Τα social media είναι τζόγος. Μπορεί μια ανάρτησή μας που θεωρούμε δυνατή να συγκεντρώσει 2-3 likes, κι αυτά από τη μητέρα, την αδερφή και το σύντροφό μας, ενώ μια άλλη, από το πουθενά, να μας μετατρέψει σε influencers, έστω και για μία ημέρα.
Το δεύτερο συνέβη σε μια Αμερικανίδα αρθρογράφο, τη Marianne Eloise, που μοιράστηκε με την κοινότητα του Twitter μια φράση που έχει κάνει ψωμοτύρι στα επαγγελματικά emails της: «Κανένα πρόβλημα αν δεν… [προλάβεις να έρθεις/καταφέρεις να το κάνεις εσύ/επιστρέψεις εγκαίρως στο γραφείο για να προλάβεις αυτή τη σούπερ επείγουσα προθεσμία]».Φαίνεται λοιπόν πως άγγιξε μια ευαίσθητη χορδή πολλών followers, γιατί ο απολογισμός των «Μου αρέσει!» ξεπέρασε τις 32,5 χιλιάδες. Καθόλου άσχημα, αν δηλαδή δεν είσαι η Kim Kardashian ή η Jennifer Aniston.
Γιατί όμως ταυτίστηκαν τόσο πολλοί χρήστες με την ανάρτησή της, και ιδιαίτερα γυναίκες; Επειδή μάλλον οι περισσότερες από εμάς χρησιμοποιούμε τέτοιες φράσεις στην καθημερινή διαδικτυακή επικοινωνία μας, τουλάχιστον στα επαγγελματικά emails, όπου προσπαθούμε να αποφύγουμε να γίνουμε πιεστικές ή αγενείς: «Ίσως να κάνω λάθος, αλλά…», «Με συγχωρείς αν σε κουράζω…», «Το ξέρω ότι είσαι ιδιαίτερα απασχολημένη…».
Όπως σχολιάζει η Eloise: «Ως freelancer, η δουλειά μου σημαίνει ότι πρέπει διαρκώς να ζητάω πράγματα: εργασίες, ραντεβού για συνεντεύξεις, χρήματα που μου οφείλουν. Το αποτέλεσμα είναι από τα πολλά mail που στέλνω καθημερινά, τουλάχιστον στο ένα να απολογούμαι, με κάποιον τρόπο».
«Ως freelancer, η δουλειά μου σημαίνει ότι πρέπει διαρκώς να ζητάω πράγματα: εργασίες, ραντεβού για συνεντεύξεις, χρήματα που μου οφείλουν. Το αποτέλεσμα είναι από τα πολλά mail που στέλνω καθημερινά, τουλάχιστον στο ένα να απολογούμαι, με κάποιον τρόπο»
Θεωρεί μάλιστα ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός πως κυρίως γυναίκες έδειξαν να ταυτίζονται με το Tweet της: «Το χάσμα αυτοπεποίθησης μεταξύ των δύο φύλων είναι αληθινό», καταλήγει η Eloise στο σχετικό άρθρο της στο Refinery29.com, προσθέτοντας τα εξής: «Όταν ο σύντροφός μου ζητάει δουλειά ή περισσότερα χρήματα, δεν απολογείται. Πουλάει τον εαυτό του χωρίς σημεία στίξης ή συγγνώμη ή φράσεις του τύπου “ίσως ακούγομαι υπερβολικός αλλά…”.
»Βλέποντας λοιπόν το κινητό μου να παίρνει φωτιά από ειδοποιήσεις μετά την ανάρτησή μου στο Twitter, κατάλαβα ότι δεν είμαι μόνο εγώ: οι περισσότερες γυναίκες υποφέρουμε από έλλειμμα εμπιστοσύνης στην αξία μας και στις ιδέες μας, ειδικά στον επαγγελματικό χώρο».
Με την αρθρογράφο συμφωνεί και η Mikaela Jackson, δημιουργός της εταιρείας She Almighty, που προσφέρει επαγγελματική καθοδήγηση σε γυναίκες. Όπως σχολιάζει στο ίδιο άρθρο: «Πάρα πολλές γυναίκες που γνωρίζω και με τις οποίες συνεργάζομαι δεν έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση, τις βασανίζουν οι προσωπικές αμφιβολίες, νιώθουν ότι εξαπατούν τον άλλο ή ότι δεν κάνουν αρκετά καλά τη δουλειά τους, υποτιμούν τις δυνάμεις τους, εστιάζουν στις αδυναμίες τους και δεν απολαμβάνουν αρκετά τις επιτυχίες τους». Φράσεις όπως «κανένα πρόβλημα αν δεν…», σχολιάζει η ίδια, «μου λέει ότι κάποιος έχει ανασφάλεια. Είναι ένας μηχανισμός προστασίας απέναντι στην απόρριψη, που χρησιμοποιούν όσοι προσπαθούν διαρκώς να ευχαριστήσουν τους άλλους».
«Πάρα πολλές γυναίκες που γνωρίζω και με τις οποίες συνεργάζομαι δεν έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση, τις βασανίζουν οι προσωπικές αμφιβολίες, νιώθουν ότι εξαπατούν τον άλλο»
Όμως τέτοιες φράσεις υπονομεύουν και τους στόχους μας, καθώς λειτουργούν σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία: Η Jackson εξηγεί ότι ακόμα και αν ο διαδικτυακός συνομιλητής μας δεν είχε σκοπό αρχικά να απορρίψει την πρόταση που ακολουθεί μετά το «Κανένα πρόβλημα αν δεν…», ξεκινώντας έτσι τη φράση μας τον προδιαθέτουμε να το κάνει. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι για να διεκδικήσουμε ό,τι θεωρούμε ότι δικαιούμαστε πρέπει να γίνουμε απότομες και αγενείς. Αρκεί να αλλάξουμε την άρνηση σε κατάφαση για να αλλάξουμε και το αποτέλεσμα. Να αντικαταστήσουμε, π.χ., το «Κανένα πρόβλημα αν δεν καταφέρεις να μου φέρεις τα χρήματα», με τη φράση: «Σε παρακαλώ, μην ξεχάσεις να έχεις τα χρήματα μαζί σου».
