Το 4ο Marie Claire Power Trip, το συνέδριο που έγινε θεσμός, διεξήχθη για τέταρτη χρονιά την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου, αυτήν τη φορά στον Φάρο του εμβληματικού Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Συγκέντρωσε σε ένα ολοήμερο event μερικές από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες του φεμινισμού, των γραμμάτων, των επιστημών, των τεχνών, της πολιτικής, των επιχειρήσεων και των νέων τεχνολογιών. Ομιλήτριες και ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με βαθιά γνώση στον τομέα τους, συζήτησαν αγια τις καινοτομίες, τα επιτεύγματα των γυναικών, τις νέες ευκαιρίες και τις διεκδικήσεις των γυναικείων κινημάτων στον 21ο αιώνα.
Υποδέχθηκε στην Αθήνα τη σταρ του Χόλιγουντ και της μόδας Brooke Shields, η οποία επιπλέον έχει εξελιχθεί σε πρέσβειρα των διεκδικήσεων των γυναικών μέσα από τη νέα της οργάνωση Beginning is Now, καθώς και ένα από τα σημαντικότερα super model της εποχής μας, την Arizona Muse, ιδρύτρια της περιβαλλοντικής οργάνωσης D I R T με στόχο τη διάσωση και ανανέωση του εδάφους.
Μεγάλο μέρος της θεματικής ήταν αφιερωμένο στο περιβάλλον και στην κλιματική αλλαγή, εξετάζοντας κατά πόσον είναι ρεαλιστική η μετάβαση σε μια πιο βιώσιμη για τον πλανήτη βιομηχανία μόδας. Επιπλέον, προσέγγισε τις μεγάλες τεχνολογικές αλλαγές που έρχονται στη ζωή μας, τη θέση των γυναικών στο νέο σύμπαν του Web 3 και τη μεταμόρφωση της μόδας που συμβαίνει ήδη με τα NFT και το Metaverse. Εξέτασε, ακόμη, ζητήματα όπως η συμπερίληψη στην ηγεσία και στην κορυφή των επιχειρήσεων και αναζητησε τρόπους εξάλειψης του σεξιστικού και προσβλητικού λεξιλογίου στην τηλεόραση, το διαδίκτυο και τον Τύπο και προώθησης της ορατότητας των διαφορετικών ατόμων και ομάδων.
To video:
Δείτε παρακάτω όλα όσα συνέβησαν στο συνέδριο λεπτό προς λεπτό:
18:30
Power Champagne by Veuve Clicquot
Κάθε μέρα ένα νέο ξεκίνημα: Η Brooke Shields, ηθοποιός, μοντέλο, CEO Beginning is Now, σε μία εποικοδομητική συζήτηση με τη Γαλάτεια Λασκαράκη, για τα δικαιώματα των γυναικών.
Η Γαλάτεια Λασκαράκη πριν από την έναρξη της συζήτησης μίλησε για τις ιδιότητες της Brooke Shields και εστίασε στη δράση της ηθοποιού. Την καλοσώρισε στο Marie Claire Power Trip και τη χώρα μας.
H Brooke Shields, με τη σειρά της, εκθίασε την ομορφιά της Ελλάδας και ξεκίνησε να μιλά για την πορεία της ως τώρα. Για το brand ευεξίας που διευθύνει είπε πως αυτό απευθύνεται σε γυναίκες άνω των 40, διότι το marketing δεν προσεγγίζει γυναίκες αυτής της ηλικίας. «Στα 57 μου βλέπω πως οι διαφημιστές απευθύνονται μόνο στους 20άρηδες».
Αναφορικά με τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισε στη διάρκεια της δημιουργίας αυτού του brand παραδέχτηκε πως ήταν το να πιστέψει πως μπορεί να υπάρξει σε έναν κλάδο που δεν είχε ποτέ της ξαναβρεθεί, ενώ τόνισε πως πρέπει πλεόν, οι γυναίκες να μάθουμε να δεχόμαστε κοπλιμέντα, να μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να δεχτούμε την επιτυχία μας.
Για την επιτυχία από μικρή ηλικία
«To ότι μεγάλωσα με αλκοολική μητέρα με βοήθησε να ωριμάσω πιο γρήγορα. Αλλά είχα πάντα αληθινούς ανθρώπους δίπλα μου. Δεν πήγα σε σχολείο για παιδιά που εργάζονταν. Είχα αίσθηση της πραγματικότητας. Είχα αυτή την ισορροπία, δεν πήγα μόνη μου στο Χόλιγουντ. Χόρευα σε πάρτι με διασημότητες κάποιες ώρες, αλλά στις έντεκα η ώρα το βράδυ ήμουν σπίτι. Οι φίλοι μου έπαιζαν ποδόσφαιρο, βόλεϊ, μπάσκετ, κι εγώ έπαιζα με αστέρες του κινηματογράφου! Δεν ένιωσα ποτέ να είναι έτσι η δική μου πραγματικότητα».
Η συγκίνηση για τη σχέση με τη μητέρα της
Η Brooke Shields μεγάλωσε σε μονογονεϊκή οικογένεια. Τι εκτιμά περισσότερο στον τρόπο που την ανέθρεψε η μητέρα της; «Εκτιμώ το ότι η μητέρα μου ήταν υπερπροστατευτική, επειδή έτσι κατάφερα να πάρω χαρά από την υποκριτική. Μου δίδαξε να βρίσκω χαρά στη δουλειά και ταυτόχρονα με προστάτευε πάρα πολύ. Μου έλεγε πάντα πως ότι κι αν συμβεί, να σηκώνομαι πάντα και να συνεχίζω, είπε συγκινημένη.
Το πιο δύσκολο ήταν να αγαπώ μια αλκοολική γυναίκα. Ήταν τόσο ανασφαλής η ίδια, γι’ αυτό και έπινε. Προσπαθούσα πάντα να την κάνω να καταλάβει πόσο υπέροχη ήταν. Αλλά δεν μπορείς να το επιβάλλεις σε κάποιον αυτό».
Η αναζήτηση της ισορροπίας στην προσωπική της ζωή
«Δεν παίρνω τον εαυτό μου πολύ στα σοβαρά. Προσπαθώ πάντα να περνάω καλά. Θέλω να γελάω. Όταν έμεινα έγκυος κατάλαβα ότι το σώμα μου είχε ένα συγκεκριμένο σκοπό και θέλω όλα τα κορίτσια να ξέρουν πως δεν είναι κακό να δείχνεις ευάλωτη. Όταν μια γυναίκα μένει έγκυος καταλαβαίνει τις ανισότητες. Στην πανδημία οι γυναίκες δούλευαν 20 ώρες περισσότερο από τους άντρες. Δεν είμαι σίγουρη ότι μπορεί να υπάρξει μια ιδανική ισορροπία. Εγώ δούλευα πάντα ως μητέρα, αλλά δεν αισθανόμουν ότι έκανα αρκετά και στους δύο τομείς. Αν έκανα τα πάντα για τα παιδιά μου δεν θα έπρεπε να δουλεύω ή το ανάποδο. Είναι επικίνδυνο να θέλουμε να τα πετύχουμε όλα. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να τα καταφέρουμε».
Η φιλία στη ζωή της
«Η καλύτερή μου φίλη είναι η συμμαθήτριά μου από το Λύκειο, αλλά πάντα θέλω να γνωρίζω κόσμο. Πίστευα κάποτε πως δεν χρειάζομαι άλλους φίλους. Κι όμως, τελικά, θέλω να γνωρίζω κόσμο. Επίσης, οι σχέσεις αλλάζουν. Ορισμένοι άνθρωποι που υπήρξαν κάποτε στη ζώη μου, δεν έχουν θέση πια σε αυτή».
Η επιλόχειος κατάθλιψη και η ψυχοθεραπεία
«Δεν είναι εύκολο να κάνει κάποιος παιδιά. Έκανα εξωσωματική 7 φορές για να τα καταφέρω. Πιστεύουμε πως με το που γεννήσουμε το παιδί, την επόμενη ημέρα όλα θα είναι τέλεια. Αυτό δεν συμβαίνει για όλους. Το σώμα σου είναι κατεστραμμένο. Θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε αυτό. Εγώ ένιωθα ενοχές επειδή δεν είχα αυτή την βαθιά αγάπη αμέσως για το παιδί μου. Κατάφερα, έπειτα από πολλή προσπάθεια, να κάνω παιδί και όταν το απέκτησα δεν κατάφερα να συνδεθώ αμέσως μαζί του. Η ψυχοθεραπεία και η φαρμακευτική αγωγή μου έσωσαν τη ζωή. Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση σε όλα αυτά πάντοτε».
»Μου συνέβη αυτό που σου λένε οι άλλοι ότι δεν έχεις κανένα πρόβλημα και τότε νόμιζα πως εγώ κάνω κάποιο μεγάλο λάθος. Η πεθερά μου μού έλεγε να σταματήσω να θηλάζω. Σκεφτόμουν πως αν το κόψω και αυτό δεν θα συνδεθώ ποτέ με το παιδί μου. Όταν πια τελείωσε όλο αυτό, αποφάσισα να μιλήσω ανοιχτά. Μπορεί οι άνθρωποι να πάθουν ψύχωση και να φτάσουν στα άκρα. Κοιτούσα το παιδί μου και ένιωθα πως είμαι σε ταινία τρόμου. Είχα φτάσει στο όριο της ψύχωσης. Πήρα αγωγή (υπό επίβλεψη), η οποία με βοήθησε να νιώσω και πάλι ο εαυτός μου. Φοβόμουν αρχικά να πάρω αγωγή, αλλά με βοήθησε».
Η σχέση με τις κόρες της
«Νομίζω, πως όταν φύγει και η μικρή από το σπίτι όλα θα είναι καλά. Η μία κόρη μου είναι 19 ετών και η άλλη 16 ετών. Πλέον, οι κόρες μου δεν αφιερώνουν πολύ χρόνο σε εμένα. Την περασμένη εβδομάδα η μικρή κόρη μου ήρθε στο κρεβάτι μου, γιατί ο μπαμπάς της έλειπε και ένιωσα τόση χαρά. Δεν κουνήθηκα όλο το βράδυ, μήπως και σηκωθεί».
