Καταρχάς θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δυο πράγματα: Το πρώτο είναι ότι οι άνθρωποι είχαν ζωή και πριν από εμάς όπως κι εμείς είχαμε ζωή πριν από αυτούς και το δεύτερο ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη πρώην με τις οποίες ο καθένας κρατάει επαφή για διαφορετικούς λόγους. Επομένως κάποιες τυπικές φιλικές επαφές με κάποιους ανθρώπους με τους οποίους κάποτε μοιραστήκαμε στιγμές και χωρίσαμε όμορφα, δεν είναι κακό ούτε επικίνδυνο να διατηρούμε. Αυτό που είναι ύποπτο και επίφοβο είναι όταν οι πρώην μας δεν έπαψαν ποτέ να είναι νυν μας μέσα μας και δεν καίμε τις γέφυρες επειδή είναι τα απωθημένα μας τα οποία κάποια στιγμή θα επανέλθουν δριμύτερα στη ζωή μας.
Έτσι λοιπόν, αν ο συντροφός μας έχει μια πρώην με την οποία έκαναν ένα παιδί, οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι δεν πρέπει να σταματήσει να μιλάει μαζί της, αντιθέτως πρέπει να διατηρεί καλές σχέσεις γιατί αυτό το παιδί χρειάζεται και τους δυο γονείς του, οι οποίοι μπορεί να έπαψαν να είναι πλέον ανδρόγυνο, δεν έπαψαν όμως να είναι γονείς. Επομένως αν κάποια από εμάς πιάσει τον εαυτό της να έχει πρόβλημα με την επικοινωνία αυτή, το λάθος είναι δικό μας. Αν είναι κάτι που δεν το αντέχουμε, τότε καλύτερα να χωρίσουμε μαζί του για να μην υποφέρουμε και όχι να απαιτήσουμε να “χωρίσει” εκείνος από το παιδί του.
Εάν όμως ο σύντροφός μας έχει απλά μια πρώην σκέτη, χωρίς παιδί, η οποία είναι γνωστή και ως “πρώην πρόβλημα”, η οποία εμφανίζεται σχεδόν παντού, από τα συρτάρια του σπιτιού του, τα οποία ανοίγουμε και βρίσκουμε ακόμη παλιές τους φωτογραφίες ή ξεχασμένα της εσώρουχα μέχρι το Facebook του και σε μηνύματα στο κινητό του, τότε ναι, πρέπει να θέσουμε κάποια όρια. Και τα όρια αυτά είναι ότι στη σχέση μας αυτή δε χρειαζόμαστε ένα φάντασμα, ειδικά αυτό της πρώην του. Όπως εμείς είμαστε ξεκάθαρες και εκείνος δεν βλέπει συνεχώς μπροστά σου κάποιον δικό μας πρώην, γιατί κι εμείς έχουμε, έτσι κι αυτός θα πρέπει να προχωρήσει και να αφήσει οριστικά πίσω του αυτή τη γυναίκα.
Αν δεν το κάνει, τότε όντως κάτι ύποπτο μπορεί να αυμβαίνει επομένως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να προχωρήσουμε εμείς και να αφήσουμε πίσω μας αυτούς τους δυο πρώην που ουσιαστικά δεν έγιναν ποτέ πρώην, αφού ο ένας εξακολουθεί να ανακατεύεται στη ζωή του άλλου και μετά το χωρισμό τους. Τα πράγματα είναι αρκετά απλά: όταν με κάποιον άνθρωπο μιλάμε για αποκλειστικότητα και μονογαμία, πρόκειται για μια απόφαση ανάμεσα σε δυο ενήλικες και δεν έχει κανείς άλλος θέση στη ζωή μας και από τις δυο πλευρές. Αν πάλι δεν μιλήσουμε για μονογαμία, εκείνος μπορεί να μιλάει με την πρώην του κι εμείς με τους πρώην μας τους νυν αλλά και τους επόμενους.
