Ο οίκος Dior ταξίδεψε στην Ιαπωνία για να παρουσιάσει τη γυναικεία συλλογή Pre-Fall 2025 που σχεδιάστηκε από τη Maria Grazia Chiuri γιορτάζοντας τους δεσμούς του οίκου με τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Το σόου έλαβε χώρα στο Κιότο, ακριβώς τη στιγμή για την ιστορική άνθιση των κερασιών στον κήπο Toji. Η τοποθεσία χρησίμευσε ως φόρος τιμής στο πάθος του ίδιου Christian Dior για αυτή τη συναρπαστική χώρα που ενέπνευσε τόσο τον ίδιο όσο και τους σχεδιαστές που ακολούθησαν, συνεχίζοντας την κληρονομιά του ιστορικού οίκου.
Η συλλογή έθεσε ένα θεμελιώδες ερώτημα: πού τελειώνει το σώμα και πού αρχίζει το ένδυμα; “Η πραγματικότητα ενός κτιρίου ορίζεται από τον εσωτερικό του χώρο”, είπε η ίδια, απηχώντας ένα συναίσθημα που θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στα ρούχα.
Επαναπροσδιορίζοντας το κιμονό
Στον πυρήνα της συλλογής ήταν μια συζήτηση με το κιμονό – όχι μόνο ως ένδυμα, αλλά και ως ιδέα. Η Chiuri εντόπισε ένα ιστορικό νήμα πίσω στο θαυμασμό του ίδιου του Christian Dior για το ιαπωνικό ντύσιμο, ιδιαίτερα στο Diorpaletot και το Diorcoat του 1957, που ήταν κομμένα και ραμμένα έτσι ώστε να περιβάλλουν ένα κιμονό χωρίς να διαταράσσουν τη σιλουέτα του. Τώρα, το 2025, αυτή η κληρονομιά δεν αναφέρεται απλώς, αλλά επανερμηνεύεται.
Όγκος, κίνηση και ακινησία
Τα σακάκια και τα παλτό κυριάρχησαν στην πασαρέλα με γενναιόδωρες αναλογίες, σφιγμένα με φαρδιές ζώνες ή αφημένα να ρέουν με αρχιτεκτονική άνεση. Τα μεταξωτά υφάσματα απηχούσαν τις πινελιές ενός ιαπωνικού κήπου- οι μονοχρωμίες και οι βαθιές διαβαθμίσεις του μπλε μεταξιού μεταμόρφωσαν την κλασική γαλλική ραπτική σε κάτι πιο ρευστό, πιο διαλογιστικό. Οι πτυχώσεις Origami ψιθύριζαν μέσα από φούστες με περιτύλιγμα και δομημένα παντελόνια, ενώ τα πλισέ πλεκτά τρεμόπαιζαν με κίνηση σαν φαναράκια ναών στον άνεμο.
Σύγχρονη χρησιμότητα
Κι όμως, δεν ήταν όλα μαλακά. Το denim έκανε μια απροσδόκητη είσοδο στη συλλογή, επαναπροσδιορισμένο μέσα από το πρίσμα της χειροτεχνίας και της κινητικότητας. Κομμάτια με αθλητικό προσανατολισμό – μπουφάν bomber και μπλουζόν – εξισορρόπησαν τη λεπτότητα των λουλουδένιων κεντημάτων και των βοτανικών μοτίβων με μια χρηστικότητα, μιλώντας στον αστικό μοντερνισμό του σύγχρονου χρήστη.
