Και ποιος δεν έχει διαβάσει το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ»; Γενιές και γενιές έχουν μεγαλώσει και συγκινηθεί με την αληθινή ιστορία της μικρής Εβραιοπούλας, που άφησε σε ολόκληρο τον κόσμο μια μαρτυρία για το Ολοκαύτωμα εκ των έσω, από την περίοδο των δύο χρόνων που πέρασε κρυμμένη με την οικογένειά της σε ένα σπίτι, μέχρι την προδοσία, που τους οδήγησε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και, κάποια από τα μέλη, ανάμεσα σε αυτά και το 15χρονο κορίτσι, στο θάνατο.
Μια νέα έρευνα ίσως δώσει, επιτέλους, απάντηση στο ερώτημα που έχει απασχολήσει όλους τους αναγνώστες του βιβλίου: Ποιος πρόδωσε την Άννα Φρανκ; Οι ειδικοί αναγνώρισαν έναν ύποπτο, τον Εβραίο Arnold van den Bergh, που ζούσε στο Άμστερνταμ και ο οποίος πιθανότατα κατέδωσε την οικογένεια Φρανκ στους Ναζί για να σώσει τη δική του.
Η ύποπτη εύνοια από τους Ναζί
Μια ομάδα ιστορικών και άλλων επαγγελματιών (ανάμεσά τους και ένας πρώην πράκτορας του FBI), χρησιμοποιώντας αλγόριθμους που διερευνούν διασυνδέσεις ανάμεσα σε διαφορετικούς ανθρώπους κατέληξαν στον Van Den Bergh, μέλος του Συμβουλίου Εβραίων του Άμστερνταμ, το οποίο διαλύθηκε από τους Ναζί το 1943. Τα μέλη του μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτός από τον Van Den Bergh, ο οποίος συνέχισε να ζει στο Άμστερνταμ. Ίσως όφειλε την ευνοϊκή μεταχείρισή του στο γεγονός ότι έδωσε πολύτιμες πληροφορίες στους κατακτητές, όπως είπε ο πρώην πράκτορας του FBI Vince Pankoke στην εκπομπή του CBS «60 Minutes».
Οι ειδικοί αναγνώρισαν έναν ύποπτο, τον Εβραίο Arnold van den Bergh, που ζούσε στο Άμστερνταμ και ο οποίος πιθανότατα κατέδωσε την οικογένεια Φρανκ στους Ναζί για να σώσει τη δική του.
Για την ομάδα των ερευνητών ήταν σοκαριστική η αποκάλυψη ότι ένας άλλος Εβραίος κατέδωσε τους Φρανκ, ενδεχομένως όμως ο πατέρας της Άννας, Otto Frank, να γνώριζε και ο ίδιος τον άνθρωπο που τους είχε προδώσει. Ίσως να είχε αποφασίσει να μην το αποκαλύψει ποτέ προκειμένου να μη ρίξει περισσότερο λάδι στη φωτιά του αντισημιτισμού.
Όσο αποτροπιαστική κι αν υπήρξε η πράξη του Van Den Bergh, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι Ναζί πιθανότατα τον ανάγκασαν να διαλέξει ανάμεσα στην προδοσία και τη ζωή του. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν εξασφάλισε μεγάλη παράταση: πέθανε λίγα χρόνια μετά, το 1950.
Κάποιοι ερευνητές πάντως, όπως ο Johannes Houwink, καθηγητής Γενοκτονίας και Ολοκαυτώματος στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, αμφισβητούν το παραπάνω εύρημα. Ο ίδιος σχολιάζει χαρακτηριστικά ότι «για μια σημαντική κατηγορία χρειάζεσαι σημαντικά στοιχεία».
