Αρχικά, γιατί αποφάσισες να φύγεις από τη Θεσσαλονίκη;

Είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι με τον χώρο της μόδας από τα 14 και το πρακτορείο μου ήταν στην Αθήνα. Είχαμε πει από τότε ότι όταν θα κλείσω τα 18 θα φύγω για το εξωτερικό – και έτσι έγινε. Πήγα, λοιπόν, στο Παρίσι με τη μητέρα μου για λίγο καιρό, αλλά δεν μου άρεσε και ήθελα να επιστρέψω. Τότε μου έγινε μια πρόταση να κάνω ένα guest για 10 επεισόδια στο «Μπρούσκο» στην Κύπρο, καταλήγοντας να μείνω εκεί για τρία χρόνια. Είχα περάσει βέβαια στο πανεπιστήμιο, στο ΑΠΘ, στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, αλλά πήγα μόνο σχεδόν ένα χρόνο. Στη διάρκεια των γυρισμάτων στην Κύπρο, αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός.

Η επόμενη κίνησή μου ήταν να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό και στο Ωδείο Αθηνών, όπου και πέρασα και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια δεν δούλευα, γιατί σπούδαζα. Τελείωσα, λοιπόν, πέρυσι, άρχισα να πηγαίνω σε όλες τις οντισιόν που υπήρχαν και σιγά-σιγά κάπως έτσι πορεύτηκα.

Φέτος το χειμώνα είμαι στην τηλεόραση, στο «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, και στο «Μοτέλ», το έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης για δεύτερη χρόνια. Αγαπώ πολύ το σινεμά και συμμετέχω σε δύο ταινίες, το «18» του Βασίλη Δούβλη, που βγήκε στους κινηματογράφους το καλοκαίρι, και στην επόμενη ταινία του Στέργιου Πάσχου, που θα κυκλοφορήσει αργότερα. Αισθάνομαι ευγνώμων και τυχερή που άρχισα να δουλεύω απευθείας μετά τη σχολή σε τόσο ωραίες δουλειές.

Είσαι πολύ νέα για να μιλάμε για restart στη ζωή σου, αλλά είναι λες και έχεις κάνει ήδη ένα…

Ναι, έτσι είναι και για την ακρίβεια νομίζω ότι έχουν γίνει δύο restarts! Το πρώτο ήταν ότι, ενώ σπούδασα κάτι, αποφάσισα να πάω σε κάποιο άλλο τελείως διαφορετικό πεδίο, και το δεύτερο ήταν όταν, ενώ δούλευα στην Κύπρο, αποφάσισα να σταματήσω και να σπουδάσω αυτό που τελικά ήθελα να κάνω. Στην πραγματικότητα, τα φοιτητικά μου χρόνια τα έζησα στη δραματική σχολή. Δεν είχα προλάβει να τα ζήσω πριν, γιατί ήμουν συνέχεια στη δουλειά.

Το γεγονός όμως ότι είχες ξεκινήσει να εργάζεσαι σε νεαρή ηλικία ίσως σου έχει δώσει κάποια εφόδια ζωής, έτσι δεν είναι;

Πιστεύω ότι πήρα κάποια εφόδια δουλεύοντας εκτός Ελλάδας και βλέποντας τις διαφορές που υπάρχουν. Aναπτύσσεις δεξιότητες και χρησιμοποιείς διαφορετικά εργαλεία όταν αντιμετωπίζεις μια άλλη κουλτούρα από αυτή που έχεις συνηθίσει στη χώρα σου. Επίσης, η δουλειά του μοντέλου είναι πάρα πολύ σκληρή, αλλά ευτυχώς κατάλαβα νωρίς ότι δεν ήταν για μένα και αποφάσισα να μην τη συνεχίσω. Δεν έχω θέμα με τις δυσκολίες ή την πειθαρχία, είμαι πολύ εργατική, αλλά εκεί που βλέπω ότι έχω μια προοπτική και πίστη σε αυτό που κάνω. Αλλιώς δεν μπορώ να προχωρήσω, παρότι μου αρέσει να δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα. Εχω την ανάγκη να εξερευνήσω πολλούς διαφορετικούς δρόμους, για να φτάσω εκεί που θέλω.

Πώς έτυχε να ασχοληθείς με το μόντελινγκ;

Δούλευα από πολύ μικρή σε διαφημίσεις και φωτογραφήσεις για παιδικά ρούχα. Στα 14 ήρθα στην Αθήνα και γνώρισα την Ελενα Χριστοπούλου, με την οποία πορεύομαι επαγγελματικά μέχρι και σήμερα. 

