Η Nίκη Λεμονή είναι δημοσιογράφος. Τα προηγούμενα χρόνια «έμπαινε στο σπίτι μας» μέσα από τις πρωινές εκπομπές του ΑΝΤ1 ενώ φέτος ξεκίνησε την σεζόν στην συντακτική ομάδα της εκπομπής της Μαρίας Μπακοδήμου. Ακόμα κι αν δεν την ξέρεις προσωπικά, είναι εύκολο να καταλάβεις ότι είναι ένα κορίτσι γεμάτο θετική ενέργεια.
Η ανακοίνωση των μέτρων για την απαγόρευση της άσκοπης κυκλοφορίας την «βρήκε» στο ιστορικό Δίστομο. Η δημοσιογράφος αποφάσισε να πάει στο «χωριό» της λίγες ημέρες νωρίτερα, όταν η εταιρεία παραγωγής Foss τούς ανακοίνωσε ότι θα κάνουν τηλεργασία για μία εβδομάδα.
Για όλα όσα ακολούθησαν αλλά και για την νέα «με καραντίνα» καθημερινότητά της στην ορεινή κωμόπολη της Βοιωτίας μιλάει στο Marie Claire.
Γιατί αποφάσισες να περάσεις την καραντίνα σου στο χωριό;
Η αλήθεια είναι ότι δεν αποφάσισα να περάσω την καραντίνα μου στο Δίστομο, αυτό έγινε αναγκαστικά γιατί με «βρήκε» εδώ η απαγόρευση της κυκλοφορίας. Όταν η εταιρεία μάς ανακοίνωσε στις 12 Μαρτίου ότι θα κάνουμε τηλεργασία για μια εβδομάδα, έκανα τα τελευταία ψώνια στο σούπερ μάρκετ και ήρθα στο χωριό. Για μια εβδομάδα. Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους μας.
Το μετάνιωσες που έμεινες εκεί αντί να είσαι στην Αθήνα;
Δεν το έχω μετανιώσει καθόλου που είμαι στο Δίστομο. Ό,τι και να πούμε η εξοχή έχει άλλη χάρη ειδικά την άνοιξη. Είναι όλα ανθισμένα, όπου κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου υπάρχουν λουλούδια, αμυγδαλιές. Το χωριό έχει βάλει τα καλά του για την εποχή της άνοιξης. Εδώ, μπορείς άνετα να κάνεις έναν ωραίο περίπατο -στέλνοντας 6 στο 13033, μην ξεχαστείς. Αν αντέχεις ανεβαίνεις την ανηφόρα που οδηγεί στο Μαυσωλείο και βλέπεις όλο το χωριό από ψηλά. Αν είσαι από αυτούς που δε θέλουν να βλέπουν την ανηφόρα ούτε ζωγραφιστή, μπορείς να κάνεις το γύρο του χωριού, να σταθείς στο εξωκλήσι του Άι Λια για λίγη ξεκούραση και να κατηφορίσεις για την πλατεία.
Σκέφτηκες ότι μπορεί να σε κατηγορήσουν κάποιοι επειδή έφυγες για το χωριό μετά από όλο τον ντόρο που έγινε με τα διόδια και την «έξοδο» των Αθηναίων;
Δεν σκέφτηκα στιγμή ότι θα με κατηγορήσουν για κάτι τέτοιο γιατί ήμουν συνειδητοποιημένη για το λόγο που ήρθα εδώ. Επειδή ζω μόνη μου στην Αθήνα, επέλεξα να έρθω στο χωριό μου, τηρώντας τις 14 μέρες καραντίνας. Επίσης, δεν ήρθα σε επαφή ούτε με τους γονείς μου καθώς μένω σε ξεχωριστό σπίτι. Ο λόγος που έφυγα είναι γιατί εδώ νιώθω λιγότερο φόβο και λιγότερη μοναξιά. Τώρα πια έχει περάσει ένας μήνας που είμαι εδώ και μπορώ να επισκεφθώ τους δικούς μου, στην Αθήνα δε θα είχα αυτήν την επιλογή. Φίλοι και γνωστοί μένουν μακριά οπότε θα αναγκαζόμουν να μείνω τελείως μόνη για πολύ καιρό.
