Tο Marie Claire Power Talk, μια σειρά από ομιλίες και δράσεις που φέρνουν στο επίκεντρο της συζήτησης την ισότητα, την καταπολέμηση των έμφυλων στερεοτύπων και την αύξηση συμμετοχής των γυναικών στα κέντρα αποφάσεων, κορυφώνεται σήμερα Τρίτη 20 Οκτωβρίου. Μπορείτε να παρακολουθήσετε ζωντανά την τρίτη και τελευταία μέρα του συνεδρίου μέσα από το marieclaire.gr και το protothema.gr .
Το digital συνέδριο του Marie Claire άνοιξε την Τρίτη 13 Οκτωβρίου με καλεσμένη την Πρόεδρο του “Ελλάδα 2021”, Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη να μιλά για τις νίκες της Ιστορίας αλλά και για τους στόχους του αύριο, για να δώσει τη σκυτάλη σε επιτυχημένες επαγγελματίες που καταρρίπτουν τη στείρα νοοτροπία ότι η τεχνολογία είναι γένους αρσενικού και που εξήγησαν πώς θα ενθαρρύνουμε περισσότερες νέες γυναίκες σε καριέρες STEM. Την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου, στη δεύτερη ημέρα του Marie Claire Power Talk, η συζήτηση κινήθηκε γύρω από την ισότητα στις ευκαιρίες για κατάκτηση διοικητικών θέσεων και προσπάθεια για κάλυψη του μισθολογικού χάσματος στην Ελλάδα.
Σήμερα, Τρίτη 20 Οκτωβρίου, το Marie Claire Power Talk θα ολοκληρωθεί με την τρίτη και τελευταία μέρα συζητώντας για το πώς θα αλλάξουμε το μέλλον της μόδας με τις Angela Missoni και Αναστασία Καίσαρη και για τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική, με καλεσμένη την Άννα Διαμαντοπούλου.
Τη συζήτηση γύρω από το μέλλον της μόδας συνεχίζει, μετά την Angela Missoni, η σχεδιάστρια κοσμημάτων, Αναστασία Καίσαρη. Τη συνέντευξη με θέμα «Power Jewelry: Τα κοσμήματα μιας σύγχρονης γυναίκας» κάνει η Χριστίνα – Μαρία Κράββαρη.
Πόσο εύκολο ήταν να αφήσει πίσω της την Αρχιτεκτονική και την πορεία της στο Λονδίνο για να επιστρέψει στην Ελλάδα και να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση;
Ήταν στο DNA μου. Ήταν γραφτό, ό,τι και να έκανα θα κατέληγα εκεί. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά. Είναι συναρπαστικό αυτό που κάνουμε. Έχει απίστευτες δυνατότητες. Μου αφήνει την ελευθερία να συνεχίζω να σχεδιάζω, να ονειρεύομαι, να κάνω όλα αυτά που σκέφτομαι πραγματικότητα. Μου ήταν πολύ φυσικό, αν και μου άρεσε πάρα πολύ και η Αρχιτεκτονική γιατί έμαθα πάρα πολλά πράγματα που τα χρησιμοποιώ και τώρα στη δουλειά μου καθημερινά.
Ο σκοπός μου στην αρχή, εκτός του να προσεγγίσω λίγο πιο διαφορετικό κοινό από αυτό που νομίζει ο κόσμος ότι είναι το κοινό του Καίσαρη, ήταν να το πω δυνατά ότι έχει από όλα (και δεν είναι μόνο ότι έχει τα πολύ ακριβά κοσμήματα). Ο πρώτος μου στόχος ήταν να είναι λίγο πιο προσιτά στις τιμές και αυτό που μου έβγαινε από μέσα μου ήταν η ανάγκη που είχα να είναι κάτι έντονο, δυνατό, που να φαίνεται. Κάτι που -όλες δυστυχώς το παθαίνουμε- όταν δεν ξέρουμε τι να φορέσουμε, να πετάξουμε το κόσμημα πάνω μας κι ακόμα και με ένα μαύρο φόρεμα, με ένα κοστούμι ή ό,τι πιο απλό θα σου δίνει έναν χαρακτήρα. Έχω πολλές φορές ερωτηθεί για ποια ηλικία σχεδιάζω και δεν το βλέπω έτσι. Σχεδιάζω για έναν τύπο γυναίκας που έχει μια φωνή που θέλει να ακουστεί. Αυτό δεν έχει ηλικία. Αυτός ο τύπος γυναίκες που περιγράφω είναι άνευ ηλικίας, από μικρή μέχρι μεγάλη έχει το ίδιο πάθος μέσα της.
