Όλοι γνωρίζουμε τη Marie Curie, πόσοι όμως ξέρουμε για τη συνεισφορά στην ανθρωπότητα της κόρης της, η οποία ακολούθησε τα χνάρια των γονιών της στην επιστημονική έρευνα; Η Irène Joliot-Curie ανακάλυψε μαζί με το σύζυγό της, Frédéric Joliot-Curie, την τεχνητή ραδιενέργεια, καθιστώντας την ευρέως προσβάσιμη για έρευνες που οδήγησαν σε σημαντικές ιατρικές θεραπείες. Για αυτή την επιτυχία το ζευγάρι μοιράστηκε το 1935 το Νόμπελ Χημείας, χαρίζοντας έτσι στους Curie τα περισσότερα βραβεία Νόμπελ στην ιστορία στην ίδια οικογένεια.
Η Irène Joliot-Curie γεννήθηκε το 1897 στο Παρίσι. Ήταν η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας, στην οποία η μητέρα της ήταν αποφασισμένη να προσφέρει κορυφαία εκπαίδευση. Δυσαρεστημένη η Marie Curie με τις διαθέσιμες επιλογές, δημιούργησε το ίδρυμα «The Cooperative», στο οποίο δίδαξαν οι πιο διακεκριμένοι εκπαιδευτικοί της Γαλλίας. Έτσι, η Irène Joliot-Curie, παρόλο που έδειξε από νωρίς κλίση στα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες, εντρύφησε επίσης στις ανθρωπιστικές επιστήμες, τις γλώσσες και τις τέχνες.
Συνέχισε με σπουδές Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, οι οποίες ωστόσο διακόπηκαν από το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στη διάρκεια του οποίου η Irène Joliot-Curie παρακολούθησε μαθήματα νοσηλευτικής. Βρέθηκε να εργάζεται σε μια δομή στο Βέλγιο, όπου δίδασκε τους γιατρούς στη χρήση της ακτινογραφίας για τον εντοπισμό θραυσμάτων σε τραυματισμένους στρατιώτες. Μετά τον πόλεμο πήρε πτυχίο στα Μαθηματικά και τη Φυσική και στη συνέχεια εργάστηκε ως βοηθός της μητέρας της στο Ινστιτούτο Ραδίου, που είχαν ιδρύσει οι γονείς της. Το 1925 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή της.
Προς το τέλος των σπουδών της γνώρισε τον νεαρό χημικό μηχανικό Frédéric Joliot, με τον οποίο παντρεύτηκαν το 1926. Πήραν την επαναστατική, για τα δεδομένα της εποχής, απόφαση να πάρουν ο ένας το επώνυμο του άλλου. Άρχισαν να συνεργάζονται στην έρευνα του πυρήνα του ατόμου, χρησιμοποιώντας τα αποθέματα πολωνίου της Marie Curie και κάνοντας σημαντικές ανακαλύψεις.
Προς το τέλος των σπουδών της, γνώρισε τον νεαρό χημικό μηχανικό Frédéric Joliot, με τον οποίο παντρεύτηκαν το 1926. Πήραν την επαναστατική, για τα δεδομένα της εποχής, απόφαση να πάρουν ο ένας το επώνυμο του άλλου.
Όμως η σημαντικότερη ανακάλυψή τους ήταν η τεχνητή ραδιενέργεια, καθώς η ραδιενέργεια στη φυσική μορφή της ήταν εξαιρετικά σπάνια. Χάρη σε αυτό το ζευγάρι, η παραγωγή ραδιενέργειας έγινε οικονομική, γρήγορη και αρκετά μαζική ώστε να καλύψει τις ανάγκες της επιστημονικής έρευνας. Αν δεν ήταν οι Joliot-Curie μπορεί να μην είχαμε, μεταξύ άλλων, πολλές από τις σύγχρονες αντικαρκινικές θεραπείες που σώζουν ζωές.
Όπως όμως συνέβη με τη Marie Curie, έτσι και η κόρη της, Irene, επιβαρύνθηκε από τη μακροχρόνια έκθεσή της στη ραδιενέργεια και διαγνώστηκε με λευχαιμία. Και παρόλο που η συνεισφορά της έχει καταφέρει σήμερα σημαντικά πλήγματα κατά του καρκίνου, είναι σχεδόν ειρωνικό το γεγονός ότι στην εποχή της δεν υπήρχαν ακόμα διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές για να ανακόψουν την εξέλιξη της ασθένειας, με αποτέλεσμα να πεθάνει τον Μάρτιο του 1956, στα 59 χρόνια της.
Η Irène Joliot-Curie μπορεί να μην είναι τόσο γνωστή όσο η μητέρα της, αλλά η συνεισφορά της υπήρξε, στην πραγματικότητα, διπλή: και στην επιστήμη και στα δικαιώματα των γυναικών, για τα οποία αγωνίστηκε με πάθος, κάνοντας επανειλημμένως αιτήσεις στην Ακαδημία Επιστημών να τη δεχτεί, παρόλο που μέχρι τότε οι κανονισμοί της δεν προέβλεπαν μέλη γένους θηλυκού.