Δυσκολεύτηκες να βρεις τους ρυθμούς σου στην καραντίνα;
Μου πήρε δύο μέρες να καταλάβω ότι αυτό που θα με έσωζε θα ήταν να βάλω ένα πρόγραμμα στον εαυτό μου. Όταν το συνειδητοποίησα όλα έγιναν πιο εύκολα. Τις δυο πρώτες μέρες κοιμόμουν μέχρι αργά και μετά όλη η μέρα πήγαινε χαμένη. Φαντάζομαι οι περισσότεροι βίωσαν 24ωρα μόνο με ταινίες-σειρές και ύπνο. Είναι πρωτόγνωρο αυτό που ζούμε και δύσκολο να αφομοιώσουμε έναν καινούργιο τρόπο ζωής σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο καθένας χρειάζεται διαφορετικό χρόνο προσαρμογής σε μια πραγματικότητα.
Είναι τελικά δημιουργικός ο χρόνος αυτός ο χρόνος της απομόνωσης;
Τελικά ναι, είναι. Έχω πιάσει τον εαυτό μου πολλές φορές να σκέφτεται αν είναι δημιουργικός ο χρόνος της απομόνωσης και πάντα καταλήγω να δίνω τη θετική μου ψήφο. Το καθάρισμα που όλοι λίγο πολύ το αφήνουν για αργότερα -το λίγο αργότερα γίνεται πολύ και είναι ευκαιρία να γίνει τώρα, το έκανα κι εγώ, όπως οι περισσότεροι. Αλλά πόσο να διαρκέσει το καθάρισμα; Πάνω από μια βδομάδα; Τώρα πια έχει περάσει ένας μήνας. Πρέπει κάπως να γεμίσεις τις ώρες σου. Και πόσες σειρές να δεις; Εγώ λοιπόν το έχω ρίξει στο διάβασμα και στη γυμναστική. Είχα έρθει με δύο βιβλία, παράγγειλα άλλα τρία και τώρα είμαι έτοιμη να κάνω νέα παραγγελία. Πολλοί κάνουν challenge με μαγειρική, με χαρτί υγείας και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Εγώ έχω βάλει αυτό το challenge στον εαυτό μου, να διαβάσω όσα περισσότερα βιβλία μπορώ για την περίοδο που θα χρειαστεί να μείνουμε στο σπίτι. Επίσης, μέσα στο 24ωρο σίγουρα μπορώ να βρω μια ώρα για να γυμναστώ.
Έχεις βρει κανένα καινούργιο χόμπι εσύ;
Χόμπι καινούργιο δεν έχω βρει. Αυτό που έχω προσπαθήσει να κάνω είναι να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική καθώς είμαι πολύ πίσω. Δε θα ξεχάσω πόσο μεγάλη χαρά πήρα όταν έφτιαξα για πρώτη φορά μόνη μου κέικ. Το ξέρω ότι για τους περισσότερους είναι το πιο απλό πράγμα του κόσμου μα, για μένα είναι πυρηνική φυσική. Τα κατάφερα όμως και πρέπει να βγήκε όντως καλό το κέικ μήλου που έφτιαξα γιατί ο μπαμπάς μου ζήτησε επανάληψη!
Φαντάζομαι λόγω ιδιότητας είσαι από αυτούς που διαβάζουν συνεχώς τις εξελίξεις. Επιδιώκεις ώρες που κάνεις log out από όλα;
Φυσικά και κάνω log out. Η τηλεόραση στο σπίτι ανοίγει τρεις φορές τη μέρα. Στις 18:00 για την ενημέρωση από τον κ.Τσιόδρα, στις 19:00 στο YouTube για την καθημερινή γυμναστική και στις 22:00 για κάποια ταινία ή σειρά στο Netflix και αυτό όχι καθημερινά. Σε ενημερωτικά sites μπαίνω αλλά όχι συνέχεια και το κινητό μου λέει ότι ο χρόνος επί της οθόνης έχει μειωθεί κατά 40%. Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι επισκέπτομαι πολύ συχνότερα γυναικεία site για προτάσεις ομορφιάς, έχω διαβάσει όλα τα άρθρα του marieclaire.gr που αφορούν την ομορφιά, καθώς τώρα έχω περισσότερο χρόνο να περιποιηθώ τον εαυτό μου.
