεια. Ήταν όμορφα, αλλά ψεύτικα. Το να βρούμε ποιο τραγούδι θα χορέψουμε πρώτη φορά ως παντρεμένοι έμοιαζε επίσης παράξενο. Κανένας στίχος και καμία μουσική δεν μας γέμιζαν χαρά. Ένιωθα… καραγκιόζης. Όταν η καρδιά σου δεν είναι ολοκληρωτικά δοσμένη σε κάτι, το μυαλό σου πρέπει να ξανασκεφτεί τις επιλογές σου».