Η οικογένειά της πώς αντέδρασε στην απόφασή της να ασχοληθεί με το κόσμημα;
Την πρώτη φορά που δήλωσα την επιθυμία μου να γυρίσω στην Ελλάδα με αντιμετώπισαν σαν να τους κοροϊδεύω και “σιγά μη γυρίσεις”. Σιγά σιγά το έχτιζα στο μυαλό μου. Ο πατέρας μου δεν ήθελε με τίποτα να γυρίσω. Μου έλεγε: “Τι κάνεις; Γιατί να έρθεις εδώ;” Τα πράγματα δεν ήταν πολύ καλά στην Ελλάδα και δεν τους ήταν εύκολο να το αποδεχτούν, μου πήρε τρία χρόνια να το λέω σαν concept μέχρι να έρθω. Όταν άρχισα να δουλεύω στην εταιρία -προφανώς έχω μια οικογένεια που ακόμα και ο αδερφός μου δουλεύει 30 χρόνια στην εταιρία- ήμουν εγώ, η μικρή, η γυναίκα που έπρεπε κάτι να κάνω για να ξεχωρίσω. Είναι όλη μου η οικογένεια πολύ δυναμική, πολύ έντονη, με πολλές ιδέες, με πολύ κύρος οπότε κάπως έπρεπε να είμαι κι εγώ η μικρή που κάτι θα πω για να ακουστώ. Έτσι διάλεξα να κάνω το λίγο πιο διαφορετικό. Το τιτάνιο ήταν κάτι που δεν το ξέραν πολλοί στη δουλειά ακόμα οπότε πήγα να το κάνω επίτηδες για να μην έχουν πολύ άποψη πάνω σε αυτό. Προφανώς δεν έγινε 100% αυτό, έχουν άποψη για τα πάντα και καλά κάνουν. Σε κάθε οικογενειακή επιχείρηση που υπάρχει ένας μπαμπάς -και είναι το σωστό για μένα- βοηθάει τα παιδιά με το να τους βάζει δυσκολίες που θα μάθουν κάτι από αυτό, που θα βγουν κερδισμένα.
Δύο άνδρες της οικογένειας είχαν τα ηνία του οίκου και ξαφνικά ήρθε η μικρότερη, από το Λονδίνο, για να αποδείξει ότι μπορεί να έχει τη δική της ταυτότητα μέσα στον οίκο. Το αποδέχτηκαν;
Να πω, πρώτα απ’ όλα, ότι η μαμά μου δεν φαίνεται επειδή επιλέγει να μη φαίνεται. Είναι όμως από τα πιο βασικά κομμάτια της επιχείρησης και το πώς έχει αρχίσει. Είναι πολύ έντονη η παρουσία της, δεν την χάνεις ποτέ μέσα στο κατάστημα. Δεν αφήνει τίποτα που να μη το κοιτάει: ασχολείται από την πιο μεγάλη πέτρα τη σκόνη που έχει. Κρατάει αυτό το “σπίτι”.
Το κλασικό κόσμημα, που λες ότι είχαμε μέχρι τώρα, είναι η ιδέα που είχε ο κόσμος. Για αυτό θεώρησα ότι πρέπει να κάνω ένα brand που να συνδεθεί με ένα πρόσωπο, γιατί όσο πιο προσωπικό είναι τόσο πιο πού μπορείς να δεθείς με αυτό, να το ακολουθήσεις, να το αγαπήσεις. Ένιωσα ότι πρέπει να πω ότι δεν είμαστε ή για τα πού ακριβά ή για τα κλασικά ή για τις μάρκες που ξέρουν ότι έχουμε, είμαστε για όλα και για όλους.
Στο κόσμημα κυριαρχούν οι τάσεις;
Η μόδα είναι κάτι πολύ έντονο, κάτι που το ακολουθεί ο κόσμος και κάτι που το εμπιστεύεται ο κόσμος. Τα περιοδικά τα εμπιστεύεται ο κόσμος, τις γυναίκες που μιλάνε για τα περιοδικά τις εμπιστεύεται. Εγώ προσωπικά, μερικές φορές θέλω να φοράω κάτι που δεν είναι της μόδας γιατί θέλω και να γίνει της μόδας και να δω αν μπορώ να γίνει ή και να δοκιμάσω κάτι καινούργιο. Θέλω να είμαι και λίγο διαφορετική επειδή είναι η δουλειά μου, δεν μπορώ να φοράω ΄,τι φοράει ο κάθε άνθρωπος. Θέλω να φοράω να φοράω ένα άλλο πράγμα, π.χ. η μόδα φέτος ήταν τα χρυσά. Όλα όσα φοράω είναι λευκά εκτός από τη βέρα μου αυτή τη στιγμή γιατί τα είδα παντού και λέω τώρα θα φοράω τα λευκά. Οι γυναίκες επηρεάζονται πάρα πολύ αν “κουμπώσουν” με τον σωστό πωλητή και εννοείται είμαστε εκεί να καθοδηγήσουμε οποιοδήποτε χρειάζεται και θέλει κι επιθυμεί την καθοδήγηση. Είναι άλλοι που ξέρουν ακριβώς τι θέλουν και είναι πιο αποφασισμένοι.