Τι χαζεύεις περισσότερο στο instagram αυτές τις μέρες;
Στο Instagram χαζεύω πάντα εικόνες που κάνουν το μυαλό μου να ταξιδεύει, όμορφα τοπία, ζωάκια στο φυσικό τους περιβάλλον. Δεν μπορώ να σου κρύψω ότι ούσα κορίτσι του καλοκαιριού αυτές τις μέρες χαζεύω συνέχεια μαγιό γιατί το καλοκαίρι δε θέλω με τίποτα να χαθεί. Χάσαμε την άνοιξη, το καλοκαίρι ας το ζήσουμε όπως μόνο εμείς ξέρουμε. Αγκαλιασμένοι με το σύντροφό μας, παρέα με φίλους και μπύρες σε μια παραλία, τρώγοντας καρπούζι και παγωτό, χορεύοντας στα πανηγύρια, διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο κάτω από τον καυτό ήλιο, περπατώντας στα σοκάκια των πανέμορφων νησιών μας.
Η επόμενη μέρα σε αγχώνει ή είναι μια σκέψη που την έχεις βάλει στο mute;
Η επόμενη μέρα με αγχώνει πάρα πολύ, όχι απλά πολύ. Η επόμενη μέρα θα είναι μια «επόμενη» πραγματικότητα. Καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε νέα δεδομένα. Άλλοι θα ψάχνουν για νέα εργασία, άλλοι θα ψάχνουν τα δρομολόγια των μέσων μεταφοράς για να τρέξουν στην αγκαλιά των δικών τους, άλλοι θα ψάχνουν τον εαυτό τους.
Τι άφησε στη μέση για σένα αυτή η καραντίνα;
Αν υποθέσουμε ότι η ζωή μας είναι μια ταινία νιώθω ότι έχω πατήσει pause σε κάποιο σημείο της ταινίας άρα κατ’ επέκταση στη ζωή μου. Και επειδή πιστεύω ότι κατά κύριο λόγο εμείς γράφουμε το σενάριο της ζωής μας με τις επιλογές μας, σίγουρα όλο αυτό που ζούμε δεν είναι επιλογή μας. Στην ταινία είμαστε στο Μάρτιο του 2020 με το σενάριο να γράφεται από άλλο χέρι και όχι από το δικό μου. Ξέρω όμως πως όταν η ταινία συνεχιστεί η πρωταγωνίστρια δεν θα είναι ο ίδιος άνθρωπος εσωτερικά.
Τι σου έμαθε για τον εαυτό σου αλλά και για τους άλλους;
Η καραντίνα με βοήθησε να εξηγήσω καλύτερα πτυχές του εαυτού μου που πριν δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία. Με έμαθε να ζω με λιγότερα, με τα απολύτως απαραίτητα. Ω ναι, δε χρειαζόμαστε όλα όσα έχουμε στοιβαγμένα σε ντουλάπες και συρτάρια. Βρήκα τη χαρά σε απλά πράγματα. Κατάλαβα ποιους ανθρώπους θέλω να έχω στη ζωή μου. Ναι, είναι αυτοί που μιλάς καθημερινά μαζί τους στο τηλέφωνο, στα μηνύματα, στις βιντεοκλήσεις. Αυτούς για τους οποίους νοιάζεσαι αν είναι καλά και πώς περνούν τη μέρα τους, χωρίς να περιμένεις να σου πουν νέα γιατί δεν υπάρχουν νέα. Μου έμαθε πως το να βοηθήσεις το διπλανό σου πρώτα θα κάνει εσένα τον ίδιο να νιώσεις καλά, να νιώσεις ότι προσέφερες κάτι στο συνάνθρωπο. Ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, το κουβάλημα μιας σακούλας σούπερ μάρκετ στο γείτονά σου μπορούν να αλλάξουν τη διάθεση και των δύο πλευρών. Σε αυτή τη μάχη δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, όλοι μένουν στο σπίτι τους, είτε ένα σπίτι έχει δύο δωμάτια είτε πέντε, όλοι μένουν σπίτι.
