Η πρωτοπόρος μπαλαρίνα Michaela Mabinty DePrince έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 29 ετών. Η DePrince έκανε ένα αξιοσημείωτο ταξίδι ξεκινώντας τη ζωή της ορφανή στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο Σιέρα Λεόνε και καταλήγοντας να κερδίζει πολλές διακρίσεις στον κόσμο του διεθνούς χορού.

Γεννημένη στο Kenema της Σιέρα Λεόνε το 1995, η DePrince στάλθηκε σε ορφανοτροφείο σε ηλικία τριών ετών, αφού και οι δύο γονείς της πέθαναν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Έχει μιλήσει στο παρελθόν για το πώς την έβλεπαν ως «παιδί του διαβόλου» στο ορφανοτροφείο επειδή έπασχε από λεύκη, μια πάθηση κατά την οποία κομμάτια δέρματος χάνουν τη μελάγχρωση.

«Παρόλο που της είπαν ότι «ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος για μαύρες μπαλαρίνες» ή ότι «στις μαύρες μπαλαρίνες δεν άξιζε να επενδύσεις», παρέμεινε αποφασισμένη, συγκεντρωμένη και άρχισε να κάνει μεγάλα βήματα», έγραψε η διάσημη Αμερικανίδα μπαλαρίνα Misty Copeland στα social media.

Η Michaela Mabinty DePrince έγραψε ιστορία ως η νεότερη κύρια χορεύτρια στο Dance Theatre του Harlem, πριν μετακομίσει στην Ολλανδία για να χορέψει με το Ολλανδικό Εθνικό Μπαλέτο. Η καριέρα της προχώρησε στο Μπαλέτο της Βοστώνης μετά την επιστροφή της στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου συνέχισε να μαγεύει το κοινό με τις ερμηνείες της.

Μέσα από τα απομνημονεύματά της, Taking Flight: From War Orphan to Star Ballerina, η DePrince μοιράστηκε το εμπνευσμένο ταξίδι της ανθεκτικότητας και του θριάμβου, το οποίο έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει δημοσιευτεί σε δώδεκα χώρες. Το επόμενο βιβλίο της, Ballet Dreams, ενίσχυσε περαιτέρω τον αντίκτυπό της, επεκτείνοντας την επιρροή της πολύ πέρα ​​από τη σκηνή.

Εκπρόσωπος ανακοίνωσε τον θάνατό της στην προσωπική της σελίδα στο Instagram και σε μια δήλωση η οικογένειά της είπε ότι ήταν “αξέχαστη έμπνευση για όλους όσοι τη γνώρισαν ή άκουσαν την ιστορία της”. Η αιτία του θανάτου δεν έχει γίνει γνωστή.

Η ανακοίνωση:

«Με πόνο στην καρδιά μας, μοιραζόμαστε την απώλεια της σταρ μπαλαρίνας Michaela Mabinty DePrince, της οποίας η τέχνη άγγιξε αμέτρητες καρδιές και το πνεύμα της οποίας ενέπνευσε πολλούς, αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι στον κόσμο του μπαλέτου και όχι μόνο.

Η ζωή της καθοριζόταν από χάρη, σκοπό και δύναμη. Η ακλόνητη δέσμευσή της στην τέχνη της, οι ανθρωπιστικές της προσπάθειες και το θάρρος της να ξεπεράσει τις αφάνταστες προκλήσεις θα μας εμπνέουν για πάντα. Στάθηκε ως φάρος ελπίδας για πολλούς, δείχνοντας ότι ανεξάρτητα από τα εμπόδια, η ομορφιά και το μεγαλείο μπορούν να αναδυθούν από τα πιο σκοτεινά μέρη.

Αν και ο χρόνος της μαζί μας ήταν πολύ σύντομος, η λάμψη και η κληρονομιά της θα συνεχίσουν να λάμπουν στις καρδιές όλων όσοι συγκινήθηκαν από την ιστορία της, για τις επόμενες γενιές. Η αγάπη και οι προσευχές πάνε στην επιλεγμένη της οικογένεια, στους φίλους και σε όσους την αγάπησαν».

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below