«Με τον φίλο μου είμαστε μαζί αρκετό καιρό. Στην αρχή της σχέσης μας κάναμε συνέχεια σεξ και για πολλή ώρα. Τώρα, ωστόσο, δεν μπορεί να λειτουργήσει το ίδιο. Μετά την πρώτη φορά, δύσκολα υπάρχει δεύτερη. Ο ίδιος λέει πω δεν φταίω εγώ σε κάτι. Δεν έχει χάσει το ενδιαφέρον του προς εμένα και ισχυρίζεται πως αυτό δεν του έχει συμβεί ποτέ ξανά. Συμβαίνει, όμως, για πάνω από έναν μήνα τώρα. Δοκιμάσαμε τα πάντα: σωστή διατροφή, κόψαμε το τσιγάρο, κοιμόμαστε καλύτερα. Κάναμε ακόμη και διακοπή της σεξουαλικής επαφής. Τίποτα δεν λειτούργησε. Τι να κάνουμε;».
Αυτό είναι το γράμμα μιας αναγνώστριας στην εφημερίδα Guardian για τη σχέση της. Στην απορία της απαντά η Pamela Stephenson Connolly, ψυχοθεραπεύτρια με ειδίκευση στις σεξουαλικές δυσλειτουργίες.
«Ο φίλος σου δεν είναι μηχανή – αν και μπορεί να νομίζει πως εσύ έτσι τον βλέπεις. Ο χρόνος μεταξύ της εκσπερμάτισης και της εκ νέου διέγερσης του πέους είναι γνωστός ως “περίοδος υστερήσεως” ή “περιόδος ανερεθιστότητας” και είναι μια φυσιολογική διαδικασία “επαναφόρτισης”. Ελάχιστοι άντρες μπορούν να παρακάμψουν τη συγκεκριμένη φάση και αυτό κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Οι γυναίκες, από την άλλη, διεγείρονται πιο σύντομα έπειτα από έναν οργασμό. Αυτό κάνει ορισμένους να πιστεύουν πως η “αργοπορία” του άντρα είναι αφύσικη. Δεν είναι.
Μην πιέζεις τον φίλο σου να έρθει σε στύση πιο σύντομα από όσο μπορεί. Τον κάνεις απλώς να ντρέπεται και να αγχώνεται – συναισθήματα που δεν βοηθούν στη στη στύση. Αντίθετα, να θυμάσαι πως σημασία έχει η ποιότητα και όχι η ποσότητα. Ο αριθμός των οργασμών δεν λέει κάτι. Αντί να αναρωτιέσαι τι συμβαίνει προσπάθησε να τον κάνεις να νιώσει καλύτερα με γλυκόλογα ή αγγίζοντας τον εαυτό σου ή κάνοντας όσα σας αρέσουν να κάνετε με ήρεμο ρυθμό. Μπορείτε επίσης να ρωτήσετε δασκάλους ταντρικού σεξ για το πώς θα διαρκεί περισσότερο η στύση ή πώς θα καταφέρετε (αν γίνεται αυτό) να μειώσετε τον χρόνο υστερήσεως».
