Η Nigara Shaheen ανακάλυψε τη μαγεία του αθλητισμού στα 11 χρόνια της, όταν η οικογένειά της είχε ήδη μετακομίσει στο Πακιστάν, έχοντας εγκαταλείψει το εμπόλεμο Αφγανιστάν, προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.

Η μητέρα της τζουντόκα που σήμερα βρίσκεται στο Παρίσι με την Ολυμπιακή Ομάδα Προσφύγων, την κρατούσε μωρό στην αγκαλιά της επί δύο μερόνυχτα, καθώς εγκατέλειπαν τη χώρα τους το 1993. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Πακιστάν και όταν η Nigara ήταν 11 ετών συνειδητοποίησε πως ήθελε να μάθει να αμύνεται έναντι όσων της έκαναν bullying στο σχολείο, καθώς και απέναντι σε άνδρες που ήταν επιθετικοί μαζί της σε δημόσιους χώρους.

Έτσι, κατέληξε να κάνει το πρώτο μάθημά της στο καράτε, στο μπαλκόνι της θείας της. Η μητέρα της ήταν ξεκάθαρη ως προς το τι μπορούσε να της προσφέρει, ωστόσο το κορίτσι είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί όσο ήθελε το χώρο για να προπονείται, χάρη και στην καλή διάθεση του γυμναστή, που μπορούσε να την επισκεπτεί σε σπίτι, αφού το σχολείο της δεν προσέφερε μαθήματα πολεμικών τεχνών.

Λίγο αργότερα η Nigara άρχισε να παίρνει μέρος σε τοπικά τουρνουά καράτε και μετά από παρακίνηση του προπονητή της, αποφάσισε να μάθει τζούντο. Στην αρχή, βέβαια, δεν ήξερε τίποτα για το άθλημα: «Τι είναι τζούντο; Και πώς θα ξέρω τι να κάνω; Μου είπε ‘απλά άρπαξε την αντίπαλό σου και ρίξ’ την κάτω‘». Μιλώντας στο ΒΒC από το Παρίσι, η Nigara είπε πως, αμέσως μετά τις οδηγίες του προπονητή της, κατάφερε να ρίξει την αντίπαλό της και κατάλαβε πως είχε έφεση στο σπορ. Η φιλοσοφία του αθλήματος την κέρδισε αμέσως: «[Ο πρώτος μου προπονητής] ειχε πει ότι δεν θα μάθεις να σηκώνεσαι αν δεν πέσεις. Και ως παιδί αυτό μου έδινε κίνητρο».

Χάρη στο τζούντο απέκτησε αυτοπεποίθηση και κάποια στιγμή άρχισε να προπονείται με την εθνική ομάδα του Πακιστάν. Ωστόσο, ήταν αδύνατο να εμφανιστεί μαζί τους επίσημα, καθώς δεν είχε πάρει την υπηκοότητητα της χώρας.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Ipê Judo & BJJ (@ipedojo)


Το 2014 επέστρεψε στο Αφγανιστάν και ξεκίνησε να σπουδάζει πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Καμπούλ, συμμετέχοντας και στις προπονήσεις της εθνικής ομάδας, χωρίς να αντιμετωπίζει θέμα αποδοχής από τους άνδρες συναθλητές της.

«Μέσα στο γήπεδο μου συμπεριφερόντουσαν σαν να ήμουν αδελφή τους», είχε γράψει στο Toronto Life. Ωστόσο, στο Αφγανιστάν ήταν δύσκολο να μην τραβάει διαρκώς τα βλέμματα κι έτσι η νεαρή κοπέλα άρχισε να υφίσταται cyber bullying, το οποίο δεν άρχισε να μετατραπεί σε φυσική κακοποίηση.

«Υπήρξαν τόσες φορές που μας κυνήγησαν αυτοκίνητα. Μια φορά κάποιος έριξε ένα κουτάκι αναψυκτικού προς την κατεύθυνση της μητέρας μου, όταν με άφηνε με το αυτοκίνητο στην προπόνηση». Τελικά η Νigara έφυγε από τη χώρα το 2018 κι έγινε πρόσφυγας για δεύτερη φορά στη ζωή της.

Στη συνέχεια μετακόμισε στη Ρωσία, όπου όμως δεν μπόρεσε να βρει κάποια άλλη τζουντόκα για να προπονηθεί και, ένα χρόνο μετά, αφού γυμναζόταν μόνη της, διανύοντας «τη χειρότερη περίοδο της καριέρας της» την πλησίασε κάποιος από τη Διεθνή Ομοσπονδία Τζούντο, μιλώντας της για την Ολυμπιακή Ομάδα Προσφύγων. Καθώς δεν μπορούσε να επιστρέψει στο Αφγανιστάν, όπου η κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου, αποφάσισε να μετακομίσει πάλι στο Πακιστάν. Εκεί βίωσε έντονη κριτική επειδή κυκλοφορούσε με ακάλυπτο το κεφάλι στη διάρκεια των αγώνων όπου συμμετείχε κι έτσι παρέμενε στο σπίτι, για την ασφάλειά της. Είχε έρθει η ώρα να αναζητήσει μια νέα πατρίδα και με τη βοήθεια των υπηρεσιών του ΟΗΕ κατάφερε να μετακομίσει στον Καναδά. Προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, αλλά δεν συμμετείχε στη διοργάνωση εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Nigara Shaheen (@nig_judoka)

Πλέον, είναι ένα από τα 37 μέλη της Ολυμπιακής Ομάδας Προσφύγων που διαγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και παρότι έχασε από την Μεξικανή Prisca Awiti Alcaraz στον πρώτο της αγώνα, είναι ευγνώμων που μπορεί να συμμετέχει στο θεσμό: «Με κάθε ήττα μαθαίνω και κάτι νέο».

Η Nigara θα διαγωνιστεί και αυτό το Σάββατο και στο μεταξύ θα παίρνει θάρρος από τους γονείς της, που βρίσκονται στο Πακιστάν και πανηγυρίζουν για την πορεία του παιδιού τους. Στα σχέδιά της είναι να μπορέσει μια μέρα να βοηθήσει τους πρόσφυγες και κάτι μας λέει πως κι αυτό θα το καταφέρει.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Δημόσιο προφίλ Instagram.com/ nig_judoka

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below