Σχεδόν μία ώρα πριν ξεκινήσει η παράσταση Top Girls, η Ευδοκία Ρουμελιώτη καταφτάνει λίγο αργοπορημένη και γρήγορα – γρήγορα ξεκινάμε την συνέντευξη πάνω στη σκηνή του Θεάτρου Πόρτα. “Πειράζει να είμαι αμακιγιάριστη;” “Εμένα καθόλου”, της απαντώ και ξεκινάμε κατευθείαν την όμορφη συζήτηση. Η χαρούμενη εισβολή της Μαρίας Καβογιάννη στο θέατρο, μας διακόπτει για λίγο και συνεχίζουμε. Φέτος βρίσκεται σε μια από τις πιο δυνατές ομάδες, μαζί με ακόμη έξι απ’ τις πιο σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς της γενιάς τους σε μια παράσταση που συζητιέται πολύ, κυρίως από γυναίκες.
Το διάσημο θεατρικό έργο Tοp Girls (1982) της σπουδαίας Caryl Churchill ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου και σύμφωνα με τον ίδιο αποτελεί μια νηφάλια οπτική στο γυναικείο ζήτημα, που αρνείται τις χρωματισμένες υπερπλουστεύσεις και τη διαρκή συνθηματολογία, που δικαιολογείται μόνο ως θυμός και αμηχανία μπρος σ’ έναν κόσμο που αλλάζει βίαια και δραματικά. Μαζί με την Ευδοκία στη σκηνή βρίσκονται ακόμη η Μαρία Καβογιάννη, η Αλεξάνδρα Αϊδίνη, η Βίκυ Βολιώτη, η Αλεξία Καλτσίκη, η Ειρήνη Μακρή και η Άλκηστις Πολυχρόνη.
Η Ευδοκία μιλά για την παράσταση και τη συνεργασία με τις υπόλοιπες συναδέλφους και χαμογελά. Όπως λέει χαρακτηριστικά αυτές οι ώρες που βρίσκεται στο θέατρο, είναι η ψυχοθεραπεία της και θα ήθελε πολύ να έχει λίγο ελεύθερο χρόνο ώστε να βγαίνει μαζί τους, μετά το τέλος της παράστασης. Προτεραιότητα για εκείνη όμως έχουν τα παιδιά της. Στην πορεία της συζύτησης σκοτεινιάζει κι αποκαλύπτει για πρώτη φορά, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην ολοκλήρωση της υιοθεσίας, του παιδιού που ζει μαζί της και με την υπόλοιπη οικογένειά της εδώ και τρία χρόνια.
“Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η υιοθεσία, είμαι ανάδοχη μητέρα. Οπότε όλο αυτό μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή. Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί… Αν δεν έχει η ολοκληρωθεί η υιοθεσία ενός παιδιού, ποτέ δεν ξέρεις. Φυσικά και έχω πολύ θυμό. Οπότε δεν μπορώ να ξέρω… Ελπίζω, αλλά δεν μπορώ να ξέρω. Εκ των υστέρων θα σου πω ότι μετάνιωσα (που το δημοσιοποίησα). Πολύ. Που μιλησα γι’ αυτό. Εμείς οι ηθοποιοί είμαστε ρομαντικοί και θέλουμε να μιλάμε για όσα κάνουμε. Το είπα αφού είχαν περάσει δύο χρόνια, γιατί ήλπιζα ότι όλο αυτό το πράγμα θα μπορούσε να επηρεάσει κι άλλους ανθρώπους και να… Επηρέασε δυο άτομα κι αυτό ήταν πολύ θετικό, αλλά εμάς, μας κούρασε, μας ενόχλησε και τελικά ένιωσα ότι έβαλα σε μια δοκιμασία την οικογένειά μου. Ακόμη κι αν το παιδί αυτό δεν μείνει τελικά σ’ εμάς και αν δεν ολοληρωθεί η υιοθεσία, γιατί υπάρχει και αυτή η περίπτωση… Για μένα αυτό το παιδί είναι… Αυτά τα τρία χρόνια που έζησα μαζί του, είναι παιδί μου.”
Τα λόγια της για το στήριγμά της, τον σύζυγό της Νικηφόρο Χαραγκιώνη, είναι τρυφερά και το μήνυμα ξεκάθαρο. “Πρόσφατα σε μια συνέντευξή μου, μιλώντας για την ισότητα παρεξηγήθηκα. Έχω ανάγκη τον σύντροφό μου, να με στηρίξει και να νιώσω κι ευάλωτη, και ότι έχω ανάγκη την βοήθειά του… Θέλω κάποιον να με φροντίζει”
Η συνέχεια στο βίντεο.
Video artist: Ξένια Τσιλοχρήστου
Assistant: Αλέξης Ρούμλερ
