Μια αρκετά διαδεδομένη, αλλά αναληθής πεποίθηση γύρω από το σεξ είναι εκείνη που θέλει τη γυναίκα όταν κάνει έρωτα πρώτη φορά να ματώνει. Έχει αποδειχθεί πως κάτι τέτοιο δεν γίνεται πάντα, πράγμα που όπως φαίνεται δεν γνωρίζουν στο Ιράν, γι’ αυτό και ζητούν πιστοποιητικό παρθενίας από τις γυναίκες πριν από τον γάμο.
Στο Ιράν το να είναι μια γυναίκα παρθένα πριν από τον γάμο θεωρείται ιερό και είναι πάρα πολύ σημαντικό για τις γυναίκες και τις οικογένειές τους. Τόσο που οι άντρες απαιτούν οι μέλλουσες σύζυγοί τους να έχουν πιστοποιητικό παρθενίας – μια πρακτική, που σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό υγείας αντίκειται στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η ιστορία της Maryam
«Με κορόιδεψες για να σε παντρευτώ, επειδή δεν είσαι παρθένα. Κανείς δεν θα σε παντρευόταν, αν ήξερε την αλήθεια».
Αυτά ήταν τα λόγια που ο σύζυγός της είπε στη Maryam, αφού έκαναν σεξ για πρώτη φορά.
Μάταια εκείνη προσπαθούσε να του εξηγήσει πως το ότι εκείνη δεν μάτωσε, δεν σημαίνει ότι είχε πριν σεξουαλικές συνευρέσεις. Δεν την πίστεψε και ζήτησε να εξεταστεί για παρθενία.
Η παραπάνω ιστορία δεν είναι ασυνήθιστη στο Ιράν. Αφού αρραβωνιαστούν, πολλές γυναίκες πηγαίνουν στον γιατρό και κάνουν εξετάσεις για να αποδείξουν πως ποτέ πριν από τον γάμο τους δεν έκαναν σεξ.
Ωστόσο, σύμφωνα, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τα τεστ παρθενίας δεν έχουν καμία ιατρική και επιστημονική αξία.
Τα αποτελέσματα των εξετάσεων της Maryam έδειξαν πως ο παρθενικός της υμένας είναι αρκετά ελαστικός, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να μην ματώσει έπειτα από τη διείσδυση.
«Πληγώθηκε η υπερηφάνεια μου. Δεν έκανα τίποτα λάθος, αλλά ο άντρας μου συνεχώς με προσέβαλλε. Δεν το άντεχα άλλο. Έτσι πήρα χάπια για να σκοτωθώ», είπε η νεαρή κοπέλα στο bbc.com.
Ευτυχώς, μεταφέρθηκε γρήγορα στο νοσοκομείο και σώθηκε.
Τα όσα έζησε η Maryam είναι πραγματικότητα για πολλές γυναίκες στο Ιράν. Το να είσαι παρθένα πριν από τον γάμο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Καθορίζει την αξία σου σε μια βαθιά συντηρητική κοινωνία.
Οι αντιδράσεις και η εμπειρία της Neda
Πρόσφατα, όμως, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Γυναίκες και άνδρες σε όλη τη χώρα διοργανώνουν πορείες και διαδηλώσεις για την αλλαγή αυτών των πεποιθήσεων.
Τον περασμένο Νοέμβριο, μια διαδικτυακή καμπάνια έλαβε πάνω από 25,000 υπογραφές μέσα σε έναν μήνα. Αυτή ήταν και η πρώτη ανοιχτή κίνηση ενάντια στα τεστ παρθενίας που στήριξαν τόσοι άνθρωποι.
«Πρόκειται για παραβίαση της ιδιοτικότητάς μας. Των δικαιωμάτων μας. Είναι εξευτελιστικό», λέει η Neda στο μέσο.
Όταν ήταν 17 ετών έκανε έρωτα για πρώτη φορά με τον φίλο της. «Πανικοβλήθηκα. Τρομοκρατήθηκα όταν σκέφτηκα τι θα συνέβαινε αν το μάθαινε η οικογένειά μου. Και έτσι αποφάσισα να το διορθώσω».
Η νεαρή κοπέλα απευθύνθηκε σε μία ιδιωτική κλινική που δέχτηκε να ράψει ξανά τον ιμένα με το αντίστοιχο κόστος. «Ξόδεψα όλες μου τις οικονομίες. Πούλησα το λαπτοτ μου, το κινητό, τα κοσμήματά μου».
Η διαδικασία δεν απαγορεύεται, αλλά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Χρειάστηκε να υπογράψει έγγραφα στα οποία αναλάμβανε την ευθύνη για οποιαδήποτε παρενέργεια ή επιπλοκή.
Η επέμβαση κράτησε 40 λεπτά. Την έκανε μία μαία.
Η Neda έκρυψε τα πάντα από τους γονείς της. Χρειάστηκαν εβδομάδες για να επανέλθει. Πονούσε και δυσκολευόταν να περπατήσει.
