Το σήμα της Nike είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά logo ρούχων, παπουτσιών και αξεσουάρ στον κόσμο. Σχεδιάστηκε το 1971 από μία νεαρή γυναίκα που σπούδαζε γραφιστική και το σχήμα του παραπέμπει στα φτερά της αρχαίας θεάς Νίκης. Μισό αιώνα μετά, η ιστορία της Carolyn Davidson παραμένει σχετικά άγνωστη, παρότι το δημιουργικό της όραμα επηρέασε καθοριστικά την καθημερινή μόδα.
Η Carolyn Davidson ήταν 28 ετών όταν σπούδαζε στο Portland State University και άρχισε να συνεργάζεται με τον επιχειρηματία Phil Knight, ο οποίος δίδασκε λογιστικά στο κολέγιο και είχε ξεκινήσει τη δική του εταιρεία αθλητικών παπουτσιών. Η Davidson ήθελε να γίνει δημοσιογράφος, ωστόσο συνειδητοποίησε πόσο της άρεσε ο σχεδιασμός, όταν γράφτηκε σε ένα μάθημα επιλογής με αντικείμενο τη γραφιστική «για να γεμίσει το πρόγραμμά της». Τελικά και γέμισε το πρόγραμμά της και άλλαξε τη ζωή της, μιας και άρχισε να ασχολείται αποκλειστικά με το design εντός και εκτός πανεπιστημίου.
Όταν ο Knight την άκουσε να λέει ότι δεν της έφταναν τα χρήματα για να αγοράσει σύνεργα ζωγραφικής τής πρότεινε να δουλέψει για εκείνον στον ελεύθερό της χρόνο, δημιουργώντας γραφιστικά διαφόρων τύπων για τις συναντήσεις του επιχειρηματία με Γιαπωνέζους κατασκευαστές υποδημάτων.
Η Davidson ήταν πολύ καλή στη δουλειά της και έτσι ο Knight της ανέθεσε σταδιακά και το σχεδιασμό διαφημιστικών καταχωρήσεων, αφισών και φυλλαδίων για την εταιρεία του, που τότε ακόμα ονομαζόταν Blue Ribbon Sports.
Κάποια στιγμή, η Davidson ανέλαβε να σχεδιάσει ένα logo που θα έμπαινε πάνω σε παπούτσια: Ο Knight είχε στα χέρια του το πρώτο μοντέλο που θα κυκλοφορούσε η εταιρεία του και έδωσε οδηγίες στην Davidson να σχεδιάσει ένα σήμα που «θα θύμιζε κίνηση».
Η Davidson σχεδίασε πρώτα ένα αθλητικό παπούτσι και στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει πάνω στις διάφορες γραφιστικές ιδέες της, τοποθετώντας κάθε εκδοχή σήματος πάνω στο χαρτί με το παπούτσι, ώστε να βλέπει πώς ταιριάζει.
Συνολικά δημιούργησε πέντε προτάσεις, μία από τις οποίες ήταν το διάσημο σήμερα logo «Swoosh» – μία λέξη που παραπέμπει στη γρήγορη κίνηση του σώματος. Δίπλα στο λιτό, αλλά πολύ δυναμικό σήμα μπήκε και η νέα εμπορική ονομασία της εταιρείας, Nike.
View this post on Instagram
Όταν αντίκρισε την τελική πρόταση της Davidson, ο Knight είχε ανάμεικτα συναισθήματα:
«Δεν τρελαίνομαι, αλλά θα το συνηθίσω», είπε χαρακτηριστικά.
Δεν γνωρίζουμε τι ήταν αυτό που δεν τον ενθουσίαζε στο σήμα, πάντως αποφάσισε πως θα προχωρούσε με αυτό και πλήρωσε την Davidson για τις υπηρεσίες της το ποσό των τριανταπέντε δολαρίων, το οποίο σε σημερινή αξία αντιστοιχεί περίπου γύρω στα διακόσια πενήντα δολάρια.
Το ποσό φαίνεται εξωφρενικά μικρό, ωστόσο η Davidson είχε δηλώσει πως συνολικά είχε χρεώσει τον Knight για δεκαεπτάμισι ώρες εργασίας, έναντι δύο δολαρίων ανά ώρα, όπως ήταν η αρχική συμφωνία τους.
Το logo μπήκε στα παπούτσια της Nike, στη συνέχεια τοποθετήθηκε και στα ρούχα και σταδιακά η εταιρεία άρχισε να ανταγωνίζεται άμεσα μεγάλους παίκτες στο χώρο των αθλητικών ειδών, όπως η Adidas.
Η Davidson πήρε στο μεταξύ το πτυχίο της και έπιασε δουλειά στην Nike ως γραφίστρια, παραμένοντας στην εταιρεία για περίπου τέσσερα χρόνια, όταν και αποχώρησε για να αναλάβει τον τεράστιο όγκο των γραφιστικών αναγκών ένας εξωτερικός συνεργάτης, που θα μπορούσε πιο εύκολα να ανταποκριθεί σε αυτές.
Ο Knight, όμως, μετά την τεράστια επιτυχία του στην αγορά αθλητικών ειδών, ήθελε να την ανταμείψει όπως έπρεπε για την δουλειά και την έμπνευσή της και έτσι πραγματοποίησε ένα μεγάλο πάρτι προς τιμή της. Τότε της παραχώρησε και πεντακόσιες μετοχές της εταιρείας, ενώ της έκανε δώρο και ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι με το logo της. Η αξία των μετοχών σήμερα ανέρχεται γύρω στα τέσσερα εκατομμύρια δολάρια.
«Ο Phil έκανε κάτι πολύ ιδιαίτερο. Εγώ πάντως τον είχα χρεώσει και είχα πληρωθεί το τιμολόγιό μου», είχε δηλώσει τότε η Davidson, η οποία παρέμενε μετριόφρων και κάτω από το ραντάρ, παρότι στο μεταξύ είχε αποκτήσει δικαίως το προσωνύμιο «Η κυρία του logo».
Το δημιουργικό όραμα της Davidson, παρότι δεν είχε ξετρελάνει τον ιδρυτή της Nike, ήταν αυτό που κυριάρχησε στο τέλος, μιας και στα μέσα της δεκαετίας του 1990 το «Swoosh» έγινε η βασική εμπορική απεικόνιση των προϊόντων της εταιρείας. Δεν χρειαζόταν καν γράμματα για να καταλάβει κάποιος τι συμβόλιζε αυτό το logo.
H Davidson συνέχισε την καριέρα της στο χώρο του σχεδιασμού και συνταξιοδοτήθηκε το 2000.
Σήμερα, στα 81 της χρόνια, παραμένει μόνιμη κάτοικος του Oregon και περνάει τον ελεύθερο χρόνο της κάνοντας εθελοντισμό. Επιλέγει να ζει ακόμα κάτω από το ραντάρ και απέχει από όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Φαίνεται πως η Davidson αγάπησε πολύ τη δουλειά της, αφοσιώθηκε σε αυτήν και αντιμετώπισε τη φήμη σαν μία ακόμα καθημερινή γραφιστική πρόκληση: Τη διαχειρίστηκε και την ξεπέρασε με ένα «Swoosh». She just did it, θα έλεγε κανείς.