Υπάρχει και συναισθηματικό δέσιμο με τα κοσμήματα;
Για μένα, μόνο. Αλλά επειδή έχω μεγαλώσει σε έναν κόσμο με κοσμήματα η μια μέρα μου αρέσει αυτό, την άλλη αυτό. Πρέπει να επιλέγω πράγματα που προσωπικά για μένα έχουν νόημα. Ό,τι φοράω αυτή τη στιγμή έχει κάποιο νόημα, σημαίνει κάτι.
Ποιο είναι το αγαπημένο της;
Η βέρα μου, για αυτό που συμβολίζει και το κολιέ που φοράω που είναι ένα κολιέ με δύο καρδιές κι ένα σταυρό (ροζ μπριγιάν, γαλάζιο μπριγιάν κι ένας αγαπημένος σταυρός από μπριγιάν) και πάλι για αυτό που συμβολίζει. Είναι το δώρο που μου έκανε ο πατέρας μου όταν -όπως το έχω στο μυαλό μου εγώ γιατί αυτός μπορεί να το ακούσει και να γελάσει- με αποδέχτηκε στην εταιρία. Το ζήτησα μεταξύ σοβαρού και αστείου σε ένα επαγγελματικό ταξίδι και το προχώρησε και μου το έδωσε και ήταν πολύ σημαντικό για μένα. Μετά είναι ένας σταυρός που μου χάρισαν όταν αρραβωνιάστηκα, ένα πού αγαπημένο μου ζευγάρι και μετά η μπλε καρδιά που μου χάρισε ο πατέρας μου όταν αρραβωνιάστηκα. Οπότε είναι πολύ κοντά στην καρδιά μου ο καρδιές αυτές.
Πώς επηρέασε τον χώρο του κοσμήματος η υγειονομική κρίση;
Εγώ πέρασα διάφορες φάσεις στην καραντίνα. Είχα τις φάσεις που ξυπνούσα και ήθελα ν ντύνομαι σαν να έχω μια κανονική μέρα, φάσεις που έβαζα τη φόρμα μου. Θεωρώ ότι όλοι κάποια στιγμή περάσαμε τη φάση του να φτιαχνόμαστε μέσα στα σπίτια μας, ειδικά με τα zoom calls, τα meetings και όλες τις κάμερες εδώ [στο πρόσωπο]. Είχα πολύ feedback για τα σκουλαρίκια ότι τα φοράνε επειδή γράφανε πoλ;y ωραία στην κάμερα σε digtal meetings.
Όταν ήμασταν στο lockdown επειδή σε επαγγελματική αναταραχή έκανα αυτό το φίλτρο που δοκιμάζεις τα κοσμήματα. Από το φίλτρο που ήταν κάτι digitalκαι κάτι που απέτρεπε να υπάρχει ακόμα το όνειρο του θα αγοράσω ένα κόσμημα, να δω πώς που πάει χωρίς να έρθω σε επαφή με κόσμο, ήταν πολύ ενδιαφέρον. Ήταν και πολύ ενδιαφέρον το πώς αντιδρούσαν πολλοί άνδρες στο γεγονός ότι έχω φτιάξει ένα φίλτρο ή ό,τι έχω κάνει coding για να φτιάξω ένα φίλτρο.
Ήταν μια στιγμή σαν αυτές που βλέπεις στις ταινίες με την λάμπα [που ανάβει] όταν σκέφτηκα μήπως υπάρχει ένας τρόπος να μπορείς να δοκιμάσεις κοσμήματα digitaly. Δεν είχε γίνει ξανά και έλεγα για να μην έχει γίνει μάλλον δεν μπορεί να γίνει όχι γιατί δεν το έχει σκεφτεί κανείς, δεν μπορεί να το σκέφτηκα εγώ να το κάνω… Αυτό βοήθησε πάρα πολύ στο να μείνει το όνομα το δικό μου, της οικογένειάς μας, του καταστήματος να μείνει στα αυτιά σου. Το φίλτρο είχε 170.000 impressions, ήμουν σε σοκ όταν το είδα. Κάπως προσπάθησα να κρατήσω ζωντανή τη μνήμη γιατί πρέπει πάντα να θυμίζεις ότι είσαι εκεί.
Σκέφτεται να τον εξελίξει αυτόν τον συνδυασμό τεχνολογίας και κοσμήματος;
Είναι κάτι που δεν θα το σταματήσω ποτέ γιατί έτσι όπως κυλάνε τα γεγονότα στη ζωή μας και σε αυτό τον κόσμο πρέπει να είσαι up to it όλη την ώρα. Πρέπει να το ακολουθείς, να βρίσκεις καινούργιους τρόπους, να ανανεώνεσαι και η τεχνολογία είναι ένα πολύ βασικό εργαλείο.
Στο σχεδιασμό ενός κοσμήματος πώς επηρεάζει η τεχνολογία;
Εκεί είμαι λίγο πιο παραδοσιακή. Πολύ σπάνια θα ανοίξω computer για να κάνω σχέδιο. Θα το κάνω στο χέρι με σκίτσο, θα το κάνω με πηλό ή πλαστελίνη ή θα πάρω τις πέτρες και θα τις στήσω και θα πω στον άνθρωπο που τα φτιάχνει ότι θέλω αυτό κι εκείνο. Μπορεί να μου έχει βγει και σαν αντίδραση από τις ατελείωτες ώρες μπροστά στα computers στην Αρχιτεκτονική. Μου αρέσει το μολύβι, μου αρέσει το να το νιώθω. Προσπαθώ να έχω μια καλή ισορροπία μεταξύ του να χρησιμοποιώ την τεχνολογία αλλά να μη χάνω και το πιο παραδοσιακό στοιχείο. Είναι κι αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε και στον Καίσαρη, να είμαστε επίκαιροι και να κάνουμε ότι μπορούμε για να είμαστε στο σήμερα αλλά να μην χάνει κι αυτό το παλιό, παραδοσιακό που κάνει αυτό το λίγο πιο βαρύ και δυναμικό.
Είναι εύκολο για έναν οίκο κοσμημάτων να είναι βιώσιμος;
Δυστυχώς ακόμα -και το λέω με πολύ πόνο στην καρδιά- δεν είναι πολύ ξεκάθαρο το τι είναι βιώσιμο και τι όχι. Σίγουρα μπορεί να καλυτερεύσει και ελπίζω ότι θα καλυτερεύσει. Τυχαίνει και είδα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο το καινούργιο ντοκιμαντέρ του David Attenborough και έκλαιγα. Είμαι έγκυος, περιμένω ένα κορίτσι που θέλω να ζει σε έναν κόσμο που ο πλανήτης, που είναι το σπίτι της, να είναι καθαρός, να μπορεί να της δώσει ζωή.
Μετά από τις αρχιτεκτονικές σπουδές της στο UCL, ένα Architecture & Digital Media master και πολλά χρόνια δίπλα στον θρυλικό Philippe Starck τελικά υπερίσχυσε η ανάγκη της Αναστασίας Καίσαρη να εκφραστεί μέσα από την τέχνη του κοσμήματος.
Λατρεύει να δημιουργεί, να εκφράζεται, να γελά, να τολμά, να ονειρεύεται, να εκφράζει την προσωπική της ταυτότητα, ενώ βρίσκεται σε μόνιμη αναζήτηση για σχέσεις στοργής, όμορφα αντικείμενα, αληθινές στιγμές και αναζωογονητικές προκλήσεις. Επιδιώκει να κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους μέσα από μια διαδικασία που εξελίσσεται διαρκώς. Οραματίζεται έναν κόσμο ειρηνικό, γεμάτο δημιουργική πνοή, που θα αντανακλά όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Αντλώντας έμπνευση από τη ζωή, την Geisha, τα τροπικά στοιχεία, το DNA, τα όνειρα, την αγάπη, το σύμπαν, τους δικούς της ανθρώπους, τη μουσική, τα ζώα και τη θάλασσα, δημιουργεί οτιδήποτε χαίρεται η ίδια να βλέπει, να φορά και να σχεδιάζει δίνοντας μια καλαίσθητη μορφή. Επιλέγει να πιστεύει ότι όσο παραμένει σε πνευματική και συναισθηματική διέγερση, οι δυνατότητες μπροστά της είναι ατελείωτες. Πιστεύει στην τύχη, στην ιδιαίτερη ενέργεια κάθε αντικειμένου που δημιουργεί και στη δύναμη της αγάπης.
Powered by:
