Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη έγραψε ιστορία κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στη Γερμανία. Η 38χρονη έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης στα 35 χλμ. βάδην στους δρόμους του Μονάχου, στη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας της, τερματίζοντας με χρόνο 2:47:00. Σε ηλικία 38 ετών και 148 ημερών, η αθλήτρια του Ναπολέοντα Κεφαλόπουλου έγινε επιπλέον η μεγαλύτερη σε ηλικία βαδίστρια που κατακτά χρυσό μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση. Μετά την σπουδαία της πρωτιά κατάφερε το ασύλληπτο. Όχι μόνο επέλεξε να μπει και στη μικρότερη απόσταση των 20 χιλιομέτρων, αλλά κατέκτησε και δεύτερο χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου.
Η ιστορία της είχε γίνει ευρέως γνωστή μετά τη διάκρισή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, όπου είχε κατακτήσει την 8η θέση στα 20 χλμ. βάδην.
Γιατί αυτό δεν είναι το μόνο της κατόρθωμα. Πρόκειται για μια κάθε άλλο παρά τυπική περίπτωση αθλήτριας.
Ανέκαθεν συνδύαζε τον αθλητισμό με τη δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση εστίασης στο κέντρο της Καρδίτσας, σερβίροντας μεζέδες της μαμάς Ντρισμπιώτη. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα και αφού ολοκλήρωνε σέρβις και καθαριότητες, ξεκινούσε την προπόνησή της.
Ανέκαθεν συνδύαζε τον αθλητισμό με τη δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση εστίασης στο κέντρο της Καρδίτσας, σερβίροντας μεζέδες της μαμάς Ντρισμπιώτη. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα και αφού ολοκλήρωνε σέρβις και καθαριότητες, ξεκινούσε την προπόνησή της.
Μετά τη νέα, σπουδαία ευρωπαϊκή διάκρισή της, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, το «Πρακτορείο FM104,9», είπε:
«Η αλήθεια είναι πως νιώθω λίγο περίεργα. Ξαφνικά σε ψάχνουν και σε αναζητούν όλοι. Ίσως κάποιοι δεν μπορούν να διαχειριστούν τέτοια επιτυχία. Ακόμη κι εγώ δεν ξέρω αν μπορώ. Χρειάζεσαι πρώτα χρόνο να ηρεμήσεις και να το συνειδητοποιήσεις.
[…]
»Ήταν ο σύζυγός μου εκεί, κοντά στον τερματισμό. Βρήκα την ευκαιρία, καθώς είχα αποσπαστεί από τις υπόλοιπες αθλήτριες, ήμουν περίπου 450 μέτρα μπροστά, οπότε μπόρεσα να πάρω την ελληνική σημαία αφού ήμουν σίγουρη πως έχω κερδίσει» ανακάλεσε στη μνήμη της, συμπληρώνοντας για την ώρα της απονομής:
«Ήταν ο σύζυγός μου εκεί, κοντά στον τερματισμό. Βρήκα την ευκαιρία, καθώς είχα αποσπαστεί από τις υπόλοιπες αθλήτριες, ήμουν περίπου 450 μέτρα μπροστά, οπότε μπόρεσα να πάρω την ελληνική σημαία αφού ήμουν σίγουρη πως έχω κερδίσει»
»Εύχομαι να το ζήσουν κι άλλα παιδιά και να ανέβουν στο βάθρο φέρνοντας μετάλλια στη χώρα μας. Εγώ δεν μπορούσα να κρατήσω τα δάκρυά μου».
Πολλοί δεν της έδιναν τύχη, καθώς έχει κλείσει ήδη το 38ο έτος της ηλικίας της (γεννημένη στις 21 Μαρτίου 1984). Η ίδια, ωστόσο, κάθε άλλο παρά αγχώθηκε με την ηλικία της.
«Είναι πολύ λίγοι όσοι έχουν φτάσει σε αυτή την ηλικία και έχουν καταφέρει ανάλογες επιτυχίες. Αισθάνομαι πολύ περήφανη γι’ αυτό. Χρειάζεται πάρα πολλή δουλειά και προσήλωση στο στόχο. Νομίζω πως και οι νεότεροι θα πιαστούν από τη δική μου επιτυχία και θα προσπαθήσουν ακόμη περισσότερο να την επαναλάβουν».
Κλείνοντας, η πρωταθλήτρια Ευρώπης στο βάδην, η οποία έχει μπροστά της ακόμη έναν αγώνα στο Μόναχο, στα 20 χιλιόμετρα βάδην, δεν έκρυψε την αισιοδοξία της για το μέλλον του αγωνίσματος ειδικά και του στίβου γενικά, στη χώρα μας, λέγοντας:
«Με πήραν πολλοί γονείς και μου έστειλαν πάρα πολλά μηνύματα. Βλέπουν, πλέον, με διαφορετικό μάτι το αγώνισμα. Εγώ βλέπω μέλλον τόσο στο βάδην όσο και στο στίβο γενικότερα. Εύχομαι να τραβήξει κόσμο. Το σύστημα προσέγγισης των Ομοσπονδιών έχει αλλάξει κι αυτό είναι θετικό».
