Στο πρόσφατο πέρασμά της από την Αθήνα με αφορμή το 6ο Marie Claire Power Trip τον Μάιο του 2024, η Νάταλι Εμάνουελ πήρε μια μικρή, αλλά δυνατή δόση από το ρυθμό της ελληνικής πρωτεύουσας. «Μου άρεσε πολύ η αίσθηση που αποπνέει αυτή η πόλη. Τόσο ζωντανή, τόσο ζωηρή, γεμάτη από ανοιχτούς, ζεστούς ανθρώπους. Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση οι άπειρες αδέσποτες γάτες παντού, γέμισα το κινητό μου με τις φωτογραφίες τους», θα μου πει σε video call ένα ζεστό απόγευμα στα τέλη Ιουλίου, μόλις έχει επιστρέψει στο Λονδίνο από διακοπές στην Καραϊβική. «Και βέβαια δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψή μου στην Ακρόπολη και τον Παρθενώνα. Με έκανε να σκεφτώ την ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα “Megalopolis”, το σπόρο από τον οποίο μπορεί να ξεπηδήσει μια αυτοκρατορία και τι απομένει όταν αυτή καταρρέει, μνημεία, άνθρωποι. Με έκανε να σκεφτώ τι μπορεί να καταφέρει και να υλοποιήσει η ανθρώπινη διάνοια».
Πρόσφατα συνεργάστηκες με δύο εξαιρετικά σημαντικούς σκηνοθέτες, τον Κόπολα και τον Τζον Γου. Τι σημαίνουν για σένα αυτές οι δύο συνεργασίες;
Η αλήθεια είναι ότι οι δύο πρόσφατες ταινίες μου έγιναν από δύο θρύλους στο πεδίο τους. Τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, τόσο μοναδικοί δημιουργοί, σκηνοθέτες, που με τη δουλειά τους επηρέασαν και ενέπνευσαν πολλούς άλλους καλλιτέχνες που έφτιαξαν με τις σειρά τους πολλές ταινίες που αγαπώ. Δηλαδή, πέρα από το πόσο τους θαυμάζω και αγαπώ τη δουλειά τους, σκέφτομαι όλες αυτές τις ταινίες που δεν θα υπήρχαν αν οι σκηνοθέτες τους δεν είχαν επηρεαστεί από τη δουλειά του Φράνσις και του Τζον. Ειδικά στο χώρο της περιπέτειας, ο Τζον είναι μεγάλη μορφή. Και οι δύο είναι αυθεντίες στην τέχνη τους. Είναι τόσο cool και συναρπαστικό να μπορώ να λέω ότι έχω συνεργαστεί μαζί τους. Ήταν εμπειρίες ζωής που τις χάρηκα και προσπάθησα να πάρω όσο περισσότερα πράγματα μπορούσα για να γίνω με τη σειρά μου καλύτερη.
Ποιες σκηνοθέτιδες βρίσκονται στο ραντάρ σου, με ποιες θα ήθελες να συνεργαστείς;
Από ποια να πρωτοξεκινήσω… Είδα την Γκρέτα Γκέργουιγκ τις προάλλες και σκεφτόμουν ότι θα έκανα οτιδήποτε είχε να μου προτείνει. Είμαι έτοιμη, Γκρέτα, τηλεφώνησέ μου. (γέλια) Θα ήθελα να δουλέψω με την Έιβα ΝτιΒερνέ (σ.σ.: «Σέλμα», «Καταγωγή»), που είναι μια τόσο συναρπαστική και δυναμική φωνή. Θα ήθελα να δουλέψω με τη Νία Ντα Κόστα. Είναι όλες τους cool και συναρπαστικές. Η λίστα με τις σκηνοθέτιδες με τις οποίες θέλω να συνεργαστώ είναι αληθινά μεγάλη.
Για πολλές δεκαετίες οι πρωταγωνιστές των ταινιών δράσης ήταν άνδρες, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ευτυχώς, αυτό άλλαξε τα τελευταία χρόνια. Απολαμβάνεις να υποδύεσαι δυναμικές γυναίκες αντιμέτωπες με ακραίες καταστάσεις;
Προφανώς αγαπώ τις ταινίες δράσης, έχουν πλάκα, είναι περιπέτειες, οι κεντρικοί ήρωες σε παρασύρουν στον κόσμο τους, τους βλέπεις να νικούν τους κακούς, υπάρχει κάτι αισιόδοξο, κάτι ελπιδοφόρο στις ιστορίες τους. Για μένα, το να υποδύομαι μια τέτοια ηρωίδα, και μάλιστα μια μαύρη γυναίκα ηρωίδα σε αυτό το πλαίσιο, ήταν πολύ σημαντικό. Οπότε, όταν μου προσφέρθηκε ένας τέτοιος ρόλος στη σειρά ταινιών «The Fast and the Furious», ένας από τους λόγους που τον δέχτηκα με μεγάλη χαρά ήταν ότι ήθελα να δείξω ότι οι γυναίκες μπορούμε να είμαστε οι ηρωίδες, οι δυναμικές. Στο πρόσφατο Φεστιβάλ των Καννών βρέθηκα σε ένα δείπνο με τη συμπρωταγωνίστριά μου σε εκείνες τις ταινίες, τη Μισέλ Ροντρίγκεζ, και αρχίσαμε να μιλάμε με την Ούμα Θέρμαν, μία από τις μεγαλύτερες πρωταγωνίστριες ταινιών δράσης όλων των εποχών. Και σκεφτόμουν πόσο σημαντικό ήταν για μένα να βρίσκομαι με αυτές τις φοβερές γυναίκες, αυτές τις σπουδαίες καλλιτέχνιδες και πως ερχόταν η σειρά μου με το «The Killer» να μπω σε αυτή την πινακοθήκη των ηρωίδων. Ένιωσα ταυτόχρονα υπερηφάνεια, έμπνευση και ευγνωμοσύνη για όλη τη δουλειά που έκαναν σε αυτόν τον τομέα, των ταινιών δράσης, όλες οι γυναίκες που προηγήθηκαν. Ένιωσα σαν να βγήκα για μια στιγμή από το σώμα μου και μας παρατηρούσα που μιλούσαμε σκεπτόμενη όλες αυτές τις γυναίκες που μας βοήθησαν να φτάσουμε έως εδώ. Εμπεριέχει πολύ σκληρή προετοιμασία ένας τέτοιος ρόλος, θέλει καλή φυσική κατάσταση. Είμαι σωματική ηθοποιός, μου αρέσει πολύ η προπόνηση και ήμουν έτοιμη γι’ αυτό που είχα να αντιμετωπίσω. Γιατί όταν αναλαμβάνεις έναν τέτοιο ρόλο δεν εμφανίζεσαι απλώς στο γύρισμα και μαθαίνεις μερικά κόλπα. Προηγούνται εβδομάδες, μήνες προετοιμασίας και προπόνησης, απαιτητικά γυρίσματα... Είναι μια τεράστια πρόκληση για μια ηθοποιό και την αποδέχτηκα με μεγάλη χαρά. Τελικά, νιώθω κερδισμένη.
Στη νέα εκδοχή της πολυαγαπημένης ταινίας του Τζον Γου «The Killer», η ηρωίδα που υποδύεσαι, η Ζι, είναι μια δολοφόνος με χρυσή καρδιά. Ποιες αξίες της Ζι μοιράζεσαι;
Νομίζω ότι η Ζι δεν επιτρέπει στον εαυτό της συναισθηματισμούς, δεν αφήνεται να νιώσει τίποτα. Υπάρχει μέσα στη μοναχικότητά της, κάνει αυτό που κάνει εξαιρετικά καλά, δεν επιτρέπει στους άλλους να την πλησιάσουν. Τη στιγμή που τη συναντάμε στην ταινία ανακαλύπτει και η ίδια τον εαυτό της. Νομίζω ότι τη διακρίνουν η τιμιότητα και η ακεραιότητα. Ακούει το ένστικτό της. Αν κάτι δεν πάει καλά, το νιώθει. Και αυτό είναι κάτι που έχουμε κοινό με τη Ζι. Πολλές φορές το ένστικτό μου με προειδοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά ενώ γύρω μου όλα δείχνουν να πηγαίνουν τέλεια. Και το ένστικτό μου αποδεικνύεται σωστό. Μου πήρε καιρό να το αντιληφθώ αυτό, ίσως την τελευταία δεκαετία, μπορεί και πενταετία, άρχισα να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου. Κάτι άλλο το οποίο μοιάζουμε με τη Ζι είναι ότι ξέρουμε τι θέλουμε και νιώθουμε καλά μόνες με τον εαυτό μας. Έχω κάτι από τη μοναχικότητα της Ζι, μου αρέσει να είμαι μόνη μου, είναι ζωτικής σημασίας για μένα. Μιλάω φυσικά για ένα εντελώς άλλο πλαίσιο: σε αντίθεση με τη Ζι, έχω την ευλογία να είμαι περιτριγυρισμένη από οικογένεια και φίλους, αλλά το να έχω χρόνο μόνο με τον εαυτό μου είναι πολύ σημαντικό, τον χρειάζομαι για να ανεφοδιάσω τα αποθέματα ενέργειας που χρειάζομαι, για να αναγεννηθώ. Και το άλλο που μοιραζόμαστε είναι η ανάγκη μας να είμαστε άψογες στη δουλειά μας με κάθε κόστος. Ευτυχώς, δεν σκοτώνω ανθρώπους για να ζήσω, αλλά, όπως και η Ζι (γέλια), περνάω πολύ χρόνο μόνη μου, για παράδειγμα, ταξιδεύοντας για τη δουλειά μου, βρίσκομαι μακριά από το σπίτι μου για αρκετό καιρό. Θα έλεγα ότι είμαστε πολύ ζόρικες τύπισσες και οι δύο.
Στην ταινία βλέπουμε κάποια στιγμή μια σκηνή από το παρελθόν της Ζι και συνειδητοποιούμε ότι έγινε μέρος ενός κύκλου βίας. Αναζητώντας τρόπους να καταλάβεις καλύτερα την ηρωίδα σου, βρήκες απαντήσεις σε αυτό το δύσκολο ζήτημα;
Νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε προϊόντα του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε, μας διαμορφώνει. Συχνά μοιάζουμε με υπολογιστές που μας έχουν προγραμματίσει να κάνουμε κάτι και αυτό κάνουμε. Είναι όταν αρχίζεις να περιτριγυρίζεσαι από διαφορετικούς ανθρώπους και ερεθίσματα που παίρνουν μπρος οι σκέψεις σου και αρχίζεις να αλλάζεις. Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει και στη Ζι. Γιατί μέχρι τη στιγμή που τη συναντάμε της υπενθυμίζουν συνέχεια ότι ανήκει σε αυτόν τον κύκλο της βίας. Νομίζω ότι στη σημερινή κοινωνία κρίνουμε πολύ γρήγορα τους ανθρώπους για τις κακές πράξεις τους. Δεν λέω ότι δεν θα έπρεπε, προφανώς, να κριθούν ή να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους, αλλά οι άνθρωποι δεν είμαστε ένα μόνο πράγμα, είμαστε πολυεπίπεδοι, ικανοί τόσο για το καλό όσο και για το κακό ανά πάσα στιγμή. Μερικοί άνθρωποι είναι μόνο ό,τι έχουν μάθει να είναι ή όσα γνωρίζουν. Χρειαζόμαστε την ταπεινότητα, τη φιλία, την εμπειρία, το χρόνο, την ωριμότητα, χρειαζόμαστε την ίδια τη ζωή και τα μαθήματα που μας δίνει για να σπάσουμε τον κύκλο της βίας. Και η Ζι βρίσκεται σε αυτή τη στιγμή της ζωής της. Συνειδητοποιεί ποια είναι και ότι ίσως μπορεί να είναι κάτι καλύτερο.
Είναι το «The Killer» μια ιστορία για τη συγχώρεση και τη λύτρωση;
Απολύτως. Η Ζι έχει πολλά που πρέπει να συγχωρέσει στον εαυτό της. Και πολλά πράγματα για τα οποία κατηγορεί τον εαυτό της δεν είναι απαραίτητα δικά της λάθη. Νομίζω ότι όλοι μας είμαστε ένοχοι κάθε φορά που δεν συγχωρούμε τον εαυτό μας, αλλά εμμένουμε σε παθήματα και λάθη που μας σημάδεψαν. Η Ζι δεν μπορεί να αλλάξει αυτό που της συνέβη, αλλά μπορεί να αλλάξει όσα θα συμβούν από εδώ και πέρα.
Στο all star cast της ταινίας συναντάμε τον Ερίκ Καντονά και τον Ομάρ Σι. Πώς ήταν η συνεργασία σας;
Δυστυχώς, δεν είχα καμία σκηνή με τον Ερίκ Καντονά, δεν είχαμε καν γυρίσματα την ίδια περίοδο, με αποτέλεσμα να μην τον συναντήσω ποτέ. Είναι ένας πολύ ταλαντούχος ηθοποιός, αλλά και ένας θρύλος του ποδοσφαίρου και πολλοί άνθρωποι στη ζωή μου ενθουσιάστηκαν στην ιδέα ότι παίζει τον Κακό στην ταινία. Νομίζω, κέρδισα κάποιους έξτρα πόντους στα μάτια των φίλων μου. Ανυπομονώ να τον συναντήσω στο κόκκινο χαλί.
Τι να πω για τον Ομάρ Σ; Είναι ένας άνθρωπος-διαμάντι, ένας από τους καλύτερους συνεργάτες που είχα ποτέ. Είναι ένας εξαίσιος ηθοποιός και είμαι ευγνώμων για τη συνάντησή μας. Η ενέργεια που υπήρχε μεταξύ μας στα γυρίσματα ήταν γεμάτη από γενναιοδωρία, ζεστασιά, αλληλεγγύη, καλή συνεργασία και υποστήριξη. Έχω μόνο σεβασμό και θαυμασμό για τον Ομάρ, δεν θα μπορούσα να ονειρευτώ καλύτερο συμπρωταγωνιστή.
Η Ζι έχει το δικό της κώδικα τιμής. Ποιος είναι ο δικός σου;
Θέλω να είμαι καλός άνθρωπος, να μη βλάπτω τον συνάνθρωπό μου. Να ακολουθώ το ένστικτό μου. Να είμαι ξεκάθαρη, να βάζω τα όριά μου. Είναι δική μου ευθύνη αν κάποιος δεν τα αντιλαμβάνεται. Είναι πολύ σημαντικό να μπορώ να πω αυτά που θέλω. Οι άνθρωποι απέναντί μας δεν διαβάζουν τις σκέψεις. Είμαι ευθύς, ή θα ήθελα να είμαι – θα ήθελα να ξέρει ο άλλος ποιον έχει απέναντί του. Δεν μου αρέσει η σύγχυση. Πάνω απ’ όλα, όμως, θα βάλω την ευθύτητα και την καλοσύνη. Δεν εννοώ την ευγένεια ή την υποχωρητικότητα, μια ζεστασιά την οποία συνδέουν συνήθως με τις γυναίκες. Θα είμαι ανταγωνιστική, αλλά και ευγενική, θα σου δείξω σεβασμό, αλλά θα σου πω και τι σκέφτομαι στ’ αλήθεια.
Μιλώντας για αξίες ζωής, πώς αποφάσισες να γίνεις vegan;
Όταν διάλεξα τον βιγκανισμό ως τρόπο ζωής, ήταν μια μάλλον εγωιστική επιλογή που είχε να κάνει με την προσωπική μου ευημερία, με την υγεία μου. Αλλά όσο μαθαίνεις πώς φτάνει κάτι στο πιάτο σου, δεν μπορείς να προσπεράσεις τη γνώση του τρόπου με τον οποίο η τροφή μας παράγεται μαζικά. Σίγουρα ήταν επιλογή ζωής ο βιγκανισμός. Ξέρεις, μεγάλωσα τρώγοντας ζώα, ψάρια, τα πάντα. Μόλις επέστρεψα από την Καραϊβική και το Μαϊάμι και κάθε φορά που περνούσαν από μπροστά μου αυτά τα φανταστικά πιάτα με ψαρικά, έλεγα στον εαυτό μου: Θύμισέ μου γιατί είμαι vegan! Αλλά ξέρω γιατί είμαι vegan. Δεν θέλω να τρώω ζώα.
Την πρώτη φορά που σε συνάντησα στην Αθήνα, έμαθα ότι έχεις μία τετράποδη συγκάτοικο. Πώς είναι η ζωή μαζί της;
Τη γάτα μας τη λένε Άγκαθα Ντι, αλλά έχει ένα σωρό χαϊδευτικά ονόματα, όπως Μαντάμ Λε Φλουφ (Μαντάμ Χνούδι), γιατί αφήνει παντού χνούδια, και Κυρία Μιγιάγκι. Δεν έχουν τέλος τα χαϊδευτικά της ονόματα. Κάθε γάτα είναι διαφορετική. Πιστεύω πως είμαι πολύ τυχερή που η δική μου έχει τόσο τρυφερό χαρακτήρα και είναι πολύ γλυκιά – όταν εκείνη θέλει, φυσικά. Από αυτή την άποψη μοιάζουμε πολύ. Είμαστε πολύ τρυφερές, αλλά με τους δικούς μας όρους. Αν δεν είμαστε έτοιμες για αγκαλιές, δεν πρόκειται να συμβούν. Σου δίνει να καταλάβεις με τον τρόπο της πότε θέλει και πότε δεν θέλει να κάνει κάτι, χαρακτηριστικό που αναγνωρίζω και σε μένα. Διάβασα κάπου ότι αν έχεις μια γάτα από μικρή, μεγαλώνοντας αρχίζει να σου μοιάζει στο χαρακτήρα και τις συνήθειες, να κοπιάρει τη συμπεριφορά σου. Δεν δυσκολεύομαι καθόλου να το πιστέψω. Νομίζω ότι τα ζώα που μένουν μαζί μας μάς μαθαίνουν τι σημαίνει να φροντίζεις ένα άλλο πλάσμα, να νοιάζεσαι γι’ αυτό και την ευημερία του. Το πλάσμα με το οποίο μοιράζεσαι το σπίτι σου σε φροντίζει και αυτό με τον τρόπο του. Η γάτα μου με νοιάζεται 100%, καταλαβαίνει πότε είμαι λυπημένη και έρχεται να με παρηγορήσει. Αν είμαι άρρωστη, είναι πάντα πολύ γλυκιά μαζί μου, καταλαβαίνει όταν μου λείπει ενέργεια και έρχεται να με φορτίσει. Την ίδια στιγμή μπορεί να γίνει πολύ ζόρικη και να με βάλει στη θέση μου. Μερικές φορές το χρειάζομαι αυτό. Μερικές φορές όλοι το χρειαζόμαστε αυτό: κάποιον να μας βάζει όρια.
H συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2024. Η φωτογράφιση έγινε στο Λονδίνο αποκλειστικά για το ελληνικό Marie Claire.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: SIMON EMMETT STYLING: REBECCA BONAVIA ΧΤΕΝΙΣΜΑ: NICOLA HARROWELL (@PREMIER HAIR&MAKE-UP) ΜΑΚΙΓΙΑΖ: MARCO ANTONIO
