Από τη Μάρα Θεοδωροπούλου
Ακόμα και με μια βαλίτσα γεμάτη day-to-night σύνολα Chanel και μια παρέα από διάσημους φίλους για «ενισχύσεις», η εμπειρία του Φεστιβάλ των Καννών για την ανερχόμενη ηθοποιό Margaret Qualley παραμένει μοιρασμένη ανάμεσα σε σοκ και δέος.
«Είναι πολύ έντονη», παραδέχεται στη συνάντησή μας στο ξενοδοχείο «Carlton» της Κρουαζέτ, «αλλά σημαίνει πολλά για μένα να βρίσκομαι εδώ, είναι το όνειρό μου να έχω μια ταινία στο φεστιβάλ. Δεν υποτιμώ το πόσο ξεχωριστό γεγονός είναι. Οι αγαπημένες μου στιγμές δεν είναι οι υπερδιεγερτικές, πάντως».
Η ταινία στην οποία αναφέρεται είναι, φυσικά, οι «Ιστορίες Καλοσύνης» του Γιώργου Λάνθιμου, που έκαναν παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ και έφυγαν με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για τον Τζέσι Πλέμονς, που πλαισιώνεται από συχνούς συνεργάτες του σκηνοθέτη, όπως η Emma Stone, ο Willem Dafoe, ο Joe Alwyn και η ίδια η Margaret Qualley .
«Αν το καστ είναι μια οικογένεια, τότε είναι κι αυτή πολύ προβληματική, όπως όλες», λέει γελώντας. «Είμαι τυχερή που βρίσκομαι ανάμεσά τους».
Η τύχη έχει ευνοήσει τη νεαρή Αμερικανίδα σε πολλά επίπεδα, ξεκινώντας από το -εμφανές- γονιδιακό (η μητέρα της είναι η σταρ των 90s, Andy McDowell, και ο πατέρας της το πρώην μοντέλο Paul Quaelly) και φτάνοντας μέχρι το προσωπικό: στα 30 της χρόνια έχει βρει τον έρωτα της ζωής της στο πρόσωπο του μουσικού παραγωγού και συνθέτη Jack Antonoff, τον οποίο παντρεύτηκε πέρυσι το καλοκαίρι σε μια τελετή στο Νιου Τζέρσεϊ, που προκάλεσε πανδαιμόνιο στην περιοχή, με δρόμους να κλείνουν και χιλιάδες θαυμαστές να συρρέουν στο γαμήλιο εστιατόριο για να δουν από κοντά τη διασημότερη καλεσμένη, την Taylor Swift, αλλά και άλλους φίλους του ζευγαριού, όπως η Zoe Kravits, η Lana Del Ray, η Cara Delevinge και ο Channing Tatum.
Οσο για τα βήματα που την έφεραν μπροστά από την κάμερα, ξεκίνησαν σε ηλικία 4 ετών με τη μορφή μαθημάτων μπαλέτου (κατέληξε να το σπουδάζει), πέρασαν από το μόντελινγκ (το έχει περιγράψει ως μοναχικό και σκληρό, γι ’αυτό το εγκατέλειψε γρήγορα) και κατέληξαν σε μικρούς ρόλους σε ταινίες φίλων και σειρές (με σημαντικότερη το «The Leftovers» του ΗΒΟ), μέχρι την ευκαιρία που τα άλλαξε όλα.
«Νομίζω ότι ο Κουέντιν Ταραντίνο μού έκανε μια τεράστια χάρη με το “Κάποτε… στο Χόλιγουντ” κι έτσι άνοιξαν πολλές πόρτες για μένα», λέει, αναφερόμενη στην εμφάνισή της ως μέλους της Manson Family στην ταινία του 2019.
«Αμέσως μετά, συνεργάστηκα με την Κλερ Ντενί (σ.σ.: στο Stars At Noon) που είδε την ταινία στη Βενετία. Ξέρω ότι βοήθησε (σ.σ.: το “Κάποτε… στο Χόλιγουντ”). Θα δεχτώ τη βοήθειά του οποιαδήποτε στιγμή».
Οι «Ιστορίες Καλοσύνης» γυρίστηκαν στη Νέα Ορλεάνη και είναι ουσιαστικά στο comedown από το «Poor Things», στο οποίο η Quaelly είχε έναν ολιγόλεπτο αλλά αξιομνημόνευτο ρόλο. Με δύο ταινίες του υποψήφιου για Οσκαρ σκηνοθέτη στο ενεργητικό της, μπορεί να καυχιέται ότι αποτελεί κομμάτι του πιο ξεχωριστού, ίσως, κύκλου ηθοποιών στο Χόλιγουντ.
«Εκτός από τη συνεργασία με τον ίδιο, ένα από τα μεγάλα δώρα της συμμετοχής σε ταινίες του Γιώργου είναι το καστ που καταφέρνει να συγκεντρώνει», δηλώνει με ενθουσιασμό. «Πρόκειται για τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, τους θαυμάζω και χαίρομαι που μπορώ να βλέπω κάθε μέρα πώς δουλεύουν και πώς κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Προσπαθώ να μάθω όσα μπορώ από όλους και από τον Γιώργο, βεβαίως».
Στη σπονδυλωτή ταινία, που αποτελείται από τρία αυτοτελή κεφάλαια, η Quaelly υποδύεται 4 διαφορετικούς χαρακτήρες, αλλά έχει ήδη αποφασίσει μέσα της με ποιον νιώθει πιο κοντά: με τη Ρουθ, την αινιγματική κτηνίατρο που γίνεται φιγούρα-κλειδί στην τρίτη ιστορία.
«Είναι αισιόδοξη και γλυκιά», λέει χαμογελώντας. «Απ’ ό,τι έχω δει, ο Γιώργος δίνει περισσότερη αγάπη στις σχέσεις με τα ζώα, καθώς και στις πιο σκληρές πτυχές της ανθρωπότητας, αλλά η φροντίδα και η αγάπη για τα ζώα είναι μια δίοδος και η Ρουθ το εκφράζει αυτό. Παρόλο που απέχει από την πραγματικότητα, είναι το πιο όμορφο κομμάτι της ανθρωπότητας, μια παρουσία αγάπης».
Η Quaelly περιγράφει την πορεία των γυρισμάτων σαν ελεύθερη πτώση για εκείνη, δοκιμάζοντας «διάφορα και ελπίζοντας να πετύχουν». Ενιωσε ότι κατάλαβε την ταινία πλήρως μόνο μετά την επίσημη προβολή στις Κάννες.
«Υπάρχει κάτι ωμό στη διαδικασία των γυρισμάτων και ένιωθα αρκετά ευάλωτη και εκτεθειμένη ως ηθοποιός σε αυτή την ταινία, κάτι με το οποίο έπρεπε να συμφιλιωθώ. Η ταινία μιλάει για τον έλεγχο ξανά και ξανά και ξανά, αλλά αυτό σημαίνει να είσαι ηθοποιός, είναι σαν να αφήνεις τον έλεγχο και να προσπαθείς να ενταχθείς στον κόσμο που φτιάχνει ο σκηνοθέτης. Στις “Ιστορίες Καλοσύνης” ένιωθα σαν μια μπογιά με την οποία ζωγραφίζει (σ.σ.: ο Λάνθιμος), κατά μία έννοια. Δεν εμφανιζόμουν κάθε μέρα στο πλατό με ατελείωτη αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά ότι έσκισα. Δεν υπάρχει αυτό το συναίσθημα, είναι κάτι εύπλαστο και ρευστό. Αυτό που έμαθα ήταν ότι αυτή η αβεβαιότητα μπορεί να αποδώσει. Επειδή κάτι είναι άβολο, δεν σημαίνει ότι είναι κακό».
Πάντως σπεύδει να ξεκαθαρίσει ότι, παρά την περίεργη απόλαυση που αντλεί από το λανθιμικό σύμπαν, δεν ασπάζεται τον κυνισμό και τον νιχιλισμό του. «Είμαι πολύ πιο αισιόδοξη από τον Γιώργο», δηλώνει με σιγουριά. «Η ταινία δεν δείχνει τη δική μου άποψη για τον κόσμο, αλλά τη δική του. Είμαι απλώς ένας χαρακτήρας σε αυτή και χαίρομαι πολύ που αποτελώ κομμάτι της κοσμοθεωρίας του. Είναι πολύ ταλαντούχος. Εμαθα πολλά, αλλά αποτελεί τη δική του, όχι τη δική μου ερμηνεία για τον κόσμο».
Εκτός από τις «Ιστορίες Καλοσύνης», η Quaelly είχε και δεύτερη ταινία στο Διαγωνιστικό των Καννών (αν και τη μέρα της συνέντευξής μας δεν έχει προβληθεί ακόμα): το «The Substance» με την Ντέμι Μουρ, μια σάτιρα για την ανελέητη εμμονή του Χόλιγουντ με την αιώνια νεότητα, που γρήγορα εξελίσσεται σε φρικιαστικό body horror. Δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί γιατί η ευχάριστη, αισιόδοξη συνομιλήτριά μας επιλέγει το σκοτάδι για τις κινηματογραφικές της εμφανίσεις.
«Δεν αναζητώ ενεργά την ακρότητα. Θα ήθελα πολύ να κάνω κάτι τρυφερό, δώστε μου έναν “Τιτανικό” ή μια ρομαντική κωμωδία, σας παρακαλώ (γέλια). Δεν κυνηγάω το δύσκολο, αλλά ψάχνω ανθρώπους που έχουν μια οπτική και θέλουν να κάνουν μια ιδιαίτερη ταινία, μακριά από τα συνηθισμένα».
Αυτή η συνεχής αναζήτηση έχει φέρει την Quaelly στις πρώτες θέσεις της λίστας με τις πιο περιζήτητες νεαρές σταρ του Χόλιγουντ, κι ας προτιμά τα σπιτικά δείπνα με φίλους και το αυθόρμητο τάισμα των κογιότ με την αδερφή της, Ρέινι, από τα κλαμπ, τις εξόδους και τα κόκκινα χαλιά. Ισως αυτή, τελικά, να είναι η δική της ιστορία καλοσύνης.
