«Για ακόμη μία φορά ο Givenchy πάτησε το Reset». Αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν η ειδοποίηση με την είδηση από το BOF (Business of Fashion) φώτισε την οθόνη του κινητού μου. «Ο Μάθιου Ουίλιαμς είναι ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Givenchy». Δύο μήνες μετά την ξαφνική αποχώρηση της Κλερ Γουέιτ Κέλερ, η ιδανικότερη μέχρι σήμερα επιλογή για τον οίκο, σύμφωνα με τη γνώμη των περισσότερων δημοσιογράφων μόδας, ο οίκος ανακοίνωσε, προς έκπληξη πολλών, την άφιξη ενός streetwear σχεδιαστή.
Ο 34χρονος Μάθιου Ουίλιαμς, που αναμένεται να παρουσιάσει την πρώτη του συλλογή για τον οίκο τον Οκτώβριο στο Παρίσι, είναι ο ιδρυτής του streetwear brand 1017 ALYX 9SM και για όσους δεν γνωρίζουν έκανε τη μετάβασή του στη βιομηχανία της μόδας μέσα από το χώρο της μουσικής, ενώ είναι γνωστός για τις συνεργασίες του με τη Lady Gaga, τον Virgil Abloh και τον Kanye West. Πρόκειται να είναι ο τρίτος καλλιτεχνικός διευθυντής του Givenchy μέσα σε τρία χρόνια, προαναγγέλλοντας για ακόμη μία φορά την αλλαγή αισθητικής πλεύσης 360 μοιρών, κόβοντας για τα καλά το νήμα με την Οντρεϊ Χέπμπορν εποχή του οίκου.
Μια φορά και έναν καιρό, όταν ο Ρικάρντο Τίσι εντάχθηκε στον Givenchy, το 2005, ο οίκος προσπαθούσε να βρει την ταυτότητά του μετά από μια γρήγορη σειρά καλλιτεχνικών διευθυντών, συμπεριλαμβανομένων των Τζον Γκαλιάνο, Αλεξάντερ ΜακΚουίν και Τζούλιεν ΜακΝτόναλντ (και οι τρεις διακρίνονται για τις χαρακτηριστικές αλλά εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους ενδυματολογικές αναφορές). Ο Ιταλός σχεδιαστής κατάφερε να συνδυάσει τo δικό του σκοτεινό αισθησιασμό με τον γαλλικό κλασικισμό προσθέτοντας αρκετό συναίσθημα και έγινε γνωστός για τις περίτεχνες δημιουργίες του, καθώς και τις στενές -προσωπικές και επαγγελματικές- σχέσεις με τους celebrities.
Επεισε την Ντονατέλα Βερσάτσε να πρωταγωνιστήσει σε καμπάνια και σχεδίασε το νυφικό της Κιμ Καρντάσιαν. Με λίγα λόγια, η θητεία του Τίσι αποδείχτηκε αρκετά επικερδής -από πολλές απόψεις- για τον Givenchy και εκτιμάται ότι τα έσοδα του οίκου κατά την περίοδο Τίσι έφτασαν κοντά στα 500 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν ότι κέρδισε με το μέρος του ένα ευρύ φάσμα γυναικών και ανδρών ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο και τη φυλή. Ας μην ξεχνάμε πως πέρα από τις πλουμιστές σέξι τουαλέτες έδωσε νόημα σε φούτερ και sneakers. Μπορεί το απόγειο του Givenchy να θεωρείται μέχρι σήμερα η χρυσή εποχή της κομψότητας που έπλασε ο Ιμπέρ ντε Ζιβανσί τη δεκαετία 1960 γύρω από τις μούσες του Οντρεϊ Χέπμπορν και Τζάκι Κένεντι, όμως ο Τίσι ξανάγραψε το σενάριο με την προσθήκη στοιχείων από τη σύγχρονη κουλτούρα, μακριά από τον εκλεπτυσμένο κόσμο που ο οίκος είχε γνωρίσει.
