Η μόδα είναι αναλώσιμη, αλλά και δραστήρια. Κάθε χρονιά βγαίνουν στο προσκήνιο ταλαντούχα πρόσωπα, που υπόσχονται να δώσουν μια νέα πνοή στη βιομηχανία της μόδας. Ο Harris Reed έχει καταφέρει να τραβήξει τα βλέμματα με το σχεδιαστικό του ταλέντο και την ιδιαίτερη αισθητική του. Ο ίδιος στοχεύει σε μια ευνοϊκή συζήτηση γύρω από την έννοια της ρευστότητας των φύλων μέσα από τα ρούχα του. Θαυμάζει τη δύναμη των ρούχων που μεταμορφώνει και μεταμορφώνεται, η οποία σχετίζεται με την ταυτότητα και την φυλετική απελευθέρωση.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η τελευταία του collection με τίτλο “Thriving in our outrange” είναι μια ωδή στην πολυτέλεια με στοιχεία θεατρικότητας και αποτελεί μέρος της πτυχιακής του. Τα έξι looks με τα έντονα prints και τα ιδιαίτερα πατρόν κλέβουν λεπτομέρειες από τη δεκαετία του 70′ διανθισμένα με δαντέλα, κρινολίνα και πλούσιες στρώσεις υφασμάτων που παραπέμπουν σε πίνακα της Ρομαντικής περιόδου. Θα μπορούσε μέσα στην “απλότητά” του να χαρακτηριστεί σαν ένα μοναδικό mix & match στυλιστικών δεκαετιών!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Με λίγα λόγια, o Harris Reed σκέφτεται το μέλλον, ανακτώντας πληροφορίες από το παρελθόν, σεβόμενος πάντα τις προσωπικές του αξίες και στόχους. Είναι μόλις 24 χρονών και πριν λίγο καιρό βρέθηκε στον οίκο Gucci για την πρακτική του άσκηση. Ο Harry Styles έχει φορέσει δημιουργίες του on stage και η Solange Knowles έχει φωτογραφηθεί σε τέσσερα διαφορετικά εξώφυλλα με το iconic γιγάντιο καπέλο του (που μπορείς να το δοκιμάσεις κι εσύ – ως φίλτρο – μέσω του Instagram.)
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
H τελευταία σου συλλογή κρύβει ένα ρομαντικό συναίσθημα τοποθετημένο σε ένα μοντέρνο πλαίσιο. Ποια ήταν η βασική πηγή έμπνευσής σου;
Η σχεδιαστική διαδικασία που ακολουθώ είναι πάντα η ίδια. Ξεκινάω με τις βασικές αρχές της ιδέας της ρευστότητας, που σημαίνει ότι ο κόσμος που αποφασίζει να αποδεχτεί μόνο ένα μέρος του ανθρώπου δεν υφίσταται. Δεν χρειάζεται να ταιριάζουν όλοι οι άνθρωποι σε κοινωνικά κουτιά. Έτσι, έχω πάντα ένα κοινό νήμα της σχεδιαστικής διαδικασίας στο μυαλό μου και μετά ξεκινάω την αφήγηση που ταιριάζει με τη συλλογή μου. Ο σκοπός μου είναι τροφοδοτήσω την αγορά με νεά πράγματα.
Ο Henry Paget, 5th Marquess of Anglesey ήταν τόσο ανοιχτά ρευστός! Μου αρέσει πολύ ότι ήταν απλά ο εαυτός του. Επιπλέον, πάντα απολαμβάνω να παρατηρώ τα 70s κοστούμια του Mick Jagger ή του David Bowie. Αυτοί οι εκπληκτικοί ερμηνευτές για μένα είναι τρομακτικά σημαντικοί, γιατί αναδείκνυαν τη rock star εκδοχή τους μ΄ αυτή των queer. H queer ομπρέλα διεκδικεί με ένα μοναδικό τρόπο την ταυτότητά της. Δεν με ενδιαφέρει πολύ να σχεδιάζω με βάση την αισθητική, αλλά για άτομα που είναι πρωτοπόροι.
Γεννήθηκες στο Λος Άντζελες και ύστερα αποφάσισες να μετακομίσεις στο Λονδίνο για τις σπουδές σου. Τι σε οδήγησε να αλλάξεις χώρα και να γίνεις σχεδιαστής;
Η μητέρα μου είναι πρώην μοντέλο και νυν αρωματοποιός. Έχω μετακομίσει πάνω από 30 διαφορετικές φορές σε όλη την Αμερική μαζί της. Είναι η πιο απίστευτη γυναίκα που έχω γνωρίσει, είναι ελεύθερο πνεύμα και νομίζω ότι για μένα τα ταξίδια είναι ένας λόγος να γεμίσω το θησαυροφυλάκιο μου, καθώς μαθαίνω καινούρια πράγματα και αποκτώ διαφορετικές εμπειρίες. Όντας σε μέρη όπου οι άνθρωποι αποδέχονται την ανθρώπινη ύπαρξη και σε μέρη όπου οι άνθρωποι δεν ήταν εντελώς ευπρόσδεκτοι, απoφάσισα ότι μέσα από τη δουλειά μου θέλω να δημιουργήσω ένα αποδεκτό περιβάλλον και να κάνω τους ανθρώπους να νιώσουν ακριβώς όπως είχα νιώσει όταν ήμουν σε αυτά τα μέρη.
Γι’ αυτό νομίζω ότι ήμουν πάντα για το Λονδίνο. Ο πατέρας μου είναι Άγγλος. Το Λονδίνο είναι το μόνο μέρος, όπου θα μπορούσα να συναντήσω ανθρώπους, όπως ο Alexander McQueen, John Galliano και Stella McCartney, για φαγητό με extreme βαμμένα μαλλιά. Άνθρωποι που πιέζουν τα όρια της κοινωνίας. Δεν μπορούσα να δω κάτι ανάλογο στον κόσμο που είχα μεγαλώσει και και για μένα ο σχεδιασμός ρούχων, δεν ήταν αυτοσκοπός. Όταν ήμουν παιδί, δημιουργούσα κεραμικά με τη μαμά μου, χρησιμοποιώντας τα χέρια μου, αλλά η μόδα ήταν ένα πράγμα που πυροδοτεί το πραγματικό. Ήθελα πραγματικά αυτό που θα κάνω μελλοντικά να έχει σκοπό.
Προέρχεσαι από καλλιτεχνική οικογένεια. Ο πατέρας σου είναι ο βραβευμένος με Όσκαρ παραγωγός ντοκιμαντέρ, Nick Reed και η μητέρα σου, Lynette, ήταν μοντέλο που στράφηκε αργότερα στο χώρο της αρωματοθεραπείας και κηροποίας. Επηρεάστηκε καθόλου η πορεία σου στη μόδα από τους γονείς σου;
Οι γονείς μου ήταν πάντα μαζί μου σε ότι κι αν έκανα. Ήθελαν πάντα να ακολουθώ το πάθος μου. Μπορεί να ακούγομαι κλισέ, αλλά ξέρω πόσα παιδιά δεν το έχουν αυτό. Παρόλο που μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που με παρενοχλούσε λεκτικά, η οικογένειά μου καθιστούσε πολύ ξεκάθαρο ότι θα επιδιώξω μια καλλιτεχνική πορεία, αγνοώντας τα σχόλια των άλλων.
Είσαι πολύ νέος. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα σχέδιά σου είναι ήδη γνωστά και δέχονται το σεβασμό της βιομηχανίας, παρόλο που δεν έχεις αποφοιτήσει ακόμη από τη σχολή. Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σου;
Πραγματικά νομίζω ότι όλα άρχισαν όταν ήρθα στο Λονδίνο. Πήγαινα σε αρκετά live του καταπληκτικού συγκρότηματος Loverboy, το οποίο σίγουρα δεν γνωρίζετε. Ήταν πραγματικά τόσο εμπνευσμένη μπάντα. Με συγκινούσε βαθιά! Νομίζω ότι η έμπνευση μου έφτασε πραγματικά στο απόγειό της τον πρώτο μου χρόνο στη σχολή, όταν σχεδίασα το γιγάντιο λευκό καπέλο, που είναι το πρώτο που φόρεσε η Solange Knowles για τέσσερα διαφορετικά covers σε περιοδικά. Στη συνέχεια ήρθε στη ζωή μου σαν άγγελος, ο Harry Lambert, ένας καταπληκτικός στιλίστας και συντάκτης για το « 10 magazine ». Eκείνος με καθοδήγησε και με βοήθησε. Νομίζω ότι είχα αυτή την αντιμετώπιση διότι ανήκω στη γενιά του Instagram, που επιλέγει να δείχνει πολλά από τα έργα της σε αυτή την pop πλατφόρμα.
Τι σου κεντρίζει το ενδιαφέρον στη μόδα;
Μερικοί άνθρωποι μπορούν να πιστεύουν ότι η μόδα είναι επιπόλαιη και κάπως ασήμαντη. Εγώ ελπίζω να ανατρέψω αυτές τις ιδέες και να τις μειώσω, αν όχι να τις εξαλείψω. Νομίζω ότι αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον στη μόδα είναι η δράση της. Μπορείς να βρεις έναν άνθρωπο, που ξέρεις πως είναι εσωτερικά και με τα ρούχα σου να προσπαθήσεις να το βγάλεις προς τα έξω. Να μην χρειάζεται να φοράς μια μάσκα ή ένα κοστούμι, αλλά να φοράς κάτι που να ταυτίζεσαι και να σε αντιπροσωπεύει.
Μέσα από τα λεγόμενά σου φαίνεται πως είσαι μεγάλος υποστηρικτής της ρευστότητας των φύλων. Ποιος είναι ο δικός σου ορισμός για τον όρο « gender fluidity »;
H ρευστότητα είναι μια όμορφη λέξη από μόνη της, καθώς αυτή η ιδέα δεν βάζει τον άνθρωπο σε οποιοδήποτε κουτί. Είσαι ρευστός, δεν είσαι αυτός ή αυτή, δεν προσδιορίζεσαι. Από μόνη της η λέξη σε προτρέπει να ζεις μια ρευστή ζωή. Ζεις μια αυθεντική ζωή, που δεν μπαίνει σε καλούπια ή σε κατηγορίες, που σου ζητά μόνο να αγκαλιάσεις τον εαυτό σου. Η ρευστότητα είναι η ιδέα του πιο έντιμου και αγνότερου εαυτού σου, που δεν χρειάζεται να αισθάνεται πιεσμένος για να χωρέσει σε οποιοδήποτε κουτί.
Φαίνεται πως έχεις μελετήσει αρκετά πράγματα πριν ξεκινήσεις το ταξίδι σου στη μόδα. Ποια είναι η ηθική σου ως σχεδιαστής;
Να κάνω τους ανθρώπους να εμπιστεύονται τον εαυτό τους, να τον αμφισβητούν, όπως ακριβώς αμφισβητούν τον κόσμο γύρω τους. Αυτό θέλω να περάσω μέσα από τη δουλειά μου.
Η καμπάνια σου μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Υπάρχουν άλλες μορφές τέχνης που σε ενδιαφέρουν;
Έχω εμμονή με τα αρώματα. Μεγάλωσα παρέα με αυτή την τέχνη, επειδή, ακόμα και τώρα, η μητέρα μου πειραματίζεται με αρώματα και κεριά. Επιπλέον, λατρεύω την κεραμική και τα κολάζ με φωτογραφίες ρούχων. Ακόμη και για την καμπάνια της collection μου είχα μεγάλο λόγο για το τελικό set. Πήρα παλιά μικρά κολάζ από τον καλλιτέχνη, Peter Sutton και μαζί με τον illustrator, Lucas Palumbo καταλήξαμε στο τελικό αποτέλεσμα. Αυτό ήταν πραγματικά σημαντικό ταξίδι για μένα.
Η τελική σου collection δημιουργήθηκε και τραβήχτηκε η αντίστοιχη καμπάνια κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Ήταν μια πολύ αγχωτική και πολύ δύσκολη εμπειρία λόγω του χώρου και επειδή χρησιμοποιούσα το iPhone μου για το οτιδήποτε. Δεν έχω ούτε επαγγελματική κάμερα, ούτε εκτυπωτή αυτή τη στιγμή στο στούντιό μου. Όμως, ακολούθησα το ένστικτό μου, οπότε το τελικό αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά ικανοποιητικό. Είμαι πολύ χαρούμενος με αυτό, αλλά ήταν σίγουρα μια δύσκολη διαδικασία.
Έχεις επιλέξει να ακολουθήσεις έναν διαφορετικό τύπο μάρκετινγκ για την προώθηση της δουλειάς σου, χρησιμοποιώντας τα κοινωνικά μέσα. Πιστεύεις ότι αυτό είναι το μέλλον της μόδας;
Το πιστεύω και το υποστηρίζω 100%! Πιστεύω ότι στο μέλλον η μόδα θα πρέπει να δέχεται το καινούριο και ειδικότερα τους νέους ανθρώπους που η πτυχή της συμμετοχής είναι ζωτικής σημασίας. Νομίζω ότι οι άνθρωποι πρέπει να αρχίζουν να καταλαβαίνουν τη χρήση ψηφιακών μέσων, όπως το TikTok ή το Instagram, για να δώσουν στους ανθρώπους την επιλογή όχι μόνο να παρακολουθούν τις ενέργειές τους, αλλά να τους κάνουν να νιώσουν σαν να είναι μέρος μιας συναρπαστικής εμπειρίας. Όταν έκανα το φίλτρο στο Instagram με το γιγάντιο καπέλο, ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος, γιατί μπορούσε να δοκιμάσει έστω και ψηφιακά το έργο μου.
Ο γνωστός σχεδιαστής, Houssein Chalayan είχε πει ότι «Το ενδιαφέρον μου για τη μόδα προήλθε από το ενδιαφέρον μου για το σώμα ως κεντρική πολιτιστική φιγούρα…» Τι ρόλο παίζει για εσένα το σώμα στη δημιουργία μιας collection;
Για μένα το σώμα μεταφέρει κίνηση και μεταδίδει το μήνυμα ότι είμαι κάποιος τη δεδομένη στιγμή, ακόμα κι αν αυτή τη στιγμή δεν κάνω κάτι από το να μιλάω και να κουνάω τους ώμους. Γι ‘αυτό μου αρέσει πολύ να δουλεύω με ερμηνευτές και καλλιτέχνες, εννοώ ανθρώπους που κινούνται με τα ρούχα, επειδή βλέπεις πραγματικά ότι το ύφασμα παίρνει νέα μορφή. Γι ‘αυτό και τα ρούχα μου κρύβουν μια μουσικότητα, γιατί έχουν τη δική τους ρευστή κίνηση και αυτοεκφράζονται. Νομίζω ότι για μένα, η κίνηση του ρούχου δείχνει πιθανώς τη βασική μου διαδικασία σχεδιασμού, πώς κοιτάζω το σώμα και πώς κινείται.