«Ένιωθα πολύ μόνη μου. Αλλά νομίζω ότι ο φόβος του να μην με ανακαλύψουν με βοήθησε να αντέξω τον πόνο. Τελικά, όλα έγιναν για το τίποτα. Έναν χρόνο μετά γνώρισα έναν άντρα που θέλησε να με παντρευτεί. Κάναμε σεξ, αλλά δεν μάτωσα. Η διαδικασία είχε αποτύχει. Με κατηγόρησε για κοροϊδία, με είπε ψεύτρα και έφυγε».
Η διαδικασία εφαρμόζεται και σε άλλες χώρες
Παρά το γεγονός ότι ο ΠΟΥ χαρακτηρίζει τα τεστ παρθενίας ως ανήθικα και χωρίς επιστημονική αξία, η πρακτική εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε αρκετές χώρες, όπως η Ινδονησία, το Ιράκ και η Τουρκία. Ο Ιατρικός Οργανισμός του Ιράν υποστηρίζει ότι διενεργεί τεστ παρθενίας μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις – όπως δικαστικές υποθέσεις και κατηγορίες για βιασμό.
Ωστόσο, τα περισσότερα πιστοποιητικά εκδίδονται για ζευγάρια που σκοπεύουν να παντρευτούν, τα οποία πολύ συχνά απευθύνονται σε ιδιωτικές κλινικές για να τα αποκτήσουν.
Ένας γυναικολόγος ή μία μαία αναλαμβάνουν τη διαδικασία και εκδίδουν ένα πιστοποιητικό, στο οποίο αναφέρονται το ονοματεπώνυμο της κοπέλας, το όνομα του πατέρα της, ο αριθμός ταυτότητάς της και ίσως η φωτογραφία της. Επίσης, σε αυτό περιγράφεται η κατάσταση του υμένα της και η φράση «Αυτό το κορίτσι φαίνεται να είναι παρθένα».
Σε ποιο συντηρητικές οικογένειες το πιστοποιητικό υπογράφουν δύο μάρτυρες, συνήθως οι μητέρες.
H Dr. Fariba εκδίδει πιστοποιητικά παρθενίας εδώ και χρόνια. Παραδέχεται πως κάτι τέτοιο είναι εξευτελιστικό, αλλά πιστεύει πως τελικά βοηθά τη γυναίκα.
«Βρίσκονται υπό τόση πίεση. Καμιά φορά λέω ψέματα για το ζευγάρι. Αν έχουν ήδη κοιμηθεί μαζί και θέλουν να παντρευτούν, θα πω στους γονείς πως το κορίτσι είναι παρθένα».
Η άποψη των ανδρών
Όμως, για πολλούς άντρες το να παντρευτούν μία γυναίκα που δεν έχει καμία σεξουαλική εμπειρία είναι ακόμα και σήμερα απαραίτητο.
«Αν μία γυναίκα έχει κάνει σεξ πριν από τον γάμο δεν είναι αξιόπιστη. Μπορεί να αφήσει τον άνδρα της για έναν άλλο», πιστεύει ο 34χρονoς Ali από την πόλη Shiraz.
Ο ίδιος, βέβαια, έχει κοιμηθεί με 10 γυναίκες, καθώς δεν μπορούσε να αντισταθεί.
Δέχεται πως υπάρχει στερεότυπο απέναντι στις γυναίκες στην κοινωνία του Ιράν, αλλά δεν βρίσκει κανέναν λόγο στο να αλλάξει αυτή η παράδοση.
«Οι κοινωνικές νόρμες λένε πως οι άντρες έχουν περισσότερες ελευθερίες από τους άνδρες», λέει.
Την οπτική του δέχονται πολλοί άνθρωποι. Παρά τις συνεχώς αυξανόμενες διαδηλώσεις κατά των τεστ παρθενίας, οι πεποιθήσεις αυτές είναι τόσο βαθιά ριζωμένες που δύσκολα θα αλλάξουν.
Η ελπίδα βρίσκεται στο μέλλον
Τέσσερα χρόνια μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της και της συμβίωσης με έναν κακοποιητικό σύντροφο, η Maryam κατάφερε να πάρει διαζύγιο, πριν από λίγες εβδομάδες.
«Θα δυσκολευτώ πολύ να εμπιστευτώ ξανά έναν άνδρα. Δεν πιστεύω πως θα ξαναπαντρευτώ άμεσα», λέει.
Μαζί με χιλιάδες άλλες γυναίκες υπέγραψε και εκείνη μία από τις διαδικτυακές καμπάνιες κατά των τεστ παρθενίας. Παρ’ όλα αυτά δεν περιμένει κάτι να αλλάξει σύντομα. Πιστεύει πως κάποια στιγμή οι γυναίκες στη χώρα της θα κερδίσον περισσότερα δικαιώματα, αλλά όχι άμεσα. «Ελπίζω μια μέρα πως τα κορίτσια δεν θα χρειάζεται να ζήσουν όλο αυτό που πέρασα εγώ».
