Από τη Βιβή Μωραΐτου – Εικονογράφηση: Μαριάννα Βήτου
Δεν είναι ότι δεν θέλουν να δουλέψουν, αλλά δεν βλέπουν κανένα λόγο να παρακολουθούν τη ζωή να τρέχει έξω από τις τζαμαρίες ενός γυάλινου κτιρίου. Η εργασιακή μενταλιτέ των Gen Zers έχει ευέλικτο και νομαδικό χαρακτήρα. Eτσι κι αλλιώς, η ψηφιακή παρουσία δεν γνωρίζει σύνορα, ούτε συγκεκριμένο ωράριο.
Γιατί να βρίσκεσαι online σε τέσσερις τοίχους ενώ θα μπορούσες να είσαι εξίσου αποτελεσματικός από την παραλία ενός νησιού σήμερα, κάτω από το πλατάνι της πλατείας του χωριού αύριο ή από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη; Η γενιά των παιδιών που δεν γνώρισε τον κόσμο χωρίς Wi-Fi και ανατράφηκε από καριερίστες γονείς του Σαββατοκύριακου δεν βλέπει τον λόγο να «καίγεται» όπως εκείνοι, στην καλή περίπτωση 9-5, μπροστά σε μια οθόνη, που επιπλέον δεν είναι η δική της.
Η Gen Z υιοθετεί μια εργασιακή φιλοσοφία που αποκηρύσσει το ψυχρό corporate περιβάλλον, διεκδικώντας έμπρακτα την ελευθερία που της προσφέρει η τεχνολογία και την εκμεταλλεύεται για να δουλεύει πιο έξυπνα και όχι πιο σκληρά. Θέλει να εργάζεται με τους δικούς της όρους και το επιδιώκει. Θέλει να δουλεύει για να ζει και όχι να ζει για να δουλεύει, περιμένοντας την άδεια των διακοπών, τις οποίες είναι αμφίβολο ότι θα μπορεί να πληρώσει.
Η διαπίστωση πως μια σταθερή, αλλά εξαντλητική σωματικά και ψυχικά δουλειά γραφείου δεν τους προσφέρει πλέον ούτε την ανέλιξη, ούτε το εισόδημα που προσδοκούν και κυρίως δεν εκπληρώνει το προσωπικό τους όραμα για ευτυχία και ισορροπία οδηγεί τους Gen Zers σε πιο ευέλικτους τρόπους όχι μόνο να βγάζουν το ψωμί τους, αλλά και να το απολαμβάνουν κοιτάζοντας το ηλιοβασίλεμα.
Η Gen Z υιοθετεί μια εργασιακή φιλοσοφία που αποκηρύσσει το ψυχρό corporate περιβάλλον, διεκδικώντας έμπρακτα την ελευθερία που της προσφέρει η τεχνολογία και την εκμεταλλεύεται για να δουλεύει πιο έξυπνα και όχι πιο σκληρά.
Οπως η 26χρονη Αυστραλή Κάρλι Κέμπτζεν, που μη θέλοντας να φάει τα νιάτα της σε μια καθηλωτική full time job, παραιτήθηκε για να δουλέψει εξ αποστάσεως ως free lancer για την ΗR πλατφόρμα Deel, κάνοντας πράξη το office for the day, αφού γυρίζει την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία με το βανάκι-γραφείο της – προς το παρόν τουλάχιστον. Δεν πρόκειται απλώς για μια τάση, αλλά για μια νέα πραγματικότητα για τους εκπροσώπους της γενιάς που έχει καταλάβει περισσότερο από κάθε άλλη ότι «η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή».
Αυτή τη φιλοσοφία μοιράζεται και η δημοσιογράφος, δημιουργός περιεχομένου και κηροποιός Φανή Μαρή, που ποτέ δεν ήθελε να έχει μία κλασική δουλειά γραφείου, καθώς είχε πολλά επαγγελματικά ενδιαφέροντα. Όταν πριν από λίγα χρόνια ξεκίνησε το freelancing, κατάλαβε ότι της ταίριαζε απόλυτα, καθώς δίνει χώρο στην δημιουργικότητα και ελευθερία του να κάνεις ένα πρόγραμμα που σου ταιριάζει. Η ίδια λέει ότι δουλεύει περισσότερο και πως ο συγκεκριμένος τρόπος εργασίας έχει τις δυσκολίες του, όπως η εύρεση πελατών, όμως δεν θα τον άλλαζε με τίποτα προκειμένου να βρισκόταν σε ένα γραφείο.
Το άρθρο αποτελεί μέρος του αφιερώματος που δημοσιεύτηκε στο Marie Claire Νοεμβρίου «Είναι αυτό το τέλος του γραφείου;»: Πώς επηρέασαν την ύπαρξη ή όχι του εργασιακού περιβάλλοντος η digital επανάσταση, ο COVID και η επέλαση της ψηφιακής νοημοσύνης; Πώς διαμορφώνει η νέα γενιά το καθεστώς εργασίας που αμφισβητεί τη σημασία τού να εργάζεσαι μαζί με άλλους σε γραφείο; Αναμνήσεις από έναν κόσμο που χάνεται, γραφειολάτρες, γραφειομάχοι και ιστορίες με χιούμορ γι’ αυτό το δεύτερο σπίτι μας, που ίσως δεν θα υπάρχει για πολύ ακόμη όπως το ξέραμε.
Από τις: Μαρίλη Ευφραιμίδη, Αναστασία Καμβύση, Σοφία Μανδηλαρά, Βιβή Μωραΐτου, Ναταλί Σαϊτάκη, Αλίνα Χατζιδάκι, Δανάη Χριστοπούλου. Creative direction: Λίνα Τσίντζηλα, Εικονογράφηση: Μαριάννα Βήτου
