Στις μικρές, επαρχιακές πόλεις της Ουκρανίας όπως η Kamenskoe, η οποία βρίσκεται κοντά στην τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, Dnipro, σπάνια ηχούν οι σειρήνες του πολέμου, αλλά η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Έτσι, οι γυναίκες έχουν ξεκινήσει ήδη, εδώ και μέρες, να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να προστατεύσουν τον τόπο τους, την οικογένειά τους, τα παιδιά τους. Συγκεντρώνουν ρούχα για πρόσφυγες και εκτοπισμένους, σχηματίζουν ουρές έξω από τα φαρμακεία να αγοράσουν φάρμακα για τους στρατιώτες και πλέκουν δίχτυα καμουφλάζ για τανκς.
Την ιστορία μιας τέτοιας, ιδιαίτερα δραστήριας ομάδας γυναικών μοιράζεται με το ελληνικό Marie Claire η επικεφαλής του τίτλου στην Ουκρανία, Katerina Lagutina. Μέσα από μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών, που ταιριάζουν ιδιαίτερα στη σκοτεινή ατμόσφαιρα των ημερών που διανύει η χώρα αλλά και στη δημιουργική ματιά της φωτογράφου, Liza Prykhodko, μας ξεναγεί σε έναν χώρο που μέχρι πριν από λίγες μέρες λειτουργούσε ως σχολείο, αλλά πλέον έχει μετατραπεί σε εργαστήριο εκτάκτου ανάγκης:
«Αυτό είναι το σχολείο νούμερο 28. Πριν από τις 24 Φεβρουαρίου ήταν γεμάτο με μαθητές και δασκάλους, αλλά τώρα εκείνες οι γυναίκες δεν μελετούν εδώ Λογοτεχνία ή Μαθηματικά. Παρακολουθούν μαθήματα-εξπρές για να πλέκουν υφάσματα έτσι ώστε να κατασκευάζουν πολεμικό εξοπλισμό. Ακόμα και κορίτσια έντεκα ετών.
»Όταν ήχησαν οι σειρήνες καμία δεν έκλαψε ούτε πανικοβλήθηκε, απλά κατέβηκαν στο καταφύγιο, δυνατές και γενναίες, ό,τι κι αν επρόκειτο να συμβεί.
»Όταν ήρθε η είδηση ότι η απειλή δεν υπήρχε πια, όλες τους άρχισαν να χειροκροτούν και έπεσαν ξανά με τα μούτρα στη δουλειά.
»”Εδώ και έντεκα μέρες κάθε πόλη και χωριό της Ουκρανίας ζουν μέσα στο φόβο ότι θα είναι ο επόμενος στόχος της ρωσικής επίθεσης. Κάθε γυναίκα στη χώρα μας έχει αντιμετωπίσει το φόβο και τον πόνο του πολέμου, αλλά παραμένουμε δυνατές και γενναίες, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούμε για να προστατεύσουμε την πατρίδα μας” λέει μια από τις κατοίκους του Kamenskoye, η Svitlana Prykhodko».
Δείτε το φωτορεπορτάζ:
