Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Στα 13 της χρόνια ξεκίνησε τις σπουδές της στην Κρατική Ακαδημία Χορού της Μόσχας από την οποία αποφοίτησε με άριστα. Εκεί, συνεργάστηκε με το θέατρο Μπολσόι σε μεγάλες και πολύ γνωστές παραγωγές. Μέντοράς της υπήρξε η Maya Mikhaylovna Plisetskaya, ενώ συνεργάστηκε και με τους Yuri Grigorovich και Vladimir Vasiliev. Έχει λάβει μέρος σε διεθνείς διαγωνισμούς χορού, ενώ το 2021 αποφοίτησε από την ανώτερη επαγγελματική σχολή χορού «Ραλλού Μάνου».
Έκτοτε, ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Αμερικής έχοντας σημειώσει συνεργασίες με τους Complexions, την Yue Yin και τους Whim W’Him. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή σεμινάρια και ερευνητικά προγράμματα σύγχρονου και κλασικού χορού. Το 2022 ίδρυσε τη δική της ομάδα χορού, την “Indak Dance Co”.
Ναι, θα μπορούσε εύκολα να πει κανείς πως η ζωή της Εύας Σταυρογιάννη ήταν σαν παραμύθι, μα η ίδια ήξερε από πολύ μικρή πως το μονοπάτι της είχε χαραγμένη πάνω του μόνο μία λέξη και αυτή δεν ήταν άλλη από τη λέξη «χορός». Γι’ αυτή της την αγάπη δούλεψε και συνεχίζει να δουλεύει σκληρά.
Μετά την ευκαιρία που της δόθηκε να σπουδάσει στην Κρατική Ακαδημία Χορού της Μόσχας η Εύα Σταυρογιάννη χάραξε τη δική της, μοναδική πορεία. Ύστερα από χρόνια στο θέατρο, τον χορό και την υποκριτική έγραψε την πρώτη δική της παράσταση, με αφορμή δύο σπουδαίες σύγχρονες Ελληνίδες, οι οποίες βίωσαν ακραία περιστατικά βίας.
Η παράσταση «Platform B, ένας αγώνας σιωπής» εστιάζει στο πώς το κοινωνικό πλαίσιο επηρεάζει ένα βαθιά κακοποιημένο άτομο. Πώς η ίδια η κοινωνία αντιμετωπίζει τη βία που υφίσταται ένας άνθρωπος, είτε σεξουαλική είτε ψυχολογική ή ακόμη και λεκτική; Μέσα από τη μουσική και τον λόγο, οι ερμηνευτές καλούνται να μεταδώσουν την κίνηση ως μία πράξη. Το σώμα γίνεται ένα με τις ηχητικές συνθήκες που επικρατούν και διηγείται το πώς η κίνηση κάνει τις λέξεις πιο ουσιαστικές και κατανοητές.
Με την ομάδα της “Indak Dance Co”, παρουσιάζει από τις 17 Φεβρουαρίου την πρώτη της δουλειά στο Θέατρο Ροές, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Πώς ήρθε στη ζωή σας ο χορός και πώς από ένα παιδικό χόμπι βρεθήκατε να σπουδάζετε στην Κρατική Ακαδημία Χορού της Μόσχας;
Από μικρή ήξερα ότι αυτό θα είναι το επάγγελμά μου καθώς ήδη σε ηλικία 6 ετών ήμουν στον πρωταθλητισμό, οπότε είχε φυτευτεί ο “σπόρος”. Αργότερα, η μητέρα μου με έγραψε ρυθμική γυμναστική, εκεί ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι πόσο πολύ μου άρεσε να χορεύω, δεν σταματούσα ποτέ, σαν μια μηχανή που είχε μόνο “ON” , με 7 ώρες προπονήσεις ημερησίως και ήμουν μόνο 9 ετών.
Λίγα χρόνια μετά η μητέρα μου μαζί με την προπονήτρια μου, αφού είχαν δει πως υπάρχει «κάτι» σε εμένα το οποίο θα είχε μέλλον, με πήραν κυριολεκτικά από το χέρι και με πήγαν να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο που έκανε τότε στην χώρα μας ο Anatoli Kovalenko. Mετά το τέλος του σεμιναρίου ζήτησε να μιλήσει με τους γονείς μου. Ήθελε να πάω στην Μόσχα να σπουδάσω στην Ακαδημία. Όταν πήραμε την απόφαση να το δοκιμάσω, πήγα και έδωσα τις εισαγωγικές εξετάσεις όπου και με δέχτηκαν.
