Tα τελευταία χρόνια βλέπουμε αρκετές σημαντικές ενέργειες στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας #IamRemarkable, μιας ιδέας που γεννήθηκε μέσα στην ίδια τη Google, με στόχο την ενδυνάμωση του δικού της προσωπικού και την ενθάρρυνση των γυναικών να κατακτήσουν περισσότερες ηγετικές θέσεις. Τα αποτελέσματα ήταν τόσο εντυπωσιακά ώστε η εταιρεία αποφάσισε να μοιραστεί αυτήν τη δυναμική και, όπως αποδεικνύεται, αποτελεσματική πρωτοβουλία με το ευρύτερο κοινό. Θυμόμαστε την περσινή πρωτοποριακή διαδικτυακή εμπειρία και αναμένουμε στις 13 Δεκεμβρίου την #IamRemarkable day για «να μάθουμε από παραδείγματα που έχουν ήδη δοκιμαστεί και έχουν πετύχει, αλλά και να μοιραστούμε βέλτιστες πρακτικές από το εξωτερικό», όπως περιγράφει η Σπυριδούλα Δρακοπούλου στο Marie Claire, η οποία συμμετείχε και στο Power Trip και στο πάνελ της συζήτησης «Φτιάχνοντας ομάδες με γνώμονα τη συμπερίληψη και το σεβασμό στη διαφορετικότητα».
Ποιο ήταν το έναυσμα ώστε να ξεκινήσει εσωτερικά στην Google το #IamRemarkable και πώς εξελίχθηκε;
Η ιδέα για το #IamRemarkable ξεκίνησε το 2015, όταν η Αnna Wainer, που δουλεύει στο γραφείο του Λονδίνου, βρέθηκε σε ένα workshop που απευθυνόταν σε γυναίκες. Παρατήρησε, λοιπόν, ότι οι υπόλοιπες γυναίκες, αλλά και η ίδια δυσκολεύτηκε να μιλήσει για τα κατορθώματά της και αναρωτήθηκε γιατί συμβαίνει αυτό. Και αυτό ήταν ένα κομβικό ερώτημα που ακόμα παραμένει: γιατί οι γυναίκες δυσκολεύονται να μιλήσουν ανοιχτά για τα κατορθώματά τους;
Άνοιξαν, λοιπόν, τους υπολογιστές τους, Googlαραν και ανακάλυψαν ότι υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία που επιβεβαιώνει αυτό που ήδη γνώριζαν, ότι δηλαδή οι γυναίκες και οι υποεκπροσωπούμενες ομάδες δυσκολεύονται να αυτοπροβληθούν και ότι από πολύ μικρή ηλικία δεν εκφράζουν ανοιχτά τις προσπάθειες και τα κατορθώματά τους. Έτσι δημιουργήθηκε αυτό το σεμινάριο διάρκειας 90 λεπτών. Όπως καταλαβαίνετε, η ανάγκη αυτή δεν περιορίστηκε μόνο μέσα στην Google. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, άρχισαν να μας ζητάνε να μοιραστούμε το σεμινάριο μαζί τους οι εταιρείες που συνεργαζόμαστε, πανεπιστήμια, σχολεία και άλλοι οργανισμοί. Σήμερα,η πρωτοβουλία μας αυτή υλοποιείται σε πάνω από 170 χώρες. Στην Ελλάδα έχουμε πραγματοποιήσει, μέχρι στιγμής, 242 τέτοια σεμινάρια και έχουμε εκπαιδεύσει σχεδόν 7.000 ανθρώπους. Αυτό όμως για το οποίο είμαι πολύ περήφανη είναι ότι έχουμε πλέον 39 εκπαιδευμένους συντονιστές για αυτά τα σεμινάρια, 27 από τους οποίους δεν εργάζονται στην Google.
Ποιος είναι ο στόχος του;
Στόχος μας είναι να μιλήσουμε ανοιχτά για τα επιτεύγματά μας – τόσο εντός του εργασιακού μας χώρου, όσο και στην προσωπική μας ζωή -, να βρούμε τη φωνή μας να μιλήσουμε για όσα έχουμε πετύχει και να διεκδικούμε αυτά που μας αναλογούν. Πόσες φορές, άλλωστε, με τον φόβο μήπως οι άλλοι θεωρήσουν ότι καυχιόμαστε δεν μιλάμε για τις επιτυχίες μας; Ή πόσες φορές έχουμε κάνει πίσω επειδή ακούμε αυτή τη φωνή μέσα μας που λέει ότι δεν πρέπει να πούμε κάτι; Τα κατορθώματά μας δεν έχουν φωνή, εμείς είμαστε η φωνή τους. Ταυτόχρονα, μέσα από αυτό το πρόγραμμα, αποκτάμε και ένα καινούργιο φίλτρο για το πώς επεξεργαζόμαστε ό,τι γίνεται γύρω μας, αλλά και τι περισσότερο μπορούμε από τη μεριά μας να προσφέρουμε.
Στόχος μας είναι να μιλήσουμε ανοιχτά για τα επιτεύγματά μας – τόσο εντός του εργασιακού μας χώρου, όσο και στην προσωπική μας ζωή -, να βρούμε τη φωνή μας να μιλήσουμε για όσα έχουμε πετύχει και να διεκδικούμε αυτά που μας αναλογούν.
Γιατί λοιπόν πιστεύεις πως -οι γυναίκες κυρίως- δυσκολευόμαστε να μοιραζόμαστε τα επιτεύγματά μας;
Μέσα στη βιβλιογραφία που βρήκε η Anna, εντόπισε δύο όρους που νομίζω ότι είναι κομβικής σημασίας: τους κανόνες σεμνότητας και το σύνδρομο του απατεώνα. Ο κανόνας σεμνότητας (modesty norm στα αγγλικά) λέει ότι η κοινωνία περιμένει από τις γυναίκες να μιλάνε πιο πολύ για τα επιτεύγματα των άλλων παρά για τα δικά τους, διαφορετικά θεωρούνται λιγότερο κοινωνικά αποδεκτές και ίσως και λιγότερο ικανές σε ένα περιβάλλον εργασίας. Το σύνδρομο του απατεώνα, που βιώνει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού – ανεξαρτητου φύλου – κάποια στιγμή στη ζωή του, λέει ότι η επιτυχία μας πηγάζει από το γεγονός ότι ξεγελάσαμε κάποιους ανθρώπους για τις ικανότητές μας και φοβόμαστε μήπως μας καταλάβουν. Όλα αυτά μας το κάνουν πολύ πιο άβολο να μιλήσουμε για τις επιτυχίες μας. Φοβόμαστε περισσότερο ότι θα θεωρηθεί ότι καυχιόμαστε. Είναι πιο πιθανό λοιπόν να κρυφτούμε πίσω από το “έκανα απλά τη δουλειά μου” και να αποδώσουμε μεγαλύτερο μερίδιο επιτυχίας στην ομάδα συνολικά παρά σε εμάς τις ίδιες.
Έχετε τρέξει τα σεμινάρια αυτά σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει κάποια εμπειρία ή κάποιο learning που έχεις κρατήσει και θες να μοιραστείς μαζί μας;
Αυτό που κάθε φορά με εντυπωσιάζει είναι το πόσο ένα τόσο απλό μήνυμα είναι τόσο ισχυρό σήμερα, είτε πρόκειται για καταξιωμένους επαγγελματικά ανθρώπους είτε για φοιτητές και ανθρώπους που τώρα ξεκινάνε την καριέρα τους. Όλοι δυσκολευόμαστε να βρούμε την ισορροπία και όλοι ταλαιπωρούμαστε από περιοριστικές πεποιθήσεις που μας κρατάνε πίσω ως ανθρώπους και ως κοινωνία. Συμπεριφορές που απορρέουν από κοινωνικά στερεότυπα και προκαταλήψεις μπορεί να βιώσουμε όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας. Θυμάμαι όταν κάποιος είχε μοιραστεί μαζί μου τη δυσκολία του να αισθανθεί μέρος της ομάδας στον εργασιακό του χώρο, επειδή προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια και δεν είχε τη δυνατότητα να σπουδάσει, ενώ οι συνάδελφοί του ήταν από παγκοσμίου φήμης πανεπιστήμια.
Όλοι δυσκολευόμαστε να βρούμε την ισορροπία και όλοι ταλαιπωρούμαστε από περιοριστικές πεποιθήσεις που μας κρατάνε πίσω ως ανθρώπους και ως κοινωνία.
Έχεις πει ότι πρέπει όλοι να συνεισφέρουμε για μια πιο συμπεριληπτική κοινωνία. Πώς το προσεγγίζεις εσύ και τι θα πρότεινες να κάνουμε;
Ισχύει ότι τα πιο απλά είναι αρκετές φορές και τα πιο δύσκολα. Είναι δύσκολο να απομονώσουμε όλα αυτά τα στερεότυπα, τα οποία καθημερινά ενισχύουμε όλοι μας – ασυνείδητα ή συνειδητά. Για παράδειγμα, πολλές φορές μπορεί να ρωτήσουμε για τη δασκάλα αν είναι όμορφη, ενώ για τον δάσκαλο αν είναι καλός. Το κάνουμε άθελά μας. Αυτό πρέπει να αλλάξουμε, πρέπει όλοι να δούμε με κριτική ματιά τι σκεφτόμαστε και πώς πράττουμε, να προσπαθήσουμε να αποβάλουμε ό,τι δεν βοηθάει εμάς και τα παιδιά μας και να απαλλαγούμε από αυτά που μόνο βάρος μπορεί να γίνουν.
Ασχολείσαι όμως και με την ανάπτυξη του νεοφυούς οικοσυστήματος στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Βουλγαρία. Πού βρίσκεται και σε τι υπολείπεται το εγχώριο οικοσύστημα νεοφυών επιχειρήσεων σε σχέση με αντίστοιχα άλλων χωρών; Συνδέονται αυτοί οι δύο ρόλοι που έχεις μεταξύ τους;
Οι νεοφυείς επιχειρήσεις είναι και πρέπει να γίνουν ακόμα περισσότερο μια κινητήριος δύναμη για την οικονομία μας. Έχω γνωρίσει τόσους πολλούς ταλαντούχους και αποφασισμένους νέους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν πετύχει πολλά για την επιχείρησή τους και για τη χώρα μας. Δυστυχώς, όμως, οι Ελληνίδες founders είναι πολύ λίγες. Από τα στοιχεία του Elevate Greece φαίνεται ότι μόνο το 20% των ιδρυτικών ομάδων των ελληνικών νεοφυών επιχειρήσεων αποτελείται από γυναίκες. Στην Google, υποστηρίζουμε σημαντικά τη γυναικεία επιχειρηματικότητα, με προγράμματα που παρέχουμε μέσα από το Google for Startups και πρέπει όσο μπορούμε να βοηθήσουμε να αλλάξουμε αυτή την εικόνα.
Στις 13 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η #IamRemarkable day. Πόσο σημαντικό είναι να διοργανώνονται εκδηλώσεις σχετικές με την πρωτοβουλία και τι στοχεύετε να αποκομίσουμε από τη συγκεκριμένη;
Θέλουμε να συνεχίσουμε αυτή την ανοιχτή συζήτηση, να απευθυνθούμε σε ακόμη περισσότερες ελληνικές εταιρείες, να μάθουμε από παραδείγματα που έχουν ήδη δοκιμαστεί και έχουν πετύχει, αλλά και να μοιραστούμε βέλτιστες πρακτικές από το εξωτερικό. Γι’ αυτό, άλλωστε, θα μιλήσουμε για το inclusive design, γιατί δηλαδή πρέπει οι εταιρείες να αναπτύξουν προϊόντα και υπηρεσίες που είναι για όλους, αλλα και για το πώς μπορούν οι εταιρείες να δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε οι εργαζόμενοι να φέρνουν και να διατηρούν τον πραγματικό τους εαυτό στη δουλειά τους.
