Είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι ένα αισθητικό κίνημα γεννιέται – ή ξαναγεννιέται εν μέσω μιας πανδημίας. Οι κατάστασεις που έχουμε βιώσει απομονωμένοι στα σπίτια μας έχουν εμπνεύσει τη λαχτάρα να επιστρέψουμε στη φύση και να δημιουργούμε πράγματα με τα χέρια μας.

Μέσα σ’ όλη αυτή τη παγκόσμια φρενίτιδα, φαίνεται λοιπόν ότι τα χειροποίητα ρούχα πρόκειται να καθορίσουν τη μόδα και τον τρόπο ζωής της γενιάς μας. Με έμπνευση από το καλλιτεχνικό κίνημα της υποκουλτούρας του 19ου αιώνα και της δεκαετίας του 1960, εξετάζουμε τις τάσεις της μόδας που ανταποκρίνονται στη νέα work-from-home πραγματικότητα και τάσσονται υπέρ του περιβαλλοντισμού.

Είτε πρόκειται για ένα χειροποίητο πουλόβερ είτε για ένα κόσμημα, όταν κάτι φτιάχνεται στο χέρι, είναι τις περισσότερες φορές καλύτερο ποιοτικά και δίνει την αίσθηση ότι συνδέεται με τον δημιουργό του. Μας ενθαρρύνει να ντυθούμε με στυλ και να νιώθουμε πιο συνδεδεμένοι με τον κόσμο και το περιβάλλον. Οι τάσεις του 2020 άρχισαν να περιλαμβάνουν ζωγραφισμένα στο χέρι ρούχα, πλεκτά παπούτσια, κασκόλ babushka, αισθητική “cottagecore” και “grannychic” και μυθικές λεπτομέρειες όπως πεταλούδες, γοργόνες, φυτά και λουλούδια.

Αυτή η τάση, που έχει βαπτιστεί handcrafted trend, επηρεάζεται παράλληλα από την τέχνη στις αρχές του 20ου αιώνα, ή αλλιώς την Εδουαρδιανή εποχή, όπως αναφέρεται στην ευρωπαϊκή ιστορία. Στις αρχές του 1900 η βιομηχανία της μόδας δεν μπορούσε να ακολουθήσει την τεχνολογία και την καινοτομία. Αντ’αυτού, οι λάτρεις της μόδας βίωσαν την πρώτη μεγάλη νοσταλγία με το στιλ του παρελθόντος. Το κίνημα της τέχνης και της χειροτεχνίας αγκάλιασε την DIY μόδα και τους εσωτερικούς χώρους με φυσικά στοιχεία και αντιστεκόταν στο εργοστασιακο σύστημα.

Ο σχεδιαστής Εδουαρδιανών υφασμάτων, William Morris πίστευε ότι «δεν πρέπει να έχεις τίποτα στο σπίτι σου που δεν γνωρίζεις ότι είναι χρήσιμο ή πιστεύεις ότι είναι όμορφο». Το κίνημα των τεχνών και της χειροτεχνίας δεν αφορούσε μόνο τη διακόσμηση του σπιτιού με πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις καλά, αλλά ήταν επίσης ένα κοινωνικό κίνημα με την πεποίθηση ότι τα πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε καλά, δημιουργούνται από ανθρώπους που ένιωθαν καλά ενώ τα έφτιαχναν. Ο Morris ανέχεται το εργοστασιακό σύστημα, μόνο στο βαθμό που κάνει τη ζωή των εργαζομένων ευκολότερη. Ήταν επικριτικός όσον αφορά την εκμετάλλευση των εργατών και την καταστροφή της φυσικής δημιουργικότητας των ανθρώπων. Η τέχνη και η χειροτεχνία προτιμούσαν τη χρήση φυσικών χρωμάτων σε υφάσματα και αναβίωναν πολλές παραδοσιακές πρακτικές σε βιτρό, εκτυπώσεις και ύφανση ταπισερί. Υπάρχουν πολλοί παραλληλισμοί μεταξύ της χειροποιήτης τάσης στις αρχές του 21ου αιώνα και της τάσης στις αρχές του 20ου αιώνα – ειδικά όσον αφορά την προστασία των εργατών, την απομάκρυνση από τη γρήγορη μόδα και τη δέσμευση σε περισσότερα DIY έργα στο σπίτι.

Η χειροτεχνία είναι η βάση πολλών δημοφιλών τάσεων στη μόδα του 2020, όπως τα φουσκωτά μανίκια και οι οversized γιακάδες. Δεν είναι μόνο το κίνημα της χειροτεχνίας που βιώνει μια μικρή αναγέννηση, αλλά και οι τάσεις της δεκαετίας του 1960 – μια εποχή που η γρήγορη μόδα όπως την ξέρουμε έκανε την εμφάνισή της, οι αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες οδήγησαν στην πολιτικοποίηση της μόδας, και η προβληματική μας σχέση με το πλαστικό και τον πολυεστέρα ξεκίνησε.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη DUA LIPA (@dualipa)

Την ίδια στιγμή, η δημιουργία του μοντέλου της νοικοκυράς την προηγούμενη δεκαετία ενθάρρυνε τη γυναικεία χειροτεχνία και την κατασκευή χειροποίητων πραγμάτων. Το ράψιμο, το πλέξιμο, το ψήσιμο και το μαγείρεμα χαρακτηρίστηκαν ως “γυναικείες τέχνες” σε αντίθεση με τη βιομηχανοποίηση και την “αρρενωπότητα” κάποιων χειρονακτικών εργασιών που χρειάζονταν μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλοί από εμάς – ανεξάρτητα από το φύλο – καταπιαστήκαμε με τις χειροτεχνίες και συνειδητοποιήσαμε πόσο σημαντικό είναι να αγκαλιάσουμε αυτή την τέχνη για να ζήσουμε μια πιο ευτυχισμένη, πιο υγειινή και πιο βιώσιμη ζωή.

Η handcrafted τάση αναδύεται με τη βοήθεια τριών διαφορετικών θεμάτων: την αργή μόδα, τις ανεξάρτητες επωνυμίες και τα φυσικά υφάσματα.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη ella emhoff (@ellaemhoff)

Αργή μόδα: Η εργασία από το σπίτι ανάγκασε πολλούς από εμάς να επιβραδύνουμε την καθημερινότητά μας και μας δίδαξε πώς να χρησιμοποιούμε τα χέρια μας για να δημιουργήσουμε πράγματα από την αρχή. Είτε αγοράζοντας την πρώτη μας ραπτομηχανή, δωρίζοντας ρούχα σε διαφορες πλατφόρμες, είτε αρχίζοντας το πλέξιμο και το βελονάκι, η τηλεργασία από το σπίτι ανανέωσε την εκτίμησή μας για τα ποιοτικά κομμάτια που χρειάζονται λίγο περισσότερο χρόνο για να φτιαχτούν.

Ανεξάρτητες μάρκες: Με τη δυνατότητα αγοράς από το Instagram και την αυξανόμενη προτίμηση για αγορές από μάρκες που ανήκουν στην BIPOC (Βlack, Indigenous and People of Color), γίνεται ευκολότερο να βρούμε ανεξάρτητες επωνυμίες – μάρκες που δεν ανήκουν σε κάποια αλυσίδα ρούχων -και ανταποκρίνονται στη μοναδική αισθητική μας. Η επένδυση σε μικρές μπουτίκ με ηθική συμπεριφορά όχι μόνο επιβραδύνει το σύστημα μόδας, αλλά μας προσφέρει και τη μοναδικότητα στο στυλ μας. Επίσης σημαίνει ότι είμαστε πιο στενά συνδεδεμένοι με τον δημιουργό του ενδύματος, το οποίο θα μας κάνει επίσης να νιώσουμε καλύτερα για τα ρούχα που επιλέγουμε να φορέσουμε.

Φυσικά υφάσματα: Τα βιώσιμα και ανακυκλώσιμα υφάσματα έχουν μεγάλη σημασία για τη δημιουργία μιας πραγματικά κυκλικής βιομηχανίας μόδας. Αυτή την εποχή βιώνουμε μια εισροή καινοτόμων υφασμάτων με βάση τα φυτά όπως το δέρμα κάκτου του Desserto και τα ενδύματα που κατασκευάζονται από ανακυκλώσιμα υλικά, όπως το patchwork ή κομμάτια που έχουν ζωγραφιστεί στο χέρι. Υπάρχει σίγουρα μια λαχτάρα να συνδεθούμε πιο στενά με τη φύση, να βελτιώσουμε τον τρόπο ζωής μας και να εφαρμόσουμε όσα μαθήματα πήραμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η χειροτεχνία στα ρούχα είναι το επόμενο βήμα της βιομηχανίας της μόδας προς τη δημιουργικότητα και τη βιωσιμότητα. Η επένδυση του χρόνου και των χρημάτων μας σε “ηθικά” ρούχα είναι η δεύτερη καλύτερη απόφαση που μπορούμε να πάρουμε σε σχέση με τη βιωσιμότητα – η πρώτη είναι να σταματήσουμε να ψωνίζουμε ασυστόλως και άσκοπα.

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below