Τα social media και το νέο της podcast
«Τα social media είναι μέρος της δουλειάς μου. Όταν σταμάτησα να τα μισώ και άρχισα να τα χρησιμοποιώ ως εργαλείο, άρχισα και να τα εκτιμώ. Έχω πλέον ανθρώπους να με βοηθούν στη διαχείρισή τους. Έπρεπε να μάθω πώς να τα χρησιμοποιώ».
«Έπειτα από μια πολύ σοβαρή επέμβαση ξεκίνησα να σκέφτομαι εκείνες τις στιγμές που σε κάνουν να γονατίζεις. Τι κάνεις εκείνες τις στιγμές; Πώς αντιδρούμε σε αυτές τις εμπειρίες; Ο τρόπος που το κάνουμε λέει πολλά για το ποιοι είμαστε. Θέλω οι άνθρωποι να μιλήσουν για αυτό. Έχω, λοιπόν, προσκαλέσει στο podcast μου ανθρώπους που έχουν βρεθεί σε σημείο να πρέπει να πάρουν σοβαρές αποστάσεις για το πώς κατάφεραν να ανταπεξέλθουν».
Η σχέση της με τη μόδα
«Στη ζωή μου φορούσα πάντα ρούχα για άλλους, οπότε δεν καλλιέργησα αυτή την αίσθηση του στυλ. Δεν έκανα πασαρέλα, μα διαφημίσεις. Πήγα σε κανονικό σχολείο. Ήθελα να ντύνομαι σαν τους φίλους μου. Υπήρχα στη μόδα μόνο ως δουλειά. Μόλις πρόσφατα κατάφερα να αναζητώ ρούχα που μου ταιριάζουν. Δεν είμαι κοκκαλιάρα. Πλέον, ψαχνω να βρω ρούχα που ταιριάζουν στον σωματότυπό μου».
Η πρώτη φορά που ήρθε στην Ελλάδα
«Ήταν στη Σαντορίνη με τη μαμά μου μετά το σχολείο. Βέβαια, θα ήθελα να έχω πάει εκεί για μήνα του μέλιτος, αλλά εντάξει, καλά περάσαμε. Θέλω να ξαναέρθω με φίλους και οικογένεια. Αυτό που θυμάμαι είνα οι άνθρωποι. Η σχέση τους με τη φύση, τον ήχο. Είναι μια άλλη εμπειρία το ταξίδι εδώ».
Το μήνυμά της στις γυναίκες
«Δεν είμαστε μεγάλες. Δεν είμαστε γριές. Δεν θα δεχτώ κάποιος να μου πει ότι ξόφλησα. Αυτή είναι η νέα εφηβεία».
17:30
Ολιγόλεπτο διάλειμμα
17:22
Bold initiative: στηρίζοντας τις επιχειρηματίες που τολμούν: Η Brune Failliot, international communication director Veuve Clicquot Bold Conversations συζήτησε με την Πηνελόπη Θεοδωρακάκου, συνιδρύτρια του οργανισμού Women On Top και Personal και Business Coach, για το πρόγραμμα της γνωστής εταιρείας γύρω από την αναγνώριση των γυναικών, που αποτελούν έμπνευση για άλλες γυναίκες.
«Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πολύ περισσότεροι άντρες επιχειρηματίες παρά γυναίκες, γιατί είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να κρατήσουν ισορροπίες», επισήμανε η Brune Failliot.
«Οι γυναίκες χρειάζεται να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. Επιπλέον, δεν έχουν τον χρόνο να δικτυωθούν, και το networking είναι ένα εργαλείο επιτυχίας. Οι γυναίκες, ακόμα, δυσκολεύονται περισσότερο να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση».
Η πρώτη συζήτηση, όπως επισήμαναν στο πάνελ, πρέπει να γίνει για την εκπαίδευση και, κατόπιν, για την εμψύχωση των γυναικών. «Κάτι που δεν συζητάται αρκετά», πρόσθεσε η Brune Failliot, «είναι ο ρόλος των αντρών, πρέπει να τους εντάξουμε στη συζήτηση. Να βοηθήσουμε τους άντρες να βοηθήσουν τη γυναικεία επιχειρηματικότητα».
17:05
Στη συνέχεια η συζήτηση κινήθηκε γύρω από το πώς η βιομηχανία ης ομορφιάς μπορεί να κάνει πράξη τα επαγγελματικά όνειρα των γυναικών. Η Μαρία Κοράλη, γενική διευθύντρια επαγγελματικών προϊόντων L’ Oréal Hellas, και η Πηνελόπη Θεοδωρακάκου, συνιδρύτρια του οργανισμού Women On Top και personal and business coach, υπό τον συντονισμό της Νεφέλης Λυγερού, δημοσιογράφου, συνομίλησαν για το πώς οι γυναίκες μπορούν να καταφέρουν όλα όσα θέλουν, αλλά και το νέο πρόγραμμα “Be Your Best”, το οποίο στοχεύει στην ενδυνάμωση των γυναικών του κομμωτηριακού κλάδου.
Η συζήτηση εστίασε αρχικά στο πώς η ομορφιά σήμερα έχει αρχίσει να συμπεριλαμβάνει όλες τις γυναίκες, αλλά και το πώς ο κλάδος της ομορφιάς προσπαθεί να δώσει φωνή σε όλες τις γυναίκες.
Η κα. Κοράλη τόνισε κατ’ αρχάς το πώς τα πρότυπα της ομορφιάς έχουν αλλάξει, αλλά και τον ρόλο των εταιρειών ομορφιάς στην ενδυνάμωση των γυναικών.
«Οι αλλαγές στον χώρο της ομορφιάς είναι πολύ μεγάλες και εμφανείς. Τα τελευταία χρόνια, ιδίως την τελευταία δεκαετία, βλέπουμε ένα πιο υγιές πρότυπο ομορφιάς να προβάλλεται. Ένα πρότυπο όχι εξειδανικευμένο, που προσπαθεί να αναδείξει την ομορφιά κάθε γυναίκας. Βλέπουμε, όμως, και τις γυναίκες να διεκδικούν περισσότερα πράγματα σε όλα τα επίπεδα. Να διεκδικούν την αλλαγή. Να γίνονται “μπροστάρισες”.
Νομίζω πως ο ρόλος όλων εμάς των εταιρειών, είναι να δώσουμε φωνή σε αυτές τις γυναίκες. Να τις βοηθήσουμε να ανταπεξέλθουν στις πολλές προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν».
Γι’ αυτές τις προκλήσεις μίλησε στη συνέχεια η κα. Πηνελόπη Θεοδωρακάκου: «Λες προκλήσεις και δεν ξέρω από ποιες να αρχίσω. Στην έρευνα που έχουμε κάνει στο Women On Top για το έμφυλο χρηματοδοτικό χάσμα και μέσα από τη βιβλιογραφία επιβεβαιώσαμε αυτό που ξέραμε. Σύμφωνα με τα στοιχεία για κάθε 10 άντρες που νιώθουν ικανοί να στήσουν τη δική τους επιχείρηση οι αντίστοιχες γυναίκες είναι μόλις 7.
Αν αυτό το φέρουμε στο παρόν, υπάρχουν γυναίκες που έχουν υπαλλήλους, διευθύνουν επιχειρήσεις, έχουν ομάδες και δεν θεωρούν τους εαυτούς τους επιχειρηματίες. Και αν το πάμε ένα βήμα παρακάτω, όταν αναζητούν χρηματοδότηση είναι διπλάσιο το ποσοστό των γυναικών που λένε πως βασική αιτία διακοπής της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας είναι η έλλειψη χρηματοδότησης. Μπορεί να πληρούν τα κριτήρια, να είναι άξιες δανεισμού και δεν πηγαίνουν στις τράπεζες επειδή φοβούνται πως θα τις απορρίψουν. Με βάση αυτά τα στοιχεία σχεδιάσαμε μαζί με τη L’ Oreal το πρόγραμμα προσωπικής, επιχειρηματικής και χρηματοποικονομικής ενδυνάμωσης για γυναίκες του κομμωτικού κλάδου, Be your Best».
Τον λόγο στη συνέχεια πήρε και πάλι η κα. Κοράλη, η οποία μίλησε εκτενέστερα για το Be Your Best και το λόγο που η L’ Oréal θέλησε να επενδύσει σε αυτό.
«Το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανήκει σε ένα πλαίσιο πάρα πολλών δράσεων που οργανώνει η L’ Oréal. Ως εταιρεία το μότο μας είναι η ομορφιά που κινεί, συγκινεί, παρακινεί τον κόσμο. Το βλέπουμε σφαιρικά αναδεικνύοντας πρωτοβουλίες όπως αυτές που έχουν να κάνουν με την ενδοοικογενειακή βία και γυναίκες που χρειάζονται ενδυνάμωση. Εδώ είναι που σκέφτομαι περισσότερο τις επιχειρήσεις ομορφιάς. Συνήθως φαντάζεστε μεγάλες εταιρείες που φτιάχνουν προϊόντα και τα χρησιμοποιούμε όλες. Όχι, μιλάμε για χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις όπου οι επιχειρηματίες είναι γυναίκες που παλεύουν να σταθούν στα πόδια τους και να σταθούν απέναντι σε όλες αυτές τις προκήσεις.
Σε αυτό λοιπόν βρήκαμε συνοδοιπόρο τη Women on Top και τις γυναίκες που βρίσκονται από πίσω, με τις οποίες έχουμε και κοινό όραμα και κοινές αξίες. Πιστεύουμε πως μέσα από την εκπαίδευση μπορούμε να βοηθήσουμε τις γυναίκες να δημιουργήσουν ένα καλύτερο αύριο και να εξελίξουν τα πράγματα διεκδικώντας το όνειρό τους. Φτιάξαμε λοιπόν αυτό το πρόγραμμα ενδυνάμωσης με στόχο να βοηθήσουμε τις γυναίκες. Αυτό που είδαμε είναι ότι όταν φέρνεις γυναίκες σε έναν χώρο γίνονται μαγικά πράγματα. Πρώτα από όλα ταυτίζονται οι απόψεις μας, βρίσκουμε δύναμη η μία από την άλλη και νομίζω πως τελικά αυτό δημιουργήσαμε έναν κύκλο αλληλεγγύης και στήριξης».