Δώδεκα χρόνια μετά, το 2017, μια γυναίκα ανέλαβε για πρώτη φορά τα ηνία του γαλλικού οίκου, η Κλερ Γουέιτ Κέλερ. «Το γεμάτο αυτοπεποίθηση στυλ του Ιμπέρ ντε Ζιβανσί αποτελούσε πάντα έμπνευση και είμαι πολύ ευγνώμων για την ευκαιρία να είμαι μέρος της ιστορίας αυτού του θρυλικού οίκου», δήλωνε τότε η Κέλερ. Η Βρετανίδα σχεδιάστρια, σε αντίθεση με τον ανατρεπτικό Τίσι, είναι γνωστή για την ηρεμία, τη μεθοδικότητα και το ενδιαφέρον της για τις τέχνες.
Παρόλο που μέχρι τότε δεν είχε καθόλου πείρα στην υψηλή ραπτική, το πάθος της να βουτήξει όλο και πιο βαθιά στην ιστορία του οίκου εναρμονίστηκε με τη σχεδιαστική της διορατικότητα και ευφυΐα, παρουσιάζοντας μερικές από τις πιο σύγχρονες ιστορίες υψηλής ραπτικής που λαχταρούσαμε να δούμε εδώ και καιρό. Τώρα, τι πήγε στραβά και η Κέλερ αποχώρησε μέσα σε μόλις τρία χρόνια, αυτό είναι κάτι που ακόμα παραμένει, και ίσως παραμείνει για πάντα, πίσω από κλειστές πόρτες. Το σίγουρο είναι ότι οι υπεύθυνοι του οίκου είχαν στο μυαλό τους να δημιουργήσουν έναν «καλλιτεχνικό οργανισμό», όπως δήλωσαν μετά την έξοδο της Κέλερ. Ας μην ξεχνάμε πως διανύουμε μια εποχή ραγδαίων κοινωνικών αλλαγών, κατά τη διάρκεια της οποίας οι καταναλωτές της νέας γενιάς δεν αφήνουν να παρασυρθούν από μια δημιουργία-στολίδι αλλά βρίσκουν το νόημα της ζωής τασσόμενοι υπέρ της καταπολέμησης οποιασδήποτε μορφής διακρίσεων.
Πιθανότατα ο Μάθιου Ουίλιαμς να οδηγήσει περαιτέρω τον Givenchy, σε μια διαφορετική, «ανοιχτή προς όλους», streetwear κατεύθυνση, σε μια περίοδο όπου η βιομηχανία της μόδας και συγκεκριμένα η υψηλή ραπτική παλεύει να ξεπεράσει τις επιπτώσεις της COVID-19 περιόδου. Επιπλέον, η ευαισθητοποίηση του Μάθιου Ουίλιαμς στα πρωτοποριακά υλικά και τη βιωσιμότητα λειτούργησαν υπέρ του για την επιλογή του στον Givenchy. Αρκετά πριν το ξέσπασμα πανδημίας οι καταναλωτές αναζητούσαν περισσότερη διαφάνεια σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μόδας και ο millennial σχεδιαστής βαδίζει δυναμικά προς αυτή την κατεύθυνση με το προσωπικό του brand. Η αλήθεια είναι πως η αισθητική του Ουίλιαμς συνάδει περισσότερο με τον goth ρομαντισμό του Ρικάρντο Τίσι παρά με εκείνη της Κέλερ, η οποία αναβίωσε με μοντέρνο τρόπο την Οντρεϊ Χέπμπορν αισθητική που εκτιμήθηκε μέχρι και από τη Μέγκαν Μαρκλ, η οποία την επέλεξε για να σχεδιάσει το νυφικό της. Στον Givenchy, παραδοσιακά έναν οίκο υψηλής ραπτικής με πλούσια ιστορία, ποιες προσδοκίες υπάρχουν από δω και στο εξής και τι θα έλεγε ο ίδιος ο Ζιβανσί σήμερα; To be continued…
