Ο Gianfranco Ferré είχε αποφασίσει σε σχετικά μικρή ηλικία ότι θα ασχοληθεί με την αρχιτεκτονική. Στο πίσω μέρος του μυαλού του υπήρχε ένα μεγάλο πάθος για τη μόδα αλλά δεν το άφηνε να βγει στην επιφάνεια. Τουλάχιστον μέχρι το 1970, όταν και άρχισε να σχεδιάζει αδιάβροχα ρούχα και αξεσουάρ, αρχικά για τον εαυτό του κι αργότερα για τη δική του εταιρεία με την επωνυμία Baila -η εταιρεία πήρε στη συνέχεια το επώνυμό του.
Το 1989 βρέθηκε στο τιμόνι του οίκου Dior, στο Παρίσι, ως καλλιτεχνικός διευθυντής μετά από πρόταση του τωρινού Προέδρου και Διευθύνοντος συμβούλου της LVMH, Bernard Arnault. Εκεί έμεινε για 7 χρόνια, διδάσκοντας νέους σχεδιαστές και υπενθυμίζοντας στους παλαίμαχους πως η μόδα μπορεί να συνδυάζει πολλές τέχνες με χάρη, δημιουργώντας ένα μοναδικό σχεδιαστικό αποτέλεσμα.
Ο ίδιος ήταν πολύ προσγειωμένος και αφιερωμένος στις “τέχνες” του, τη μόδα και την αρχιτεκτονική. Τα διακριτά κομμάτια των συλλογών του είχαν πάντα μια αυστηρότητα στις γραμμές τους, τοποθετημένα σε ένα λευκό καμβά με επιρροή από τους πολιτισμούς της Ανατολής.
«Για να σχεδιάσεις ένα φόρεμα, ένα έπιπλο, ένα σπίτι, ένα δωμάτιο, ένα δρόμο και μια πόλη πρέπει να ακολουθήσεις την ίδια διαδικασία»
Χρειάζεται αγάπη, όραμα και σεβασμός για να δημιουργήσεις κάτι καινούριο, μόνο έτσι μπορείς να καταφέρεις έστω και κάτι μικρό σε οποιαδήποτε βιομηχανία. Το μυστικό της συνταγής είχε αποκαλυφθεί εδώ και χρόνια κι ο γνωστός σχεδιαστής ακολουθούσε τις οδηγίες χρήσης κατά γράμμα σε όλη την πορεία του.
“Ένα άρωμα συνδυάζει πάντα τη θηλυκότητα και τον αισθησιασμό.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
O Gianfranco Ferré λάτρευε της γυναίκες. Σε αυτό το κομμάτι έμοιαζε με τον Mr. Dior. Πίστευε πως η γυναικεία σιλουέτα έπρεπε να εμπνέει αυτοπεποίθηση, θηλυκότητα και φινέτσα. Ο ομώνυμος οίκος έχει λανσάρει πολλά αρώματα ασπαζόμενος το συγκεκριμένο τρίπτυχο.
«Οι αξίες μου που απορρέουν από την εμπειρία της ζωής μου, το ιστορικό μου, ιδίως την οικογενειακή μου ανατροφή, έπαιξαν και συνεχίζουν να διαδραματίζουν εξίσου καθοριστικό ρόλο τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική μου ζωή».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Ferré όσο αυστηρός ήταν στη σχεδιαστική του πορεία, τόσο αέρινος ήταν στην προσωπική του ζωή. Αυτός ο συνδυασμός ήταν ιδανικός για τα 70s που ξεκίνησε την πορεία του. Στις συλλογές του υπήρχαν στοιχεία από τις παιδικές του αναμνήσεις, την προσωπική του ζωή και τις αξίες που είχε αποκτήσει στη σύντομη ζωή του.
“Η λευκή μπλούζα μπορεί να είναι ελαφριά και αιωρούμενη, λιτή, πολυτελής, σφιχτή και στενή. Ανυψώνεται για να πλαισιώσει το πρόσωπο. Γλύφει το σώμα μετατρέποντας τον εαυτό του σε ένα δεύτερο δέρμα. Έχει μια ποίηση, μια ελευθερία κι μια ορμή, το πρωτότυπο λευκό πουκάμισο αποδεικνύεται ότι έχει χιλιάδες ταυτότητες. “
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ένας κοινός παρανομαστής κάθε συλλογής του ήταν το λευκό πουκάμισο ή μπλουζάκι, σχεδιασμένο με αυστηρό και περίτεχνο τρόπο. Δεν πίστευε ότι η φύση του λευκού πουκαμίσου ήταν τόσο απλή, αλλά διάτρητη. «Η λευκή μπλούζα μπορεί να είναι ελαφριά και αιωρούμενη, σοβαρή, αν παραμείνει πιο αρρενωπή, αλλά μπορεί να μοιάζει παράλληλα με ένα σύννεφο, ένα αερικό και να είναι άνετη σαν κορμάκι…», είχε δηλώσει ο ίδιος.
“Δέρμα, μέταλλο, στοιχεία υλικού, πλαστικό: υλικά που διαμόρφωσα με το χέρι. Έδειξα αυτά τα αντικείμενα σε μερικές γυναίκες φίλες και συναδέλφους στο πανεπιστήμιο, τους έδωσα μερικά από αυτά και στο τέλος οι άνθρωποι της βιομηχανίας τα παρατήρησαν, τους άρεσαν, τους έκαναν εντύπωση και τα φωτογράφησαν.»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Ferré πίστευε στη δύναμη των πρώτων υλών. Ήθελε πάντα να διαμορφώνει τα υλικά που θα μπουν στη συλλογή του με το χέρι. Ίσως κι αυτός να ήταν ο λόγος που του άρεσε η αρχιτεκτονική όσο κι η μόδα. Ο ίδιος είχε δηλώσει: “Πολλοί άνθρωποι όρισαν τα ρούχα μου ως η αρχιτεκτονική τέχνη στο ύφασμα. Μου αρέσει αυτός ο ορισμός. Δίνει μια καλή ιδέα για το τι είναι ένα σχέδιο για μένα: το αποτέλεσμα μιας συνάντησης που ‘καθοδηγείται’ τόσο από το χέρι όσο και από την καρδιά του δημιουργού μεταξύ της μορφής και του υλικού.”
«Τα αξεσουάρ πάντα καταλύουν το εμβληματικό ενδιαφέρον των ανθρώπων γιατί δημιουργεί μια ιδιαίτερη λεπτομέρεια ή / και μια ιδιαίτερη απόχρωση. Εκτός από το συμπλήρωμα της εμφάνισης, τα αξεσουάρ διαδραματίζουν ένα θεμελιώδη ρόλο όσον αφορά την εκφραστική τους αξία, τη λειτουργία τους ως διακριτικό στοιχείο ή χαρακτηριστικό αναγνώρισης.»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Ιταλός σχεδιαστής χρησιμοποιούσε σε κάθε του επίδειξη έντονα αξεσουάρ που δημιουργούσε ο ίδιος. Πίστευε πως το αξεσουάρ είναι αναγκαίο κομμάτι σε ένα σύνολο είτε για να το απογειώσει είτε για να το κάνει απλά ενδιαφέρον.