Λίγο πριν από το τέλος της συζήτησης η κα. Θεοδωρακάκου σημείωσε πως ο κλάδος της ομορφιάς και της κομμωτικής είναι γεμάτος από στερεότυπα που εμείς τα φέρνουμε σε αυτόν και εμείς πρέπει να τα σπάσουμε, ενώ η κα. Κοράλη υπερτόνισε τη σημασία της εκπαίδευσης. «Η εκπαίδευση απελευθερώνει. Η επαφή απελευθερώνει. Όταν έρχονται πολλές γυναίκες μαζί και βάζουν κάτω ένα πρόβλημα, αυτό λύνεται».
16:49
Η ομορφιά στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής αλλαγής: Η δημοσιογράφος Μία Κόλλια συντόνισε τη συζήτηση ανάμεσα στις Tόνια Γεωργιάδη, General Manager L’Oréal Luxe, Παυλίνα Βουλγαράκη, YSL Beauty Ambassador, Abuse Is Not Love και Νίκη Μάντσιου, υπεύθυνη οργάνωσης & προγράμματος W.I.N. Hellas.
Η εξομολόγηση της Παυλίνας Βουλγαράκη για την κακοποίηση σε προηγούμενη σχέση
«Μόνο και μόνο που η συζήτηση γύρω από τη βία γίνεται φανερά είναι πολύ σημαντικό. Από προσωπική εμπειρία, έχω βιώσει πολύ έντονα κακοποιητική σχέση και αυτό που παρατήρησα είναι ότι αυτή η βία κλιμακώνεται. Αργείς να καταλάβεις ότι αυτό είναι κακοποίηση. Νομίζεις πως ό,τι κι αν κάνει είναι αγάπη. Αυτά είναι κάποια σημάδια που αν τα αγνοήσεις γίνονται σιγά σιγά πιο βίαια. Ένας κακοποιητικός σύντροφος “σου περνάει” όλα όσα θα ήθελε να κάνεις. Σε κάνει να νιώθεις ότι ακόμα και ο τρόπος που υπάρχεις είναι λάθος. Ένας κακοποιητικός σύντροφος δεν ενδιαφέρεται για το τι νιώθεις», σημείωσε η κα. Βουλγαράκη αναφερόμενη και σε προσωπικά της βιώματα και συνέχισε: «Σε όλη αυτή τη διαδικασία σε έχει πείσει ο άλλος ότι φταις εσύ. Νομίζεις ότι κάνεις τα πάντα λάθος. Επίσης, σε αυτό συμβάλλει και ο τρόπος με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει. Εγώ είχα και κάτι ακόμα, δεν ήθελαν να επιβαρύνω τους άλλους».
Αναφορικά με το πώς η βιομηχανία της ομορφιάς βοηθά την κοινωνική αλλαγή η κα. Τόνια Γεωργιάδη είπε: «Η βιομηχανία της ομορφιάς δεν κάνει διακρίσεις και αυτό φαίνεται από αρχαιοτάτων χρόνων. Στον Μεσαίωνα όμορφη θεωρούνταν μια ευτραφής γυναίκα με πάλλευκη επιδερμίδα. Τα πρότυπα της όμορφιάς, όμως, που μας επιτάσσει η κοινωνία παλεύει να σπάσει η βιομηχανία. Θέλουμε πλέον να φτάνουμε όλο και πιο κοντά στο να αποδεχόμαστε τις ατέλειες της επιδερμίδας μας, το σώμα μας. Να αγαπάμε τον εαυτό μας, γιατί ακόμα και αν αλλάξουμε την εξωτερική μας εμφάνιση, αυτό που είμαστε δεν αλλάζει. Και μπορεί ενίοτε η εξωτερική ομορφιά να νικά, αλλά εκείνο που μετρά πάντα είναι το τι υπάρχει μέσα μας».
Η κα. Μάντσιου τόνισε μεταξύ άλλων πως: «η βία δεν γνωρίζει ηλικία, τάξη, εθνικότητα, μορφωτικό ή οικονομικό επίπεδο. Η εκπαίδευση και ταυτόχρονα η αμφισβήτηση όλων των στερεοτυπικών προτύπων της κοινωνίας και των προδιαγεγραμμένων έμφυλων ρόλων, σίγουρα μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη της συντροφικής βίας».
16:22
Για τις Βιώσιμες πόλεις και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή συζήτησαν οι Ελπίδα Φιλιππίδου, marketing & PR manager Porsche Hellas, Σοφία Δήμτσα, διευθύντρια Εταιρικών Σχέσεων και Επικοινωνίας ΔΕΗ Α.Ε. και Πέννυ Δάλκου, youth Ambassador, #ClimateofChange, ActionAid Hellas. Τη συζήτηση συντόνισε η Ανδρονίκη Κολοβού, editor in chief του travel.gr.
Η κα. Φιλιππίδου, αναφέρθηκε στις καινοτομίες της Porsche γύρω από την κλιματική αλλαγή, ενώ για την ηλεκτροκίνηση είπε πως η εταιρεία λάνσαρε το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό αυτόκίνητο το 2019. «Για τη βιωσιμότητα η ηλεκτροκίνηση είναι απαραίτητη. Μάλιστα, μέχρι το 2030 το 80% των αυτοκινήτων που πωλούνται θα πρέπει να έιναι αμιγώς ηλεκτρικά».
Στη συνέχεια εξήγησε τι είναι τα efuels: «Τα εναλλακτικά καύσιμα παράγονται από απορρόφηση ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Και μικρό ποσοστό αυτών να χρησιμοποιείς στο αυτοκίνητο γίνεται βιώσιμο για το περιβάλλον, χωρίς το αυτοκίνητο να χάνει τη δύναμή του».
Η κα. Δήμτσα μίλησε για το ΔΕΗ Blue, το πρόγραμμα της ΔΕΗ για προώθηση της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα. «Η ΔΕΗ έρχεται να λύσει το πρόβλημα του “πού θα φορτίσω το αυτοκίνητο” με δημόσιους φορτιστές σε σημεία – κλειδιά στις πόλεις. Στόχος του προγράμματος είναι να καλύψει αυτή την ανάγκη. Η ΔΕΗ έχει τοποθετήσει ήδη 500 φορτιστές, ενώ αναμένεται να φτάσουν τα επόμενα χρόνια τους 10.000. Πρόκειται για μία παγκόσμια τάση. Το 2030 θα απαγορευτεί η πώληση των συμβατικών αυτοκινήτων. Βέβαια, πρέπει να σκεφτούμε και τη ζωή χωρίς τον θόρυβο. Με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αυτό το πρόβλημα – της ηχορύπανσης από τα αυτοκίνητα και τα τροχοφόρα- θα βρει τη λύση του».
16:10
Φτιάχνοντας ομάδες με γνώμονα τη συμπερίληψη και το σεβασμό στη διαφορετικότητα, ήταν το θέμα της επόμενης συζήτησης στην οποία συμμετείχαν οι: Σπυριδούλα Δρακοπούλου, regional SEED Manager, Google & Greece IamRemarkable lead, Βικτωρία Καλφάκη, head of Public Sector Greece & Cyprus, Google Cloud και Φωτεινή Μπαμπανάρα, country head of IM communications & engagement, Novartis Hellas. Συντόνιζε η Βελίκα Καραβάλτσιου, δημοσιογράφος του MEGA.
Η κα. Καραβάλτσιου πριν δώσει τον λόγο στις συνομιλήτριές της μας θύμισε πως από μικρά παιδιά κρατάμε σε απόσταση το διαφορετικό, με την κα. Δρακοπούλου να παίρνει τον λόγο και να εισάγει στην κουβέντα τον όρο «υποεκπροσωπούμενη ομάδα», απαντώντας σε ερώτηση της συντονίστριας για τις αιτίες αποκλεισμού ενός ατόμου ή μιας ομάδας.
«Νομίζω ότι πρέπει να πάρουμε μία ευρεία προσέγγιση του πράγματος. Προσωπικά, χρησιμοποιώ τον όρο υποεκπροσωπούμενες ομάδες. Υποεκπροσωπούμενη ομάδα μπορεί να είναι οι γυναίκες πυροτεχνουργοί στην ελληνική αστυνομία, που είναι μόλις μία ή δύο. Ήμουν εγώ που ξεκίνησα το MBA μου στα 23 και όλοι οι συμφοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο και ο επόμενος πιο νέος ήταν 30 ετών. Είναι ένας άνθρωπος που έχει φτάσει πολύ ψηλά σε μία εταιρεία, αλλά δεν έχει τελειώσει πανεπιστήμιο και νιώθει, όταν βρίσκεται ανάμεσα σε συναδέλφους του με πτυχία, πως είναι πίσω και δεν μπορεί να ακολουθήσει. Αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή είναι ότι αρχίζει μία φωνή μέσα μας να μας λέει να κάνουμε ένα βήμα πίσω, να μην είμαστε τόσο καλοί, να σκεφτούμε δεύτερη φορά αυτό που θέλουμε να πούμε. Φυσικά τότε δεν είμαστε ο εαυτός μας. Δεν δίνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Για μένα όλοι έχουμε υπάρξει υποεκπροσωπούμενη ομάδα, γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό αυτό που κάνουμε σήμερα».
Η κα. Καλφάκη απάντησε στην ίδια ερώτηση παραθέτοντας μερικά παραδείγματα από την επαγγελματική της εμπειρία. «Αν θυμηθώ τον εαυτό μου, όταν ήμουν πιο μικρή σε ηλικία και έκανα συνέντευξη για μία θέση πωλήσεων. Πώς γίνεται μία γυναίκα να μπει σε έναν χώρο καθαρά αναδροκρατούμενο. Μπορώ να πω για τη στιγμή που ανακοίνωσα στον διευθυντή μου ότι είμαι έγκυος. “Πώς γίνεται να έχεις έναν ρόλο τόσο σημαντικό και να είσαι έγκυος; Θα επιστρέψεις στη θέση σου; Πόσο θα λείψεις;”. Πράγματα τα οποία κανονικά δεν πρέπει να τα ρωτάμε κι όμως, ερωτήθην. Τώρα που είμαι μητέρα πλέον, τα ερωτηματικά γύρω από το παιδί. “Μπορεί να αφιερώσει χρόνο στη δουλειά της ή προτεραιότητα είναι κάτι άλλο;”. Θεωρώ πως στην επαγγελματική μας ζωή υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία μας αποκλείουν».
