Η 17χρονη κόρη της Carole, Ellie, δολοφονήθηκε το 2019 από τον πρώην σύντροφό της μία μέρα μετά τον χωρισμό τους. Η 24χρονη Poppy, κόρη της Julie, δέχθηκε 49 μαχαιριές από το πρώην αγόρι της το 2018. Η δίδυμη αδερφή της Emma, Kelly, ήταν 40 ετών και οι κόρες της 4 και 2. Τις πυροβόλησε ο σύντροφος της Emma και πατέρας των κοριτσιών το 2020. Η Bekhal κρύβεται από τον πατέρα και τον θείο της, οι οποίοι σκότωσαν την 20χρονη αδερφή της, Banaz, το 2006.
Μέχρι πρόσφατα, αυτές τις γυναίκες τις ένωνε μονάχα η θλίψη τους. Τώρα, όμως, τις συνδέει και μια κίνηση που ξεκίνησαν όλες μαζί με σκοπό να φέρουν την αλλαγή στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου κάθε τρεις ημέρες δολοφονείται μία γυναίκα.
Οι οικογένειες των γυναικών που δολοφονήθηκαν ξεκίνησαν μία καμπάνια με σκοπό να αναγκάσουν την πολιτεία να προχωρήσει σε δραστικές αλλαγές απέναντι στους θύτες των γυναικοκτονιών. Την ονομάζουν “Killed Women” («Γυναίκες που δολοφονήθηκαν»).
Οι αλλαγές δεν περιλαμβάνουν μόνο αυστηρότερες ποινές, αλλά και καλύτερη ενημέρωση και εκπαίδευση για την ενδοοικογενειακή βία. «Δεν θέλουμε άλλη συμπόνοια. Δεν θέλουμε άλλες υποσχέσεις. Θέλουμε αλλαγές. Θέλουμε πράξεις», δήλωσε η Carole Gould, της οποίας η κόρη δολοφονήθηκε στα 17 της από τον πρώην φίλο της, τελειόφοιτο Λυκείου.
Η Carole Gould, μαζί με την Julie Devey, της οποίας η κόρη πέθανε έπειτα από 49 μαχαιριές που δέχθηκε από τον πρώην σύντροφό της, έχουν ξεκινήσει την καμπάνια ήδη από το 2020. Πλέον, βρίσκεται υπό συζήτηση η αναθεώρηση του διατάγματος που θέλει έναν δολοφόνο με όπλο έξω από το σπίτι να αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης υψηλότερη κατά 10 χρόνια από έναν δολοφόνο που διέπραξε το έγκλημα μέσα στο σπίτι. Προς το παρόν, αν ο θύτης σκοτώσει με όπλο που βρέθηκε στο σπίτι του, τότε η ποινή ανέρχεται στα 15 έτη φυλάκισης. Αν όχι, τότε ανεβαίνει στα 25 χρόνια.
«Όταν κάποιος αντιληφθεί το τι σημαίνει ακριβώς αυτή η διάταξη σοκάρεται. Ας δούμε λοιπόν, αυτούς τους δράστες να τιμωρούνται σωστά. Ας σταματήσουμε να απελευθερώνουμε επικίνδυνους ανθρώπους στην κοινωνία μας. Ας σταματήσουμε να τους επιτρέπουμε να αλλάζουν ονόματα και ας αναγνωρίσουμε την ανθρωποκτονία στην οικογένεια και την γυναικοκτονία ως τα σοβαρά εγκλήματα που είναι», δηλώνουν οι γυναίκες πίσω από την πρωτοβουλία “Killed Women”.
H Poppy Devey, δολοφονήθηκε από τον πρώην σύντροφό της και ενώ το σώμα της ήταν γεμάτο μαχαιριές και πληγές, ο δολοφόνος της Joe Atkinson, καταδικάστηκε σε μόλις 16 χρόνια φυλάκιση. Η μητέρα της δηλώνει στη Guardian:
«Δεν μπορώ να αλλάξω την ποινή του, οπότε δεν επικεντρώνομαι σε αυτό. Αλλά υπάρχουν άνθρωποι που σκότωσαν αυτή την εβδομάδα ή θα σκοτώσουν την επόμενη. Θα υπάρξουν κι άλλες μητέρες που θα δεχτούν ένα κρύο τηλεφώνημα από την αστυνομία που θα τους μεταφέρει τα πιο φρικτά νέα που θα ακούσουν και θα καταστρέψουν τη ζωή τους. Οπότε το κάνουμε για εκείνες. Για να λάβουν εκείνες καλύτερη δικαιοσύνη».
«Τα ισόβια να είναι ισόβια»
Όλη η παραπάνω κίνηση, η οποία στο Ηνωμένο Βασίλειο στηρίζεται από φιλανθρωπικούς οργανισμούς και μέσω GoFundMe σελίδας στα social media, θυμίζει σε μεγάλο βαθμό το αίτημα των οικογενειών γυναικών που δολοφονήθηκαν από πρώην συντρόφους ή άντρες στο περιβάλλον τους στη χώρα μας.
Η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη, της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου, της Ντόρας Ζαχαριά και της Ερατούς Μανωλακέλλη το φωνάζουν συνεχώς: «Τα ισόβια να είναι ισόβια».
Μάλιστα, η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη, της φοιτήτριας που κακοποιήθηκε και δολοφονήθηκε στη Ρόδο από δύο άντρες έχει πει σε δηλώσεις της στο Marie Claire: «Η δικαιοσύνη εμένα δεν με καλύπτει. Ούτε οι νόμοι ούτε τίποτα. Πρέπει να καταργηθεί ο όρος “ισόβια κάθειρξη” γιατί δεν είναι ισόβια κάθειρξη» και έφερε ξανά στο προσκήνιο τον όρο γυναικοκτονία, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται από τον νόμο στη χώρα μας ως ξεχωριστό έγκλημα:
«Η Κύπρος, που είναι μια μικρή χώρα, ένα μικρό νησί, θα συμπεριλάβει στον ποινικό κώδικά της και τον όρο γυναικοκτονία, που εδώ δεν τον συμπεριλαμβάνουμε. Γιατί δεν θέλουν όμως να τον συμπεριλάβουν; Γιατί; Σίγουρα είναι ανθρωποκτονία. Έτσι; Άνθρωπο σκοτώνεις. Δεν θέλουν όμως να παραδεχτούν τη γυναικοκτονία, γιατί είναι ένας τρόπος, άμεσος και έμμεσος, να παραδεχτούν την πατριαρχία. Η πατριαρχία είναι αυτή που σκοτώνει. Γιατί έμαθαν μια ζωή η γυναίκα να είναι κατώτερη του άνδρα, δεν έχουμε ισότητα των δύο φύλων. Δεν υπάρχει ισότητα των δύο φύλων, πάντα τη γυναίκα προσπαθούν να την υποτιμήσουν και να τη θίξουν, δεν είναι στη θέση που πρέπει η γυναίκα».
Αντίστοιχα, η μητέρα της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου δήλωνε έναν χρόνο μετά τη δολοφονία της κόρης της: «Αυτό που ζητάμε είναι τα ισόβια να είναι ισόβια. Σε ισόβια “καταδίκασε” την κόρη μου. Σε ισόβια να καταδικαστεί κι εκείνος, και να μπει για πάντα στη φυλακή. Θα είναι άσχημο για εμάς αν αυτός βρεθεί έξω. Θα είναι σα να παίζουν με τον πόνο μας. Εδώ υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα που αφορά την πρόληψη, το οποίο είναι και πιο σοβαρό. Γιατί το θέμα είναι η εξάλειψη της βίας πρώτα και μετά η τιμωρία».
