Πολλά θέατρα, άλλοι πολιτιστικοί οργανισμοί, χώροι διασκέδασης και ψυχαγωγίας και εμπορικά καταστήματα έχουν ανακοινώσει ότι δεν θα λειτουργήσουν την Παρασκευή 28/02, την ημέρα της θλιβερής επετείου, όταν συμπληρώνονται δύο χρόνια από το δυστύχημα στα Τέμπη, αλλά και των φετινών κινητοποιήσεων, με συγκεντρώσεις σε ολόκληρη τη χώρα που προβλέπεται ότι θα είναι ιδιαίτερα μαζικές.
Ανάμεσα στις καλλιτεχνικές ομάδες που δήλωσαν την υποστήριξή τους και στους συγγενείς των θυμάτων στα Τέμπη και στις συγκεντρώσεις της ερχόμενης Παρασκευής είναι οι συντελεστές της sold-out παράστασης «Ανεξάρτητα Κράτη» των Γιώργου Παλούμπη και Αντώνη Τσιοτσιόπουλου.
Αφετηρία του έργου μυθοπλασίας είναι η αληθινή ιστορία του γιατρού Βασίλη Τσιρώνη, που τον Δεκέμβριο του 1977, μετά από καταδίωξη της αστυνομίας, κλείνεται στο διαμέρισμά του στο Φάληρο μαζί με την οικογένειά του, αρνείται να παραδοθεί και κατόπιν τετράμηνης πολιορκίας το κηρύσσει «Ανεξάρτητο Κράτος». Στις 11 Ιουλίου 1978, ξημερώματα, βρίσκεται νεκρός, στα 49 χρόνια του, μετά από εντολή του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης για έφοδο στο σπίτι του και λήξη της πολιορκίας. Η αστυνομία ισχυρίζεται ότι αυτοκτόνησε. Οι δημιουργοί αναπαριστούν, στη σκηνή του Θεάτρου Χώρα, τον ανδροκρατούμενο μικρόκοσμο μιας εφημερίδας όπου φτάνει η είδηση θανάτου του Τσιρώνη. Μέσα σε αυτόν τοποθετούν τον φανταστικό χαρακτήρα της Μαρίας Θεοφίλου, μιας νέας δημοσιογράφου που αρχίζει να διερευνά με πείσμα το ερώτημα: Μήπως στην πραγματικότητα δεν είναι αυτοκτονία αλλά κρατική δολοφονία;
Η πρωταγωνίστρια της παράστασης, Ελεάνα Καυκαλά, που υποδύεται μια φωτορεπόρτερ, σε μια πρόσφατη συζήτησή της με το Marie Claire σχολίασε σχετικά με τον αντίκτυπο των συγκεντρώσεων για τα Τέμπη: «Συμφωνώ πολύ. Έχουμε γαλουχηθεί με την εικόνα του ήρωα και της ηρωίδας που οδηγεί τις μάζες. Δεν είμαι καθόλου υπέρ αυτής της λογικής, θεωρώ κιόλας ότι έχει αποτύχει ιστορικά. Φοβάμαι και τους “πολύ καλούς” και τους “πολύ ήρωες”. Νομίζω ότι ο ηρωισμός δημιουργείται όταν οι άνθρωποι συναντιούνται εκεί έξω με δεσμούς αλληλεγγύης και συλλογικότητας και φωνάζουν, ας πούμε, για τη δικαιοσύνη, για την ελευθερία. Ας σταματήσει το μοτίβο των “φιλήσυχων πολιτών”, που γράφουμε στα πληκτρολόγιά μας και, ξέρεις, υπάρχει μια εκτόνωση εκεί, νομίζουμε ότι επειδή το γράψαμε και βγήκε στα social, εντάξει, το τακτοποιήσαμε, ενώ το πράγμα συμβαίνει εκεί έξω, με τα σώματα, τις φωνές μας».
Δείτε μια φωτογραφία από την παράσταση:
