Φαίνεται πως η Ελένη Κρεμαστιώτη δεν θα ξανανανέβει τα σκαλοπάτια του Πρωτοδικείου της Μυτιλήνης με τις πολλές κακές αναμνήσεις. Σ’ εκείνα την πρωτοσυνάντησα τον Μάιο του 2019 όταν βρέθηκε εσπευσμένα στο νησί για τη γυναικοκτονία της κόρης της, παλεύοντας άμεσα για την επιμέλεια της εγγονής της. Από τη μία μέρα στην άλλη, με τη δύο ετών τότε Ελευθερία – Αγάπη να βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο, η 24χρονη κόρη της Ερατώ, έχασε τη ζωή της από τον πατέρα του παιδιού της κι εν διαστάσει συζύγου της. Χθες 7/2/24, εκδικάστηκε η υπόθεση, με τα ισόβια να παραμένουν ισόβια για τον δολοφόνο και πρώην σύζυγο της Ερατούς, καθώς το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Βορείου Αιγαίου απέρριψε το αίτημα μετατροπής της κατηγορίας από εν ψυχρώ σε εν βρασμώ ψυχική ορμή, αλλά και τα ελαφρυντικά της ποινής του.
Με την απογευματινή ομόφωνη απόφαση του Εφετείου (τρεις δικαστές και τέσσερις ένορκοι) να απορρίψει το αίτημα του δολοφόνου της 24χρονης να μειωθεί η ποινή της ισόβιας κάθειρξης και να μετατραπεί το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από εν ψυχρώ σε εν βρασμώ, επήλθε σίγουρα ηθική δικάιωση στους συγγενείς της Ερατούς, ωστόσο όπως λέει η μητέρα της, «Πραγματική δικαίωση δεν υπάρχει. Θα υπήρχε μόνο αν γυρνούσε η Ερατώ μου πίσω και κάθε παιδί που έχει φύγει με αυτό τον τρόπο.» Η Ελένη Κρεμαστιώτη ζει στην Αθήνα και με τη βοήθεια του πατέρα της Ερατούς, μεγαλώνει την εγγονή της Ελευθερία – Αγάπη που γνωρίζει όλη την αλήθεια και που σε λίγες ημέρες κλείνει τα επτά της χρόνια.
Μία μέρα μετά την εκδίκαση της υπόθεσης η μητέρα της Ερατούς Μανωλακέλλη μιλά στο marieclaire.gr: «Ήταν μαρτύριο για εμάς όλος αυτός ο καιρός που περιμέναμε και μέχρι να ξεκινήσει η δίκη. Από τον Μάρτιο του 2022 πήγαμε στη Μυτιλήνη τρεις φορές και φύγαμε άπραγοι, αφού η δίκη έπαιρνε αναβολή. Oλοι παρακαλούσαμε να ξεκινήσει επιτέλους αυτή η δίκη, γιατί γνωρίζαμε πως αν άρχιζε θα τελείωνε κιόλας. Ευτυχώς έτσι έγινε και την περασμένη Δευτέρα τελείωσαν οι καταθέσεις των μαρτύρων και από τις δύο πλευρές. Την Τετάρτη (χθες, 2/8) πήγαμε για την απολογία του δολοφόνου και τις αγορεύσεις των δικηγόρων. Είχαμε κατά συνέπεια την πρόταση της εισαγγελέως και στις 16:30 το απόγευμα ακούσαμε: «Ένοχος ώς έχει, ισόβια συν τρία κάθειρξη και 1.000 ευρώ πρόστιμο.»
»Όπως έχω ξαναπεί δικαίωση πραγματική δεν υπάρχει. Θα υπήρχε μόνο αν γυρνούσε η Ερατώ μου πίσω και κάθε παιδί που έχει φύγει με αυτό τον τρόπο. Που τα έχουν φύγει, για την ακρίβεια έτσι, οι φονιάδες. Αλλά μια νομική και ηθική δικαίωση, ναι είναι. Τουλάχιστον λες ότι η δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος της και ότι “έβγαλε τα τυφλοπάνια από τα μάτια της που φορούσε κάποιες φορές”. Κάτι αρχίζει να αχνοφαίνεται στο νομικό πλαίσιο αλλά μέχρι να φανούν πεντακάθαρα κάποια πράγματα, έχουμε έναν δρόμο μπροστά μας. Έχουμε ξεκινήσει κι εμπιστευόμαστε κάποιους ανθρώπους από το σύστημα, από τη δικαιοσύνη. Είμαστε αισιόδοξοι. Η δικαιοσύνη είναι για όλους. Θέλαμε αυτή την απόφαση και δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα μπορούσε να είναι διαφορετικό το αποτέλεσμα. Προσωπικά δεν το σκέφτηκα ποτέ. Σαν μητέρα της Ερατούς πήγα με αυτό το σκεπτικό στο δικαστήριο, ότι θα ξανάκουγα την πρωτόδικη απόφαση, της 8ης Νοεμβρίου του 2019 στη Χίο, θα την άκουγα ξανά και στις 7 Φεβρουαρίου του 2024 στη Λέσβο. Ο δολοφόνος ήθελε να μετατρέψει την κατηγορία από εν ψυχρώ σε εν βρασμώ. Απορρίφθηκαν ομόφωνα και τα τέσσερα αιτήματά του.
»Η κόρη της Ερατούς, είναι μια χαρά. Μεγαλώνει και θωρακίζεται όλο και περισσότερο κάθε ημέρα που περνά, με τη βοήθεια των ειδικών που βρίσκονται πάντα δίπλα της και δίπλα μας. Τα γνωρίζει όλα, με τη συμβουλή των ειδικών. Γνωρίζει ότι ο πατέρας της αφαίρεσε τη ζωή της μαμάς της. Για να πάμε στο δικαστήριο χρειαζόταν να την αφήσουμε, δίχως να γνωρίζουμε το ακριβές διάστημα που θα λείπαμε. Έπρεπε να της πούμε για ποιο λόγο θα συνέβαινε αυτό και πού πάμε.»