Ένα άκρως απαιτητικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον, σε μια άλλη χώρα με ξένη γλώσσα, χιλιόμετρα μακριά από τους δικούς σας… Πώς είναι όλα αυτά για ένα μικρό παιδί και τι σας κράτησε ώστε να υλοποιήσετε τον στόχο σας και να ολοκληρώσετε τις σπουδές σας;
Δύσκολο… αρκετά δύσκολο! Ήταν σαν μια απότομη ενηλικίωση, το να βρίσκεσαι ξαφνικά μόνη, χωρίς τους γονείς σου στα 13 σου. Αλλά είναι κάτι που το συνηθίζεις, ίσως επειδή υπερτερούσε κατά πολύ η λαχτάρα μου να σπουδάσω εκεί. Πιστεύω ακράδαντα πως ευκαιρίες τέτοιου μεγέθους δίνονται μια φορά και σίγουρα αξίζει να προσπαθήσεις, είτε πετύχεις, είτε αποτύχεις. Είναι μια τεράστια εμπειρία που θα μετάνιωνα εάν δεν έκανα.
Κατά καιρούς έχουν κατηγορηθεί παράγοντες των Μπολσόι για σεξουαλική κακοποίηση. Βρεθήκατε ποτέ μάρτυρας παραβατικών συμπεριφορών, είτε αυτό ήταν λεκτική, είτε σωματική βία;
Ήμουν στο θέατρο την περίοδο που “έσκασε” μια μεγάλη βόμβα για τον τότε καλλιτεχνικό διευθυντή το 2012, οπότε ναι σίγουρα είχα ακούσει πολλά, αλλά δεν υπήρξα μάρτυρας. Όσον αφορά την λεκτική βία αυτό που μπορώ να πω είναι ότι σίγουρα δεν είναι ευγενικοί. Ξέρετε σε ένα παιδί στην εφηβεία το να του πεις για παράδειγμα «είσαι χοντρός» αφήνει σημάδι ενώ τώρα δεν θα έδινα σημασία σε κάτι τέτοιο. Επίσης στα 13 σου σίγουρα έχεις έναν παραπάνω φόβο ως προς τον ανώτερό σου όποτε δεν απαντάς. Αν κάτι έμαθα 11 χρόνια μετά είναι να μην ανέχομαι τέτοιες συμπεριφορές και ανάρμοστα σχόλια, τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική ζωή μου.
PlatformB, ένας αγώνας σιωπής. Μια παράσταση με βασικό της πυρήνα τη βία. Από πού εμπνευστήκατε και τι έρευνα χρειάστηκε να κάνετε για να την υλοποίησή της.
Η σπίθα που τη γέννησε ξεκίνησε από δύο σπουδαίες σύγχρονες Ελληνίδες, οι οποίες βίωσαν ακραία περιστατικά βίας. Το γεγονός ότι ως κοινωνία οδηγούμαστε ηθικά προς σκοτεινά µονοπάτια, ήρθε και συµπλήρωσε τη σκέψη να δηµιουργηθεί ένα τέτοιο έργο. Αυτό που θα δείτε επί σκηνής βασίζεται στη δύναµη της εικόνας. Εικόνες οι οποίες παρουσιάζονται σαν μια παρτίδα σκάκι. Πέντε άνθρωποι γεννιούνται μέσα σε μία «μαύρη τρύπα» και εξερευνούν διαρκώς, μέσα από μια σειρά κινησιολογικών ιδεών, την πολύπλευρη και ταχύρρυθμη ανάπτυξη ενός κακοποιητικού περιβάλλοντος. Είναι κυριολεκτικά ένας αγώνας σιωπής ενάντια στη βία που υφίσταται ένας άνθρωπος, είτε σεξουαλική είτε ψυχολογική ή ακόμη και λεκτική, μια κατάσταση που μοιάζει να μην έχει τέλος, και την προσπάθειά μας να βγούμε στο φως.
Τελικά, είναι πιθανό μια μαύρη τρύπα να μας ρουφάει, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, συνεχώς προς μια καθοδική πορεία; Και τι ρόλο παίζει η σιωπή σ’ αυτή την κατακόρυφη πτώση;
Η μαύρη τρύπα είναι μια μεταφορά που χρησιμοποιήσαμε με την ομάδα μου, έτσι ώστε να τοποθετήσουμε ένα “φανταστικό” περιβάλλον της ύπαρξής μας επί σκηνής. Αυτή η μεταφορά προέκυψε από την ίδια την κοινωνία. Βρεθήκαμε στην ανάγκη να θέσουμε ερωτήματα κατά ποσό είναι εύκολο ή δύσκολο να βγεις από έναν φαύλο κύκλο και έτσι γεννήθηκε η ιδέα της μαύρης τρύπας. Από τη στιγμή που ηθικά και κοινωνικά οδεύουμε προς μια καθοδική πορεία λόγω της έλλειψης του αλληλοσεβασμού ή των ορίων που κάθε άνθρωπος θέτει, τότε ναι μας ρουφάει καθημερινά, συστηματικά και αδιάκοπα. Όταν σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον, για παράδειγμα, αναγκάζεις το θύμα να σωπάσει τότε η πτώση είναι κατακόρυφη κοινωνικά. Έχει φυτευτεί ένας σπόρος αλλά οι ριζικές αλλαγές θέλουν χρόνο και σε τέτοιες περιπτώσεις ο χρόνος δεν είναι η λύση.
