Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σίδνεϊ από Έλληνες μετανάστες, σπούδασε Νομική, αλλά η δημιουργική της φύση και το ελεύθερο πνεύμα της μπόρεσαν να εκφραστούν στο χώρο της διαφήμισης. Μετά από μια πετυχημένη πολύχρονη πορεία σε πολυεθνικές διαφημιστικές εταιρείες σε Άμστερνταμ και Λονδίνο, όταν ήρθε η πρόταση να αναλάβει το ελληνικό branch της Wunderman Thompson και της Group M, ώστε να ενώσει τις κουκίδες μεταξύ επικοινωνίας, τεχνολογίας και design, η Ελένη Σαρλά δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά.
«Οι περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού ονειρευόμαστε να δουλέψουμε κάποτε στην Ελλάδα. Δεν είναι εύκολο, όμως, να έχουμε εδώ τα ίδια εργασιακά δεδομένα που έχουμε στο εξωτερικό. Όταν λοιπόν μου έγινε η πρόταση από μια πολυεθνική, είπα αμέσως ναι. Επιπλέον, έχουμε κάπου μέσα μας την ελπίδα ότι θα μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι. Να δημιουργήσουμε τις δυνατότητες για τους Έλληνες που έχουν φύγει να γυρίσουν και για εκείνους που είναι εδώ να μην φύγουν. Ξέρεις, είμαι πολύ Ελληνίδα. Εμείς τα παιδιά της πρώτης γενιάς μεταναστών έχουμε πολύ δυνατή σχέση με τις ελληνικές μας ρίζες. Η ελληνική κοινότητα της Αυστραλίας είναι και μεγάλη και δεμένη, υπερβολικά δεμένη, με τα καλά και τα κακά της».
Από την Ιωάννα Μιχελάκου
Έκανες παρελάσεις και χόρευες παραδοσιακούς χορούς, να υποθέσω;
Όλα αυτά, όλα. Έκανα ελληνικούς χορούς 11 χρόνια! Είμαι, όμως, και Αυστραλή. Είμαστε μια κουλτούρα που φτιάχτηκε από μετανάστες, είμαστε λοιπόν αρκετά ανοιχτοί στη διαφορετικότητα, στη γνώμη και την κουλτούρα του άλλου. Οι γονείς της κολλητής μου είναι Κινέζοι, οι γονείς του κολλητού μου από την Πορτογαλία. Είναι ωραίο να μεγαλώνεις σε μια τέτοια κοινωνία. Αρκετά συντηρητικό και απομονωμένο κράτος μεν, επειδή είμαστε νησί και στην άκρη της Γης, από την άλλη όμως είμαστε πολύ ανοιχτόμυαλοι και δεκτικοί. Προερχόμαστε όλοι από οικογένειες που αγωνίστηκαν πολύ. Η δυσκολία είναι κάτι γνώριμο για εμάς, όταν τη συναντάμε λοιπόν ξέρουμε να την αντιμετωπίσουμε.
Γιατί έφυγες από την Αυστραλία;
Ήθελα να ζήσω στο εξωτερικό, να ξεφύγω από τις κοινωνικές δεσμεύσεις μιας κλειστής κοινωνίας. Ωραία η Αυστραλία, αλλά όσον αφορά τη διαφήμιση ήταν πάντα πολύ τοπική η κατάσταση κι εγώ ήθελα να είμαι στο κέντρο της δημιουργικότητας. Προτίμησα μια μη αγγλόφωνη χώρα, ώστε να αναγκαστώ να προσαρμοστώ σε αυτή, να γνωρίσω μια διαφορετική κουλτούρα. Στην Ολλανδία κατάλαβα για πρώτη φορά τι σημαίνει ισότητα των φύλων και ισορροπία. Αν είσαι καλός στη δουλειά σου, ανεβαίνεις, ανεξάρτητα αν είσαι άντρας ή γυναίκα.
Στην Ελλάδα πώς είναι η κατάσταση στο θέμα ισότητας;
Έχει δουλειά ακόμα. Στη Βρετανία αναγνωρίζεται η ανάγκη για ίσες ευκαιρίες και γίνεται έντονη συζήτηση για το πώς θα προχωρήσουν. Στην Αυστραλία γίνονται συζητήσεις, αλλά τίποτε άλλο. Στην Ελλάδα νομίζω ότι ούτε καν συζήτηση δεν έχει ξεκινήσει. Έχουμε μείνει στο «best person for the job», λογική μιας δεκαετίας πίσω.
Ενώ για τι θα έπρεπε να μιλάμε;
Τουλάχιστον για ποσοστώσεις. Οι άντρες αυτή τη στιγμή έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες. Μια γυναίκα πρέπει να θυσιάσει πολλά και να δουλέψει σκληρά για να αποδείξει ότι είναι καλή. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν άντρες σε υψηλές θέσεις που είναι άσχετοι με τη δουλειά, αλλά την πήραν επειδή είναι άντρες. Αυτό που υποστηρίζω είναι ας μοιραστούμε τις θέσεις, 50-50, ώστε να δώσουμε και στις γυναίκες την ευκαιρία να είναι άσχετες. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Ας έχουμε οι γυναίκες την ίδια ευκαιρία και μετά θα καταλάβουμε ποιος είναι ικανός στη δουλειά του και ποιος όχι, ας μιλήσουμε μετά για το «best person for the job». Να ξεκινήσουμε πρώτα από το 50-50 και μετά θα βρούμε την ισορροπία.
Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή οι γυναίκες CEOs είναι ελάχιστες. Αλλά και σε άλλες υψηλές θέσεις, managers ή creative directors, για παράδειγμα, είναι πολύ λίγες ακόμα.
Πιστεύεις πως αυτό οφείλεται στη δικαιολογία των οικογενειακών υποχρεώσεων που έχει μια γυναίκα;
Διαπιστώνω πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει καλό σύστημα υποστήριξης μιας μητέρας, όσον αφορά τους παιδικούς σταθμούς, τα σχολεία ή την οικονομική δυνατότητα να έχει βοήθεια στο σπίτι. Στην εταιρεία μας θέλω να εφαρμόσουμε το flexible working, ώστε να μπορεί μια γυναίκα να μοιράσει το χρόνο της μέσα στην ημέρα όπως την εξυπηρετεί. Οι εργαζόμενες μητέρες ξέρουν πώς να κατανείμουν σωστά το χρόνο τους και να ακούν το βιορυθμό τους – και έχω δει πόσο δημιουργικές μπορούν να γίνουν. Είναι κάτι που το εφαρμόζω και στον εαυτό μου και στην εταιρεία. Δεν πιστεύω στο 9.00-17.00, αυτό είναι ξεπερασμένο δεκαετίες τώρα, αλλά στις ανάγκες και ρυθμούς κάθε ατόμου και ταυτόχρονα στην καλή συνεργασία των ομάδων.
Μακροπρόθεσμα πώς θα βοηθήσεις ώστε οι γυναίκες στην εταιρεία σας να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες;
Έχω ήδη δεσμευτεί ώστε η ηλικία και η μητρότητα να μην αποτελούν εμπόδιο για ανέλιξη στην εταιρεία μας και για περισσότερες γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις και στο διοικητικό συμβούλιο. Σε συνεργασία με τη νέα μας διευθύντρια Ανθρώπινου Δυναμικού και Κουλτούρας θα καταγράψουμε διεξοδικά την κατάσταση, θα δημοσιεύσουμε τα αποτελέσματα και θα θέσουμε σαφείς στόχους 2 και 5 ετών για να διασφαλίσουμε ίσες ευκαιρίες.
Τι καινούριο θα φέρεις στο χώρο της διαφήμισης στην Ελλάδα;
CX strategy, data transformation, e-commerce και γενικότερα τεχνολογία, όπως ο ρόλος του metaverse. Η ειδίκευση που έχει η μητρική εταιρεία στα data & analytics, τα οποία θα μπορούμε να προσφέρουμε στους πελάτες μας, θα μας βοηθήσει να πάρουμε εξυπνότερες αποφάσεις πιο γρήγορα.
Υπάρχουν καλά μυαλά εδώ;
Στην παραγωγή διαφημιστικών σποτ η Ελλάδα είναι φανταστική. Έχουμε εξαιρετικούς επαγγελματίες με ταλέντο και εμπειρία, υπάρχει η φαντασία, υπάρχει η τεχνογνωσία. Και ταυτόχρονα μια χώρα που είναι από μόνη της το τέλειο σκηνικό και έχει τον τέλειο ήλιο, το τέλειο φως. Hδη ξεκινήσαμε διεργασίες ώστε η Ελλάδα να γίνει το hub παραγωγής διαφημιστικών σποτ για τη Wunderman Thompson όλης της Ευρώπης.
Επίσης, έχουμε στήσει εδώ μια ελληνική ομάδα Artificial Inteligence (AI), η οποία συνεργάζεται με τη βρετανική ομάδα για μια πολύ γνωστή βρετανική αλυσίδα καταστημάτων. Έλληνες που ζουν εδώ αλλά δουλεύουν για τη Βρετανία, δεν χρειάζεται δηλαδή να μεταναστεύσουν. Το AI είναι το επόμενο μεγάλο βήμα, τα μυαλά στην Ελλάδα υπάρχουν, χρειάζεται να αξιοποιηθούν καλύτερα και να μείνουν στη χώρα.
Πώς ντύνεσαι στη δουλειά;
Μου αρέσει να είμαι περιποιημένη, αλλά όχι τα ταγέρ εργασίας, η «αντρική στολή». Μπορείς να ντύνεσαι όπως αισθάνεσαι. Η αξία σου φαίνεται από αυτά που λες, από αυτά που προσφέρεις, όχι από ένα σακάκι.
