Πόσες από εσάς σταματάτε να εργάζεστε γύρω στις 5 ή 6 το απόγευμα για να δείτε φίλες, να διαβάσετε τα παιδιά σας, να μαγειρέψετε ή να κάνετε λίγη γυμναστική, για να επιστρέψετε λίγες ώρες αργότερα και να ασχοληθείτε με εκκρεμότητες της δουλειάς;
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα από τη Microsoft, από την αρχή της πανδημίας δημιουργήθηκε μία ακόμη δέσμη «ωρών αιχμής» στην εργασιακή ημέρα. Οι δύο προηγούμενες είναι πιο εμφανείς και κατανοητές: Οι ώρες που ξεκινάμε δουλειά, δηλαδή πριν τις 11 το πρωί, και οι ώρες μετά το φαγητό είναι οι πιο παραγωγικές. Το νέο ωράριο, όμως, που συγκαταλέγεται στις πιο σημαντικές εργάσιμες ώρες, είναι μεταξύ 9 και 10 το βράδυ. Εκείνες τις ώρες οι εργαζόμενοι συγκεντρώνονται καλύτερα στις υποχρεώσεις τους, καθώς η προσοχή τους δεν αποσπάται από τηλέφωνα, email, meetings, ειδοποιήσεις, υποχρεώσεις που «σκάνε» τελευταία στιγμή ή συναδέλφους που έχουν όρεξη για κουβέντα. Και χάρη στην απομακρυσμένη εργασία είναι περισσότερο κοινωνικά αποδεκτό για τους εργαζόμενους να κάνουν περισσότερα διαλείμματα ή να πιάνουν δουλειά μετά τις 10 το πρωί, αφού πρόκειται να εργαστούν περισσότερο το απόγευμα.
Αλλά, ακόμα και αν πρόκειται για μια απλή απάντηση σε ένα μήνυμα ή μικροδιορθώσεις σε ένα κείμενο, πρόκειται ακόμη για δουλειά – και δεν φαίνεται να υπάρχει τρόπος για να «αποσυνδεθείς» σωστά και ολοκληρωτικά. Ξυπνάτε, δουλεύετε και κοιμάστε: ένας τοξικός κύκλος που οδηγεί χωρίς καμία αμφιβολία στην υπερκόπωση ή το burn out.
«Πρόκειται για ελαστικό ωράριο ή εργασίες που παρεμβαίνουν στον προσωπικό χρόνο του εργαζόμενου;», αναρωτιέται η Shamsi Iqbal, υπεύθυνη ερευνών στο τμήμα παραγωγών και έρευνας στη Microsoft. Αυτή η τρίτη «ώρα αιχμής» δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να γιορτάζουμε ή να επικροτούμε, επειδή στην ουσία πιστοποιεί τις υπερωρίες και την υπερ-εργασία (και όχι, δεν προάγει την ελαστικότητα στο ωράριο).
Και ας είμαστε ειλικρινείς: ακόμη ένας λόγος για τις υπερωρίες των εργαζομένων το απόγευμα; Τα meetings που θα μπορούσαν να είναι απλώς μηνύματα και emails. «Οι άνθρωποι κάνουν 250% παραπάνω meetings κάθε ημέρα από όσα έκαναν πριν την πανδημία», τόνισε η Mary Czerwinski, manager του τμήματος Ανθρώπινου Δυναμικού της Microsoft σε δηλώσεις της στο The Atlantic. «Αυτό σημαίνει ότι όλα τα άλλα – όπως τα emails ή οι αναφορές- πηγαίνουν πίσω. Είναι σαν να νιώθεις πως αναβάλλεις εργασίες για αργότερα και αυτό δεν είναι καθόλου παραγωγικό».
Πώς θα έμοιαζε στα αλήθεια η ιδανική «ασύγχρονη εργασιακή ημέρα»; Θα ήταν εκείνη που θα μείωνε στο ελάχιστο τις αχρείαστες συναντήσεις και θα επέτρεπε στους εργαζόμενους να επιλέξουν το πότε και το πώς θέλουν να εργαστούν. Και σίγουρα αυτό δεν σημαίνει το να παραμένει ενεργός ο εργαζόμενος μετά τις 9 μέχρι ή 10 το βράδυ (αν αυτό δεν περιλαμβάνεται στη συμφωνία με την εργοδοσία του).