Τι συναισθήματα και τι προβληματισμούς θα θέλατε να προκαλέσετε στους θεατές που θα δουν τη συγκεκριμένη παράσταση;
Αυτό το ταξίδι το ξεκίνησα έχοντας στο μυαλό μου μια ερώτηση «γιατί δεν μπορεί να εξαλειφθεί η βία;». Κρατώντας αυτό στο μυαλό μου ξεκινήσαμε με την ομάδα μου να θέτουμε ολοένα και περισσότερο υποερωτήματα προκειμένου να λυθεί το κεντρικό αυτό ερώτημα. Αυτό που θα ήθελα να φωτίσω είναι την “ασχήμια” ενός τέτοιου περιβάλλοντος, τι και πώς μπορούμε να αισθανθούμε βλέποντας το σαν θεατές χωρίς να έχουμε καμία ευκαιρία να επέμβουμε σε αυτό; Ένα μη ρεαλιστικό περιβάλλον με απόλυτα ρεαλιστικούς χαρακτήρες του σήμερα.
Τι ρόλο παίζει η μουσική στην παράσταση;
Μουσική, κίνηση και Λόγος είναι τα στοιχεία πάνω στα οποία δομείται το έργο και αλληλοσυµπληρώνονται προκειµένου να αποδοθεί το νόηµα. Η µουσική από µόνη της έχει τη δυνατότητα να σε ταξιδεύει προς µια κατεύθυνση. Ταυτόχρονα, ο λόγος σε συνδυασμό µε την κίνηση προσδίδουν κάτι παραπάνω στο ηχητικό άκουσµα. Γι’ αυτό επιλέξαµε το κείμενο που ακούγεται να είναι στη γερμανική γλώσσα, προκειµένου η ευαισθησία να αποδοθεί µέσω ενός αρκετά σκληρού λόγου, που αλλάζει συνεχώς ρυθµό. Με λίγα λόγια, η μουσική σε αυτή την παράσταση παράγεται με διάφορους τρόπους, αποφεύγοντας έναν καθαρό ρυθμικό μοτίβο που ίσως συνηθίζεται σε παραστάσεις χορού. Όλο το sound design του platform b ένας αγώνας σιωπής υπογράφει ο Αντώνης Παπακωνσταντίνου.
Έχει ο χορός τη δύναμη να υπερβεί το νόημα των λέξεων;
Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να σε κινητοποιήσει, ίσως επειδή είναι μια ευκαιρία να αισθανθείς αυτά που δεν θέλεις να ακούσεις. Ένα ατόφιο συναίσθημα σε μια εποχή που αυτά φθίνουν ολοένα και περισσότερο δίνει ένα κίνητρο κίνησης, μια πράξη ίσως θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη ισχύ από μια λέξη. Ουτοπικό αλλά μπορεί και όχι, θα δούμε…
Ταυτότητα παράστασης Platform B, ένας αγώνας σιωπής
Πρεμιέρα: 17 Φεβρουαρίου
Συντελεστές:
- Σύλληψη – Χορογραφία: Εύα Σταυρογιάννη
- Ερμηνεύουν: Νίκος Γονίδης, Αναστασία Μήλου, Κατερίνα Μοίρα, Σπύρος Ντόγκας, Εύα Σταυρογιάννη
- Φωνή: Φάνης Μουρατίδης
- Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
- Κοστούμια: Digitaria
- Σχεδιασμός φωτισμού: Μελίνα Μάσχα
- Βοηθός χορογράφου: Κατερίνα Μαλτέζου
- Φωτογραφίες: Νίκος Ζήκος
- Βίντεο: Τάσος Αποστόλου, Αντώνης Καϋμένος
- Αφίσα: Μαρία Γεροντιδάκη
- Παραγωγή: INDAK Dance Company
Πού: Θέατρο Ροές, Ιάκχου 16, Γκάζι
Πότε: 17, 18, 19 & 24, 25, 26 Φεβρουαρίου, στις 21:15
Εισιτήρια:15 € γενική είσοδος και 12 € (φοιτητές, άνεργοι, ΑμεΑ και γκρουπ)
Προπώληση: VIVA.GR
Διάρκεια: 60′