Τι ήταν αυτό που σε συγκίνησε περισσότερο στα τέσσερα χρόνια των σπουδών σου στο Ωδείο Αθηνών;

Δεν έχω λόγια να περιγράψω τα συναισθήματά μου. Ανοιξε ένας τεράστιος χώρος στην καρδιά και την ψυχή μου μαθαίνοντας τόσα πολλά πράγματα – και όχι μόνο για τη δουλειά. Εμαθα να είμαι πιο ανθρώπινη, έμαθα να ακούω, να συνεργάζομαι, να αποδέχομαι τη διαφορετικότητα και να συνυπάρχω καλλιτεχνικά. Ηταν σαν να κολυμπάς σε διαφορετικά νερά: κάθε συμμαθητής μου ήταν και ένας διαφορετικός ωκεανός. Εβλεπα τόσες προσωπικότητες και οπτικές για τη ζωή να αποτυπώνονται στη σκηνή, που η καθεμία δημιουργούσε έναν ακόμη χώρο μέσα μου. 

Σίγουρα είχα υπέροχους δασκάλους, που μας έμαθαν αυτή τη δουλειά όσο καλύτερα μπορεί να διδαχτεί, αν και στην πραγματικότητα δεν νομίζω ότι μαθαίνεται με την ακριβή έννοια του όρου. Είναι κάτι βιωματικό, πρέπει να περάσεις εσύ από τις διαδικασίες για να εκφράσεις αυτό το οποίο χρειάζεται ο εκάστοτε σκηνοθέτης. Εξάλλου, όταν βγαίνεις από τη σχολή, δεν λες, α, τώρα είμαι έτοιμος. Εχεις έναν φόβο, αλλά όσο δουλεύεις, τον αποβάλλεις. 

Πιστεύεις ότι έχεις και κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα;

Γενικά δεν ξέρω αν πιστεύω στο ταλέντο, σίγουρα πάντως πιστεύω στη δουλειά. Πιστεύω πάρα πολύ στην πειθαρχία, στην υπομονή και την επιμονή πάνω σε αυτό που κάνεις. Στο να θέλεις πολύ να εξελίσσεσαι. Σίγουρα υπάρχουν και χαρισματικοί άνθρωποι σε συγκεκριμένους τομείς, αλλά πάνω απ’ όλα είναι η δουλειά και το πόσο εσύ επενδύεις σε κάτι. Επίσης, πιστεύω πάρα πολύ στην ενέργεια και το φως – και νομίζω ότι είμαι ένας τέτοιος άνθρωπος. Μου αρέσει να ζω την περιπέτεια, έχω πάθος γι’ αυτά που κάνω και προσπαθώ κάθε φορά να βουτάω σε διαφορετικά πράγματα, όσο γίνεται. 

Τι σε έχει δυσκολέψει περισσότερο μέχρι σήμερα στη ζωή σου; Σε ρωτάω σκεπτόμενη ίσως και το πόσο όμορφη είσαι – γιατί συχνά η ομορφιά είναι παγίδα.

Είναι δύσκολο να αντιληφθείς ποιος άνθρωπος είναι δίπλα σου για αυτό που είσαι σε σχέση με αυτό που κάνεις. Η ομορφιά είναι υποκειμενική και εσωτερική υπόθεση.

Πώς ήταν η συνεργασία με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη; 

Ο Χριστόφορος έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ομάδα-οικογένεια. Είχαμε την τύχη να δουλέψουμε στους Παξούς, που είναι ένα υπέροχο μέρος και ήταν σαν να ήμαστε σε κατασκήνωση, γιατί ζούσαμε όλοι μαζί σε ένα μικρό χωριό, δουλεύαμε πάρα πολλές ώρες, μάθαμε ο ένας τον άλλον και ήρθαμε πολύ κοντά. Πρόκειται για πολύ χαρισματικούς και όμορφους ανθρώπους. Από την άλλη, ο Χριστόφορος με όλη αυτή τη μεγάλη επαγγελματική – καλλιτεχνική εμπειρία δεν κάνει διαχωρισμούς, δεν έχει στεγανά, ούτε είναι δεσποτικός. Νιώθω ευγνώμων για τη συνεργασία μας, για όλα αυτά που έζησα.

Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μεγάλο του προσόν;

Εχει τρομερό πάθος για τη δουλειά του, είναι ερωτευμένος με αυτή.

Ποια είναι η σχέση σου με τη μόδα πλέον;

Η μόδα είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο, κομμάτι της τέχνης με έναν διαφορετικό τρόπο. Υπάρχει στη ζωή μου, γιατί έχω την τύχη να δουλεύω ακόμη στο χώρο της μόδας, απλώς έχει διαφορετική θέση στην καθημερινότητά μου, δεν είναι προτεραιότητά μου. Είναι, πάντως, ένας τομέας που θαυμάζω ακόμη. Οταν μάλιστα βρεθώ σε μια ξένη χώρα, θα κοιτάξω πάντα να αντλήσω κάθε πληροφορία που μπορώ για τη μόδα.