Η κα. Μπαμπανάρα λαμβάνοντας τον λόγο ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την πρόσκληση και ανέλυσε τα στερεότυπα τα οποία έχει εντοπίσει στον χώρο της φαρμακοβιομηχανίας στον οποίο εργάζεται και τα οποία είναι σε έξαρση μετά την πανδημία του Covid-19. «Νομίζω πως η πανδημία έφερε στην επιφάνεια τις στρεβλώσεις που υπάρχουν σε θέματα έμφυλης ισότητας, σε ό,τι αφορά τους μισθούς, σε ό,τι αφορά στην αναξιοπιστία στην επιστημονική κατάρτιση των γυναικών και επιβάρυνση στο κομμάτι του burn-out. Από πρόσφατη έρευνα του Jama Surgery είδαμε ότι οι γυναίκες γιατροί δεν αμείβονται το ίδιο όσο οι άντρες συνάδελφοί τους. Και αυτό το βλέπουμε και σε γυναικοκρατούμενες ειδικότητες, όπως είναι η μαιευτική και η γυναικολογία. Είδαμε, επίσης, ότι οι οι ασθενείς δεν δέχονται με τον ίδιο τρόπο συστάσεις από γυναίκες πνευμολόγους όπως από έναν άντρα συνάδελφό τους. Υπάρχει, βεβαίως, και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι burn-out, το οποίο οφείλεται στο ότι οι γυναίκες πρέπει να ανταπεξέλθουν σε περισσότερες υποχρεώσεις. Το ίδιο συμβαίνει και σε ανθρώπους με χρόνιες παθήσεις ή είναι φροντιστές ατόμων με σοβαρές παθήσεις.
Εμείς σαν εταιρεία για να καταφέρουμε να διαχειριστούμε αυτές τις στρεβλώσεις έχουμε συντάξει έναν οδικό χάρτη, ο οποίος συνίσταται σε τέσσερις στρατηγικούς πυλώνες. Πρώτος είναι η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής με την υιοθέτηση ενός υβριδικού μοντέλου εργασίας. Το ξεκινήσαμε μέσα στην πανδημία και το συνεχίζουμε ακόμα και τώρα, γιατί έχουμε δει πως η ευέλικτη εργασία βοηθά πολύ. Upskilling και Reskilling, γιατί η πανδημία και ιδίως η ψηφιοποίηση μας έχει φέρει αντιμέτωπους με νέες δεξιότητες και πρέπει να είμαστε συνεχώς ανταγωνιστικοί για να τα καταφέρουμε.
Και σήμερα θα ανακοινώσω για πρώτη φορά πως θα γίνει ένα πρόγραμμα εμψύχωσης των νέων γυναικών επαγγελματιών γιατρών, ώστε να έχουν μια καλύτερη πορεία. Ο τρίτος πυλώνας είναι η ποσοστώσεις. Δημοσιεύτηκε, πρόσφατα, ο απολογισμός της εταιρείας μας και το 64% των εργαζομένων μας είναι γυναίκες και το 60% από αυτές έχουν θέσεις ευθύνης. Και μπορώ να το πω με υπερηφάνεια, πως είμαστε από τις πρώτες εταιρείες στην Ελλάδα που έχουν αυτά τα ποσοστά. Ο τέταρτος και τελευταίος είναι η εξίσωση των μισθών. Εάν δεν υπάρχει εξίσωση μισθών δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότητα και εμείς έχουμε συγκεκριμένες δεσμεύσεις μέχρι το τέλος του 2023».
«Οι ομόφυλες οικογένειες στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζονται»
Ποιες είναι οι κατάλληλες συνθήκες για έναν συμπεριληπτικό κόσμο, ρώτησε η κα. Καραβάλτσιου με την κα. Δρακοπούλου να σημειώνει:
«Πιστεύω ακράδαντα στην ευθύνη όλων. Από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με το IamRemarkable, ξεκίνησα να αφουγκράζομαι ό,τι γίνεται γύρω μου. Αν δεν δούμε όσα γίνονται γύρω μας διαιωνίζουμε αυτά τα στερεότυπα. Οπότε δεν είναι μόνο το τι συμβαίνει στα Μέσα. Είναι πολύ σημαντικό να αντιδράσουμε και στα πιο μικρά που ακούμε».
Στο σημείο αυτό η κα. Καλφάκη αναφέρθηκε στην προσωπική της εμπειρία για την ομόφυλη οικογένειά της και το πώς την αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα.
«Θέλω να το τονίσω αυτό και είναι καλό να το πούμε. Οι ομόφυλες οικογένειες δεν αναγνωρίζονται στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν. Υπάρχει μόνο ο ένας γονέας και ο άλλος είναι άφαντος. Τι θα πρέπει να κάνουμε; Η κοινωνία μας εξελίσσεται, κοινωνικά νιώθω αποδεκτή, αλλά περιμένω και από ένα νομοθετικό πλαίσιο να έρθει και να καλύψει αυτές τις οικογένειες, να καλύψει αυτό το κενό. Και θα ήθελα να έχω τα ίδια δικαιώματα που έχουν όλοι οι άλλοι, αλλά κυρίως το παιδί μου να έχει τα ίδια δικαιώματα».
15:30
Για την Ηγεσία σε περιόδους αλλαγής συνομίλησαν οι Λένα Πλαΐτη, γενική διευθύντρια επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων, Παπαστράτος και η Τίνα Μανδηλαρά, δημοσιογράφος στο Πρώτο Θέμα και εστίασαν στο πώς μπορούν οι γυναίκες να κάνουν το αόρατο ορατό.
Η κα. Πλαΐτη αναφέρθηκε αρχικά στην ιστορία της Masha Amini, της κοπέλας από το Ιράν που πέθανε από ξυλοδαρμό στην Τεχεράνη, αντιπαραβάλλοντάς τη με το video της Bella Hadid, την οποία “έντυσαν” σε live μετάδοση με ένα σπρέι.
«Υπάρχει αντίφαση στο τι είναι ορατό και αόρατο. Και συνειδητοποίησα πως όσες μάχες κι αν έχουμε δώσει, υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν. Η ιστορία της Bella με κάνει να πιστέψω πως είμαστε ορατές υπό προϋποθέσεις. Στο τέλος της ημέρας σημαντικό είναι να κάνουμε ορατό το διαφορετικό. Η γνήσια επαφή με τον εαυτό μας θα μας βοηθήσει να κάνουμε το αόρατο ορατό».
Η κα. Μανδηλαρά σημείωσε πως και στη δυτική κοινωνία, που οι γυναίκες θεωρούνται πιο ελεύθερες, υπάρχουν διακρίσεις και δεν είναι απαραίτητα ορατές.
«Αναρωτιέμαι αν μία γυναίκα που εργάζεται και θέλει να γίνει μητέρα ή εκείνη που εργάζεται χωρίς να θέλει να κάνει οικογένεια, βλέπει εκείνη που θέλει να αποκτήσει παιδιά χωρίς να δουλεύει ή να κάνει παιδί μέσω άλλης γυναίκας. Όλο αυτό είναι ατέρμονο. Η συμπεριλήψη ξεκινά από τη στιγμή που εγώ αρχίζω να βλέπω κάτι και να το κάνω ορατό. Για παράδειγμα, υπάρχει ένας γείτονας τον οποίο βλέπω καθημερινά να μαζεύει ανακυκλώσιμα υλικά. Παρατήρησα πως δεν του έχω μιλήσει, όπως τους άλλους μου γείτονες – αυτός ο άνθρωπος ήταν αόρατος για εμένα. Δεν τον έβλεπα», σχολίασε η κα. Πλαΐτη.
Τι ρόλο παίζει η προσωπική ευθύνη στην ορατότητα;
«Οι γυναίκες έχουμε ευθύνη. Προσωπικά, προσπαθώ να καταλάβω την καθεμία ξεχωριστά. Δεν είμαστε όλες οι γυναίκες ίδιες, αλλά έχουμε τη δύναμη να ενισχύσουμε τη συμπερίληψη»,σημείωσε η ομιλήτρια.
Λίγο πριν από το τέλος της συζήτησης, η κα. Πλαΐτη έφερε ένα προσωπικό της παράδειγμα, για να δείξει ότι η αποδοχή και η συμπερίληψη δεν είναι πάντα εύκολες. Σημείωσε, μάλιστα, πως η εκπαίδευση και ενημέρωση παίζουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη αυτού του στόχου.
15:30
Το συνέδριο συνεχίζεται με τη συζήτηση για την εμμηνόπαυση. Με τίτλο «Μεγαλύτερες, αλλά καλύτερες: Το προνόμιο να ωριμάζεις» η Mαρία Καβογιάννη, ηθοποιός, Vichy Ambassador και η Γιώτα Ρήγα, δερματολόγος, αναπτύσσουν τις απόψεις τους, υπό τον συντονισμό της Λίνας Δρούγκα, δημοσιογράφου του ΟPEN.
Η κα. Ρήγα τόνισε πως οι γυναίκες πρέπει να μοιραζόμαστε όσα βιώνουμε και να ζητάμε βοήθεια, ιατρική ή ψυχολογική. «Κάθε γυναίκα πρέπει να συμφιλιώνετε με την εικόνα της και να παίρνει δύναμη από τα όσα έχει καταφέρει».
Με τη σειρά της η κα. Καβογιάννη, συσχετίζει την περίοδο της εμμηνόπαυσης με τα όσα έχουν οι γυναίκες συνειδητοποιήσει σε αυτή την ηλικία.
«Νομίζω πως σε αυτή την ηλικία οι γυναίκες μπορούν να πάρουν δύναμη από όσα έχουν καταφέρει. Ο ψυχικός πλούτος είναι το πιο σημαντικό. Αυτό που βρισκεται στην ψυχή μας έχει σημασία».
«Δεν αλλάζει η ψυχή του ανθρώπου επειδή μεγαλώνει. Αλλάζει η νοοτροπία», παρατήρησε η κα. Ρήγα, με την Μαρία Καβογιάννη να συμπληρώνει πως μεγαλώνοντας γινόμαστε πιο ευαίσθητοι και πιο συνειδητοποιημένοι.
Μαρία Καβογιάννη: «Αυτή η δεκαετία είναι μια γιορτή»
Στη συνέχεια η ίδια παρέθεσε τη δική της προσωπική εμπειρία για αυτή την περίοδο:
«Είναι από τα πιο ωραία διαστήματα που ζώ. Νιώθω πως δεν έχω ηλικία, γιατί η ψυχή είναι νέα. Όταν είναι νέα η ψυχή, δεν υπάρχει η ηλικία. Νιώθω πληρότητα. Έρχομαι σε επαφή με νέο κόσμο. Νιώθω πως είναι μια γιορτή αυτή η δεκαετία».
«Σε αυτή την ηλικία έχουμε καταφέρει πράγματα. Τώρα μπορούμε να εστιάσουμε στον εαυτό μας. Έχουμε καλούς φίλους, μπορούμε να κάνουμε πράγματα για εμάς. Πλέον, η πρόοδος της επιστήμης βοηθά τη γυναίκα», κατέληξε η κα. Ρήγα.
Η σεξουαλική δυσλειτουργία κατά την εμμηνόπαυση
«Σχεδόν όλες οι γυναίκες θα βιώσουν κάτι τέτοιο. Μαζί τους επηρεάζεται και ο σύντροφός τους. Μιλήστε για όσα σας συμβαίνουν. Οι επιστήμονες λενε: Use it or loose it. Η γυναίκα σε αυτή την ηλικία αποφεύγει τη σεξουαλική επαφή. Όταν μπούμε σε αυτή την ηλικία και βιώσουμε μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να μιλήσουμε με τον γιατρό μας. Υπάρχουν λύσεις για να διατηρήσουμε την υγεία της περιοχής», πρότεινε η δερματολόγος.
Γιατί είναι σημαντικό να μιλάμε για αυτό
«Είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε. Να στηρίζουμε η μία την άλλη. Το μότο που έχω στη ζωή μου είναι να μην παύουμε ποτέ να ονειρευόμαστε. Έτσι θα παραμείνουμε δυνατές», είπε η κα. Καβογιάννη κλείνοντας τη συζήτηση για το πόσο σημαντικό είναι οι γυναίκες να μη κρύβουν το τι τους συμβαίνει.
14:30
Διάλειμμα για ελαφρύ γεύμα
14:00
Για τον συμπεριληπτικό λόγο και την έμφυλη ισότητα στα ΜΜΕ μίλησαν οι: Νίκη Λυμπεράκη, δημοσιογράφος, παρουσιάστρια, MEGA, Νικήτας Κορωνάκης, δημοσιογράφος, Πρώτο Θέμα – MEGA και Μαρία Νεφέλη Χατζηιωαννίδου, οικονομολόγος, ιδρύτρια της ΜΚΟ Υπέροχες Γυναίκες. Τη συζήτηση συντόνισε η Αρετή Γεωργιλή, Lean In Network Greece (Athens).
«Σεξισμός είναι η διάκριση ενός ατόμου με βάση το φύλο του», σημείωσε η κα. Γεωργιλή ανοίγοντας τη συζήτηση και συμπλήρωσε πως οι ανισότητες παρατηρούνται και στη γλώσσα και ονομάζονται, γλωσσικός σεξισμός.
«Όλα αυτά τα θέματα που συζητάμε κινούνται σε ένα αχαρτογράφητο κομμάτι. Υπάρχουν παρωχημένοι κώδικες που αναπαράγουμε, χωρίς να το καταλαβαίνουμε κιόλας. Προσωπικά, τραβώ μια γραμμή στα κλισέ που δεν γίνονται σκοπίμως και εκείνα που μπορεί να γίνουν επικίνδυνα. Τα τελευταία πρέπει να παίρνουν πολύ συγκεκριμένες και αυστηρές απαντήσεις», είπε αρχικά η κα. Λυμπεράκη.
Ο κ. Κορωνάκης σημείωσε πως ο σεξισμός είναι ένα θέμα που αφορά όλους. Τόνισε πως οι άνδρες γίνονται συχνά άθελά τους θύτες και εστίασε έπειτα στα ΜΜΕ: «Ο σεξισμός υπάρχει στα Μέσα. Τα στερεότυπα τα βλέπουμε διαρκώς και μπροστά μας. Οι δημοσιογράφοι έχουμε ευθύνη. Νομίζω πως οι νεότεροι δημοσιογράφοι το αντιμετωπίζουν καλύτερα».
Η ελευθερία του λόγου είναι πολιτική ορθότητα;
«Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να ορίζει πως θα χρησιμοποιεί τον συμπεριληπτικό λόγο. Αυτό δεν είναι ένα θέμα που έχει να κάνει με την πολιτική ορθότητα, αλλά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κρινόμαστε όλοι για αυτά που λέμε και γράφουμε. Αλλά μπορεί να επικρατήσει η λογική, ειδικά σε ορισμένα θέματα», σημείωσε ο κ. Κορωνάκης επάνω σε αυτό.
«Κατά τη γνώμη μου εκπαιδεύοντας και όχι υποχρεώνοντας κάποιον μπορούμε να φτάσουμε στην καταπολέμηση του σεξιστικού λόγου», πρότεινε η κα. Λυμπεράκη και για να γίνει πιο κατανοητή έφερε ως παράδειγμα τη λέξη «δράστης», της οποίας το θηλυκό γένος πολλοί δεν γνώριζαν. «Για εμένα το μείζον δεν είναι το να χρησιμοποιήσω απλώς τον θηλυκό τύπο μιας λέξης. Σημαντικό είναι να μιλάω για ΤΗΝ πρόεδρο, για ΤΗΝ πρώτη γυναίκα που βρέθηκε σε αυτή τη θέση. Για εμένα σημασία έχουν οι έννοιες και όχι τόσο οι λέξεις».
Η κα. Νεφέλη Χατζηιωαννίδου σημείωσε έπειτα από ερώτηση της συντονίστριας πως εκείνο που παρατηρεί σε θέματα συμπεριληπτικού λόγου, έγκειται στο ότι όπως βιώνουμε ακραίες αλλαγές στη ζωή έτσι βιώνουμε και στη γλώσσα μεγάλες αλλαγές.
«Η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός που πλάθεται καθημερινά. Χρειάζεται χρόνος, ενημέρωση και θέληση. Νομίζω ότι τα όρια του συμπεριληπτικού λόγου τα θέτουν οι άνθρωποι σε ένα πάνελ, σε ένα οικογενειακό τραπέζι, σε μια παρέα που συζητά όπου θα μπει ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας ανάμεσα στους συνομιλητές διαφορετικών γενναίων».
Ποιος είναι ο ρόλος των ΜΜΕ και των κοινωνικών δικτύων στην καταπολέμηση του σεξιστικού λόγου;
Η κα. Χατζηιωαννίδου είπε: «Όταν μιλάς σε ένα μεγάλο κοινό έχεις ευθύνη. Ο όρος “γυναικοκτονία” ας πούμε, ξεκίνησε από τα social media. Έπειτα τον υιοθέτησαν και τα Μέσα Ενημέρωσης και σιγά σιγά τον χρησιμοποιούμε και στην καθημερινότητά μας. Είναι ευθύνη το να μιλάς σε μεγάλο κοινό, ναι».
Στο ίδιο θέμα ο κ. Κορωνάκης τόνισε ότι οι νεότεροι δημοσιογράφοι είναι πιο ευαισθητοποιημένοι στο συγκεκριμένο ζήτημα, ενώ θα πρέπει όλοι να χρησιμοποιούν πολύ προσεκτικά κάθε τους λέξη.
Η κα. Λυμπεράκη επεσήμανε ξανά πως συχνά ορισμένες λέξεις χρησιμοποιούνται χωρίς να καταλαβαίνουμε τη δύναμη τους και τόνισε πως: «Χρειάζεται εκπαίδευση πάνω στο θέμα».
Τη συζήτηση έκλεισε η κα. Χατζηιωαννίδου λέγοντας πως οι λέξεις και ο τρόπος που τις χρησιμοποιούμε μπορούν να δημιουργούν επιπλέον τραύματα στο θύμα .
13:30
Η κα. Έφη Αχτσιόγλου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, τέως υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και η κα. Ελίζα Βόζεμπεργκ, ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων της Ε.Ε. μίλησαν για τις γυναίκες ηγέτιδες στη δημόσια σφαίρα υπό τον συντονισμό της Μαίη Ζαννή, πολιτικής επιστήμονα και συνιδρύτριας του Women Act.
«Επιτέλους το συμβούλιο είπε ναι και πρόκειται να εκπονηθεί μια οδηγία για να κατακτήσουμε και αυτό το βήμα – μια καλύτερη θέση στην ηγεσία. Οι γυναίκες πρέπει, όπου κι αν ανήκουμε να δίνουμε μάχες. Για να φτάσουμε την ισότητα στο 100% θελουμε ακόμη 60 χρόνια, λένε οι αριθμοί», σημείωσε αρχικά η κα. Βόζεμπεργκ.
Η κα. Αχτσιόγλου ξεκίνησε μιλώντας για την ποσόστωση, δηλαδή την αναλογία παροχής ευκαιριών σταδιοδρομίας σε άνδρες και γυναίκες. «Συχνά τη βλέπουμε ως περιορισμό, μα δεν είναι έτσι» και σε αυτό συμφώνησε και η κα. Βόζεμπεργκ: «Να τη βλέπουμε ως κίνητρο και όχι ως εμπόδιο».
Στη συνέχεια η συζήτηση εστίασε στον σεξισμό που βιώνουν που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, με παράδειγμα τη Φινλανδή πρωθυπουργό: «Η Φινλανδή πρωθυπουργός απολογείται επειδή είναι όμορφη και πέτυχε. Κανείς δεν απαιτεί το ίδιο από έναν άντρα. Αν η στιγμή που διασκέδαζε ως νέος άνθρωπος σε ένα πάρτι φωτογραφίες από το οποίο κυκλοφόρησαν στα Μέσα, συνέβαινε σε έναν άντρα κανείς δεν θα έλεγε τίποτα. Πλέον, ζητάμε ανθρώπους αληθινούς παντού. Σε κάθε περίπτωση, ο σεξισμός έχει πολλές και τραγικές μορφές. Πάντοτε ο σεξισμός πολεμιέται με απάντηση από τα ίδια τα θύματα, την περιφρόνηση και την τιμωρία. Τον πολεμάμε πάντα στον πυρήνα του. Να ξέρουμε πως δεν μπορεί να αναχαιτίσει την εξελικτική πορεία του θύματος», τόνισε σε δεύτερο λόγο η κα. Βόζεμπεργκ.
Η κα. Αχτσιόγλου έφερε ως παράδειγμα το «καλούπι» που θέλει πολιτικούς συγκεκριμένης ηλικίας για να θεωρούνται σοβαροί και αποδοτικοί. «Αν είσαι και γυναίκα χρειάζεται διπλή προσπάθεια. Πρώτα πρέπει να δείξει ότι δεν υπήρχε κάποια ειδική μεταχείριση για να φτάσει εκεί που έφτασε και μετά να δείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Ο σεξισμός υπάρχει παντού. Μία γυναίκα δέχεται συνέχεια σεξισμό. Αν κατανοήσουμε το φαινόμενο σε όλο του το μέγεθος, που ξεκινά από το mansplaining, χρειάζεται καθημερινή σύγκρουση. Είναι κουραστικό, αλλά πρέπει να αντιμετωπιστεί στην κάθε έκφανσή του. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι μετά το #metoo ακούγεται περισσότερο. Δεν είναι απαραίτητο ότι μειώνεται, αλλά είναι σημαντικό πως μιλάμε για αυτό πιο ανοιχτά».
«Το κακό είναι ότι σιγά σιγά αποδεχόμαστε ορισμένα αρνητικά σημεία. Για παράδειγμα, μια είδηση που πριν από 7 χρόνια μάς σόκαρε, πλέον περνά απαρατήρητη. Πρέπει να σκεφτούμε τα πρότυπα που δίνουμε στα παιδιά μας, ώστε να μάθουν πως αυτά τα γεγονότα που μοιάζουν καθημερινότητα δεν είναι συνήθεια, δεν είναι κάτι που υπάρχει παντού γύρω μας. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι αγόρι και κορίτσι έχουν ίδιες υποχρεώσεις και ίδια δικαιώματα. Αυτό δεν έχει γίνει πουθενά σωστά. Η εξουσιαστική αντίληψη για να εξαλειφθεί θέλει εκπαίδευση ουσιαστική, από την οικογένεια και από το σχολείο. Τα φαινόμενα που φτάνουν στην ακραία έκφραση, την αφαίρεση μιας άλλης ανθρώπινης ζωής, την ανθρωποκτονία, πρέπει να εξαλειφθούν από την αρχή. Πλέον, πρέπει αυτό να γίνει μια εξαίρεση και όχι ο κανόνας που σιγά σιγά γίνεται», πρόσθεσε η κα. Βόζεμπεργκ.
Το πρόβλημα ξεκινά από την πατριαρχία
«Η ρίζα του προβλήματος είναι η πατριαρχία. Η θεάση της γυναίκας ως αντικειμένου. Η αντίληψη ότι ο άνδρας είναι κύριος και η γυναίκα το αντικείμενο. Ο σχολιασμός του τι φόρεσε, πώς βάφτηκε, πώς μίλησε. Όλες αυτές οι εκδηλώσεις, από την πιο άγρια που είναι η κακοποίηση μέχρι την πιο απλή, ένα σεξιστικό σχόλιο, ξεκινούν από την πατριαρχία», τόνισε η κα. Έφη Αχτσιόγλου και επέμεινε στην τυπική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία, καθώς μόνο έτσι θα φτάσουμε στη ρίζα του προβλήματος.
13:20
Για την έμφυλη ανισότητα στον κλάδο των θετικών επιστημών και της έρευνας στην Ελλάδα, καθώς και το πρόγραμμα L’Oréal-Unesco για τις γυναίκες στην επιστήμη, μίλησαν οι Alex Davison, CEO L’Oréal Hellas και Μαρίλη Ευφραιμίδη, Beauty editor Gala Greece.
Ο κ. Davinson ευχαρίστησε στα ελληνικά για την υποδοχή και την πρόσκληση και μίλησε για το πρόγραμμα της L’Oréal. «Ο κόσμος χρειάζεται την επιστήμη και η επιστήμη τις γυναίκες. Σε προπτυχιακό επίπεδο έχουμε πολλές γυναίκες, σε επόμενο επίπεδο, όμως, αυτό ανατρέπεται. Μόνο το 33% των ερευνητών είναι γυναίκες. Αν δούμε δε τι συμβαίνει και στα βραβεία Νόμπελ – μόνο το 4% απονέμεται σε γυναίκες. Στην Ελλάδα τα ποσοστά είναι ακόμη πιο χαμηλά», ειπε στην αρχή της ομιλίας του.
Δύο σημαντικοί λόγοι για να υπάρχουν γυναίκες στην επιστήμη
«Υπάρχει υπο-ερευνητικότητα σε μερικά θέματα, όπως για παράδειγμα στα κρας τεστ των αυτοκινήτων. Δεν υπάρχουν κούκλες γυναικών, άρα δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς τον αντίκτυπο. Επιπλέον, είναι μεγάλη αδικία το ότι δεν χρησιμοποιούμε τα μισά μυαλά που υπάρχουν στη γη».
«Στην προενήλικη φάση οι γυναίκες δέχονται την επιρροή των γονιών και των συνομηλίκων. Τους περνάμε το μήνυμα ότι όλα αυτά είναι “αντρικές δουλειές”. Η κόρη μου, για παράδειγμα, ήταν η μειονότητα στο πανεπιστήμιό της, Οι δάσκαλοί της ήταν εκείνοι που της έδωσαν την αίσθηση του ανήκειν στην επιστήμη της. Είναι η πρώτη φορά που φαίνεται πως όταν δεν προσέχουμε τι λέμε και τι αποδεχόμαστε στέλνουμε τα λάθος μηνύματα. Η έλλειψη γυναικών επιστημόνων μπορεί να είναι καθοριστική. Ενδέχεται τα νεαρά κορίτσια που έχουν όνειρα, να μην μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους στον ρόλο που επιθυμούν. Υπάρχουν προκαταλήψεις που αφορούν στην ανέλιξη, την προαγωγή, τη σεξουαλική παρενόχληση».
Πώς θα ενισχύσει το πρόγραμμα αυτή την αλλαγή;
«Στην Ευρώπη έχουμε 500 ακαδημαϊκούς που αναζητούν γυναίκες επιστήμονες ως πρότυπα. Προσφέρουμε ευκαιρίες δικτύωσης μέσω πλατφορμών και δικτύωσης και προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε μέσω ενεργειών, όπως η σημερινή. Ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι έχοντας στον νου μας την έμφυλη ισότητα στην επιστήμη. Πρέπει, όμως, να φτάσουμε στο τέλος. Να καταλάβει ο κόσμος ότι χρειάζεται τις θετικές επιστήμες και οι θετικές επιστήμες τις γυναίκες».
12:50
H Μόδα κατακτά Νέους Κόσμους: Metaverse και NFT. Μπορούν οι γυναίκες να γράψουν τους κανόνες του Web3;
Η Galia Loupan, Content Director Marie Claire International, συντόνισε τη συζήτηση γι’ αυτόν τον συναρπαστικό, νέο κόσμο με τον Bruno Ver ιδρυτή Niftify, NFT tailored programs, να εξηγεί τι είναι το Metaverse, αφού έβαλε στη συζήτηση τα blockchain.
«Τα blockchain υπάρχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Τα NFT βασίζονται σε αυτή την τεχνολογία. . Δεν νομίζω πως τα χρειαζόμαστε για τα πάντα, αλλά είναι αρκετά απαραίτητα, ως απόδειξη γνησιότητας ενός προϊόντος. Για παράδειγμα, αν έχουμε μία τσάντα μπορούμε να δούμε αν όντως φτιάχτηκε στην Ιταλία και όχι από ένα παιδάκι στην Αφρική, αν οι κρύσταλλοι είναι αυθεντικοί κλπ. Σήμερα τα NFT αφορούν ψηφιακές εικόνες, αλλά είναι κάτι παραπάνω. Είναι λιγάκι περίπλοκοι οι όροι. Τα NFT είναι ένας τρόπος πιστοποίησης της αυθεντικότητας. Ξέρω πως κάποια brand έχουν εφαρμόσει NFT και νομίζω πως προς τα εκεί βαδίζει ο κόσμος, για να μπορούμε να διασφαλίσουμε την ποιότητα και την αυθεντικότητα του προϊόντος.
Η Marina Raphael, επιχειρηματίας, ιδρύτρια Marina Raphael, NFT Marina Raphael x Venyx world by Eugenie Niarchos, τόνισε: «Είναι πολύ σημαντικό να ακολουθούμε την τενχολογία, παίρνοντας πάντα το ρίσκο που ενέχει αυτή η απόφαση. Προσωπικά θέλω να δημιουργήσω μια loyal σχέση με τους καταναλωτές. Όπως και στη συνεργασία με την Ευγενία Νιάρχου. Το σκεπτικό ήταν να δώσουμε κάτι σπάνιο, που θα εξελίσσει τη σχέση μας με το κοινό. Ο πελάτης θα κερδίζει πολλά. Δίνεις κάτι μοναδικό και προνομιούχο. Ακόμα κι αν δεν έχουν σχέση με τα crypto, τους δίνουμε μια μικρή γεύση στην πράξη. Διαπιστώσαμε πως η ελληνική αγορά το έχει αποδεχτεί με μεγάλο ενθουσιασμό».
Η Αμαλία Αγάθου, καλλιτέχνης, σύμβουλος στρατηγικής και καινοτομίας επιχειρήσεων, μίλησε από την πλευρά του σχεδιαστή NFT, για το αν θα υπάρξει μεγαλύτερη συμπερίληψη στη νέα κατάσταση.
«Δυστυχώς, η πραγματικότητα δεν είναι όπως την περιμέναμε. 15% μόνο χρηστών των κρυπτονομισμάτων είναι γυναίκες. Φυσικά, είναι μια πρόοδος, μικρή αλλά προόοδος. Μιλάμε όπως όταν μιλούσαμε όταν πρωτοβγήκαν τα κινητά τηλέφωνα. Το Metaverse είναι ένας κόσμος συμπεριληπτικός και ποικίλος. Οι γυναίκες μπορούν να βοηθήσουν, φέρνοντας και άλλες γυναίκες εκεί μέσα και τονίζοντας τα επιτεύγματα άλλων γυναικών. Κατ’ αρχάς, δίνοντας έμπνευση στην κοινότητα. Υπάρχουν κοινότητες γυναικών στον κόσμο αυτόν.
Επιπλέον, μπορούν μοιράζοντας τη γνώση τους. Βλέπουμε γυναίκες που είναι πολύ διάσημες στην τεχνολογία να βοηθούν άλλες και προγράμματα που προσπαθούν να ενισχύσουν γυναίκες. Για παράδειγμα, η τραγουδίστρια Nadya Tolokonnikova, από το συγκρότημα Pussy Riots, έχει φτιάξει έναν οργανισμό για την προώθηση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών. Μέσω προγραμμάτων μπορεί να βρει όλους τους πόρους που χρειάζεται μια γυναίκα για να εξελιχθεί και να μάθει για το Metaverse».
Τι συμβαίνει με την ασφάλεια στo Metaverse;
Ο κ. Bruno Ver, σημείωσε πως όλοι μας παίζουμε ρόλο στη διατήρηση της ασφάλειας.
«Η ασφάλεια έχει να κάνει και με το online και με το offline περιβάλλον. Η τεχνολογία μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε αν κάτι αυθεντικό. Προσωπικά, μέχρι στιγμής δεν έχω αγοράσει κάτι από δεύτερο χέρι. Τα NFT είναι κάτι σαν τον συναγερμό στο σπίτι. Ένα επιπλέον βήμα ασφάλειας. Θα πρέπει βέβαια να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Ποτέ μη δίνετε στοιχεία χωρίς να είστε σίγουροι ποιοι τα ζητούν».
12:15
Διάλειμμα για καφέ και δικτύωση
11:50
Βιωσιμότητα στη Mόδα: Πολύ ακριβή για να πετύχει ή μονόδρομος προς έναν νέο τρόπο ζωής;
Η Χριστίνα Μαρία Κράββαρη, fashion features editor Marie Claire Greece, καλωσόρισε τους προσκεκλημένους στο πάνελ για να συζητήσουν για τη βιωσιμότητα στη μόδα και την ηθική μόδα.
Ο Simone Cipriani, αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών, ιδρυτής της πρωτοβουλίας Ethical Fashion Initiative of the International Trade Centre, συνδύασε την αξιοπρεπή εργασία και τη μόδα. «Η αξιοπρεπής απασχόληση είναι ένας τρόπος για να μπορούμε να ζούμε. Δεν έχει να κάνει μόνο με το πόσο πληρώνεται κάποιος, αλλά με το πόσο παραγωγικός μπορεί να είναι.Να έχει ένα καλό κίνητρο. Το θέμα είναι να έχουμε έναν κοινωνικό ισολογισμό. Θέλουμε γυναίκες που θα κερδίζουν τα δικά τους χρήματα και θα γίνονται ανεξάρτητες. Θέλουμε οι σχεδιαστές να συμμετέχουν σε αυτό το δίκτυο, σε αυτόν τον στόχο. Το εφαρμόζουμε ήδη σε διάφορα ιταλικά brand μόδας. Ο καλύτερος τρόπος είναι να διεξάγονται αξιολογήσεις συχνά. Αν είναι αρνητικό το αποτέλεσμα της αξιολόγησης, κάτι δεν πάει καλά».
Πώς μπορουμε να έχουμε εναλλακτικά μοντέλα απασχόλησης;
«Ουσιαστικά πρόκειται για έναν διάλογο που αφορά τον στυγνό καπιταλισμό και τον κοινωνικό καπιταλισμό. Μπορούν να γίνονται συσχετισμοί και συγκρίσεις ανάμεσα σε αξιολογήσεις, οι λεγόμενες εκθέσεις βιωσιμότητας. Τα στοιχεία διαφέρουν πάρα πολύ. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει ένας κοινός τρόπος».
Ο Ronald Van Der Kemp, σχεδιαστής μόδας, ιδρυτής του πρώτου sustainable οίκου υψηλής ραπτικής στον κόσμο, εξήγησε στο κοινό τι ακριβώς είναι η ανακύκλωση στη μόδα.
«Άρχισα σιγά σιγά να δείχνω τα ρούχα μου και δεν έλεγα την ιστορία τους. Η λέξη upcycling δεν υπήρχε όταν ξεκίνησα. Νομίζω πως η νέα γενιά σχεδιαστών θα την εφαρμόσει. Είναι πολύ καλό να παίρνουμε τα απομεινάρια από τα υφάσματα και να τα χρησιμοποιούμε σε άλλα ρούχα».
Τι σημαίνει «ρούχα με ψυχή»;
«Βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη και παρατηρούσα πως φτιάχνονται τα ρούχα. Βρέθηκα σε ένα μαγαζί με vintage κομμάτια. Εκείνα μου “μίλησαν”. Αναρωτήθηκα το γιατί. Θέλησα, λοιπόν, για πρώτη φορά να κάνω ρούχα με ψυχή, ρούχα που θα είχαν διάρκεια. Να κάνω ρούχα για έναν άνθρωπο. Τότε δημιουργείς. Έτσι αντί να κάνω κολεξιόν, σκέφτηκα να φτιάνω… ντουλάπες. Αν έχεις χαρακτήρα, δεν χρειάζεσαι ρούχα κάθε μέρα. Αν αγοράζουμε ρούχα που ταιριάζουν σε εμάς, στην προσωπικότητά μας, τότε παίρνουν ψυχή».
Το φαινόμενο της γρήγορης μόδας
Για το φαινόμενο της γρήγορης μόδας είπε: «Θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το θέμα της γρήγορης μόδας. Πιστεύω πως υπάρχει απληστία και όχι ενσυναίσθηση. Αν παρατηρήσουμε τι συμβαίνει, θα καταλάβουμε πως δεν χρειάζονται 4 κολεξιόν τον χρόνο. Γιατί να μιλάμε διαρκώς για προϊόντα; Γιατί δεν εστιάζουμε στην εμπειρία; Θα πρέπει να γίνουμε δημιουργικοί με άλλο τρόπο. Όλες οι εταιρείες που έχουν υπερκέρδη, πρέπει να χρησιμοποιούν τα χρήματα για να ανακαλύψουν αυτούς τους τρόπους. Πρέπει να γυρίσουμε στο μηδέν για να αλλάξει αυτό. Οι εταιρείες και οι influencer πρέπει να δουλέψουν πάνω σε αυτό. Να αγαπήσουν τον εαυτό τους, να ξέρουν ποιες είναι οι αξίες τους και όχι να αλλάζουν κάθε λίγο».
Η Doina Ciobanu, μοντέλο, ακτιβίστρια και πρέσβειρα της περιβαλλοντικής οργάνωσης No More Plastic, ξεκίνησε μιλώντας για το πώς κατάφερε να μιλήσει στο κοινό της για τη βιωσιμότητα. «Κανείς μας δεν είναι τέλειος, ας ξεκινήσουμε από εκεί. Υπάρχει πάντα πολύ μεγάλη κριτική γύρω από τη βιωσιμότητα. Συμφωνώ με αυτό που είπε πριν η Arizona. Ήμουν πολύ θλιμμένη και δεν ήξερα γιατί. Γι’ αυτό μίλησα στην κοινότητά μου και ξεκαθάρισα πως δεν είμαι τέλεια. Αυτό πρέπει να καταλάβουν όλοι. Θα πρέπει να έχουμε μια ουσιαστική επικοινωνία και να κατανοήσουμε πως χρειαζόμαστε βοήθεια και να τη ζητήσουμε. Ακόμα και τα πιο βιώσιμα brands δεν είναι τέλεια».
Πού βαδίζει η βιώσιμη μόδα;
«Αν με ρωτούσατε πριν από δύο χρόνια θα σας έδινα έναν άλλο ορισμό για τη βιώσιμη μόδα. Πλέον, έχω καταλάβει πως η βιωσιμότητα είναι ένα διαρκές ταξίδι. Για παράδειγμα οι νέοι κανονισμοί της Ε.Ε. για τη βιωσιμότητα, μπορεί να μην πείσουν τους πάντες, αλλά ενθαρρύνουν κάποιος να το δοκιμάσουν, ακόμα και μόνο επειδή φοβούνται τις κυρώσεις ή για λόγους προβολής. Αν ξεκινήσει η Ευρώπη, τότε ίσως ακολουθήσουν κι άλλοι. Brand, πολιτικοί και καταναλωτές, μαζί πρέπει να αλλάξουν τα δεδομένα. Τα νομοθετικά πλαίσια χρειάζονται επίσης αλλαγή. Οι καταναλωτές πρέπει να ζητούν πληροφορίες για τα προϊόντα».
Η Oρσαλία Παρθένη, CEO Parthenis, Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Σχεδιαστών, τόνισε πως η μόδα στην Ελλάδα δεν έχει επιλογή από το να είναι βιώσιμη.
«Κάθε αρχή είναι και δύσκολη. Αν, όμως, κάνουμε ένα βήμα προς τα πίσω, και δούμε πως αν παράγουμε λιγότερα, αλλά βιώσιμα, θα καταλάβουμε πως δεν χάσαμε οικονομικά. Μπορεί να μας φανεί αρχικά πιο ακριβό, αλλά στο τέλος, αν το φορέσεις και το κρατήσεις για καιρό θα καταλάβεις πως το κόστος δεν είναι μεγάλο».
Ποιες δεσμεύσεις πήρε η Ένωση Ελλήνων Σχεδιαστών;
«Συντάσσουμε ήδη τον σκοπό μας. Εμείς ακολουθούμε τη βιομηχανία της μόδας. Ως χώρα έχουμε μεγάλη παράδοση στα χειροποίητα προϊόντα. Πρέπει λοιπόν να δούμε τη δημιουργικότητα σε τοπικό επίπεδο. Να πείσουμε τους καταναλωτές πως είναι ποιοτικά και πρέπει να αγοράσουν ελληνικά προϊόντα και όχι από την άλλη άκρη της γης».
