Μια απόφαση που χαιρετίστηκε ως ένα βήμα πιο κοντά στην έμφυλη ισότητα λήφθηκε στο Βερολίνο, σε συνέχεια της μακροχρόνιας γερμανικής κουλτούρας (Freikoerperkultur) που επιτρέπει το γυμνισμό στο κολύμπι: Πλέον, οι γυναίκες μπορούν να κολυμπούν τόπλες στα κολυμβητήρια της πόλης. Ακριβώς όπως και οι άντρες.
Τον Δεκέμβριο του 2022 μια πισίνα απαγόρευσε την είσοδο σε γυναίκα που επιθυμούσε να κολυμπήσει τόπλες. Η Γερμανίδα, κατόπιν, υπέβαλε παράπονο στις δημοτικές αρχές, που αποφάνθηκαν ότι είχε πέσει θύμα διάκρισης.
Ένα παρόμοιο περιστατικό είχε συμβεί και το καλοκαίρι του 2021, με Γαλλίδα αυτή τη φορά: Το προσωπικό φύλαξης είχε ζητήσει από την Gabrielle Lebreton να εγκαταλείψει το θαλάσσιο πάρκο που είχε επισκεφτεί, λόγω της άρνησής της να καλύψει το στήθος τους. Η λουόμενη, που ήταν εκεί με τον 5χρονο γιο της, είχε πει στη γερμανική εφημερίδα Die Zeit: «Για μένα -κι αυτό το διδάσκω και στο γιο μου- το στήθος είναι ένα δευτερεύον σεξουαλικό χαρακτηριστικό, τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες, με τη διαφορά ότι οι άντρες έχουν την ελευθερία να αφαιρέσουν τα ρούχα τους όταν κάνει ζέστη, ενώ οι γυναίκες όχι».
«Για μένα -κι αυτό το διδάσκω και στο γιο μου- το στήθος είναι ένα δευτερεύον σεξουαλικό χαρακτηριστικό, τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες, με τη διαφορά ότι οι άντρες έχουν την ελευθερία να αφαιρέσουν τα ρούχα τους όταν κάνει ζέστη, ενώ οι γυναίκες όχι».
Σε συνέχεια, η δημοτική αρχή του Βερολίνου ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες: «Ως αποτέλεσμα ενός παραπόνου περί έμφυλων διακρίσεων, οι υποδομές του Βερολίνου για λουόμενους θα εφαρμόσουν τους ίδιους κανονισμούς και για τα δύο φύλα».
Κάποιοι, ωστόσο, εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους. Ενδεικτικά, μια γυναίκα από το Βερολίνο, που μιλάει στο CNN με το όνομα Ida, σχολίασε: «Είναι σίγουρα σημαντικό το γεγονός ότι ένα απλό παράπονο έκανε το τόπλες πραγματικότητα στο Βερολίνο, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θα εξυπηρετήσει την έμφυλη ισότητα.
»Πάντως οι γυναίκες, αν νιώθουν άνετα με το σώμα τους και, σε κάποιες περιπτώσεις, τους αδιάκριτους αγνώστους, δεν θα έχουν πλέον πρόβλημα να αποκαλύπτουν τον κορμό τους. Είναι λοιπόν σημαντικό ότι δεν θα αντιμετωπίζουν πρόστιμα ακόμα και αν γλιστρήσει το πάνω μέρος του μαγιό τους».
«Οι γυναίκες, αν νιώθουν άνετα με το σώμα τους και, σε κάποιες περιπτώσεις, τους αδιάκριτους αγνώστους, δεν θα έχουν πλέον πρόβλημα να αποκαλύπτουν τον κορμό τους. Είναι λοιπόν σημαντικό ότι δεν θα αντιμετωπίζουν πρόστιμα ακόμα και αν γλιστρήσει το πάνω μέρος του μαγιό τους».
Δεν είναι μάλιστα η πρώτη γερμανική πόλη που εφαρμόζει αυτή την απόφαση: Έχει προηγηθεί το Goettingen, στην κεντρική Γερμανία, με αφορμή το περιστατικό ενός/μιας λουόμενου/ης που αρνήθηκε να φορέσει το πάνω μέρος του μαγιό, καθώς αυτοπροσδιοριζόταν ως άντρας.
Η γερμανική κουλτούρα του Freikoerperkultur ανάγεται στο 19ο αιώνα. Δεν αντιμετωπίζει το γυμνό σώμα σαν σεξουαλικό αντικείμενο, αλλά εστιάζει στα οφέλη του γυμνισμού στην υγεία, όταν αυτός συμβαίνει κατά την άθληση και άλλες υπαίθριες δραστηριότητες. Ήδη από τη δεκαετία του 1920 η Γερμανία είχε την πρώτη της παραλία γυμνιστών, ενώ μία δεκαετία αργότερα ιδρύθηκε η Βερολινέζικη Σχολή Γυμνισμού, με στόχο να ενθαρρύνει τα φύλα να γυμνάζονται μαζί στο ύπαιθρο χωρίς τους περιορισμούς των ρούχων τους.
Ήδη από τη δεκαετία του 1920 η Γερμανία είχε την πρώτη της παραλία γυμνιστών, ενώ μία δεκαετία αργότερα ιδρύθηκε η Βερολινέζικη Σχολή Γυμνισμού, με στόχο να ενθαρρύνει τα φύλα να γυμνάζονται μαζί στο ύπαιθρο χωρίς τους περιορισμούς των ρούχων τους.
Ο γυμνισμός απαγορεύτηκε στη Γερμανία από τους Ναζί (παρόλο που μέλη των SS συνέχισαν να τον ασκούν) αλλά επέστρεψε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ειδικά στην Ανατολική Γερμανία, όπου έγινε μια μορφή απόδρασης από τις ομοιόμορφες στολές του κομμουνιστικού κράτους. Σήμερα περίπου 600.000 Γερμανοί είναι εγγεγραμμένοι σε περισσότερες από 300 ιδιωτικές και δημόσιες λέσχες γυμνιστών.
