H Δανάη Μιχαλάκη, ηθοποιός, και ο Γιώργος Παπαγεωργίου, ηθοποιός και μουσικός, φρέσκοι στον γάμο και στη γονεϊκότητα (έχουν μια κόρη μόλις δύο μηνών), λάμπουν από την αδημονία του ξεκινήματος:
«Πάντα είχα στο μυαλό μου ότι θέλω να παντρευτώ, με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα έβρισκα τον κατάλληλο άνθρωπο», λέει η Δανάη Μιχαλάκη. «Και πάντα είχα στο μυαλό μου ότι θέλω να κάνω οικογένεια. Οταν γνώρισα τον Γιώργο, ήρθε αβίαστα, σαν να ήταν “meant to be”. Κατάλαβα ότι ήθελα να είμαστε μαζί όταν μας σκέφτηκα μαζί γερόντια, δύο παππουδάκια σε ένα παγκάκι να κάθονται να κοιτάνε τη θάλασσα. Ο ίδιος ο γάμος (κάναμε πολιτικό) δεν έγινε με την έννοια “τώρα θα αλλάξουν όλα”. Νιώσαμε ότι είναι κάτι που θα μας φέρει ακόμα πιο κοντά και θέλαμε να κάνουμε ένα τεράστιο πάρτυ με φίλους και συγγενείς για να γιορτάσουμε την αγάπη μας».
Το «Πάμε μαζί», το τραγούδι που εκείνος έγραψε (με τους Polkar), μια δημόσια ερωτική εξομολόγηση για τη σύζυγό του, φαντάζει σχεδόν λίγο demodé. Ο Γιώργος Παπαγεωργίου υπερασπίζεται με θέρμη αυτόν τον λίγο εκτός εποχής έρωτα: «Πιστεύω πως αν η εποχή δεν μπορεί να σου φτιάξει ένα παραμύθι, “φτιάξτο μόνος σου”. Το “Πάμε μαζί”, από τα θετικά σχόλια που είδα στο YouTube, ήταν πολύ ελπιδοφόρο… Μου έδειξε ότι υπάρχει φως στην άκρη του του τούνελ, ότι δεν υπάρχει μόνο τοξικότητα, ηλίθιο χιούμορ και κακία εκεί έξω. Ο κόσμος διψάει και λαχταράει να βουτήξει σε μια άλλου τύπου σχέση».
View this post on Instagram
Το βλέπει και στη Γενιά Ζ; « Πιστεύω ότι και η νέα γενιά, που έχει ήδη αρχίσει να σφυροκοπάει το μοντέλο της τοξικής αρρενωπότητας, της “ματσίλας”, κατά βάθος αυτό προσδοκά», τονίζει ο ίδιος. «Προσδοκά μια άλλη ισορροπία ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα, ανάμεσα στον άντρα και στον άντρα, ανάμεσα στη γυναίκα και στη γυναίκα, μια άλλου τύπου ερωτική επαφή, πολύ πιο απελευθερωμένη από βαρίδια και πατριαρχικά κατάλοιπα. Παράλληλα με το Tinder και τα χιλιάδες dating apps, εγώ βλέπω γύρω μου πολλά ζευγάρια που κυκλοφορούν στο δρόμο χεράκι-χεράκι. Και αυτό κάτι μου δείχνει. Οτι σήμερα τα πράγματα δεν είναι μόνο επιφάνεια. Οτι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ωραίες σχέσεις με ειλικρίνεια, αγάπη, τρυφερότητα, χωρίς κτητικότητες. Χαίρομαι πολύ την εποχή που ζούμε και ας μου αρέσει πολλές φορές να γυρίζω πίσω, σε άλλες».
Τι λένε οι δυο τους για τον θεσμό του γάμου; «Δεν το καταλαβαίνω, ίσως κάποιοι έχουν κακές εμπειρίες…», απαντά εκείνη, και συνεχίζει. «Εντάξει, εμείς βρισκόμαστε μόλις στον τρίτο χρόνο. Εγώ, έχοντας μεγαλώσει σε μια πολύ αγαπημένη οικογένεια, με πολύ αγαπημένους γονείς, είναι μαζί 34-35 χρόνια, έχω τον γάμο και την αγάπη με μεγάλη τρυφερότητα μέσα στο μυαλό μου. Επίσης, νομίζω ότι κάποιοι αντιμετωπίζουν τον γάμο σαν κάτι πολύ εύκολο, ότι θα παντρευτούμε και όλα θα είναι καλά. Εξίσου εύκολα όμως εγκαταλείπουν. Γι’ αυτό ακούμε συνέχεια για διαζύγια. Ο γάμος θέλει πολλή μεγάλη προσπάθεια και από τους δύο. Για μένα κάθε μέρα είναι μια προσπάθεια. Κάποιοι κάνουν και παιδί νομίζοντας ότι αυτό θα φέρει την ευτυχία μεταξύ τους. Οχι ότι δεν τη φέρνει, αλλά αν το ζευγάρι δεν είναι “ομάδα”, δύσκολα θα λειτουργήσει».
Το άρθρο ανήκει στο αφιέρωμα του Marie Claire Φεβρουαρίου «Για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για αγάπη το 2024;»
Φωτογραφίες: Yiorgos Kaplanidis
