Στον Nicolas Ghesquière αρέσουν τα μαθήματα ιστορίας. Κάθε fashion show του έχει ως στόχο όχι μόνο την οπτική απόλαυση μέσα από μια σειρά ευρηματικών δημιουργιών αλλά να οξύνει τον προβληματισμό σχετικά με τις αναφορές του. Με έναν μαγικό τρόπο, ο Γάλλος αλχημιστής σχεδιαστής καταφέρνει να φέρνει κοντά τις διαφορετικές εποχές, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον χωρίς να δείχουν παράταιρα μεταξύ τους. Ετσι και χθες, στο πολυαναμενόμενο Louis Vuitton σόου το οποίο παραδοσιακά κλείνει τον κύκλο του μήνα της μόδας μεταφερθήκαμε στο καλλιτεχνικό του σύμπαν, εκεί που οι διαφορετικές στιγμές συγκρούονται μεταξύ τους παρασέρνοντας στο σήμερα ένα απρόσμενο dress-code χωρίς πρωτόκολλο. Αυτή η συλλογή περιλάμβανε εντυπωσιακά biker jackets με μπαρόκ λεπτομέρειες και φουτουριστικά φορέματα με πλούσιες στρώσεις από βολάν ενώ λίγο πιο κάτω ξεχώριζαν τα γνώριμα patchwork υφάσματα και η χαρακτηριστική à la Ghesquière ραπτική (συχνά περιλαμβάνει την μίξη πρακτικών με πιο επίσημα κομμάτια). Καλύτερα ας αφήσουμε τον ίδιο να δώσει το δικό του «μάθημα» πάνω στην –καλύτερη μέχρι σήμερα για μένα- συλλογή.
Ποια ήταν η έμπνευση για αυτή τη συλλογή;
Nicolas Ghesquière: Στη μόδα, η έννοια του χρόνου είναι πρωταρχικής σημασίας. Ηθελα διαφορετικές εποχές να έρθουν αντιμέτωπες η μία με την άλλη, με το σήμερα. Ολοι αυτοί οι “παρελθοντικοί χρόνοι”, ενσωματωμένοι σε μια συλλογή από ρούχα εποχής που συγκλίνει στο παρόν μας. Είμαστε όλοι μαζί, κοιτάζοντας μια συλλογή που αφηγείται μια ζωντανή, διαχρονική, στυλιστική σύγκρουση. Είναι ένα είδος αναχρονίας των διαφορετικών στυλ. Μπορεί απλώς να είναι η ευχαρίστηση του τρόπου ντυσίματος και οι πολλές δυνατότητές του, χωρίς πρωτόκολλο ή περιορισμούς. Παίρνοντας αυτό που έχουμε ήδη στο σπίτι και συνδυάζοντάς το με αυτό που μας αρέσει, αυτό είναι κάτι καινούργιο. Αυτή η συλλογή αφορά ένα ” anti-total ” look που ελκύεται από την προσωπικότητα του ατόμου, την ευστροφία του όταν έρχεται αντιμέτωπος με την γκαρνταρόμπα. Ένα πρακτικό κομμάτι μπορεί να είναι μέρος της επίσημης ενδυμασίας, και το αντίστροφο. Είναι μια πρόταση με την οποία ήθελα να είμαι ανοιχτός, γεμάτος ενέργεια και αυθόρμητος. Αυτή η συλλογή αφορά τον ενδυματολογικό “συντονισμό”.
Πως προέκυψαν οι ιστορικές φιγούρες που υπήρχαν στη σκηνή;
Nicolas Ghesquière: Συνεργαστήκαμε με την ταλαντούχα σχεδιάστρια κοστουμιών Milena Canonero η οποία έχει δουλέψει στις ταινίες του Stanley Kubrick «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι», «Μπάρι Λίντον» και «Η Λάμψη» μεταξύ άλλων εξαιρετικά επιτυχημένων ταινιών. Δημιουργήσαμε 200 χαρακτήρες που κυμαίνονται από από τον 15ο αιώνα μέχρι το 1950. Σε αντίθεση, υπάρχει η μουσική που συνέθεσαν οι Woodkid και Bryce Dessner, οι οποίοι επίσης εργάστηκαν πάνω σε χρονικές συγκρούσεις στη μουσική. Το κομμάτι τους ονομάζεται «Three Hundred and Twenty», μια αναφορά στον αριθμό των ετών που παρεμβάλλονται μεταξύ των διαφόρων κινημάτων στην μπαρόκ μουσική την οποία εμπλούτισαν με μια μίνιμαλ, επαναλαμβανόμενη μουσική ροή. Ανέτρεξαν σε μελωδίες του συνθέτη Nicolas de Grigny, ένας σύγχρονος του Bach, ο οποίος δεν είχε την ίδια αναγνώριση με τους συναδέλφους του και ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να παίξει στο Λούβρο. Σήμερα, αιώνες αργότερα, τελικά ακούγεται! Η επίδειξη συντονίστηκε από τον διευθυντή θεάτρου Francisco Negrin.
Αναφορικά με τα αξεσουάρ;
Nicolas Ghesquière: Υπάρχει η εμβληματική τσάντα-σακ βουαγιάζ Keepall – ένα αυθεντικό, vintage κομμάτι που απέκτησε μια όμορφη υφή με την πάροδο του χρόνου. Μόλις την επαναπροσδιορίσαμε με ένα νέο λουράκι. Υπάρχουν επίσης οι μικρές satchel τσάντες, οι mini-totes και ιδιόμορφες μινιατούρες με στρογγυλεμμένες γωνίες. Τα παπούτσια υπογραμμίζουν επίσης την ελεύθερη σχεδιαστική κατεύθυνση: ανανεωμένες μπότες, γόβες με μεταλλικές λεπτομέρειες στο μπροστινό μέρος που θυμίζουν ζάντες σε customised αυτοκίνητο.
Μπορείτε να εξηγήσετε το σκηνικό;
Nicolas Ghesquière: Όπως και με το τελευταίο μας σόου, είναι πολύ λιτό. Είναι μια τεράστια σκηνή όπου όλοι είμαστε οι πρωταγωνιστές σε αυτή τη στιγμή. Ποιοι είναι οι ηθοποιοί; Ποιοι είναι οι θεατές; Ολες αυτές οι συσσωρευμένες περίοδοι είναι μαζί στον ίδιο τόπο. Στη γκαλερί, υπάρχει το παρελθόν. Στα παγκάκια, στο παρόν. Στην πασαρέλα, το όχι τόσο μακρινό μέλλον…Για αυτό το σόου, νοικιάσαμε μια γυάλινη κατασκευή για να καλύψει την ξύλινη Valchromat διακόσμηση που είναι 100% πιστοποιημένη με PEFC (πρόγραμμα για την ενίσχυση της δασικής πιστοποίησης) και προέρχεται από δάση με βιώσιμη διαχείριση στη Γαλλία. Επιπλέον, όλα τα ξύλινα στοιχεία της διακόσμησης θα δοθούν σαν δωρεά σε διάφορους οργανισμούς στη Γαλλία.