Αναφορικά με τις συνεργασίες με διάσημους οίκους, η κα. Παρθένη είπε:
«Οι συμπράξεις με τους σχεδιαστές, η χρήση υλικών που οι άνθρωποι δεν επιλέγουν συχνά, η χρήση αντικειμένων με άλλο τρόπο, είναι μερικά βήματα για τη βιωσιμότητα. Οι συνεργασίες δεν μπορούν να είναι πάντα τέλειες, γιατί η ανθρώπινη φύση είναι πιο εγωιστική. Αλλά για ποιον λόγο φτιάξαμε και την Ένωση; Για να αναδείξουμε νέες ιδέες, νέα άτομα, νέους σχεδιαστές. Μπορούμε να συνεργαζόμαστε και με τοπικούς παραγωγούς. Αλλά πρέπει να θυμηθούμε πως είναι να φτιάχνουμε ένα ρούχο. Πλέον, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ γρήγορης μόδας και δημιουργίας».
Όσο για το τι πρέπει να αλλάξει στη μόδα η κα. Παρθένη εστίασε στον καθένα μας ως καταναλωτή.
«Αν ξεκινήσουμε να εξετάζουμε τον ευατό μας και να βρούμε τι μας κάνει ευτυχισμένους, ίσως αντιληφθούμε πως όλα αυτά δεν τα χρειαζόμαστε, οπότε θα γίνουμε και πιο συνειδητοποιημένοι καταναλωτές».
11:05
Από την κορυφή της μόδας στον ακτιβισμό για τη σωτηρία του πλανήτη
Η Arizona Muse, μοντέλο και ιδρύτρια D I R T Foundation for the regeneration of earth συζήτησε με τη Βίκυ Καγιά, μοντέλο, ηθοποιό και παρουσιάστρια για τη sustainability στη μόδα και τη βίο δυναμική γεωργία.
«Θα άλλαζα τα πάντα αν ξεκινούσα τώρα» είπε η Arizona Muse. «Σημασία έχει η επικοινωνία, που φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Υπήρχε καιρός που δεν ένιωθα καλά. Σκεφτόμουν πως ήμουν κομμάτι της οικολογικής καταστροφής».
Η Βίκυ Καγιά τόνισε τη σημασία της εκπαίδευσης πάνω στο θέμα του περιβάλοντος, με την Arizona Muse να σημείωνει πως τόσο οι γονείς όσο και το εκπαιδευτικό σύστημα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. «Επιπλέον, είναι σημαντικό να είμαστε ευγενικοί. Αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να περάσω στα παιδιά μου».
Στη διάρκεια της διαδρομής της στο μόντελινγκ, που μετράει ήδη 12 χρόνια, η Arizona άρχισε να διερωτάται ποιος φτιάχνει τα προϊόντα της μόδας, πού και πώς και συνειδητοποίησε πόσο λίγα γνώριζε. Συνειδητοποίησε ότι κάθε ερώτημά της οδηγούσε σε μια ολόκληρη ιστορία και ότι οι πρώτες ύλες κάθε προϊόντος που χρησιμοποιούμε, σε κάθε τομέα της ζωής μας, προέρχονται από το έδαφος.
Τότε, η μητέρα της, γνωρίζοντας για τις βιοδυναμικές φάρμες, της πρότεινε να έρθει σε επαφή με τη συγκεκριμένη πρακτική καλλιέργειας, όπου η Arizona διαπίστωσε ότι είναι πραγματικά αναγεννητική για το χώμα.
«Παρά το ότι δουλεύω πολλά χρόνια στην καρδιά της μόδας, έχω παρατήρήσει ότι ελάχιστοι γνωρίζουν την ιστορία των ρούχων. Ποιος το φτιάχνει; Πόσες ώρες δουλεύει; Τι συμβαίνει ακριβώς; Καθώς έψαχνα απαντήσεις για τα ερωτήματά μου, ανακάλυψα ότι τα πάντα – ό,τι κι αν χρησιμοποιούμε- προέρχεται από τη γη. Πέρασα άρκετο καιρό σε βιοδυναμικές φάρμες, έπειτα από παρότρυνση της μητέρας μου. Ο συμβατικός τρόπος που δουλεύουν οι αγρότες χρησιμοποιεί πολλά χημικά. Προσωπικά πήγα στις φάρμες και ζήτησα να δουλέψω εθελοντικά. Ήταν πολύ δεκτικοί και κατάλαβα πως χρειάζονται βοήθεια. Η γεωργία είναι πολύ απαιτητική δουλειά. Οι αγρότες εργάζονται πάρα πολύ σκληρά όλον τον χρόνο».
Πώς ξεκίνησε το D I R T
«Το D I R T το ξεκίνησα από την ανάγκη και την επιθυμία μου να δουλέψω ως αγρότισσα. Ερωτεύτηκα τη βιοδυναμική γεωργία. Η γεωργία είναι πολύ απρόβλεπτη και δύσκολη δουλειά. Οι αγρότες ζουν μια σκληρή, επισφαλή πραγματικότητα. Άρα πιστεύω πως πρέπει να αναγνωρίσουμε το τι κάνουν, να τους ευχαριστήσουμε γι’ αυτό. Οι αγρότες (και όσοι ασχολούνται με τη συμβατική γεωργία) δεν θέλουν κατά κύριο λόγο να χρησιμοποιούν χημικά. Γι’ αυτό πρέπει να σκεφτούμε τρόπους να τους βοηθήσουμε. Γι’ αυτό ξεκίνησα το D I R T. Αυτή τη στιγμή τρέχουμε ένα πρόγραμμα για τη μεταλλωρυχεία στην Ουγκάντα. Αντιλαμβάνεστε πως όταν διαρκώς σκαλίζουμε το έδαφος, αυτό “πληγώνεται”. Στόχος είναι να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους ενασχόλησης αυτών των ανθρώπων, που εργάζονται στα ορυχεία».
Τι ρόλο έπαιξε η μητρότητα στην ενασχόλησή της με τον ακτιβισμό;
«Έγινα πολύ νέα μητέρα. Δεν νομίζω πως έπαιξε ρόλο στην απόφασή μου. Έχω πολλούς φίλους, που δεν είναι γονείς και νιώθουν πολύ κοντά στη φύση. Πιστεύω πως όταν κάτι το αγαπάς, τότε το κυνηγάς. Ορισμένοι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να καταλάβουν, για να αλλάξουν. Δεν συγκινούνται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο. Θεωρώ πως θα πρέπει να δουλέψουμε προς την κατεύθυνση που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά στο περιβάλλον».
Πόσο εύκολο είναι να αλλάξει κάποιος;
«Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να σκεφτούν, να νιώσουν τι συμβαίνει γύρω τους. Χρειάζεται χρόνος. Να μελετήσει κάποιος. Σήμερα είναι πιο εύκολο. Βρίσκεις παντού βιώσιμα προϊόντα. Αν κάποιος έχει τα χρήματα μπορεί να τα αγοράσει πιο εύκολα. Αν δεν έχετε την οικονομική ευκολία, μην νιώθετε ενοχές.
Πρέπει να αλλάξει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Εμείς που είμαστε τυχεροί και έχουμε οικονομικούς πόρους, θα πρέπει να δουλέψουμε με έναν συμπεριληπτικό τρόπο. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Οι εταιρείες μόδας θα πρέπει να μην έχουν άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιούν προϊόντα που δεν επηρεάζουν τη φύση. Όχι για να δυσκολέψουμε τους ανθρώπους, αλλά για να τους βοηθήσουμε – μαζί και τη φύση».
Μπορεί η μόδα να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση;
«Πρέπει να το κάνουμε. Είναι ένας χώρος καινοτόμος. Δεν θα πρέπει να βλάψουμε ανθρώπους. Ξέρουμε ότι θα υπάρξουν συνέπειες. Γι’ αυτό πρέπει να το κάνουμε με έναν τρόπο συνεκτικό, που θα περιλαμβάνει κάθε άνθρωπο, κάθε δέντρο, κάθε επιχείρηση», είπε το μοντέλο.
Ποιοι είναι οι στόχοι της επαγγελματικά;
«Έχω πάρα πολλά όνειρα, αλλά περνάω και ωραία. Το ταξίδι μου στη βιωσιμότητα, μου δίδαξε πως πρέπει να περνάω και όμορφα. Μόνο τότε θα καταφέρουμε μια βιώσιμη ζωή. Οι στόχοι μου, λοιπόν, προσανατολίζονται στην κοινωνική δομη της βιωσιμότητας. Πώς επηρεάζουν τα υλικά την οικονομία; Θέλω να δω τα οικολογικά χωριά. Πώς ζουν οι άνθρωποι όταν επιλέγουν να φτιάξουν δικές τους κοινότητες.
Πιστεύω πως θα είναι κάτι φανταστικό. Τώρα βλέπω τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Η έρευνα και η μελέτη που έχω κάνει μου έδειξε πως οι πόλεις δεν είναι κοινότητες. Στην κοινότητα λογοδοτείς και στον άλλον. Είσαι ευγενικός, σέβεσαι. Αυτή η φιλοσοφική προσέγγιση με εξιτάρει. Όπως καλλιεργούμε με σεβασμό στην εργασία και τη φύση, έτσι πρέπει να καλλιεργούμε και τις σχέσεις μας».
Πριν από το τέλος της συζήτησης η Arizona Muse επαίνεσε τη Βίκυ Καγιά για τις ικανότητές της στο να κάνει συνεντεύξεις και σημείωσε πως εκείνη δεν τα καταφέρνει καθόλου καλά σε αυτό το κομμάτι.
Η κα. Λασκαράκη εστίασε στους στόχους του συνεδρίου και στο τι θα συζητηθεί τις επόμενες ώρες. «Εκείνο που καταλάβαμε από τα 4 χρόνια του Power Trip είναι πως το Marie Claire έχει φωνή. Φωνή που εσείς κάνετε πιο δυνατή», είπε αρχικά και στη συνέχεια μίλησε για τις κεντρικές ομιλήτριες του συνεδρίου, τη Brooke Shields και την Arizona Muse. Πριν ξεκινήσουν οι συζητήσεις, ευχαρίστησε όλους και όλες για τη συμμετοχή τους στο συνέδριο.
11:00
Καλωσόρισμα στο 4o Marie Claire Power Trip από τη Γαλάτεια Λασκαράκη, Editor in Chief, Marie Claire Greece.
