Το σόου Gucci για την Άνοιξη του 2020 πραγματοποιήθηκε σε μια εντελώς λευκή αίθουσα με έναν κυλιόμενο διάδρομο αντί του παραδοσιακού και ξεκίνησε με το ντεμπούτο 60 λευκών εμφανίσεων οι οποίες αντιπροσώπευαν σύμφωνα με τον ίδιο τον οίκο το “πώς μέσω της μόδας, ασκείται δύναμη στη ζωή για να εξαλειφθεί η αυτο-έκφραση”.
Τα στυλ τα οποία είχαν πόρπες και ιμάντες (όπως και άλλα κομμάτια της κολεξιόν) θα μπορούσε όμως να θεωρηθεί και ότι υπονομεύουν (και εκμεταλλεύονται) την ψυχική ασθένεια, παίρνοντας ένα ξεπερασμένο και βάρβαρο στοιχείο “για να το κάνουν μόδα”. Είναι κάτι για το οποίο η μάρκα έχει κατηγορηθεί και στο παρελθόν στα social media και σίγουρα αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζει κριτική για την απίστευτη έλλειψη ευαισθησίας της.
Τα μοντέλα τα οποία φορούσαν αυτά τα ρούχα στέκονταν ακίνητα κοιτώντας μπροστά, επιτρέποντας στον μετακινούμενο διάδρομο να τα μεταφέρει αργά στο κοινό, πριν τα φώτα σβήσουν και ξεκίνησει το δεύτερο μέρος της επίδειξης.
Το δεύτερο κομμάτι ήταν πιο αναγνωρίσιμο ως μια επίδειξη μόδας του Alessandro Michele με κοστούμια της δεκαετίας του ’70, φορέματα σε φωτεινά χρώματα και εντυπωσιακά παλτό.
Τα μοντέλα φορούσαν γιγαντιαία γυαλιά ηλίου με υπερμεγέθεις αλυσίδες από perspex και αθλητικά παπούτσια κάτω από τα cropped παντελόνια τους ενώ δεν έλειπαν φυσικά και τα gender-neutral σχέδια σε μια χρωματική παλέτα που περιελάμβανε βιολετί, πράσινο της μέντας και μπορντό. Για το κόκκινο χαλί, υπήρχαν διακοσμημένα με πούλιες και floral μοτίβα φορέματα ενώ για τη διάρκεια της ημέρας υπήρχαν σακάκια και παλτό τονισμένα στη μέση με ζώνες, πάνω από κοστούμια.
